Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2023
- 222 pagina's
- Uitgeverij: Lebowski
Flaptekst
Vader Slee heeft het eeuwige leven. Dus dat hij nu overleden is, zal wel weer één van zijn grappen zijn. Terwijl Carry Slee halsoverkop naar haar moeder rijdt om te achterhalen of het nieuws inderdaad klopt, blikt ze terug op haar jeugd waarin diezelfde moeder een grote rol speelde. Maar hoe dichter ze bij haar ouderlijk huis komt, hoe meer haar vader op de voorgrond treedt, met al zijn verschillende gezichten.
Zijn jongen is een ontroerend, oprecht verhaal over gezinsverhoudingen, de rollen die we aannemen voor wie we liefhebben - en je eigen identiteit omarmen.
Eerste zin
Iedereen kon doodgaan, maar mijn vader niet. "Slee heeft het eeuwige leven", zei hij altijd. Natuurlijk wist ik dat het onzin was. Mijn vader dood? Zomaar plotseling? Hij was ijzersterk en nooit ziek. Hij leed alleen aan migraine.Samenvatting
Proloog
De vader van de ik-figuur Carry Slee is plotseling gestorven in zijn kleermakerszaak. Carry rijdt meteen naar haar moeder in Amsterdam (gecursiveerde tekst) en overdenkt onderweg allerlei zaken met betrekking tot haar vader.
Deel 1 (blz. 11-95)
[Heden: Carry rijdt naar Amsterdam. Steeds wordt in cursieve tekst vermeld wat ze tegenkomt aan verkeer, slome rijders en wegpiraten etc.]
Het gezin Slee heeft twee dochters. Papa heeft meer op met zijn oudste dochter Els; hij gaat 's avonds vaak bij haar liggen en fluistert lieve woordjes. Daarop is Carry wel jaloers, De moederfiguur doet helemaal niet leuk tegen haar man en kinderen. De vader is een grappige man die ook door de omgeving en vooral door vrouwen aardig wordt bevonden. Moeder is in staat met veel gezemel en gezeur een dagje Zandvoort voor man en kinderen te verzieken. Ook heeft ze het voortdurend over het overspel dat vader zou hebben met zijn ex. Greetje Kamerling.
Vader heeft jong zijn moeder verloren en hij is een tijdje in een weeshuis opgenomen. Het was een vervelende, eenzame tijd.
Vader had heel graag een zoon gewild bij de geboorte van zijn tweede kind. Het wordt Carry, maar hij voedt het meisje als een jongen op: zij moet stoer zijn, ook voetballen en als een oom en tante haar als bruidsmeisje willen hebben, vindt hij het niet goed.
Moeder zorgt bij normaal functioneren steeds voor problemen: als papa kennissen uitnodigt, verziekt mama de sfeer door steeds weg te lopen naar de keuken en over haar koffie te zeuren. Vader die kleermaker is, werkt nog wel eens zwart. Als hij belastingcontrole krijgt, wil hij zijn 'zwarte belasting-boekhouding' thuis bewaren. Maar tussen de papieren zit een foto van zijn ex. Moeder wordt hels. Ze zet hem de deur uit en ze vertelt haar kinderen dat hij in de oorlog ook nog koffiebonen had gejat. Ze scheldt ook haar eigen moeder uit, als die het opneemt voor papa.
Moeder is depressief, loopt bij de psychiater en klaagt steen en been in de buurt. De kinderen vertellen dat hun vader uit huis is gezet. Moeder kan het alleen niet volhouden en ze schakelt de kinderen in om hen te laten vragen of papa weer thuis wil komen. Hij doet en de hele buurt wacht hem op en applaudisseert voor hem
Deel 2 (blz. 99-222)
Heden: Carry komt aan in Amsterdam bij haar moeder. Die reageert nuchter op de dood van haar man. Carry is wel verdrietig. Ze gaat naar het mortuarium om haar vader te bekijken en rijdt daarna wat rond in de buurt. Ze gaat ook naar de kleermakerszaak en een werkneemster zegt dat haar vader helemaal niet in de zaak gestorven is, maar in de woning van zijn ex. Greetje Kamerling. Die bezocht hij zo'n twee keer in de week. De achterdocht van moeder was dus wel terecht. Ook zus Els en haar man komen naar het ouderlijk huis. Carry vertelt het geheim van vader aan haar zus. Haar zus is niet meer het meisje van vroeger in die rare relatie met haar vader. Freek zegt dat hij Carry's vader altijd al niet vertrouwde.
