Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2016
• 256 pagina's
• Uitgeverij: Bezige Bij

Flaptekst

Eerste zin

Op een vroege ochtend komt hij thuis. Hij rijdt de straat in. Vredige stilte, zij het bedrieglijk. De auto's staan nog allemaal onder de meidoorn langs de stoepranden geparkeerd. De jonge bomen bloeien. Witroze bloemetjes.

Samenvatting

I (blz. 1-96)
Rinus Caspers komt vroeg in de ochtend terug van zijn werk op Schiphol, waar hij de vogels moet verjagen die anders in de motoren van de straalvliegtuigen komen. Ze wonen in het dorpje Schalkwijk onder de rook van Amsterdam. Hij praat even over zijn ervaringen met zijn vrouw Marie Lina die 's middags in Amsterdam geweest is en ruzie heeft gezocht met een oudere vrouw. Die laatste  is in een bouwput gevallen bij het Centraal Station. Beiden voelen dat er iets ergs aan de hand is. De lezer komt pas later in het verhaal te weten wat er allemaal speelt. Marie Lina is niet de eerste relatie van Rinus. Zijn eerste vriendinnetje was een Caribische, Hortense,  die later ook nog  de twee broers van Rinus als liefdesrelatie heeft gehad. De relatie met Hortense (die nu dus zijn schoonzus is) is echter goed gebleven.
In Katwijk is jaren geleden een oude man (Bruno Mesdag, 90) vermoord. Louise Bergman is de moeder van Marie Lina en was indertijd verpleegkundige bij Mesdag en kon goed met hem opschieten. Een dag nadat hij is vermoord (gewurgd) met een sjaal, wordt ze als verdacht opgepakt. In de cel krijgt ze een droom waarin ze ziet dat ze de moord heeft gepleegd en de volgende dag bekent ze. D agenten hebben een tunnelvisie en ze wordt later onschuldig veroordeeld. Ze zit vier en half jaar in de vrouwengevangenis in de Bijlmer. Haar man die vrachtwagenchauffeur is  en veel op Oost-Europa rijdt, scheidt van haar en krijgt een Roemeens liefje. Marie Lina die bij de arrestatie van haar moeder was, lijdt erg onder de situatie.  Ze gaat later het huis uit en wordt verpleegster in Leiden. Bij een concert ontmoet ze Rinus Caspers en ze trouwen. Zij is de dochter van een veroordeelde moeder.

II (blz. 99-148)
Rinus ligt naast zijn vrouw Marie Lina. Hij zegt dat zijn vrouw een brief schrijft aan haar aan kanker overleden moeder. Ze vertelt dat haar moeder vrijgesproken is door de Hoge Raad. Ze vertelt ook hoe gelukkig ze is in het bed met haar man.  
Marie Lina wil ook eerherstel. Bij een bezoek aan haar moeder hoort ze de naam van Klazien Wroude. Ze gaat als haar moeder overleden is  naar het huis van die vrouw en stalkt haar een tijdje. Ze belt naar het huis.  Ze volgt haar een keer naar winkels in Katwijk. Ze weet dat dit de vrouw is die de moord op Bruno Mesdag heeft gepleegd. Op een dag reist ze naar Amsterdam, en ziet daar de vrouw. Ze duwt haar in een bouwput bij het Centraal Station. De vrouw overlijdt als gevolg van de val.
Dan volgt een ik-passage die door Louise Bergman verteld wordt. Ze vertelt over de droom waardoor ze volgende ochtend bekent, herroept dat later weer en na het weekend herroept ze die herroeping weer.

III (blz. 151-195)
Marie Lina wordt gearresteerd in haar huis. Ze wordt veroordeeld (niet voor moord maar voor doodslag) en krijgt slechts 2 1/2 jaar gevangenisstraf die ze in Zwolle moet uitzitten. Er zijn volgens de rechtbak veel; verzachtende omstandigheden. Schoonzus Hortense (de eerste liefde van Rinus) zorgt voor hun zoon Olivier als Rinus 's nachts moet werken. Deze Hortense is door haar man Willem  verlaten: hij is zomaar naar het buitenland verdwenen. Hortense heeft een bijzonder goede (bijna liefdes-) relatie met haar schoonvader.
Dan volgt weer een passage vanuit het perspectief vanuit Klazien Wroude. Ze heeft een broertje voor wie ze al van jongs af aan moet zorgen. Die deugt niet, is al een keer veroordeeld wegens een overval en die heeft dingen nodig. Klazien heeft daar het geld niet voor. Ze is pedicure bij Bruno Mesdag en weet dat hij geld heeft. Ze beschrijft hoe ze de moord gepleegd heeft: ze heeft hem gewurgd met een shawl. Ze neemt geld weg en geeft dat aan haar broer Jannert die geld nodig heeft voor een zaagtafel.
In het laatste hoofdstuk van dit deel wordt nog verteld dat de oude heer Mesdag een Afrikaanse jongeling uit het water van de Oude Rijn bij Katwijk heeft gehaald. 

