Wees niet bang door Aisha Dutreux

Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2022
• 214 pagina's
• Uitgeverij: Spectrum

Flaptekst

Eerste zin

Ze verlangt naar de dood. Verlangen is voor haar een beladen begrip, maar in dit geval staat ze het zichzelf toe. De 224 treden omhoog laat ze moeiteloos achter zich. Soepel beklimt ze het muurtje, dat de afscheiding vormt tussen de galerij aan de ene zijde en de onmetelijke diepte aan de andere

Samenvatting

In de proloog  die  in 1988 speelt, pleegt de moeder van Laura, Maria, zelfmoord op haar vierde verjaardag door van een hoge flat af te springen.

Ongeveer dertig jaar later is Laura Tessel zelf zwanger en ze wordt overvallen door haar angst dat ze misschien later hetzelfde zal doen. Dat komt o.a. omdat de zelfmoord een familietaboe is geweest. Ze weet niet goed, wat er gebeurd is en waarom? Ze besluit af te reizen naar haar oma Chiara die na de zelfmoord van Maria in een Italiaans dorpje Calceranica is gaan wonen. Zij is vroeger tijdens een vakantiereis in Italië ongehuwd zwanger van Maria geworden. Na de dood van Maria is ze vanuit Nederland weer naar Italië vertrokken. Het is een toeristendorp.
Ineens staat haar kleindochter voor de deur, die graag wil weten wat er met haar moeder gebeurd is. Laura blijft enkele weken in het bergdorpje. Tijdens een bergwandeling worden ze overvallen door noodweer en in de schuilhut begint Chiara te vertellen. Maria was pedofiel. Laura schrikt daar erg van.
Chiara blijkt nog steeds  brieven te schrijven aan de overleden Maria die ze ook nog op de post doet. ( Maria IN PARADISO) Laura vertrekt weer naar Nederland en ze vertelt wat ze nu weet aan haar man Peter, Die vraagt haar of ze weet of Maria ooit één van haar kinderen heeft misbruikt. 

Verhaal van Maria
Maria ontmoette  student Marcel, ze trouwt  heel jong met hem. Maria is een heel aardige kleuterjuf. Als uitkomt dat ze pedofiel is, moet ze het aan haar man vertellen. (1987). Drie jaar ervoor is Laura geboren. Een jaar later in 1988 pleegt Maria  zelfmoord. Marcel gaat verder met zijn leven en heeft een nieuwe vriendin Jill, die een bonusmoeder wordt voor Laura.  

Chiara maakt in Italië weer een bergwandeling. Ze heeft zich na een cursus origami gestort op het vouwen  van kraanvogels. Ze vraagt zich af wat ze destijds had moeten doen om Maria te kunnen helpen.
Laura krijgt in Nederland problemen met de baby. Ze wordt geopereerd en denkt als ze bijkomt uit de narcose dat ze de baby kwijt is geraakt. Maar Peter stelt haar gerust: alleen haar blindedarm is verwijderd, maar ze moet wel een tijdje kalm aan doen. Oma Chiara komt naar Leiden om haar te helpen.
Met haar zusje Felicia heeft Laura een onprettig gesprek. Felicia die een paar jaar ouder is, wist wat er met haar moeder is gebeurd. Chiara vertelt aan Laura dat het nieuws over Maria destijds de media had  bereikt, wat grote gevolgen had. Oma ontmoet ook Felicia en haar kinderen.

Verhaal van Maria
Marcel heeft Maria verlaten en hij krijgt via de rechter de kinderen toegewezen. Wanneer ze die een keer te laat terugbrengt, heeft hij direct de politie ingeschakeld. Het leven van Maria staat op zijn kop. Ze vreest dat mensen haar pedofilie aan haar gezicht kunnen aflezen. Ze vertelt ook hoe een bezoek onder toezicht aan haar kinderen verloopt. Dat is tragisch.

