Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2018
• 233 pagina's
• Uitgeverij: Yearling Newberry

Flaptekst

Eerste zin

There is no lake at Camp Green Lake.

Samenvatting

Holes volgt het verhaal van Stanley Yelnats. Stanley is onderweg naar Camp Green Lake, een detentiecentrum voor opgepakte jongens. Op dit kamp, moeten de jongens elke dag een gat graven in de grote, droge open vlakte waar het kamp ligt. Stanley moet naar dit kamp, omdat hij onterecht is opgepakt voor de diefstal van de historische sportschoenen van legendarische honkbalspeler Clyde "Sweet Feet" Livingston. Toen hij een dag terugliep van school, vielen de schoenen uit de hemel op zijn hoofd, waardoor hij geframed werd voor de misdaad. 

Stanley Yelnats is de vierde mannelijke generatie in zijn familie die de naam Stanley heeft gekregen. Dit is omdat die voor- en achternaam samen een palindroom zijn (een woord dat je kunt omdraaien, en er dan nog steeds hetzelfde woord staat, bijvoorbeeld 'lepel'). Alle mannelijke leden van zijn familie lijken ontzettend veel ongeluk te hebben, alsof ze vervloekt zijn. Binnen de familie is een grap ontstaan, dat als er iets tegenzit, het altijd de schuld is van Stanley's 'no-good-dirty-rotten-pig-stealing great-great-grandfather', omdat hij degene zou zijn die deze vloek over de familie heeft afgeroepen.

Zijn over-overgrootvader had deze vloek afgeroepen, doordat hij een deal had gemaakt met Madame Zeroni, een oude waarzegster waar hij bevriend mee was. Hij was verliefd op een meisje, en kreeg hulp van Madame Zeroni om ervoor te zorgen dat haar vader het meisje met hem zou laten trouwen. In ruil hiervoor moest hij één ding doen, namelijk Madame Zeroni een keer een berg op tillen, waar het water opwaarts de berg opstroomt, zodat zij ervan kon drinken, terwijl hij een lied voor haar zong. Hij moest dit beloven, en als hij deze belofte niet nakwam, dan zou Madame Zeroni zijn familie tot in de eeuwigheid vervloeken. Toen het moment eenmaal daar was, was Stanley's over-overgrootvader zijn hart gebroken, omdat het meisje niet uit eigen wil koos om met hem te trouwen. In wanhoop is hij toen naar Amerika gevlucht, en terwijl hij op de boot zat, bedacht hij zich dat hij zijn belofte niet was nagekomen. Sindsdien rustte er een vloek op hem en zijn nageslacht.

Als Stanley op het kamp komt, wordt hij binnengelaten door Mr Sir, een van de kampleiders, en later geïntroduceerd aan Mr Pendanski, de leider van de groep waar Stanley in terecht komt. Mr Pendanski stelt Stanley ook voor aan de rest van zijn groep jongens, Groep D, die allemaal een bijnaam hebben: X-Ray, Magnet, Armpit, Squid, Zigzag en Zero. Vanaf de dag daarna begint Stanley, samen met de rest van de groep, met het zware werk om elke dag een gat te graven. De aarde is hard en moeilijk te breken met de schep, en zodra de zon opkomt is het bloedheet. Mr Pendanski vertelt Stanley dat hij, zodra hij iets bijzonders vindt tijdens het graven, hij dit tegen Mr Pendanski of Mr Sir moet vertellen, zodat zij het naar The Warden (een mysterieus persoon die Stanley nog niet heeft gezien, maar de baas lijkt te zijn van het kamp) kunnen brengen. Als het The Warden bevalt, mag Stanley de rest van de dag vrijnemen. De eerste paar dagen zijn slopend, maar naarmate Stanley vaker en vaker moet graven, lukt het steeds beter.

Na twee weken graven komt Stanley een keer iets tegen bij het graven: een soort gouden tube met de initialen K.B. erop, wat later een lipsticktube blijkt te zijn. X-Ray overtuigt Stanley om hem alles te geven wat Stanley vindt, zodat X-Ray dan een dag vrij krijgt, aangezien X-Ray er al veel langer is en dus meer recht heeft op een dag vrij. De dag daarna doet X-Ray alsof hij de tube gevonden heeft, waarna hij de rest van de dag vrij krijgt van The Warden. Een week lang daarna moeten de jongens van Groep D extra goed graven rondom het gat dat X-Ray groef op de dag dat hij de tube zogenaamd gevonden had, maar ze vinden verder niks meer. Stanley krijgt door dat ze niet zo maar gaten graven om 'karakter te bouwen', zoals de kampleiders hen vertellen, maar dat ze eigenlijk gebruikt worden om op zoek te gaan naar iets dat begraven ligt. 