IV (blz. 199-251)
Rinus mag zijn vrouw Marie Lina  in de cel opzoeken. Hij krijgt ook gelegenheid tot seks met haar. (BZT) Dat is wel een vreemde en kille  bedoening, vindt hij. Maar hij laat zijn vrouw niet in de steek, zoals de vader van Marie Lina dat destijds wel heeft gedaan. Hij bezorgt haar ook een vogeltje dat ze in een kooitje mag houden. Hij is erg lief voor haar.
Dan volgt er een passage waarin Olivier met zijn vader meegaat naar Schiphol om op vogels te jagen. Er worden o.a. keizersarenden gebruikt om de vogels te verjagen die anders de vliegtuigen in gevaar brengen. Hij wordt die nacht begeleid door Ghina, een aardige vrouw. Vervolgens is er een aantal briefwisselingen tussen personages. Dat zijn bijvoorbeeld brieven tussen Marie Lina en Rinus, tussen Marina Lina en Hortense, tussen de vader van Rinus en zijn zoon Willem, tussen Rinus en Marie Lina.
Dan volgt het allerlaatste hoofdstuk waarin de hele familie Caspers zit te wachten op de terugkomst van de verloren zoon Willem. Marie Lina is intussen al uit de gevangenis gekomen. Inderdaad op die 8e mei stopt er een taxi voor het huis. De hond Sjaak  rent naar de weg.

Personages

Marie Linie

Marie heeft een trauma overgehouden aan de arrestatie van haar moeder. Bovendien ging haar vader scheiden van zijn vrouw toen ze werd veroordeeld. Haar jeugd is dus niet over rozen gegaan. Wanneer ze later hoort, dat haar moeder niet de moordenares is en bovendien meemaakt dat haar moeder toch vrij ongelukkig geworden is en ook nog aan kanker sterft, neemt ze zich voor wraak te nemen. Ze plant alles zorgvuldig en duwt de vrouw in een bouwput. Ze vindt dat ze terecht wordt gestraft, maar eigenlijk is die straf te laag: het is moord en geen doodslag. In de gevangenis gedraagt ze zich goed. Ze mag een vogeltje verzorgen en doet dat met liefde. Ondanks alles voelt ze zich een gelukkig mens met haar Rinus en haar zoon Olivier.

Hortense

Hortense is de schoonzus van Marie Lina. Ze is de eerste vriendin van Rinus, maar heeft een relatie met alle drie broers Caspers. Toch is ze een sympathiek personage en als Marie Lina in de gevangenis zit, zorgt zij voor Olivier. Haar man Willem vertrekt zonder bericht achter te laten, maar ze blijft op hem wachten. Intussen heeft ze een meer dan uitstekende relatie met haar schoonvader

Rinus Caspers

Rinus is een eenvoudige, verlegen jongeman. Hij versiert eerst de voor hem veel te mooie Hortense, maar die gaat later over in handen van zijn boers. Hij ontmoet bij een concert zijn liefde Marie Lina, een getraumatiseerd meisje en binnen enkele maanden trouwen ze. Hij steunt haar goed en hij begrijpt wat haar dwarszit. Hij beseft dat ze gewoon wraak moet nemen op de moordenares. Hij houdt haar niet tegen, begrijpt dat ze het gedaan heeft en wacht haar arrestatie in gezamenlijkheid af. Hij komt vriendelijk en sympathiek over. Hij is vogeljager op Schiphol, maar spreekt toch met liefde over zijn vogels. Hij beseft dat ze moeten verdwijnen in verband met de vliegveiligheid, maar ziet ook de schoonheid van de dieren.