Laura gaat op internet zoeken naar informatie over pedofilie. Ze weet daardoor  dat het niet te genezen is. Chiara merkt hoe intens Laura er mee bezig is. Maar er was een tijd dat pedofilie in de samenleving veel minder belastend was. Ze heeft zelf een heleboel informatie van en over Maria verzameld, maar die ligt in haar huisje in Calceranica. Laura wil dat allemaal weten en ze verzoekt Marcel en Jill haar daar te brengen met de camper. Vliegen is in haar positie namelijk niet veilig meer. Jill haalt haar man over om die reis te maken. In een kist die eerst  een tafel was, vindt Laura erg veel informatie. Daaronder zit ook veel vuil: bijvoorbeeld onsmakelijke krantenberichten. Laura bekijkt  ook foto's uit haar jeugd en ziet daarop ook hoe lief haar moeder voor haar was. Het wordt een moeilijk dilemma voor haar. Ze leest ook brieven van Marcel aan Maria. 

Verhaal van Maria
Maria wordt door de rechter vrijgesproken van de aanklacht die tegen haar is ingediend. Ze heeft geen kinderen uit haar klas misbruikt. Maar de omgeving is hard voor haar. Ze krijgt bedreigingen en er vliegt een baksteen door haar ruit. Ze kan niet met de gevolgen verder leven en beraamt een zelfmoord. Ze gaat afscheid nemen van Chiara, die beseft dat ze Maria niet kan stoppen en ze vraagt of ze het dan wil doen op een plek waar niet haar kinderen langs komen. 

Peter is ook naar de camping in Italië gekomen. Hij steunt Laura door dik en dun. Ze hebben ook nog een keer seks. Tijdens een bergwandeling neemt Laura een belangrijk besluit. Ze zal de baby in haar buik altijd beschermen. Ze denkt daarbij aan het kinderliedje "Wees niet bang..." (zie titel).  Op de camping brengt Chiara de dag op fijne wijze door met Laura, Marcel en Jill. Jill is namelijk een begripvolle vrouw en ze praat met Laura over Maria.

Verhaal van Maria
Op de vierde verjaardag van de kleine Laura springt Maria ten einde raad van de flat.

Vijf jaar later is Laura moeder van dochtertje Anna Maria. (4)  Het was een soepele bevalling. Net als Laura heeft ook Anna vier kleine bultjes op haar pols. Net als haar moeder is Laura kleuterjuf geworden. En de hele familie heeft sinds die tijd altijd hun zomervakantie gevierd in het dorpje van oma Chiara. De as van Maria is meegereisd en er zal een dag komen dat die  in de omgeving zal worden uitgestrooid. In Laura's buik groeit de tweede baby.
Het laatste hoofdstukje is gewijd aan het vouwen van kraanvogels door oma Chiara.

Personages

Maria

Maria werd in Calceranica verwekt, haar moeder Chiara was op vakantie en nog maar vijftien jaar toen het gebeurde. Maria's vader Luca gaf niet thuis en Chiara werd een ongehuwde moeder. Maria wordt voor een groot deel opgevoed door een strenge oma, Greta, die haar geen ruimte biedt om gevoelens te tonen. Als kind was Maria een prinsesje, maar als tiener wilde ze niet deugen. (o.a. roken, drinken, slecht gedrag). Later ontmoet ze de student Marcel en ze is nog vrij groen als ze zijn verloofde wordt. Ze trouwen in de tuin van haar grootouders. Ze trekt in bij Marcel, in zijn studentenflat. Ze beseft daarna dat ze sterke erotische gevoelens voor kinderen heeft. Ze krijgt later haar eerste kind, Felicia. Haar gevoelens worden nu een probleem. Na de geboorte van Laura wordt pedofilie nog een groter probleem. In 1987 wordt het alom bekend dat ze pedofiel is en de omgeving reageert sterk afwijzend. Er wordt via ouders van school een aanklacht ingediend. Ze wordt door de rechter niet veroordeeld, maar Marcel krijgt de kinderen toegewezen. Er komen bedreigingen rondom haar en ze kan de druk niet aan. In 1988 beraamt ze al een zelfmoord en op de verjaardag van de kleine Laura springt ze van een flatgebouw. Ze is dan dertig jaar oud. Haar as is dertig jaar bewaard en wordt later meegenomen naar Italië. Die zal later zeker worden uitgestrooid.

