Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2011
- 203 pagina's
- Uitgeverij: Querido
Flaptekst
Oud-rechercheur Wim Terlinde is op zoek naar nabestaanden van Roderick Vos en komt uit bij Sofie en Francien, twee vrouwen die in diens leven een rol hebben gespeeld. Als Francien in een psychose beland blijkt te zijn, drukt hij samen met Sofie de erfenis van Vos achterover. Maar dan ontmoeten de vrouwen elkaar in de ruige Schotse hooglanden. Ze blijken beide in het verleden te zijn misbruikt en vechten met de sporen die dat in hun leven heeft nagelaten. Uiteindelijk neemt het verhaal daardoor een even spannende als ijzingwekkende wending.
Eerste zin
Hoe lang kan een man of vrouw dood in huis liggen voor hij of zij wordt gevonden?Samenvatting
Deel I Wim Terlinde
De ik-verteller Wim Terlinde vertelt in de o.v.t. over de vondst van een lijk van een eenzame man Roderick Vos op 16 maart 2004 in Deventer. Hij heeft een flink huis nagelaten waarvan de opbrengst wel meer dan 400.000 euro is. Terlinde is compagnon van een onderzoekbureau dat probeert te onderzoeken wie er recht heeft op een erfenis wanneer er op het eerste gezicht geen directe nabestaande zijn (het zijn erfenisjagers). Anders vervalt de erfenis immers aan de staat. Roderick Vos is een vrij eenzame man die een kleine drukkerij bezat, waardoor hij boeken van kleine schrijvers die anders zeker geen publicatiemogelijkheid zouden krijgen, op de markt brengt in kleine oplagen. Zo komt Terlinde achter het adres van ene Sofie de Winter die een boek bij Vos heeft uitgegeven (“De winter van mijn weerzin”). Wanneer hij haar opzoekt, reageert ze furieus op de naam van Vos en ze vindt dat ze minstens recht heeft op een deel van de erfenis. Wanneer Terlinde later het boek leest (er staat nog één exemplaar in de boekenkast van Roderick) begrijpt hij waarom zij zo gebeten is op Roderick Vos.
Sofie de Winter, die onder pseudoniem heeft geschreven, is seksueel misbruikt door haar vader en met die wetenschap in zijn achterhoofd heeft ook Roderick misbruik gemaakt van Sofie. Wim komt erachter dat er nog een ander Vos-familielid van Roderick is, een nichtje van wie de vader voor haar geboorte is overleden waarna ze is overgeleverd geweest aan de nukken van haar oom. Hij verneemt dat ze op de Kunstacademie in Arnhem zit, maar wanneer hij daar navraag doet, vertelt een studiegenoot dat ze naar Zweden is vertrokken met een andere kunststudent Nils. Francien Vos maakte graag wandkleden. Wims compagnon Henk regelt snel de reis voor hem.
In het tweede hoofdstuk maakt hij de reis naar Zweden. Eerst reist hij met het vliegtuig en later met de trein. In een klein dorpje boekt hij een hotel, maar hij is de eerste gast van het jaar en de enige. Er is een eigenaresse Helga, die ook al eenzaam is. Haar man is ervandoor gegaan met een jonge vrouw en Wim onthult aan haar dat zijn vrouw vier jaar geleden overleden is aan darmkanker. Er zit enige erotische spanning in de passages met haar, maar ze kruipen toch niet bij elkaar in bed. Wim gaat met een taxi (een erg gevaarlijke rit) naar een boerderij waar Nils met Francien zou wonen. Maar Francien heeft hem al weer verlaten. Hij heeft een kaart van haar ontvangen uit Schotland, waar ze blijkbaar verblijft. Wim laat Henk opnieuw de reis regelen en vanuit Stockholm vliegt hij door naar Londen en later naar Schotland. Hij brengt nog even een bezoek aan Helga, maar er gebeurt opnieuw niets.
Hoofdstuk 3: Wim vliegt vanuit Londen naar Inverness en vandaar neemt hij de trein naar Kyle om de queeste naar Francien te vervolgen. In een winkel ziet hij een wandkleed van haar hangen en zo komt hij erachter dat ze in het ziekenhuis is opgenomen. Ze is psychotisch. Hij spreekt met haar arts en die denkt dat er voorlopig weinig hoop op herstel is.
Hoofdstuk 4: Hij weet niet wat hij nu moet doen. Francien is gek en ze zal twee ton rijker worden. Maar het bedrag aan de Belastingdienst nalaten, is hem ook te gek. Hij verzint een list. Hij doet net of Francien over een maand in staat is om naar Nederland te vliegen en maakt zijn collega wijs dat ze dan de erfenis komt ophalen. Hij laat door een bekende van vroeger een paspoort namaken met de foto van Sofie de Winter. Die vindt het goed om het geld in hun eigen zak te steken. Francien zal er niet kunnen achter komen en ze kunnen zo de erfenis verdelen. Het plan lukt en ze kunnen beiden ruim een ton (€126.000) op hun rekening bijschrijven.