Maar Carry blijft ook terugdenken aan het verleden. Toen ze voor het eerst ongesteld werd, was haar vader erg teleurgesteld. Nu was de kans op een 'zoon' helemaal verkeken. En toen Els met een eerste vrijer thuis kwam (Freek), maakt papa het 'de saaie droogkloot ' knap lastig. Die had ook een einde gemaakt aan wat dubieuze praktijken van vader met Els : kleren laten passen in haar ondergoed bijvoorbeeld. Freek vindt het ook raar dat vader een bos rode rozen aan Els geeft, als ze in het ziekenhuis ligt na een operatie. Els en Freek blijven met elkaar verkeren, ze gaan zich verloven en uiteindelijk ook trouwen. Dat tot groot verdriet van haar vader, maar moeder is juist een fan van Freek. Papa blijft vaak telefoneren met zijn dochter en op bezoek gaan bij Els en Freek. Die vinden het helemaal niet leuk.
Intussen is er nog niet veel gebeurd op liefdesgebied met Carry. Ze heeft ooit gezien hoe haar vader zich vermaakte met toneel en ze wil dat ook, maar ze wordt op de toneelschool afgewezen. Ze krijgt hulp van het JAC, omdat ze psychische problemen heeft o.a. met haar genderidentiteit. Ze zit op HBS-B, maar zakt voor het eindexamen door faalangst. Ze gaat na het mislukte examen naar de School voor Expressie in Woord en gebaar. Daar ontmoet ze Arnoud met wie ze een relatie aangaat. Ze wonen bij elkaar, maar Carry kan lichamelijk niet opgewonden worden van Arnoud. Ze speelt de rol van huisvrouw. In die periode moet ze ook pillen slikken wegens depressiviteit. Ze gaat meer en meer beseffen dat ze op vrouwen valt. Op een dag ontmoet ze Elles en die zet wel haar hart in vuur en vlam. Ze wonen eerst nog met zijn drieën, maar Arnoud vertrekt, omdat hij de relatie begrijpt.
Intussen gaan in 1992 de voorbereidingen van de crematie door. Els en Carry nemen die waar en moeder gaat voor de gebeurtenis mooie kleren kopen en laat een permanentje zetten. Het lijkt alsof ze bevrijd is van het juk dat haar man was.
Els is nogal resoluut als het over het tijdstip van cremeren gaat. ( "Ik heb wel lessen') Carry ontfutselt mama de rekening van de ambulance (400 gulden, dus is zijn dood voor de invoering van de euro) want daarop staat dat papa vervoerd is vanuit het huis van Greetje Kamerling. Die ex-vrouw is trouwens wel aanwezig op de crematie, achterin de aula. Carry vindt het maar een kille bedoening. De zondag erna neemt ze haar moeder mee om pannenkoeken (met gember) te eten.
Een paar weken na de crematie gaat Carry haar vaders kamer in. In de la van zijn bureau ligt een portefeuille met wat geld, maar met één foto ...... die van zijn moeder die hem zo jong verlaten had.
Personages
Carry Slee
Carry is het hoofdpersonage. Ze wordt door haar vader als meisje niet geaccepteerd. Hij aanvaardt het gegeven pas als ze voor de eerste keer ongesteld is geraakt. Dan weet hij dat ze geen jongen meer kan worden. Carry lijdt onder die onzekerheid van haar genderidentiteit. Ze weet niet wat ze is en voor wat voor liefde ze valt. Ze is ook wel jaloers op haar zus die de liefde van haar vader wel krijgt, ook als is die er op den duur niet zo blij mee. Carry kiest toch vaak de partij van haar moeder. Maar opgroeien in zo'n gezin is voor kinderen heel onveilig. Maar als Carry 43 is overlijdt haar vader en op weg naar zijn crematie overdenkt ze haar relatie met hem.