Chiara

In haar jeugd wordt Chiara kerkelijk opgevoed door moeder Greta en vader Henrik (hoofdmeester) Ook Chiara wordt onderwijzeres net als haar vader en later Maria. Maria komt bij haar aankloppen als ze door Marcel uit huis wordt gezet. Ze krijgt onderdak bij Chiara die dan nog maar 46 jaar oud is. Maar moeder Chiara kan Maria niet van de dood weerhouden. Chiara keert na de zelfmoord van Maria terug naar Calceranica, waar ze door de dorpelingen 'La bella hippie' word genoemd. Door de buitenlandse toeristen wordt ze als een Italiaanse gezien. In het dorp volgt ze een cursus origami - papier vouwen: ze maakt kraanvogels. Ze schrijft Maria na de dood brieven die ze adresseert met Maria in Paradiso. Omstreeks 2018 staat ineens kleindochter Laura voor de deur, die wil weten wat er vroeger met haar moeder is gebeurd. Chiara geeft antwoord. Na enkele weken reist Oma naar Leiden om bij te springen in het huishouden van Laura, omdat die aan een blindedarm is geopereerd. Chiara ontmoet ook Felicia en haar twee kinderen. Omdat Laura alle informatie over Maria wil hebben , rijden ze weer terug naar Italië. Ze worden meegenomen door ex-schoonzoon Marcel. In Italië geeft Chiara Laura alle spullen van Maria die ze bewaard heeft. Ze praten over het leven van Maria. Het komt allemaal goed in de familie. Anna wordt geboren en de hele familie viert voortaan jaarlijks vakantie in het Italiaanse bergdorpje. Chiara blijft haar passie getrouw: ze blijft honderden kraanvogels van pa[pier vouwen. Chiara is in het verhaal heden ongeveer 75 jaar.

Laura

Laura is ongeveer dertig jaar als ze zwanger is van een baby. Toen ze vier jaar werd, pleegde haar moeder zelfmoord. Ze had dat niet zo goed begrepen en in de familie werd de zelfmoord een taboe. Haar vader Marcel krijgt een nieuwe partner, Jill, die overigens geen valste stiefmoeder is. Omdat ze zwanger is, gaat het binnenin haar knagen. Zou ze later ook haar kind in de steek laten. Ze weet dat er maar één persoon is die haar uit de brand kan helpen. Ze vertrekt, zonder dat haar partner Peter het weet, met de auto naar Italië. Het weerzien met oma is verrassend maar hartelijk. Wel krijgt Laura een klap voor haar kop, want ze hoort dat haar moeder pedofiel was. Wanneer ze thuis is, wordt ze ziek en ze wordt geopereerd. Eerst denkt ze dat haar baby overleden is, maar het is slechts een blindedarm die ze kwijtgeraakt is. Nu komt Oma naar Leiden om te helpen. Intussen stort Laura zich in de informatievoorziening op internet: ze wil alles weten van pedofilie. Oma zegt dat er nog een kist vol met documenten, krantenberichten en foto's in Italië staat. Ze gaan weer terug naar Italië. Laura snuffelt zich door de kist heen en begint wat meer te begrijpen van haar moeder. De familie komt nader tot elkaar en Laura brengt een gezond kind ter wereld. Het is een mooie baby, Anna.

Quotes

"(ik-= Laura) Mijn zus en ik waren in alle opzichten tegenpolen. Ik was een dromer, die vaker niet dan wel tot handelen overging; Felicia was doortastend, een type bij wie iedere handeling een rationele oorsprong kende. Felicia droomde van een leven als succesvolle advocaat – en zou later precies dat worden; ik hield er wat abstractere fantasieën op na, een leven als kunstenares, waarbij de precieze kunstvorm later nog wel duidelijk zou worden. Ik zou mensen gelukkig maken, de wereld mooier maken. En anders zou ik wel bij het circus gaan, als clown zou ik het leven van de bezoekers verlichten, al was het maar voor een uurtje." Bladzijde 16