Louise

De moeder van Marie Lina is een aardige vrouw, ze is zorgverpleegkundige en heeft een goede relatie met Bruno Mesdag. Ze wordt wakker geschud wanneer hij gedood wordt en als ze droomt dat ze hem gewurgd heeft, bekent ze de moord. Maar ze heeft het niet gedaan en vecht voor eerherstel. Dat krijgt ze niet helemaal en dat maakt indruk in haar leven. Bovendien heeft haar man haar na het vonnis verlaten. Hij is getrouwd met een Roemeense vrouw (zijn overspelige liefje?) Toch blijft ze gelijkmoedig, krijgt kanker, maar sterft toch op een waardige manier zonder wraakgevoelens.

Katrien Wroude

Katrien is de echte daderes, maar zelfs voor haar weet de schrijfster sympathie te wekken bij d elezer. Ze moet al vanaf haar jeugd zorgen voor haar minder bedeelde broer Jannert. ze kan hem niet alles geven wat hij wil. Hij komt in de kleine criminaliteit en daar wil ze hem vandaag houden. Als hij weer geld nodig heeft, wil ze hem helpen. Ze weet dat Bruno Mesdag geld heeft en besluit hem te beroven. Dat wordt uiteindelijk een moord met een shawl. Wat haar wel te verwijten valt, is dat ze een andere vrouw voor haar daad laat opdraaien.

Quotes

"Laffe moord op bejaarde man Vrijdagavond is in zijn woning te Katwijk het ontzielde lichaam aangetroffen van de 90-jarige weduwnaar B.M. Mesda. Kennissen die hem rond acht uur probeerden te bellen en geen gehoor kregen sloegen alarm. Ze wisten dat de oude heer altijd thuis was 's avonds. De huisbewaarder verschafte toegang tot de woning. De heer M. bleek te zijn gewurgd." Bladzijde 62

"Mama waarom? Hoe kon je die lui het verhaal vertellen dat ze al in hun hoofd hadden, maar in klinkende woorden uit jouw mond wilden horen? Zo wil een kind voorgelezen worden in bed. Het kind kent het al, zijn lievelingsverhaal, maar wil het toch luidop te horen krijgen. Alleen dan is het waar." Bladzijde 127

"Op een kille maandag in november wordt Louise Bergman door de politie van bureau Haaglanden gearresteerd, Het gebeurt in alle vroegte. Als de politiewagens de straat inrijden slaapt ze nog. Ze zijn met busjes dit keer, twee stuks." Bladzijde 70

"Razend kwamen ze binnen. De hel begon opnieuw tot gek- serieus gekmakens toe. Eerst tot negen uur 's avonds, toen beide rechercheurs vanwege het weekend nodig naar hun gezinnen moesten, daarna voor mij privé de vrijdagavond en - nacht,. de zaterdag en zondag met hun nachten, tot ik op maandagochtend mijn zitplaats tegenover het tweetal weer innam om mijn herroeping te herroepen." Bladzijde 148

""Wat voor vogeltje zal ik nemen?" Waarop hij mompelend antwoordt: "Een kanarie misschien....? "maar ik wil er zo graag een die at beter zingt." Hij zwijgt even. Denkt misschien na. "Een roodrugparkiet...", komt hij dan, "En die zingt/" "Eh, .. de man wel."" Bladzijde 211

Thematiek

Goed en kwaad

Het thema van de roman van Margriet de Moor is meer dan wat hierboven staat. Het verhaal gaat inderdaad over goede en slechte mensen, maar toch ook weer niet alleen. Het gaat ook over familiebetrekkingen en liefdesrelaties. Het gaat over moord, ten onrechte beschuldigd worden en wraak door een verongelijkte dochter. Kortom, de zin van het bestaan. Zie voor de uitwerking verder onder de motieven.

Motieven

Whodunit

Louise Bergman heeft de moord niet gepleegd, maar wordt wel veroordeeld. De echte moordenares blijkt Katrien te zijn.

Wraak

Louise Bergman zit onterecht een straf uit voor een moord die ze niet begaan heeft. Haar dochter Marie Lina kan dat niet verkroppen en nadat haar moeder aan kanker is gestorven, gaat ze op zoek naar de echte daderes. Wanneer ze weet wie dat is, beraamt ze een plan om de vrouw in de bouwput van het Centraal Station in Amsterdam te dumpen. Ze wil daarvoor boeten en vindt de gevangenisstraf veel te laag.