Els Slee
Els is een paar jaar ouder dan Carry. Ze is het lievelingetjes van haar vader. De liefde die hij van zijn tweede vrouw niet krijgt zoekt hij bij zijn oudste dochter. Het wordt uit de roman niet duidelijk of Els daadwerkelijk seksueel misbruikt is. Toen Els verkering kreeg met Freek was de pret voor vader over. Daarom had hij een hekel aan de verkering van Els, die zijn plaats innam. Freek moet invloed hebben uitgeoefend op Els, want later neemt ze veel meer afstand van haar vader dan Carry. Bij de crematie is ze minder emotioneel dan Carry.
Joop Slee
Een grappige, nuchtere vader volgens Carry en een sympathieke man voor de omgeving en de buurt. Hij kon goed met vrouwen omgaan. Waarschijnlijk had zijn tweede vrouw het bij het rechte eind dat hij nog steeds contact had met zijn ex. Hij sterft later in haar huis en niet in zijn atelier zoals zijn tweede vrouw denkt. Hij was een kettingroker, maar toch leek hij gezond en hij was altijd in de weer. Carry had niet verwacht dat hij plotseling sterft.
Moeder Slee
Moeder Slee was een moeilijke vrouw: het was geen vrolijke echtgenote. Ze had een slecht huwelijk, was depressief en kondigde vaak haar dood aan als de kinderen naar school gingen.. Ze blijft Joop beschuldigen van overspel met zijn ex. Ze klaagt over van alles en nog wat. Wat ooit een gezellig uitje naar Zandvoort lijkt te worden, verzandt in een familiemalaise, omdat ze de dag moedwillig verpest. Wanneer vader kennissen uitnodigt, waar ze geen zin in heeft, gedraagt ze zich horkerig. Ze zet Joop buiten de deur als ze een foto van zijn ex aantreft. Maar terugvragen van Joop laat ze door haar kinderen doen. Na de dood van Joop lijkt het alsof er een last van haar is afgevallen: ze koopt nieuwe kleren en laat d'r haar permanenten. Ze is de vrolijke weduwe op de crematie.
Quotes
"Vanuit mijn bed zag ik papa naast Els liggen. Hij lag op zijn zij met zijn gezicht naar Els toe, dicht tegen haar aan. Ik hoorde papa smoezen. Ik wilde de lieve woordjes die hij tegen Els zei helemaal niet horen. Het voelde ongemakkelijk en ik werd er eenzaam van." Bladzijde 20
""Jawel, dacht ik, ik ben papa's jongen, maar dat durfde ik niet te zeggen. En een kwartier later zat ik in het handwerklokaal. Juf Tijdema, de handwerkjuf begroette mij heel blij. "Jij bent de zus van Els. Els kan heel goed breien, dat kan jij vast ook."" Bladzijde 39
"Want papa had een prachtige dochter, maar hij wilde ook een zoon. Hij had al helemaal voor zich gezien wat hij allemaal met een jongen ging doen. Hij zou een stoere jongen van hem maken. Hij zou elke voetbaltraining langs de lijn staan en geen wedstrijd missen, want dat zijn zoon ging voetballen, daar was geen twijfel over mogelijk. Al moest papa hem eigenhandig naar het voetbalveld sleuren." Bladzijde 46
"Ik keek naar Rudy. Hij ritste zijn broek open en deed zijn hand erin. Hij deed het echt. ij haalde zijn piemel eruit. Ik keek ernaar. Dat bedoelde papa nou voor mij. Als ik zo'n piemel had als Rudy, dan hadden papa en mama nooit ruzie om mij gekregen. En dan was papa wel komen kijken toen ik was geboren." Bladzijde 55