"Iemand zal haar vinden, zoveel is zeker. Misschien de postbode op zijn eerste ronde van de dag, misschien een oude dame die na het ontbijt haar teckel uitlaat, op het grasveld aan de overkant van de straat. Daar probeert ze maar niet te veel aan te denken. Hoe ze het ook doet, er zal altijd iemand zijn die haar vindt. Dat kan dan toch maar beter een onbekende zijn, iemand die het beeld van een anonieme, enigszins verwilderd uitziende en inmiddels dode vrouw op zijn netvlies zal bewaren en uiteindelijk door weet te gaan met leven." Bladzijde 10

"Instinctief voelden de kinderen dat zij hun dingen kon leren die de gewone taal-en rekenlesjes ontstegen. Ze wisten dat Maria hen op waarde schatte, dat ze hen oprecht liefhad. Ze vulde de lesruimte met warmte die de wangen van de kinderen rossig kleurde. Hun eerste verliefde gevoelens betroffen de kleuterjuf. Zij lokte dit niet bewust uit, het was de natuurlijke gang der dingen, de kinderen hadden juf Maria lief en zij hen. Onvermijdelijk, onontkoombaar. Ook dit was het verhaal van Maria. Hun dochters moesten dit over haar weten. En ik zou het ze vertellen. (ik= Chiara)" Bladzijde 76

"Pedofielen, dat waren de mannen in de krant, die kinderen ontvoerden, in kelders hielden, verkrachtten, vermoordden. Ooms die hun nichtje misbruikten, opa's die aan hun kleindochters zaten. En pedofiel was nooit mijn moeder. En al helemaal niet de mijne." Bladzijde 131

"Sinds de geboorte van Anna koesterde ik mijn moeder-dochterbultjes. Wanneer Anna niet bij me was, merkte ik soms dat ik zachtjes met mijn vingertoppen over de kleine bergjes vlees streek. Wat zou Anna nog meer van mij geërfd hebben? Nu, vier jaar oud, had mijn dochter kleine donkere krulletjes." Bladzijde 209

Thematiek

De gevolgen van een pedofiele moeder voor een gezin

Jaren geleden heeft de moeder van Laura zelfmoord gepleegd. Haar dochter Laura weet na dertig jaar nog niet wat de reden daarvoor was. Van haar oma Chiara hoort ze een verschrikkelijk familiegeheim. Haar moeder was pedofiel. Ze was echter ook kleuterjuf die erg geliefd was. De belangrijke vraag voor Laura is ook of Maria kinderen uit haar eigen klas heeft misbruikt. ook weet ze niet meer of ze zelf misbruikt is. Is haar zusje misschien misbruikt.? Het blijven onbeantwoorde vragen, ook in de roman. Maria was op den duur niet opgewassen tegen de verzamelde tegenkrachten in de samenleving. De rechter spreekt Maria vrij van de aanklacht, maar de samenleving denkt er anders over. Maria krijgt bedreigingen en er wordt een baksteen door haar raam gekeild. Ze kan er niet meer tegen, ook niet tegen het gegeven dat ze haar kinderen niet toegewezen heeft gekregen en ze met speciaal toezicht haar kinderen mag bezoeken. Ze beraamt zorgvuldig de zelfmoord en neemt afscheid van haar moeder.

Motieven

Zelfmoord

De roman begint met de zelfmoord van Maria en de angst van Laura dat ze dat misschien geërfd zou kunnen hebben van haar moeder.

Queestemotief

Laura is erg benieuwd naar de geschiedenis van haar moeder Maria en ze wil op zoek naar de waarheid die in Italië ligt. Daardoor wordt de roman een queesteroman. Je verlaat je eigen haard om op vreemde bodem iets uit te zoeken. De roman voldoet daarmee aan een klassiek queestekenmerk. Meestal levert een queeste een positief resultaat op.

Relatie tussen twee zussen

Felicia is het oudere zusje van Laura. Zij weet wel iets meer van de dood van haar moeder, maar heeft dat verzwegen voor Laura. Als Laura terugkomt van het eerste reisje naar Calceranica, verwijt ze dat in een gesprek met haar zus. Even komen de verhoudingen onder spanning te staan, maar daar komt gelukkig later weer verandering in. De beide gezinnen gaan na de geboorte van Laura's kind zelfs met elkaar op vakantie.

