Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2012
• 297 pagina's
• Uitgeverij: De Bezige Bij Antwerpen

Flaptekst

Eerste zin

Ik ben ontsnapt op de dag dat we Andy zijn arm afzaagden.

Samenvatting

Personages

Werner

Werner is eigenlijk het enige personage dat we iets beter leren kennen, al blijft de kijk in zijn belevingswereld ook vrij beperkt. Werner is geen slechte jongen, maar hij is wel een overlever en dat maakt hem niet altijd even sympathiek. Hij springt nogal laconiek om met de ellende om hem heen en de enige dode die hem raakt, is Botje; zijn vriendinnetje dat hij tijdens zijn vlucht ontmoet en die onder de auto van Werner belandt. Pas tegen het einde van het boek komt ook een iets zachtere kant van Werner naar voren wanneer hij in de gevangenis zit en terugdenkt aan hoe zijn jeugd verlopen is en hoe dat zo gekomen is.

Quotes

"Zelfs al was Botjes vader een normale man geweest, dan nog zou hij nooit met onmetelijk enthousiasme de thuiskomst van zijn dochter hebben bekeken, namelijk zijzelf in de staat waarin zij verkeerde, en dan nog vergezeld van twee onbekenden die beiden recentelijk hadden gekotst, onder wie een gehandicapte beer met een bavet van worst en maagsap en met een blik in de ogen die door de misselijkheid zo vals was, dat men er haast zeker van kon zijn dat hij elk moment nogmaals aan het feest kon gaan, wat gelukkig bij enkele luide oprispingen bleef, brrrrohh, vergezeld van wat lichtgekleurd vocht. " Bladzijde 179

"Het leek alsof onze twee belagers zo achterlijk waren dat elk idee, hoe dun ook, hun door een derde moest worden voorgezet met in het groot en in sierlijke bankletters IDEE erop, want toen ik mijn broek en mijn hemd ter sprake bracht, schoten hun blikken direct naar mijn broek en mijn hemd, waarop de linkse uittrekken! blafte, en de rechtse met zijn mes ongeduldig de beweging voordeed, wijzend naar mijn kruis en vervolgens naar de grond, waarop ik zuchtend mijn broek uitdeed, vervolgens mijn hemd over mijn hoofd trok, en toekeek hoe ze ook deze twee vodden respectloos en amateuristisch in nog kleinere vodden opdeelden, weer zonder enig resultaat in de zin van geld of goed." Bladzijde 95

Thematiek

Maatschappijkritiek

Het boek gaat over overleven in een harteloze wereld waarin geen plek is voor een weeskind en zijn beer. Werner is in het boek constant aan het overleven. Hij leeft in het moment, want dat is het enige wat hij heeft. Hij wordt constant weer met situaties geconfronteerd waar hij zich uit moet zien te redden waardoor hij geen tijd heeft om medelijden met zichzelf te hebben of na te denken over wat hij nu eigenlijk wil.

Motieven

Tweede wereldoorlog

de Tweede Wereldoorlog, Jodenvervolging, liefde, vriendschap, vertrouwen, werk en emigreren.

Noodlot

Daarnaast gaat het boek over hoe het leven kan lopen door omstandigheden. Als zijn moeder geen zelfmoord had gepleegd, en hij niet bij de zusters Crique was gedumpt door zijn vader, was het leven voor Werner heel anders gelopen. Zo gaat het het hele boek door; Er overkomt Werner telkens weer iets waardoor hij dingen moet doen, en keuzes moet maken, die hij misschien eigenlijk helemaal niet wil maar zijn leven loopt nu eenmaal zo en hij heeft er niets over te zeggen.