Een tijdje later steelt een van de jongens tijdens het vullen van hun veldflessen de zak zonnebloempitten van Mr Sir. Stanley wordt wederom onterecht beschuldigd van diefstal, en wordt door Mr Sir naar The Warden gebracht. The Warden wordt echter boos dat Mr Sir haar tijd verdoet, en geeft hem met haar giftige nagellak een klap in zijn gezicht. Vanaf die dag heeft Mr Sir drie dikke striemen over zijn wang lopen en maakt hij Stanley het leven in het kamp een stuk zwaarder dan daarvoor. 

Stanley komt er achter dat Zero niet kan lezen en schrijven. Hij maakt een deal met hem, dat Zero elke dag een deal van het gat van Stanley graaft en in ruil daarvoor leert Stanley hem elke middag lezen. De twee jongens worden steeds betere vrienden, terwijl de andere jongens een hekel krijgen aan Stanley, omdat hij minder hoeft te graven dan zij. 

Er volgt een flashback naar 110 jaar terug, op dezelfde plek als Camp Green Lake. In die tijd was er een vreedzaam dorpje, waar onder andere Miss Katherine woonde, de plaatselijke onderwijzeres. Zij gaf niet alleen de kinderen van het dorp, maar ook veel volwassen mannen onderwijs, die vooral kwamen omdat zij allemaal een oogje op Miss Katherine hadden. Zij had echter maar oog voor één man, Sam, de lokale uienboer, met een donkere huid. Dat was niet toegestaan in die tijd, dus zodra de dorpsbewoners daar achter kwamen, staken zij daar een stokje voor. Sam en zijn ezel worden vermoord, en Miss Katherine's hart is gebroken. Haar boosheid maakt dat ze wraak wilt nemen, en ze verandert in de bandiet Kate Berlow. Ze berooft mannen, en geeft ze een kus voordat ze ze vermoord. Hier houdt ze de bijnaam Kissin' Kate Berlow aan over. De legende van Kissin' Kate Berlow blijft nog tot in de tijd van Stanley bestaan.

Op een dag ontstaat er ruzie tussen de jongens, omdat zij het zat zijn dat Stanley elke dag een tijd achterover kan leunen terwijl zij allemaal aan het graven zijn. Er wordt gevochten, en wanneer zij door de kampleiders uit elkaar gehaald worden, slaat Zero Mr Pendanski met zijn schop. Daarna neemt Zero zijn schop, en loopt de horizon tegemoet, weg van het kamp, totdat hij uit het zicht van de rest was. Hij wordt niet meer teruggezien op het kamp, en Stanley voelt zich ineens weer alleen. Hij twijfelt of hij Zero achterna moet gaan, en of Zero überhaupt nog in leven zou zijn. Een paar dagen later probeert Stanley in een impuls de watertruck van Mr Sir te stelen, wanneer hij het water kwam bijvullen, in de hoop daarmee de woestijn in te rijden en hopelijk Zero tegen te komen. Hij rijdt de truck in een gegraven gat, en de truck komt vast te zitten. Wetende dat hij in de problemen zou komen als hij achter zou blijven, rent hij de truck uit en rent hij de woestijn in, in de richting waar Zero in vertrokken is.

Stanley loopt urenlang het dorre land door, maar ziet maar geen Zero. Hij wil het bijna opgeven, wanneer hij in de verte een bootwrak ziet. Uit nieuwsgierigheid gaat hij kijken, en komt daar een erg uitgedroogde en uitgeputte Zero weer tegen. Zero heeft al die dagen overleefd op een voorraadje potten perzikenprut. Samen besluiten ze om niet terug te gaan naar het kamp, maar om de andere kant op te blijven lopen, richting een berg in een de vorm van een opgestoken duim, in de hoop daar water te vinden. Na een lange, eindeloos-lijkende tocht, bereiken ze uit eindelijk de berg. Stanley moet Zero het laatste deel tillen, en uiteindelijk valt hij het opgevend in de modder. Door de modder realiseert hij zich dat er water in de buurt moet zijn, wat uiteindelijk hun redding is. Ze blijven een paar dagen op de berg en overleven op het modderige water en een hele hoop uien die op de berg groeien. 