Angst voor het erven van een bepaald dna

Laura is er bang voor dat ze misschien het DNA-verhaal van haar moeder heeft geërfd en dat ze later dan ook zelf voor zelfmoord kiezen. Na de geboorte van Anna blijkt dat dit meisje wel iets geërfd heeft: de krullen van haar moeder en oma, maar ook de vier vleesbultjes op haar pols.

Het familiegeheim

Het feit dat Maria zelfmoord heeft gepleegd is niet het geheim, maar wel wat de reden voor haar zelfmoord zou zijn. Op de verjaardag van Laura springt ze van een flat en dertig jaar later weet Laura nog steeds niet wat de reden daarvoor was. Op bezoek bij haar oma wordt het echter meteen duidelijk: de pedofiele neigingen die Maria had.

Pedofilie

Maria koestert liefdevolle gevoelens voor kinderen. Maar er is geen bewijs dat ze kinderen uit haar klas misbruikt heeft. De samenleving vindt echter van wel en ze krijgt het hard te verduren. Maria is niet tegen die druk bestand.

Moeder-dochterrelatie

Er zijn problemen tussen moeder Chiara en dochter Maria. Ook na de dood communiceert Chiara nog met haar dochter. Ze stuurt haar brieven en adresseert ze met "Maria in Paradiso". Chiara heeft Maria niet van haar boze voornemen kunnen afhouden. Ze heeft daar een schuldgevoel aan over gehouden. Er is ook een postmortaal probleem tussen Laura en haar dode moeder.

Verhaalmotief in engere zin: kraanvogels

Chiara heeft in Italië een cursus origami gevolgd. Ze kan kraanvogels vouwen. Dat wordt haar passie. Als je 1000 kraanvogels in je leven vouwt, brengt dat volgens de Japanse overlevering geluk en een lang leven. Bovendien mag je dan een wens doen.

Motto

Met je krullen als nacht
Hoe je praat, hoe je lacht
Hoe je stem zo dichtbij als een engel verzacht
-Maaike Ouboter, ‘Dat ik je mis’-
(Bij de kop Bronnen kun je het liedje "Ik mis je" beluisteren) 

For we think back through our mothers if we are women.
- Virginia Woolf, A Room of One’s Own-

Het is duidelijk dat de twee motto's te maken hebben met de moeilijke moeder-dochterrelatie van Laura.

Opdracht

Voor Matthijs

Titelverklaring

De titel "Wees niet bang" verwijst naar de tekst van een liedje van Kinderen voor Kinderen. Op blz. 194 wordt daar door Laura letterlijk naar verwezen. "In mijn gedachten klonk muziek, kinderstemmen zongen over een moeder die dood was. Kinderen voor kinderen. Zachtjes zong ik de woorden die vanuit een ver verleden in mij opkwamen. "Wees niet bang, wees niet bang, wees niet bang, het leven duurt een leven lang."
Onder de kop Bronnen kun je de opname beluisteren van dit liedje dat door het hoofd spookt van Laura.

Structuur & perspectief

De roman heeft een meervoudig perspectief: er zijn drie vertellers in deze roman. In gecursiveerde tekst vertelt de zij-vertelster Maria over haar problemen met pedofilie die uiteindelijk leiden tot haar zelfmoord . Deze vertellijn loopt van 1980-1988.

In de andere hoofdstukken wisselen oma Chiara en dochter Laura in de ik-vorm van gedachten. Dat gebeurt per hoofdstuk en de naam van de verteller staat steeds erboven. Laura wil weten wat er destijds met haar moeder gebeurd is en oma Chiara weet het geheim. De twee ik-vertellers vullen elkaar aan en overlappen elkaar soms in het vertellen van de gebeurtenissen. Zij vertellen in het verhaalheden en dat is ongeveer dertig jaar later dan de zelfmoord. In het laatste hoofdstuk vertelt Laura dat ze intussen vijf jaar verder leven en dat ze een tweede kind verwacht. Die verhaallijn zou dus kunnen lopen van 2017 - 2022)
Dat is het verhaalheden, maar beide vertelsters kijken in hun gedachten terug naar het verleden bijvoorbeeld wanneer Laura de kist met gegevens over haar moeder opent.