Motto

'Het lachen oefent op de mensen een grote, schrikwekkende invloed uit waartegen niemand innerlijk bestand is. Wie de moed heeft om te lachen, beheerst de wereld ongeveer op dezelfde manier, als iemand die bereid is om te sterven.' - Giacomo Leopardi

'Out, out brief candle!                                                                                                    Life's but a walking shadow, a poor player                                                        That struts and frets his hour upon the stage                                                  And then is heard no more: it is a tale                                                               Told by an idiot, full of sound and fury,                                                 Signifying nothing.' - William Shakespeare

'I could carve a better man out of banana.' - Theodore Roosevelt

Alledrie de quotes verwijzen naar de lotvalligheden van het leven en de donkere kanten daarvan. De auteur lijkt een vrij zwartgallige kijk op het leven te hebben, maar die te lijf te gaan met een flinke dosis humor. We zijn er nu eenmaal en daar hebben we niet om gevraagd, het gaat niet altijd van een leien dakje, maar we kunnen er maar beter het beste van maken.

Trivia

\'De dag dat we Andy zijn arm afzaagden\' is genomineerd voor \'De bronzen uil\', de prijs voor het beste Nederlandstalige debuut

Titelverklaring

Het verhaal begint op de dag dat de arm van Andy afgezaagd wordt. Dat moment is de katalysator voor het hele avontuur dat volgt.

Structuur & perspectief

Het boek bestaat uit verschillende clusters van hoofdstukken die steeds vooraf worden gegaan door een citaat uit het daarop volgende cluster. Het boek is geschreven alsof Werner vanuit de gevangenis zijn memoires schrijft.

Decor

Beiden worden niet duidelijk en zijn ook niet van belang

Stijl

Het boek is in een heel herkenbare stijl geschreven. De schrijver rijgt enorm lange zinnen aan elkaar die veelal bestaan uit bijzonder beeldende beschrijvingen. Dialogen worden niet als zodanig uitgeschreven, maar worden zonder aanhalingstekens in andere zinnen opgenomen (zie voorbeeld van pagina 95). De humor is gortdroog en zwartgallig en de auteur speelt regelmatig met taal zoals bijvoorbeeld op pagina 55, waar hij 'Ik voelde mij aanvankelijk op mijn ongemak’ schrijft, in plaats van bijvoorbeeld 'Ik voelde mij niet op mijn gemak'.

Slotzin

Niemand had in het tumult net na het uitspreken van de straffen acht op haar geslagen, toen ze over de balustrade klom waar het publiek en de getuigen achter plaatsnemen, en achter de rug van de breed gebarende en foeterende aanklagers en advocaten op mij af was gelopen, al met één hand in haar handtas, waarin zij het mes geklemd hield, en voor de agenten achter mij haar konden overmeesteren, wist zij in één keer uit te halen, waarbij ik haar trachtte te ontwijken en zij mijn oor wist te raken.....

Beoordeling

Ik heb erg genoten van dit boek. Hoewel ik vaak wat onbevredigd achterblijf wanneer de motieven van de personages niet altijd duidelijk zijn en er losse eindjes blijven liggen, heeft me dat in dit boek geen moment gestoord. Dit boek is een groot taalfeest dat het verhaal er eigenlijk niet eens zo toedoet. Iemand die regelslange zinnen vol beschrijvingen weet te produceren zonder dat de lezer struikelt of zich een moment verveelt, is een heel goede. Het boek zal misschien niet door iedereen gewaardeerd worden, de droge, zwarte humor en de sombere maar komische kijk op de wereld moeten een lezer liggen, maar wanneer dit het geval is, weet ik zeker dat het boek een hoop leesplezier brengt. Wat mij betreft is deze auteur een aanwinst voor het Nederlandstalige boekenlandschap.

Recensies

"Het genoegen dat Peeters ondervond bij het beschrijven van alle vunzigheid is in iedere alinea zichtbaar. Ook de seks heeft een ranzig, overrijp randje. En dan verliest beer Orzas ook nog een tweede poot. Door de smeerboel zou je bijna over het hoofd zien dat deze auteur een schone stijl heeft. Prachtige zinnen, soms meanderend over bijna hele pagina\'s." http://www.volkskrant.nl/...agden.html

"Als doorwinterd en populair journalist kent Marnix Peeters duidelijk de truken van de foor om zijn lezers puik te vermaken. De vulgariteit lijkt heel soms te gekunsteld, de taal te column-achtig en het verhaal niet overkoepelend genoeg om van een vlekkeloos debuut te spreken." http://fkserv.ugent.be/fi...afzaagden/