Wetende dat ze niet voor altijd op de berg kunnen blijven, bedenken ze een plan. Ze trekken terug naar het kamp, en verstoppen zich overdag in eerder gegraven gaten in de buurt van het kamp. 's Nachts zullen ze gaan graven rondom het gat waar Stanley de lipsticktube van Kate Berlow eigenlijk gevonden heeft, in de hoop daar iets tegen te komen dat hun redding zal zijn. Na een tijdje graven komen ze een koffer tegen in de grond, en weten hem los te krijgen. Zodra ze hem omhoog tillen, schijnt The Warden met een zaklamp in hun gezicht, en eist de koffer op. Dan blijken Stanley en Zero echter in een gat vol giftige hagedissen te zitten. Wonderbaarlijk genoeg overleven Stanley en Zero de nacht zonder gebeten te worden. In de ochtend komt er een vrouw bij het gat, die Stanley's advocate blijkt te zijn. Stanley blijkt vrijgesproken te zijn van de diefstal van de schoenen, en mag het kamp verlaten. The Warden probeert de koffer weer op te eisen, maar Zero merkt op dat de naam Stanley Yelnats op de koffer staat. Het blijkt de koffer te zijn van Stanley's overgrootvader. De advocate wil Stanley meenemen naar huis, maar Stanley wil niet vertrokken zonder Zero. Aangezien Zero nergens meer in het archief van het kamp te vinden was, omdat zijn gegevens waren verwijderd toen hij de woestijn in was gelopen, kan ook hij het kamp verlaten. 

Als Stanley thuiskomt, blijkt zijn vader eindelijk succesvol geweest te zijn met zijn uitvinding. De koffer zit vol met waardevolle spullen en papieren, waardoor Stanley en Zero beide erg rijk worden. Zero huurt een privédetective in om zijn moeder te vinden. Aan het eind van het boek komen de twee verhaallijnen van het heden (rondom Stanley) en de verhaallijnen van het verleden (rondom Sam & Kate Berlow, en rondom Stanley's over-overgrootvader) eindelijk helemaal samen, en blijkt dat de vloek die over Stanley's familie heerste, verging zodra Stanley Zero, wie de achter-achter-achterkleinzoon van Madame Zeroni blijkt te zijn, de duimvormige berg optilde. Het boek sluit af met een scène bij Stanley thuis, waar Clyde Livingstone te gast is, en Zero samen met een vrouw, die waarschijnlijk zijn moeder is, te gast is, en iedereen gelukkig is.

Personages

Stanley Yelnats de 4e

Stanley is de hoofdpersoon in Holes. Hij is de vierde generatie man in zijn familie met dezelfde naam, omdat deze naam een palindroom is. Zijn familie heeft al jaren lang ongeluk, omdat ze vervloekt zijn. Zijn ouders zijn arm, omdat zijn vader een onsuccesvolle uitvinder is. In het begin van het boek is Stanley nog best dik, maar door het dagelijkse graven van gaten op het kamp valt hij af en wordt hij een stuk sterker en gezonder. De andere kampers geven hem de bijnaam Caveman. Stanley is uiteindelijk degene die de familie van de vloek bevrijdt.

Zero

Zero, wiens naam eigenlijk Hector Zeroni is, is een andere kamper op Camp Green Lake. Hij wordt Stanley's beste vriend. Zero is de snelste graver van alle jongens in Groep D, en zegt ook dat hij graven leuk vindt om te doen. Iedereen denkt altijd dat Zero niet goed in zijn hoofd is, omdat hij eigenlijk nooit wat zegt. Zero praat gewoon niet graag, maar is eigenlijk juist heel slim. Hij kan eerst niet lezen, maar krijgt les van Stanley. Hij blijkt echter wel een rekenwonder te zijn. Zero is de achter-achter-achterkleinzoon van Madame Zeroni, de vrouw die de vloek over Stanley's familie heeft afgeroepen.

Groep D

De rest van Groep D, de groep waar Stanley en Zero in zitten op het kamp, zijn X-Ray, Magnet, Armpit, Zigzag en Squid. Ze hebben verschillende achtergronden, zo zijn er twee met een witte huid, twee met een donkere huid, en een latino tussen hen. De jongens lijken een soort onafgesproken hiërarchie te hebben, waar X-Ray bovenaan staat. De jongens lijken vrienden te worden met Stanley, maar na een tijdje krijgen ze juist steeds meer een hekel aan hem.