Decor

In het verhaalheden woont Laura in Leiden en haar oma is na de dood van Maria uitgeweken naar een Italiaans bergdoipje Calcenarica. Laura gaat twee keer naar het dorpje van haar oma en als het geheim is geopenbaard en de problemen geklaard zijn, viert ze met de herle familie vakantie in Calcenarica.

Wat tijd betreft staat er al een en ander vermeld onder het kopje Structuur.
De verhaallijn van Maria  wordt discontinu en a-chronologisch verteld van 1980 tot oktober 1988.
De verhaallijnen van Chiara en Laura vertellen wat er bijna dertig jaar later gebeurt. Dat moet ongeveer 2017-2018 zijn. In een soort epiloog vertelt Laura wat er na de geboorte van haar eerste kind Anna Maria met de familie is gebeurd. Dat gedeelte lijkt zich af te spelen in het jaar 2022, ook het jaar waarin de tweede roman van Aisha Dutrieux verschijnt.

Stijl

Net als in de eerste roman hanteert Aisha Dutrieux een heldere stijl, waarin ze zorgvuldig met haar woorden omgaat. Ze gebruikt nauwelijks moeilijke woorden en ook haar dialogen zijn heel natuurlijk. Net als in de eerste roman maakt ze maar spaarzaam/economisch gebruik van metaforen.
Mooie zinnen als : (blz. 45: "Ik vormde de schakel tussen mijn moeder en het kind in mijn buik, twee mensen die elkaar nooit zouden ontmoeten.")
(bl. 114: "Ik leidde mijn leven als een schildpad, veilig teruggetrokken in mijn schild. Nooit had ik mijn nek uitgestoken voor iets of écht een keuze gemaakt.")
Het is mogelijk dat Aisha's beroep in de dagelijkse werkelijkheid, rechter in Den Haag, van invloed is op het helder en economisch taalgebruik.

Slotzin

Wanneer ik ging wandelen stopte ik die (- de kraanvogels-) voorzichtig in mijn rugtas, als waren het heilige relikwieën. Wanneer ik de top van een berg bereikte, zocht ik het hoogste punt, vaak gemarkeerd door een paal of een kruis. Ik knoopte het touw eraan vast, een briefje greep de slinger. De kraanvogels dansten op de golven van de wind.

Bijzonderheden

I. Net als in de eerste roman geeft Aisha Dutrieux haar personages symbolische namen mee. De heel lieve kleuterjuf krijgt de naam van Maria, die immers de beschermer van kinderen is. In de Katholieke kerk wordt ze daarom vereerd. Het geeft ook aan hoe de schrijfster genuanceerd denkt over de zelfmoord van de van pedofilie verdachte hoofdperspoon.
Oma Chiara is een Italiaans naam die "helder of licht" betekent. Zij schept helderheid voor Laura en werpt een heel ander licht op de kwestie van Maria's moeder.
Laura heeft als betekenis de "gelauwerde." Zij is het kind dat op zoektocht gaat naar de geschiedenis van hara moeder en wordt daarvoor beloond. Haar zusje heet Felicia en dat betekent "geluk brengend en ook vruchtbaar." Ze was het eerste kind van Marcel en Maria en toen was alles nog heel positief. Zij bracht het geluk in het gezin.

II Meer symboliek:
De kraanvogel staat, zoals een groot aantal dieren in Japan, symbool voor geluk en voor een lang leven. Volgens de legenden kan een kraanvogel namelijk wel duizend jaar worden, maar in werkelijkheid is dit meestal 30 tot 40 jaar. Ook staat deze vogel symbool voor eer en trouw.

1000 kraanvogels vouwen:
Het vouwen van 1000 origami-kraanvogels brengt volgens een oude Japanse legende geluk. Het gebruik heeft zich verspreid over de hele wereld, en geeft vorm aan geloof, hoop en vrede. Volgens een eeuwenoude Japanse legende brengt het vouwen van 1000 papieren kraanvogels geluk in je leven.
Oma Chiara heeft een curus 'vouwen' gevolgd en ze maakt voortdurend kraanvogels. In het allerlaatste hoofdstuk 45 vertelt ze wat de kraanvogels voor haar betekenen. Ze maakt er slingers van, bindt daar tijdens een bergwandeling een touw aan vast en de kraanvogels dansen op de golven van de wind.