""We hebben feest!", zei mama. "Je jongste dochter is ongesteld geworden." "Nou breekt mijn klomp!." riep papa. "Heb ik al die tijd gedacht dat je een jongen was en dan ben je toch een meid."" Bladzijde 103
"Ik was niet meer papa's jongen. En ik ben nooit papa's meisje geworden. Ik was papa's voddenbaal." Bladzijde 141
Thematiek
Vader-dochterrelatieDe titel wijst naar het thema. Joop Slee heeft twee kinderen: eerst een dochter en later weer een tweede meisje. Maar dat accepteert hij niet en hij voedt haar op als zijn zoon. Carry vindt dat niet leuk, vooral als ze ziet dat haar vader een heel andere relatie heeft met haar oudere zus Els. Bij haar ligt hij in bed, iets wat hij nooit heeft gedaan bij Carry. Vaders teleurstelling was bij de geboorte al groot, maar het wordt nog erger als Carry voor het eerst ongesteld wordt en moeder dat heuglijke feit wil vieren. Vader wil dat niet, omdat hij beseft dat hij nu moet accepteren dat hij echt geen zoon heeft. Maar Carry probeerde in haar jeugd steeds haar vader te 'pleasen'. Zij heeft dus veel van haar jeugd moeten inleveren. Maar bij de dood van Joop heeft Carry duidelijk meer verdrietige gevoelens dan haar oudere zus Els. Die stelt zich harder en nuchter op.
Motieven
Dood
De dood speelt vanaf het begin van de roman een grote rol. Vader sterft plotseling en dat niemand verwacht. Hij sterft echter in het huis van zijn ex-vrouw, Greetje Kamerling. Carry's moeder weet dat niet: die dacht dat hij in de zaak gestorven was. Carry rijdt meteen naar Amsterdam om haar moeder te helpen en de crematie voor te bereiden. Het einde van de roman is de crematie van vader.
Genderidentiteit
De hoofdfiguur heeft grote moeite haar identiteit te bepalen. De oorzaak ligt voor de hand. Vader Joop wilde als tweede kind een zoon, maar het werd een meisje. Toch behandelt hij haar als een zoon. Zo moet ze bijvoorbeeld gaan voetballen. Ze moet ook bij haar vader in het badhuis met hem douchen. Carry geeft niet veel om meisjeskleding, haar zus Els wel. Vader gaat 's avonds bij Els liggen, maar niet bij Carry. De meisjes op school zien haar ook als een jongen. Later, als ze ongesteld wordt, weet vader dat ze geen jongen is. Hij kijkt nauwelijks meer naar haar om. Ze doet weinig goeds in zijn ogen. Maar Carry moet dan van haar vader wel naar een meisjesschool. Carry moet naar een psychiater. In haar studietijd krijgt ze een relatie met Arnoud, maar op het gebied van seks is er weinig opwinding. Die is er wel als Carry Elles ontmoet. Nu weet ze werkelijk wat ze wil. Die relatie houdt tot dusver stand.
Psychische problemen
Moeder Slee heeft psychische problemen: ze heeft depressies en een onvast humeur. Ze zegt ook tegen de kinderen dat ze er die avond niet meer zal zijn, waarbij ze duidde op een zelfmoord. Ze kan op een zondag een stranddagje Zandvoort helemaal verzieken. Vooral haar man Joop moet het ontgelden. Hij heeft zijn ex verlaten, maar volgens moeder ziet hij haar nog steeds. Ze is extreem jaloers en dat roept veel weerstanden op bij pa en bij de kinderen. Ook Carry heeft in haar puberteit problemen: ze roept hulp in van anderen o.a. het JAC. Die helpen haar bij het identiteitsprobleem.
