Heleen Vermeer, is 35 jaar, pilote op een Boeing 747 en moeder van de kleine Julia. Haar relatie is ruim een jaar geleden beëindigd. Ze staat aan het begin van het boek op het punt een condoleance bij te wonen van de ouders van haar jeugdvriendin Francine van der Sluis. Die vriendschap is beëindigd, omdat er ongeveer twintig jaar geleden iets gebeurd is. Francine vindt het fijn dat Heleen is komen opdagen. Haar ouders zijn bij een auto-ongeluk op een zondagmorgen onder verdachte omstandigheden omgekomen. Francine vraagt of Heleen de volgende dag ook op de begrafenis wil komen. Dat was Heleen eigenlijk niet van plan, want ze wil met haar dochtertje naar het strand. Toch gaat ze de volgende dag weer van Amsterdam naar Kampen en ze woont de begrafenis bij. De streng gelovige dominee preekt vrij zwaarmoedig. De Spaanse vriend van Francine (Jorge) vraagt of Heleen een beetje op haar ex-vriendin wil letten. Dat belooft ze, al weet ze niet zo goed waarom ze dat doet. Heleen gaat in haar zomervakantie Francine helpen bij het opruimen van de spullen in haar ouderlijk huis. Ze komen er al snel achter dat de ouders diep in de schulden zaten toen ze stierven. Dat is best opmerkelijk. Heleen wil dat gaan onderzoeken. Bij de bank krijgt ze officieel geen informatie, maar omdat er een oud-klasgenoot (Emiel) werkt, komt ze toch het een en ander te weten. De ouders van Francine hebben de overwaarde van hun huis opgenomen en het geld gestort in het fonds van een dubieuze christelijke groepering. Het is onduidelijk waarom ze dat hebben gedaan. 

Heleen brengt haar vriendin Francine naar een huis in de Ardennen (La Refuge). Dat is nu een huis waar de oom van Francine, Bert Overbeek, logeert. Deze oom heeft 20 jaar geleden de toen 15-jarige Heleen proberen aan te randen. Ze had dat weten te voorkomen, maar niemand (ook Francien niet) had haar toen geloofd. Het was het einde van een leuke vriendschap. Heleen moet weinig hebben van de christelijke groepering waartoe Francines ouders behoorden. Haar eigen moeder belt om te vertellen dat er ingebroken is in het huis van de ouders van Francine. Op die manier leert ze Ronald, een politierechercheur, kennen. Een man die er leuk uitziet en een paar jaar jonger is dan Heleen. Heleen onderzoekt de vreemde beleggingen voor de Stichting van de Christelijke Gemeenschap nog eens goed. Ze ontmoet zo ook een man, Bram Kramer die ook zijn laatste geld in de stichting heeft gestoken en er nooit meer iets van heeft teruggezien. Emiel gaat zich er ook in verdiepen en vindt het een klassiek voorbeeld van leugen en bedrog dat bij fraudeurs vaker voorkomt.

Ze gaan de zaak verder onderzoeken en Heleen raakt in het vervolg gecharmeerd van Ronald. Tijdens haar job als pilote van een Boeing 747 houdt ze er een nogal losbandig seksueel leven op na en het lijkt er op alsof ze wel met Ronald de koffer in zal duiken. Op het bewuste moment belt haar moeder op om te vertellen dat ze die middag even het zicht heeft verloren op de kleine Julia op wie ze moest passen. Het is wel beangstigend. Een dag later is Julia ook even zoek wanneer Heleen met haar boodschappen doet in een supermarkt. Het lijkt erop alsof ze een paar waarschuwingen krijgt. Ronald vindt in het huis enkele dagboeken en die mag Heleen lezen. Daarin staat dat de moeder van Francine borstkanker heeft gehad, maar dat ze het altijd voor haar dochter had verzwegen. Na haar genezing hebben zij en haar man geld geïnvesteerd in de Stichting.

Heleen besluit opnieuw naar de Ardennen te reizen. Ze is welkom in het tehuis in La Refuge, maar ze merkt dat er een vreemde Amerikaanse vrouw (Melissa Carpenter) is die de kinderen die in het huis verblijven, indoctrineert. Dat is een heel beklemmende situatie. Heleen wil dat Francine haar in contact brengt met Bert Overbeek. Francine vertelt Heleen het geheim dat ze in verwachting is. Heleen wordt later geconfronteerd met oom Bert. Ze verwijt hem de poging tot aanranding van twintig jaar geleden. Ook praten ze over de fraude waarvan ze hem verdenkt. Bert gaat nergens op in en hij heeft nergens spijt van. In het tehuis verblijft ook een Nederlands tienermeisje, Irene. Van haar moeder moest Heleen de groeten doen en het kind vlucht op een bepaald moment terug naar Nederland. Dat neemt de sekte haar niet in dank af en ze moet met hulp van Ronald onderduiken. Francine daarentegen voelt zich heel gelukkig thuis in de sekte en Heleen denkt daarom dat ze gehersenspoeld is. Daarna vertrekt ze weer naar Nederland, ontmoet Ronald opnieuw en de echte seks kan nu natuurlijk niet uitblijven. De rest van de dag brengt ze door met Evelien, haar ruige vriendin die journaliste is.