Moord

Er is een moord gepleegd op de oude heer Mesdag. De moordenares Katrien heeft geld nodig.

Geluk / verlangen naar geluk

De liefdesrelatie tussen Rinus Caspers en Marie Lina blijft goed. Het is een rustige relatie met veel begrip voor elkaar. Rinus weet van binnen dat zijn vrouw de "moord"op Katrien heeft gepleegd, maar kan daar rustig mee omgaan. de arrestatie van Marie Lina verloopt daardoor rustig en waardig. Hij bezoekt haar in de cel en mag zelfs een keer BZT (Bezoek zonder toezicht - d.w.z. seks in de cel) hebben. Het is eigenlijk best een harmonieus gezin, waar ook de niet al te begaafde zoon Olivier een gelukkige positie bekleedt.

Liefdesrelatie: problemen/echtscheiding

Er zijn ook enkele liefdesrelaties in het gezin van Caspers. De Caribische vrouw Hortense heeft een relatie gehad met alle drie broers. ze begon met Rinus. Haar laatste liefde Willem vertrekt op een dag met de noorderzon. Via de vader van Willem houden ze op de een of andere manier contact. Het lijkt erop alsof Willem in de laatste regel van de roman terugkeert naar zijn familie.

Vals beschuldigd

Louise Bergman wordt vals beschuldigd. Vooral door de met een tunnelvisie behepte politieagenten. Wanneer ze een droom krijgt, waarin wordt beschreven hoe ze de moord gepleegd heeft, bekent ze de volgende morgen. De agenten zijn blij en ze geven eigenlijk geen gelegenheid meer om het herroepen van de bekentenis serieus te nemen. Onschuldig zit Louise Bergman haar straf uit.

Moeder-dochterrelatie

De relatie tussen Marie Lina en haar moeder is altijd goed geweest. Ze was er bij toen haar moeder vrij bruut werd opgepakt en dat heeft grote indruk gemaakt. maar als ze te weten is gekomen dat haar moeder de moord niet kan hebben gepleegd en ten onrechte veroordeeld is, besluit ze na de dood van Louise wraak te nemen. ze gaat stalken en beraamt zelf ook een moord. Ze duwt de vrouw die de moord wel gepleegd heeft in een bouwput in Amsterdam. Ze heeft ze uit liefde wraak genomen voor het bestaan van haar moeder.

Droom

De droom, speelt een belangrijke rol bij de bekentenis van Louise Bergman. Ze droomt heel gedetailleerd dat ze de moord op Bruno Mesdag heeft gepleegd en bekent de volgende morgen de moord. Maar dromen zijn vaak bedrog. Ze heeft het niet gedaan, maar zit enkele jaren onschuldig vast.

Dierenliefde

In de roman spreken de personages liefdevol over dieren: zelfs Rinus de vogeljager is liefdevol over de vogels die hij op Schiphol moet verjagen. Marie Lina spreekt liefdevol tegen haar vogeltje in de cel. De familie Caspers praat liefdevol over de hond Sjaak, de bordercollie van Rinus en Marie Lina.

Familiebanden/familiebetrekkingen

De roman gaat ook over de familiebanden die er zijn tussen de leden van de familie Caspers. maar ook de betrekkingen tussen moeder Louise n dochter Marie Lina. De relatie tussen moordenares en broer Jannert is er ook één met een gevoelige familieband. Margriet de Moor heeft in het televisie-interview aangegeven met deze roman een familieroman te hebben willen schrijven.

Motto

Er zijn twee motto's:

"Wie jaren heeft gezeten kan niet meer gerehabiliteerd worden" (Mario de Sá-Carneiro) 
Dat motto slaat natuurlijk op de situatie waarin Louise Berkman verkeert. Ze heeft in de gevangenis gezeten, werd later door de Hoge Raad vrijgesproken bij gebrek aan bewijs, maar er bleef altijd een smet om haar persoon hangen.

"Maar in de droom verheffen zich arenden allerwege en vliegen naar u weg." (Gerrit Achterberg)
In de droom heeft Louise Bergman haarfijn  vastgesteld dat ze mijnheer Mesdag heeft vermoord. Ze gaat dat nadat het zo overduidelijk is , de volgende ochtend bekennen. Ze heeft het alleen niet gedaan.