Beoordeling

Na haar eerste roman is ook de tweede roman van Aisha Dutrieux alleszins het lezen waard. Ook nu is er door Aisha Dutrieux een familiegeheim aangeboord. Ze geeft in de roman in het begin al prijs wat er aan de hand is. Ze gaat daarna aan de slag met de gevoels van de verschillende personages. Indrukwekkend is de manier waarop Laura met de geschiedenis van haar moeder omgaat. Ze verkeert steeds in een dilemma.

Zo wordt "Wees niet bang." een prachtige, compact geschreven moeder-dochterroman. Over de verhoudingen tussen moeder en dochter zijn in de Nederlandse literatuur al talrijke romans geschreven. Aisha Dutrieux voegt er één met een speciale dimensie aan toe. Hij past daarom prachtig in een rijtje met een  aantal andere moeder-dochterromans die scholieren op hun literatuurlijst kunnen zetten.

Moderne romans van de laatste jaren in dit rijtje zijn: 
Rita Spijker -   Ver van mij (2012)
Marina Offermans -  Voorheen mijn moeder (2007)
Karlijn Stoffels- Zuiderzeeballade (2011)
Esther Gerretsen - Dorst (2007)
Rita Verschuur - Het geheim van mijn moeder (2008)
Judith Visser - In seizoenen (2016)
Fen Verstappen - Moeder af (2019)

Opnieuw valt een compliment te maken aan de uitgeverij van Aisha Dutrieux. Spectrum heeft er weer een prachtige, gebonden uitgave van gemaakt met een lekker leesbare bladspiegel. Zo'n uitgave nodigt uit tot lezen.

En Aisha Dutrieux heeft zich met twee romans al in de kijker geschreven.

 

Recensies

"De proloog van deze beklemmende roman zet onmiddellijk de toon, een melancholische sluier hangt overheen het verhaal, maar ook een soort kalmte waardoor het verhaal niet al te beladen wordt. En die kalmte brengt de pen van de auteur, Dutrieux heeft een bijzondere manier om de meeste eenvoudige dingen te beschrijven. Een ziekenhuis, trap, zon zie je met de juiste woorden voor je ogen verschijnen toch telkens met de juiste lading van emoties." https://www.hebban.nl/rec...-niet-bang

"Naarmate het eind van het verhaal in zicht komt, lijkt er nog een addertje onder het gras te schuilen. Met hier en daar een hint is dit voor menig lezer wellicht al te achterhalen. Maar de uiteindelijke openbaring is zowel tegenstrijdig als begrijpelijk te noemen. Zoals het hele onderwerp dat centraal staat in het verhaal. In hoeverre verandert je kijk, je mening, je liefde voor iemand na het ontdekken van zo een groot geheim. Wees niet bang is een indringend familieverhaal dat drie generaties overstijgt en op wonderbaarlijk subtiele wijze extreme omstandigheden aanhaalt." https://www.hebban.nl/rec...-niet-bang

"Wees niet bang van Aisha Dutrieux is een psychologische roman over erfelijkheid, de ballast van het verleden en de verwoestende impact van geheimen en oordelen. Want hoe heftig de waarheid ook is, is die uiteindelijk niet altijd verkiesbaar boven niet-weten? In elk geval lijken Chiara en Laura lichter verder te kunnen, nadat Maria’s verhaal boven tafel is gekomen. Laura beseft dat haar ‘moeders reeds geleden leed niet langer een schaduw mocht werpen op het grote wonder dat zich in mijn binnenste voltrok’." https://www.parool.nl/kun...gle.com%2F

Bronnen

Een opname van het liedje "Ik mis je."

https://www.youtube.com/w...bGlgJPCZj4

Een opname van het liedje van Kinderen voor Kinderen "Het leven duurt een leven lang."

https://www.youtube.com/w...Uc4IimPYOo

Interview met de schrijfster

https://www.volkskrant.nl...gle.com%2F

Overhoor jezelf