Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2011
- 285 pagina's
- Uitgeverij: Atlas
Flaptekst
Grijsaard maakt tegen zijn zin een cruise over de Middellandse Zee. Als ex-rechter, ex-politicus en ex-schrijver heeft hij voldoende om op terug te zien, wat hij doet met vrolijk cynisme en opgewekt gekanker. Het voorbije leven was allerminst zonder succes, maar wat eraan ontbrak heeft zijn vereenzaamde nadagen bepaald. Aan boord ontmoet hij een vroegere leerlinge. Het eiland Corsica is het decor van enkele gebeurtenissen, die de oude man en de veel jongere vrouw een etmaal in elkaars gezelschap houden. Bittere bloemen is een roman over illusies die te vergelijken zijn met bloemen: eerst bloeien ze, dan verwelken ze zienderogen. Luchtig genoteerd in korte hoofdstukken, waarin Brouwers opnieuw zijn excellente meesterschap demonstreert. Dansend en meeslepend proza. Als een trage tango.
Eerste zin
Daar ligt hij, achterover in de linnen dekstoel.Samenvatting
We verblijven op het cruiseschip Carta Mundi tijdens een cruise over de Middellandse zee. Aan boord maken we kennis met de 81-jarige Julius Hammer (ex-schrijver, ex-minister en ex-rechter). Hij maakt de cruise op advies van zijn dochter Eva (die inmiddels ook al de 60 nadert) omdat hij ruim een half jaar ervoor een beroerte heeft gehad, waarvan hij herstellende is. We schrijven augustus 2010. Het begin is komisch, omdat de oude Hammer door zijn stoel zakt op het zonnedek. Hij wil dan naar zijn hut gaan. Een oude, vervelende heks kapittelt hem omdat hij een sigaartje aan boord rookt. Hij moet naar zijn hut, die het nummer 81 draagt, maar onderweg wordt hij bijna omvergelopen door een jonge vrouw in wie hij meteen zijn grote liefde Pearlene herkent. Ze was ooit zijn leerling tijdens een schrijfcursus. Ze was toen zeventien jaar, maar intussen is ze ook al 36 jaar geworden. Ze werkt op het schip als entertainster en voorspelt in een toneelact o.a. wat er gaat gebeuren met de toeristen aan boord. Ze vertelt dat het allemaal trucs zijn, maar de lezer krijgt een mooie vooruitwijzing naar het einde van de roman, wanneer ze zijn hand pakt en enigszins somber naar de levenslijn kijkt.
In januari daarvoor heeft Hammer dus plotseling een beroerte gekregen. Hij heeft een tijdje in coma gelegen, maar hij kan zich niet goed meer herinneren of hij toen alles op een normale manier is blijven waarnemen of dat zich alles in visioenen heeft afgespeeld. Wel heeft hij in zijn brein opgeslagen dat zijn dochter Eva (kunsthistorica in Frankrijk) tijdens zijn coma zijn dure horloge in haar handtas heeft gestopt. Hij had het later van haar terugverlangd. Later in het verhaal zal Eva nog iets stelen (weer in haar handtas, de dievegge). In zijn coma heeft hij haar enkele keren Helga genoemd, naar haar moeder die op 40-jarige leeftijd al overleden was aan kanker, maar van wie hij toen al gescheiden was. Hammer merkt dan al op dat alle vrouwen altijd plotseling uit zijn leven verdwijnen (moeder-vrouw-geliefde). Eva ruimt tijdens zijn ziekte bovendien zijn hele archief weg: er gaan manuscripten (Hammer schrijft altijd met een pen en niet met een tekstverwerker) naar de Koninklijke Bibliotheek. Het begin van de opruiming van het leven van Julius Hammer lijkt begonnen.