The Warden

The Warden is een lange vrouw met rood haar en sproeten. Zij is de baas van Camp Green Lake. Het duurt een tijdje voordat Stanley haar ontmoet, omdat zij alleen in de buurt komt wanneer er iets bijzonders gebeurt. Stanley wist eerst ook niet dat zij een vrouw was. Ze draagt een zwarte cowboy hoed en zwarte laarzen, en heeft altijd donkerrode nagellak op. Uit het verhaal is af te leiden dat zij een afstammeling is van Linda en Trout Walker, twee oud-dorpsgenoten van Kate Berlow, die het land hebben opgekocht om de begraven schat van Kate Berlow op te graven.

Mr Sir & Mr Pendanski

Mr Sir & Mr Pendanski zijn twee van de kampleiders op Camp Green Lake. Mr Sir is een wat intimiderende, boze kampleider. Hij eet altijd zonnebloempitten, omdat hij net gestopt is met roken. Mr Sir maakt Stanley het leven zuur, nadat Mr Sir door The Warden geslagen is. Mr Pendanski is de groepsleider van Groep D. De jongens geven hem de bijnaam Mom. Mr Pendanski lijkt een positieve en best aardige man te zijn, maar aan het eind van het boek blijkt ook dat niet waar te zijn, wanneer hij Stanley uitlacht en belachelijk maakt zodra hij met de hagedissen in het gat vastzit.

Kate Berlow

Kate Berlow (ook wel: Miss Katherine, of Kissin' Kate Berlow) is een onderwijzeres en later bandiet die leefde in de buurt van Camp Green Lake, in de tijd dat daar nog een meer lag. Haar lieve en behulpzame karakter verandert volledig wanneer haar geliefde Sam, de zwarte uienboer van het dorp, vermoord wordt. Uit wraak berooft zij andere mannen en geeft ze een kus voordat ze ze vermoordt. Kate heeft de overgrootvader van Stanley ook een keer beroofd, maar heeft hem gelukkig niet gekust en vermoord. Uiteindelijk begraaft ze haar buit ergens in de open vlakte waar vroeger het meer lag.

Quotes

"'It was all because of his no-good-dirty-rotten-pig-stealing-great-grandfather!'" Bladzijde 7

"'"If only, if only", the woodpecker sighs, "The bark on the tree was just a little bit softer." While the wolf waits below, hungry and lonely, He cries to the moo-oo-oon, "If only, if only." ' (het liedje dat telkens terug blijft komen in het boek)" Bladzijde 8

"' "You're not in the Girl Scouts anymore," Mr Sir said.'" Bladzijde 13

"‘Stanley kept his mouth shut most of the time. He didn’t talk too much to any of the boys, afraid that he might say the wrong thing. They called him Caveman and all that, but he couldn’t forget that they were dangerous, too. They were all here for a reason.’" Bladzijde 87

"‘”I’m not stupid,” Zero said. “I know everybody thinks I am. I just don’t like answering their questions.”’" Bladzijde 99

"‘”(…) No one will ever look. No one cares about Hector Zeroni.”’" Bladzijde 144

"‘When the shoes first fell from the sky, he remembered thinking that destiny had struck him. Now, he thought so again. It was more than a coincidence. It had to be destiny.’" Bladzijde 187

"'The reader might find it interesting, however, that Stanley's father invented his cure the day after the great-great-grandson of Elya Yelnats carried the great-great-great-grandson of Madame Zeroni up the mountain.'" Bladzijde 229

Thematiek

Vriendschap

Vriendschap speelt een rol in het verhaal, vooral door de vriendschap tussen Stanley en Zero. Eerst lijkt Stanley vrienden te worden met de andere jongens van Groep D, en lijkt hij geen band te hebben met Zero. Na een tijdje blijkt echter dat de andere jongens niet echt zijn vrienden zijn, en zorgt juist zijn groeiende band met Zero ervoor dat hij uiteindelijk het kamp verlaat en later de koffer vindt die hem en Zero rijk maakt. Ook had Stanley, als hij geen vriendschap met Zero had, de vloek nooit kunnen opheffen.

Het lot

Het lot speelt in het verhaal een rol door de connectie tussen de verschillende verhaal- en tijdlijnen in het boek. Stanley en zijn familie hebben altijd ongeluk, wat allemaal komt door de vloek die zijn over-overgrootvader over zijn familie heeft afgeroepen. Alle dingen die in het verleden zijn gebeurd in het boek, zorgen er uiteindelijk voor dat Stanley de vloek, zonder dat hij het weet, kan opdoeken. Alle ontwikkelingen komen op die manier samen, en zo speelt het lot een rol.