Ronald en Heleen gaan praten met de vrouw van Bert Overbeek die ook in Kampen woont. Deze Janine weet niet wat haar man uitspookt. Ook van de aanranding van 20 jaar geleden weet ze niets, zegt ze. Ze zijn behoorlijk uit elkaar gegroeid. Vervolgens gaan ze op bezoek bij Bram Kramer die ze echter bewusteloos wordt aangetroffen (vergiftigd op een knullige manier met stroopwafels). Hij wordt naar het ziekenhuis gebracht.

Heleen leest verder in het dagboek en merkt dat de moeder van Francine een minnaar heeft gehad die ze X noemt. Bert Overbeek was daarvan op de hoogte en daarom had ze zijn kant gekozen, toen Bert in Spanje pogingen had gedaan om Heleen aan te randen. Ze heeft daarvan nu wel spijt, schrijft ze. Die vriendschap tussen d twee meiden was heel innig.

Evelien heeft ook onderzoek gedaan en publiceert een artikel in de krant. Wanneer Ronald en Heleen het huis van Irene in de gaten houden, komen er twee jonge knullen langs. Die proberen Irene over te halen om weer terug te komen in de sekte en ze zetten hun verzoek kracht bij met een mes. Ronald en Heleen kunnen net op tijd ingrijpen. De jongens vertellen dat er in diverse steden protestdemonstraties zullen plaatsvinden die tegen abortusklinieken gericht zijn. Dat gebeurt in Zwolle, maar ook in Amsterdam. Daar wordt een onschuldige vrouw slachtoffer van een aanslag. Ze overlijdt als gevolg van een messteek. Heleen krijgt een sms waarin staat dat ze zich nergens mee moet bemoeien, omdat anders haar kind wel eens het slachtoffer zou kunnen worden.

Van vermoeidheid valt ze in slaap en ze wordt laat wakker op de volgende dag. Ze wordt gebeld door Ronald die inmiddels al een heel avontuur achter de rug heeft. Hij was naar België gegaan, waar ze met hulp van de Belgische politie een inval hadden willen doen, maar er werd geschoten en hij heeft een schotwond in zijn bovenbeen. Heleen rijdt direct naar haar nieuwe vriend en bezoekt hem in het ziekenhuis. Via een telefoontje met Francine die de sekte nu ook goed zat is, hoort ze dat er op 21 juli iets staat te gebeuren, maar Francine weet ook niet wat. 
Van hogerhand wordt besloten in te grijpen en de kleine kinderen uit het huis te halen. Daartoe worden zelfs twee Apaches (helikopters) ingezet en het ontbreekt er nog maar aan dat onze heldin een van die twee mag besturen. Maar ze mag wel meevliegen. Francine heeft intussen de kinderen bij elkaar gebracht en weet de meeste kinderen met hulp van de commando’s in veiligheid te brengen. Maar aan drie kinderen zijn explosieven verbonden en de drie boeven (Melissa, Joshua Carpenter en Bert) willen de kinderen laten boeten. Dat wordt toch Bert te gek, wanneer Heleen hem aanroept. En hij weet de kinderen te bevrijden. Heleen stort zich op Melissa. Alles lijkt zich nu ten goede te keren: de sekte is opgerold.

Overbeek wil bij de verhoren wel praten. De kwade genius achter de sekte is Melissa Carpenter: in haar jeugd in België misbruikt en tot een abortus gedwongen. Ze wilde op 21 juli een aanslag plegen op een Brusselse abortuskliniek. De jongens die Irene hadden willen ontvoeren, zijn ook schuldig aan het auto-ongeluk van Francines ouders, alsmede aan de vergiftiging van Bram Kramer. Die blijkt de minnaar van Francines moeder te zijn geweest. In het laatste hoofdstuk is er sprake van een etentje waar alle betrokkenen bij aanwezig zijn. Francine bedankt Heleen voor de getoonde inzet en ijver om de fraude aan het licht te brengen. Het is duidelijk dat de vriendschap hersteld is.

In een soort epiloog (twee maanden later) wordt van elk personage kort verteld wat er van hem of haar geworden is. Onnodige uitweidingen zijn dat m.i. waarvan de meerwaarde dus onduidelijk is. Ik zou Ellen den Hollander willen adviseren dat voortaan achterwege te laten.