Deel II Sofie de Winter
In dit deel wordt Sofie de ik-vertelster. Ze vertelt de lezer eerst over het seksueel misbruik door haar vader. Als hij haar verkrachtte, depersonaliseerde ze zichzelf en dacht dat haar vader het met een meisje Katrien deed. Dat hield haar op de been. Het boek werd uitgegeven door Roderick Vos die daarmee macht over haar kreeg. Nu heeft ze een bedrag van 126.000 euro op haar rekening staan. Ze is tijdelijk afgekeurd als onderwijzeres en ze neemt daarna definitief ontslag. Ze wil haar boek nog een keer teruglezen, maar ze heeft alle exemplaren uit woede verbrand. Alleen Wim Terlinde heeft nog een exemplaar van Roderick en dat krijgt ze van hem. Ze leest het boek door.
Hoofdstuk 2: Ze besluit om Francien Vos te gaan ontmoeten en ze zoekt op waar ze zou kunnen wonen in Broadford in Schotland. Zij legt een zelfde soort reis als Wim af en logeert ook soms in dezelfde hotels. Eerst ontmoet ze in het Schotse dorpje een oude kunstenaar Alec met wie Francien samenwoont. Francien maakte namelijk vroeger ook wandkleden en is dat weer gaan doen Alec maakt beelden.
Hij zegt dat ze op de pier bij de haven zit om de beweging van de golven vast te leggen. Sofie zoekt haar op. Het meisje slikt nu pillen tegen de gekte in haar hoofd. Maar daardoor kan ze geen kunst meer maken. Ze gaan samen terug naar het huis van Alec en daar vertelt Sofie dat ze op de vlucht is, omdat ze geld heeft gestolen (in feite is dat zo, maar ze maakt er een ander verhaal van). Wanneer ze wil gaan slapen, staat Francien spiernaakt voor haar bed. Ook mag het licht die nacht niet uit, want Francien is een bang wezentje geworden. Sofie laat iets los over haar verleden en ze laat Francien haar boek “De winter van mijn weerzin” lezen. Francien begrijpt de inhoud heel goed. Ze is jaloers dat Sofie een alter ego in de persoon van Katrien had ontwikkeld en ze vraagt aan het einde van dit deel of Sofie haar Katrien wil zijn. Sofie stemt erin toe.
Deel III Francien Vos
Francien (de derde ik-vertelster) is reuze blij nu ze Katrien van Sofie mag “lenen”. Ze ziet het weer helemaal zitten. Als ze in de problemen komt, zal ze net doen alsof ze Katrien is. Schizofrenie heeft ze dus ook al. Ze zegt tegen Sofie dat ze een feestje wil bouwen. Sofie vindt het prima en plundert met Francien de kleine plaatselijke winkelierster. Ook kopen ze dure malt whisky om die aan Alec te kunnen geven. Wanneer hij dronken raakt, begint hij Schotse poëzie te citeren. Bij de volgende fles whisky verdwijnt hij even om een radio te halen, waarna ze zouden kunnen gaan dansen. Maar hij keert niet terug. Sofie wordt ook dronken en valt op het bed neer. Francien is bezeten van Sofie en ze begint naar haar bezittingen in haar koffer te graaien. Ze vindt van alles, maar ook het paspoort van Francien Vos met een foto van Sofie de Winter. Haar gekte slaat ineens weer toe. De samenleving is van plan haar definitief te vervangen. Sofie wordt de nieuwe Francien, maar dat mag niet gebeuren. Ze grijpt een groot vleesmes en steekt dat als een dolle in het lichaam van Sofie. Die zal dat niet overleven. Francien holt naar buiten. Ze is de nieuwe Katrien.
Deel IV Dave Goff
Goff is politie-inspecteur. Hij is bij het lijk van Sofie de Winter geroepen, maar omdat hij het paspoort vindt met de naam van Francien denkt hij dat ze Francien Vos heet. Het lijk is met een vleesmes enorm bewerkt. Hij ondervraagt Alec en die zegt dat het lichaam van Sofie de Winter is. Dave begrijpt er niets meer van. Later vindt de politieman nog een ander paspoort van Francien. Hij moet nu de waarheid zien te achterhalen.
Weer later komt het bericht door dat een visser heeft gezien dat een vrouw in het water bij de pier is gesprongen. Dave Goff neemt contact met de Nederlandse politie op. Via het creditcardnummer van Sofie komen ze achter haar ware identiteit: Sofie de Winter. Ze is op dat moment al eenzaam begraven in de Schotse Hooglanden. Er zijn maar weinig mensen aanwezig. Dave vraagt of Alec later een beeldje op haar graf wil plaatsen. Via de gegevens van Sofie de Winter en haar bankrekening nummer komen ze achter de identiteit van Wim en de fraude die ze hebben gepleegd. Hij wordt aangehouden en voorgeleid. Het lichaam van Francien Vos wordt nooit meer gevonden.
Dit verslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
1 seconde geleden
S.
S.
Er staat bij personages dat Sophie een familielid was van Roderick de Vos maar dat klopt niet. Ze had alleen een boek geschreven dat door hem was uitgegeven.
6 jaar geleden
Antwoorden