Motieven

Gaten

Het graven van de gaten in het kamp vormt een belangrijk motief. Door het graven ontwikkelt het verhaal wanneer Stanley de lipsticktube vindt. Ook werken de gaten als een belangrijke motivatie om bepaalde dingen te doen voor de jongens in het kamp.

Bijnamen

Op het kamp worden veel bijnamen gegeven. Deze symboliseren de afstand tussen Camp Green Lake en de bewoonde wereld. Op het kamp zijn de jongens niet wie zij in de wereld buiten het kamp zijn. Mr Pendanski benadrukt dit door de jongens juist met hun officiële namen aan te blijven spreken.

Opdracht

To Sherre, Jessica, Lori, Kathleen, and Emily.

And to Judy Allen, a fifth-grade teacher from whom we all can learn.

Trivia

Het boek is in 2003 door Walt Disney verfilmd. Een trailer voor de film zie je hier: https://www.youtube.com/watch?v=ehfD-_2zz2w

Titelverklaring

Het boek heet 'Holes' (ofwel, Gaten), omdat de jongens bij Camp Green Lake elke dag een gat moeten graven, en dat dus ook is wat Stanley moet doen. Het idee is dat ze gaten graven om hun karakter te bouwen, maar na een tijdje merkt Stanley dat er een andere reden achter zit. 

Structuur & perspectief

Het boek bestaat uit drie delen, die elk weer bestaan uit een aantal hoofdstukken. In totaal zijn er 50 hoofdstukken, waarvan 1 tot en met 28 deel één beslaan, 29 tot en met 49 deel twee en hoofdstuk 50 het derde deel beslaat. 

 

Het verhaal is geschreven vanuit een alwetende vertellersperspectief. De verteller volgt grotendeels Stanley en zijn verhaal, maar er is ook regelmatig een flashback naar een andere tijd, toen het meer nog water had en er een dorpje naast het meer lag. 

Decor

Het verhaal vindt grotendeels plaats op Camp Green Lake en de omgeving. In het verhaal wordt niet gespecificeerd waar het kamp precies ligt. Ook de tijd wordt niet verder gespecificeerd. In het verhaal lopen twee tijdlijnen, het heden, waar het verhaal van Stanley in ontwikkelt, en een tijdlijn 110 jaar daarvoor. Naast deze oudere tijd- en verhaallijn wordt regelmatig teruggeblikt. Tijdens het lezen komt de lezer er steeds meer achter dat beide verhaallijnen plaatsvinden op dezelfde plek, al wordt dit pas bevestigd door hints die later in het boek naar voren komen.

Stijl

De stijl van het boek is leuk, soms grappig en vrij luchtig. Er wordt met bepaalde zinnen vaak op een bepaalde manier een beetje geknipoogt naar de lezer, met kleine verwijzingen naar dingen die eerder of later in het boek terugkomen. Ook komen bepaalde zinnen vaker terug, wat een soort van continuïteit creëert. Zinnen zijn over het algemeen niet al te lang, waardoor het makkelijk leest. Ook wordt er regelmatig gebruik gemaakt van dialoog om de verhaallijn door te zetten.

Slotzin

Very softly, she half sang, half hummed a song that her grandmother used to sing to her when she was a little girl. "If only, if only..."

Bijzonderheden

De versie van het boek die ik gelezen heb was ter ere van het 20-jarig jubileum van de eerste druk van het boek (die kwam iut 1998). Aan het eind van het boek was een kleine toevoeging genaamd 'Stanley Yelnats Guide to survive Camp Green Lake'.

Beoordeling

Ik vond het een erg leuk en makkelijk te lezen boek. De stijl is leuk en humoristisch, met kleine knipoogjes naar de lezer toe. De hoofdstukken zijn over het algemeen vrij kort, waardoor je er snel doorheen gaat. Het verhaal loopt snel en is goed te volgen, en het is leuk hoe twee verhaallijnen met kleine verwijzingen gedurende het boek steeds dichter bij elkaar komen. Ook dit zorgt ervoor dat je nieuwsgierig wordt en verder wilt lezen. Ik kan het boek zeker aanraden!

Recensies

"'Een heerlijk boek met helden en slechteriken en ongelofelijke avonturen. Echt een aanrader voor lezers van alle leeftijden.'" https://www.hebban.nl/rec...over-gaten

Bronnen

Holes Film Trailer

https://www.youtube.com/w...hfD-_2zz2w

Wikipedia pagina Holes (Film)

https://en.wikipedia.org/...les_(film)