Kindertijd en kinderleed
De kleine Joop was erg jong toen zijn moeder stierf. Hij werd in een weeshuis gestopt, waar hij zich enorm eenzaam voelde. Dat gevoel heeft hij zijn hele leven met zich meegedragen. Ook in zijn tweede huwelijk moet hij zich eenzaam gevoeld hebben bij de parg van een vrouw. Die beschuldigde hem ook van overspel met zijn ex. Maar er is ook een donker lijntje naar de relatie tussen Joop en dochter Els. Die gaan heel close met elkaar om, 's Avonds ligt hij bij haar in bed. Carry gebruikt nooit woorden als seksueel misbruik in die relatie, maar het schurkt er tegen aan. De latere verloofde en man van Els, Freek, vindt het contact in ieder geval ongewenst. Els zal ongetwijfeld door Freek zijn beïnvloed, want bij de dood van Joop stelt Els zich gereserveerd op. Het verdriet lijkt daar meer bij Carry te liggen. De laatste alinea is onthullend. Joop heeft zijn hele leven een foto van zijn moeder bewaard, de enige vrouw die hij onvoorwaardelijk liefhad en die hem zo jong al ontvallen was. Over kinderleed gesproken. Het werd in de familie van vader op dochter overgegeven.
Overspel
Moeder verdacht Joop van omgang met zijn ex-vrouw. Daar lijkt een kern van waarheid te liggen, want een werkneemster van Joop openbaart dat Joop bij zijn hartaanval in het huis van zijn ex was. Ze vertelt ook dat hij twee keer per week even weg was, terwijl iedereen wist dat hij naar die Greetje Kamerling was.
Familiebetrekkingen
Slee kende vroeger geen familieleven omdat zijn moeder jongs stierf, maar de familie Slee (Joop, zijn vrouw, twee kinderen) vormt een complex gezin. Er heerst veel ruzie vaak in het leven geroepen door het gedrag van moeder. Man en vrouw houden niet van elkaar. Die had eigenaardige gewoonten en Vader moest het vaak vergelden vanwege haar jaloezie. De sfeer in huis was daardoor erg slecht. Op een bepaald niveau stuurt moeder Joop weg, omdat ze een foto heeft gevonden tussen zijn belastingpapieren. Hij verblijft maanden in zijn werkplaats of is bij zijn ex. Moeder laat de kinderen de kastanjes uit het vuur slepen: zij moeten gaan vragen of vader terug wil komen. Hij komt terug en de buurt is erg enthousiast.
Titelverklaring
De vader van Carry Slee accepteerde niet dat zijn tweede kind ook een meisje was. Hij noemde haar 'zijn jongen' en hij beschouwde haar als een zoon. Ze moest daarom van hem voetballen etc. Dat gedrag duurde tot het moment dat Carry voor het eerst ongesteld was geworden. Toen kon hij niet meer doen alsof ze een jongen was.
Structuur & perspectief
De roman heeft een korte proloog: die bevat de boodschap dat vader Joop Slee gestorven is. Daarna komen er twee delen. Die zijn niet in hoofdstukken onderverdeeld, maar heden ( cursief gedrukt) en verleden wisselen elkaar steeds af. Tussen heden en verleden staat witregels.
In deel I is Carry op weg naar haar moeder in Amstyerdam en ze overdenkt dan het verleden van haar in het gezin. In deel 2 komt ze aan bij moeder en beschrijft ze verder hoe het is gegaan in de puberteit en de studiejaren daarna tot aan haar vaders dood in 1992.
Carry Slee is de ik-verteller en logischerwijs gezien de structuur vertelt ze in de o..t.t in het heden en in de o.v.t in het verleden.
Decor
Het belangrijkste decor is de stad Amsterdam waar het gezin Slee woonde en vader werkte. De hoofdfiguur woont met haar vrouw Elles in Alkmaar. Ze is de bekende kinderboekenschrijfster Carry Slee. Als haar vader dood gaat, rijdt ze meteen naar Amsterdam en die tocht maakt deel uit van de gekozen structuur. Dat zijn cursief gedrukte episodes.
In de tekst zelf worden geen jaartallen genoemd. Het gaat in het verhaalheden om de dood van vader. Carry is dan al een heel lange tijd getrouwd met Ellis en ze hebben twee kinderen. Het verhaalheden is de week van de dood en de crematie van Joop Slee.