Trivia

Jarenlang achter de tralies voor iets wat je niet hebt gedaan: het overkwam een bejaardenverzorgster uit Delft. Ze werd in 1986 beschuldigd van het bestelen en wurgen van een van haar cliënten, een 89-jarige dame uit Leidschendam. Ina Post werd indertijd op een zodanige manier ondervraagd door een paar rechercheurs dat zij na een paar dagen alles bekende wat de politie wilde horen om de zaak maar zo snel mogelijk rond te krijgen. Al gauw kwam ze terug op haar bekentenis die ze in totale verwarring had gedaan, maar haar vonnis was al getekend, ook al ontbrak ieder hard bewijs. Ongeveer een jaar later werd Ina Post veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf. (bron NRC) De nieuwe roman van Margriet de Moor lijkt op dat feit gebaseerd te zijn.

Titelverklaring

In deze roman van Margriet de Moor gaat het inderdaad over vogels en mensen. Het verhaal vertelt in de eerste plaats over de onderlinge menselijke betrekkingen. Omdat de schrijfster in de huid van veel personages kruipt en op de een of andere manier altijd iets goeds uit het karakter van de personages kan halen, komen die ook op de lezer sympathiek over, hoewel ze soms een niet te accepteren misdaad plegen. Je kunt er als lezer toch wel begrip voor  en medelijden met de personages  krijgen.

Daarnaast speelt de verhouding tussen vogels en mensen. Dat kun je vooral zien in het personage van Rinus Caspers. Hij is vogel"verschrikker"op Schiphol. Vogels zijn namelijk een doorlopend gevaar voor vliegtuigmotoren. Hij moet ze doden of verjagen, maar hij heeft toch oog en liefde voor  de mooie vogels. Dat gevoel heeft ook zijn vrouw Marie Lina die tweeënhalf jaar gevangenisstraf moet uitzitten en tijdens dat verblijf van Rinus een vogel in een kooitje (hoe symbolisch!) mag verzorgen. Zij praat met het diertje en het helpt haar de moeilijke periode in de gevangenis te overwinnen.
Een juist gekozen titel daarom.

Structuur & perspectief

Er zijn vier delen (Romeinse cijfers) die geen titel hebben. Elk deel wordt onderverdeeld in relatief korte hoofdstukken met een titel. Die titel ervan dekt wel de lading van het vertelde in het hoofdstuk, maar komt meestal zelf niet letterlijk voor in de tekst van het hoofdstuk. Meestal gebeurt dat in andere boeken wel. Er wordt in de tekst regelmatig vooruit gegrepen naar wat er later in het verhaal gebeurt.

Het perspectief wisselt steeds van personage: er zijn hoofdstukken die verteld worden door een personage als Louise, (zelfs als ik-verteller in deel II)  Marie Lina, Rinus Caspers, Bruno Mesdag, Katrien Woudre. Louise Bergman. Maar er lijken toch ook passages beschreven te worden vanuit het standpunt van een auctoriale verteller. Je voelt dan een duidelijke afstand ten opzichte van het personage.

Margriet de Moor zal deze fragmentarische  structuur (vooruit- en terugblikken, wisselend perspectief)  gekozen  hebben om te laten zien wat de motivatie van elk personage is in zijn/haar leven. Eigenlijk keurt ze in het verhaal geen enkele levenswijze af, geen enkele daad (zoals de moord/doodslag  van Marie Lina) veroordeelt ze. Dat kan bij deze keuze voor het wisselend perspectief, omdat in elke personage (zelfs in de moordenares Katrien) iets goeds schuilt. Je kunt als lezer dan begrip opbrengen voor wat iemand heeft gedaan of gelaten. Dat lijkt wel op een feelgoodroman.
Het meest wordt in de o.t.t. verteld. 

Decor

Het decor wisselt enkele keren. In het verleden heeft Louise Bergman in Rijnsburg (Z-H)  gewoond: ze was verpleegkundige en moest de heer Mesdag verzorgen. Hij woonde in een appartementencomplex in Katwijk, ongeveer 5 kilometer van haar woning.
Wanneer Rinus met Marie Lina trouwt en vogelverjager op Schiphol wordt, verhuizen ze naar het dopje Schalkwijk in de buurt van de luchthaven. Wanneer Marie Lina de moordenares van Mesdag stalkt, is het decor weer Katwijk. Ze duwt de vrouw Katrien in een bouwput nabij het  Centraal Station in Amsterdam. Ze moet haar straf uitzitten  in de gevangenis in Zwolle.