Carry Slee is in 1949 geboren. Er wordt ook verteld dat ze klein was en naar de middelbare school ging. Dat moet ongeveer in 1961 zijn geweest. Ze slaagde trouwens niet voor de 6-jarige HBS-b. In 1975 slaagde ze voor de Academie voor Expressie in Woord en Gebaar. Ze trouwde later met Elles en het paar heeft twee dochters. Op internet is te vinden dat Carry's vader in 1992 gestorven is. Haar moeder leeft dan nog drie jaar.
Stijl
Carry Slee schrijft vlot, modern, heeft geen moeilijke woorden nodig en is een meesteres in het schrijven van goed lopende dialogen. Daardoor is het heel prettig om haar romans te lezen.
Slotzin
Ik weet niet hoelang ik daar stond met de foto van zijn moeder in mijn hand. het raakte me diep. Mijn vader had mama, Els, hij had mij, Greetje Kamerling en wie weet hoeveel andere vrouwen. Maar zijn moeder was de enige vrouw van wie hij onvoorwaardelijk had gehouden en die hij zijn hele leven tot het einde toe op zijn hart had gedragen.Bijzonderheden
Een vraag uit het interview van Carry met de Linda: (zie hieronder bij bronnen)
U beschrijft in uw boek de intimiteit van uw vader met uw zus, die heel ver ging. Je kunt je niet aan de indruk onttrekken: té ver. En hij had de neiging om u te benaderen alsof u een jongen was, u zo te behandelen én u zo te noemen. Hoe plaatst u dat nu, jaren later?
“Volgens mij, want ik weet het natuurlijk nooit helemaal zeker, zocht hij bij mijn zus de liefde die hij heeft gemist bij zijn eigen moeder, omdat ze zo jong was overleden. En die hij ook mistte bij zijn vrouw, mijn moeder. Die liefde is hij blijven zoeken. Ik denk dat hij in die jaren in het weeshuis ook heeft gefantaseerd over een mooi gezin, en daar hoorde absoluut ook een jongen bij. Die droom heeft hij gewoon vastgehouden en boven de realiteit gesteld.
Ook hier geldt: ik zou hier kwaad over kunnen zijn, maar ik heb altijd gevoeld hoe moeilijk het voor hem zelf was, en dat hij er niet mee uit de voeten kon. Hij had eigenlijk goede therapie moeten hebben, maar dat was vroeger niet, dan moest je wel héél gek zijn. Mijn vader functioneerde. Hij vond zelf dat er niets aan de hand was met hem, en iedereen vond hem een ontzettend leuke man. Dat wás hij ook: die kant had hij eveneens.”
Beoordeling
Mooi en openhartig verhaal van de bekende kinderboekenschrijfster over haar moeilijke jeugd in een gezin vol ruzie. Een bekend onderwerp in de Nederlandse literatuur, maar nu verteld door iemand die daarna een rijk leven achter de rug heeft. Ze vertelt vlot en schrijft een interessant verhaal (ook met humor) en met mooie dialogen. Er klinkt verdriet door in haar verhaal, maar geen bitterheid. Dat is prima.
Een heel geschikt boek voor scholieren die vroeger een kinderboek van haar lazen en nu een roman voor volwassenen heel goed voor de literatuurlijst kunnen lezen. Zeker ook geschikt voor havo-scholieren.
Recensies
"Els was de prinses, Carry was zijn jongen. Maar toen Els verkering kreeg en Carry ongesteld werd, stortte ook dat kaartenhuis in. Ik begrijp dat de zussen ook veel medelijden hadden met hun ingewikkelde ouders, bij het lezen van het boek lopen mij soms de rillingen over de rug. Het is allemaal best te verklaren: Vader Slee had een pijnlijke jeugd. Toen zijn moeder overleed, op zijn zevende, werd hij met zijn koffertje bij het weeshuis afgezet, omdat de nieuwe vrouw van zijn vader geen zin had in kinderen. Moeder Slee was mooi maar psychisch (ook) niet in orde, dus de zussen Els en Carry zaten met de gebakken peren. Maar ja, daar kwamen wel heel veel prachtige boeken van, zoals deze allernieuwste." https://www.zijaanzij.nl/...ongen.html
Bronnen
Televisieoptreden van Carry Slee over haar nieuwste boek. Ze vertelt openhartig over de relatie met haar vader en over het gezin waarin ze opgroeide.