Wat de tijd betreft, kun je moeilijk uit de tekst opmaken wanneer het heden en het verleden spelen. De vertellers verstrekken geen mededelingen over het jaartal. Wel worden er enkele keren maanden of jaargetijden genoemd. Wanneer je mag aannamen dat de doodslag op Katrien en de daaraan verbonden gevangenisstraf in deze tijd speelt, dan heeft het verleden (de moord op Mesdag) zich in ieder geval in de vorige eeuw  afgespeeld, want er gaat heel veel tijd overheen voordat ultieme wraak wordt  genomen.

Stijl

De stijl van Margriet de Moor wordt altijd wel geprezen in recensies. Ze schrijft mooi en beeldend en in deze roman is ook opvallend dat er sprake is van een rustige stijl, ingehouden emotie.

Een voorbeeld van deze stijl (metaforen en ingehouden emotie)  kun je zien in de sterfscène van de moeder van Marie Lina:
"Ze dwaalt af naar de laatste week van haar moeder. Het was onverwacht snel gegaan. De ziekte zat er al en schudde zich wakker als een hond die vindt dat het tijd is om uitgelaten te worden, om te rennen en alles te doen wat des honds is. Daarna thuisgekomen, schrokken, zo vlug mogelijk. Haar moeder deed wat het dier wilde. Ze koos voor de hond en vertrok, zonder de dochter aan haar bed er attent op te maken, in de nacht van de 29ste op de 30ste december. Wou je geen afscheid, mamma? Het moet rond vier uur in de ochtend geweest zijn. Je ogen had je bijna de hele week dichtgeknepen gehouden, maar die nacht viel je gewoon in slaap, je adem ging vredig."(blz. 123)

Slotzin

Toch, zoals je altijd zult zien, is zij het niet, maar Sjaak die twintig minuten later de taxi met draaiende motor hoort stoppen. Binnensmonds blaffend zoals zijn gewoonte is, rent het beest naar de weg.

Beoordeling

Fijnzinnig geschreven roman over familiebetrekkingen. Mooie compositie met veel vooruit- en terugblikken en wisselend perspectief. Rustige, serene stijl en toch wel een "spannend" verhaal. 
Ook uitstekend geschikt voor havo-en vwoscholieren, omdat er geen moeilijke woorden worden gebruikt en het verhaal heel duidelijk te volgen is.

De roman van Margriet de Moor kan goed gecombineerd worden met andere Nederlandse romans over familiebanden en -betrekkingen:
Sanneke van Hassel - Nest (2010)
Wanda Bommer - Panorama West (2011)
Griet op de Beeck - Vele hemels boven de zevende (2015)
Sabine van den Berg - Dingen die niet mogen (2016)

Recensies

"Interview op VPRO-televisie met Margriet de Moor over haar nieuwe roman." http://www.vpro.nl/boeken...ember.html

"Zo verkeert een ingetogen roman over een rechterlijke dwaling ergens halverwege in een krimi en tegen het eind in een feelgood sprookje waarin alle neuzen ineens de dezelfde kant op staan. Ik zal niet zeggen dat het verhaal niet een beetje zoetsappig is af en toe. Ik zal niet zeggen dat de plot wel wat onwaarschijnlijk is hier en daar. Ik zal ook helemaal niet zeggen dat alle formuleringen even mooi of helder zijn. Maar ik vind het knap hoe De Moor aan een handvol miezerige feiten een vrolijk stemmende louteringsroman heeft weten te ontfutselen." https://nrcwebwinkel.nl/a...w/id/1700/

"Interview van Arjan Peters met de auteur. 'De kern was: hoe is het mogelijk dat iemand een moord bekent zonder die te hebben begaan? Dat gebeurt tamelijk vaak. En dat wordt minder onbegrijpelijk als tot je doordringt wat er met iemand gebeurt die dagenlang in isolement is ondervraagd, die over een grote verbeelding beschikt, en aan wie is verteld: 'Als je bekent, dan mag je je man weer zien.'" http://www.volkskrant.nl/...~a4391118/