https://www.npostart.nl/c...V_20079541Interview met negen vragen over Carry Slee.
https://www.linda.nl/extr...arry-slee/Geschreven door Cees

Ik heb verreweg het grootste deel van mijn leven voor de klas gestaan. Eerst vijf jaar op een basisschool, daarna veertig jaar op diverse scholen voor voortgezet onderwijs: havo en vwo, onder- en bovenbouw. Leraar Nederlands zijn vond ik veel leuker dan directielid spelen. De laatste jaren was ik conrector. In 2004 begon ik aan mijn eerste boekverslag voor scholieren.com. Dat is dus ruim twintig jaar geleden.
Ik vond het destijds mijn 'missie' om de vaak verouderde en 'afgezaagde' literatuurlijsten voor Nederlands te vernieuwen en mijn leerlingen kennis te laten maken met onbekende en / of jonge schrijvers. Lezen kan namelijk gewoon leuk zijn. Het is de taak van een docent om het lezen te stimuleren.
Docenten kunnen je met het aanprijzen van aantrekkelijke en/of spannende boeken enthousiast maken. Passages die interessant zijn, kun je voorlezen in de klas. Kort vertellen waarover een boek gaat, kan ook een stimulans voor je keuze zijn. En vergeet niet dat je van je medeleerlingen ook kunt horen welk boek ze (erg) leuk gevonden hebben. Dat is vaak de beste manieren om te weten te komen of een boek aantrekkelijk is. Hoewel smaken altijd blijven verschillen..
Ik heb tot nu ( 1 juli 2025) 1530 boekverslagen gemaakt, waarvan vrijwel de meeste Zeker-Weten-Goed-verslagen zijn. Er staan de laatste jaren aan het einde van het verslag vragen over de inhoud en de structuur, zodat je kunt controleren of je je het boek in grote lijnen begrepen hebt.
Bij Scholieren.com probeer ik zo veel mogelijk boeken van nieuwe schrijvers te bespreken. Elke maand ontvang ik boeken van diverse uitgeverijen die hun schrijvers uit 'hun fonds' onder de aandacht van de lezer willen brengen.
Ik hoop altijd dat de 'leraar Nederlands' het zijn leerlingen toestaat om de wat minder bekende of zelfs beginnende schrijvers op de leeslijst te accepteren.
Lezen kan leuk zijn, maar boekverslagen maken doe je meestal niet voor je lol. Ikzelf vond dat vroeger namelijk helemaal niet leuk. Ik kocht in die tijd daarom ook alle uittrekselboeken van alle talen. (Bijvoorbeeld Literama (Ne), Aperçu (Fa), Survey (En), Der Rote Faden (Du). En als ik heel eerlijk ben, heb ik ook wel eens uit tijdgebrek alleen met een boekverslag een mondeling tentamen gedaan. Maar dan voelde je je toch niet altijd op je gemak. Nu maak ik zelf al jaren boekverslagen voor scholieren.com.
Nog een welgemeend advies: wees verstandig en lees altijd het boek. Dan kan een boekverslag op scholieren.com een prima geheugensteun voor je mondeling zijn.
En geloof me, docenten kunnen vanwege tijdgebrek echt niet alle boeken lezen die jaarlijks verschijnen; zij raadplegen daarom ook wel de boekverslagen die scholieren.com aanlevert. Daar is natuurlijk helemaal niks mee.
Waarschuwing van mijn kant : Pas op met het opvragen van verslagen via Chatgpt. Ik heb verslagen gelezen waarin pertinente onjuistheden staan.
REACTIES
1 seconde geleden