Dan legt het schip die dag aan in Ajaccio op Corsica, het eiland van Napoleon. Hammer wil zijn merk sigaartjes kopen, want ze zijn op. Hij gaat aan wal en kan zo lekker foeteren op de toeristen die zich daar bevinden en hun traditionele gedrag vertonen. Maar ineens wordt hij weer niet lekker en zakt in elkaar. Het is er erg heet, men laat hem eerst aan zijn lot over, maar dan verschijnt Pearlene, die een plan heeft om op Corsica een oude bekende te zoeken. Ze redt hem in eerste instantie. Van een man die ze kent (Rich), gooit Hammer een stapel papieren (die later met een filmscript te maken blijkt hebben) op de grond. Dat doet hem terugdenken aan de eerste keer dat hij Pearlene tijdens de schrijfcursus zag. Ze had vervelende vragen gesteld en uit een soort boosheid had hij haar ingeleverde gedichten door de collegezaal gesmeten. Maar zij was juist het meisje van zijn dromen dat hij een keer tijdens een museumbezoek had gezien op een portretje van ene Cranach “Het meisje met de orchidee”. Hij was haar achterna gesneld om zijn excuses aan te bieden, maar ze had alleen haar middelvinger opgestoken. Dat motief van het verdwijnen van vrouwen in zijn leven zal later door de verteller worden uitgewerkt.
Dan verdwijnt Pearlene weer, waarna Hammer weer de vervelende heks van zijn cruisereis ontmoet (die van de kritiek op zijn rookgewoonten). Gelukkig keert Pearlene op haar Vespaatje terug. Ze weet door haar “helderziendheid” wat hij in zijn portemonnee heeft, o.a in het geheime vakje ervan. Dat is een goed bewaard geheim van Hammer. Aangezien hij een scheur in zijn broek heeft opgelopen, die ze provisorisch met een veiligheidsspeld heeft gerepareerd, wil ze hem naar een kledingwinkeltje brengen, maar alles is gesloten op de feestdag ter ere van de herdenking van Napoleons geboortedag. Het liefste wil Hammer vanaf het eiland met het vliegtuig terug naar huis. Hij wil niet meer naar de boot. Dan komt er weer een komische situatie: wanneer ze hem overeind wil helpen, vallen ze samen op elkaar: de grijsaard op de jonge vrouw. Hij ziet ook weer het gedeelte tussen haar dijen, dat bedekt wordt door een klein stukje textiel. Hij ziet dat ze een geschoren vagina heeft, wat hij heel jammer vindt. Vrouwen kunnen dat beter niet doen, vindt hij. Ook ziet hij dat ze een piercing in haar navel heeft: het zijn allemaal lustopwekkende details die hij ziet en dat doet hem terugdenken aan de tijd waarin hij haar enkele keren heeft ontmoet. Hij had haar opgezocht in het New Agewinkeltje waar ze werkte. Ze verkocht er esoterische dingen als tarotkaarten. Hij ziet haar meteen als zijn grote liefde, omdat ze als het ware terugkomt in zijn herinnering nl. het portretje van Cranach waarop een meisje met een orchidee stond afgebeeld. Dat is het oerbeeld waarop hij verliefd was geraakt. Ze schreef heel slechte gedichten, maar hij hield veel van haar, terwijl hij op dat moment toch al ouder dan 60 was. Het was nl. in 1991.
Pearlene (die hij overigens zelf steeds Leentje noemt) neemt hem mee achterop de Vespa naar een plek op het eiland waar een film wordt opgenomen. Tijdens de rit mag hij haar omarmen. Hij legt zijn armen om haar middel waar hij de piercing weet en hij voelt zich heel gelukkig. Hij is weer jaren jonger. Liefde, een middel tegen de vergankelijkheid?
Ook symbolisch is dat de piercing van Pearlene de vorm heeft van een lemniscaat. Dat Griekse teken (als het ware een soort liggende acht, te zien bij het logo van de Uitgeverij Lemniscaat) is het symbool van de oneindigheid. Liefde is altijd oneindig en zal ook altijd blijven bestaan.
Zo had hij in het verleden ook een keer gegeten in een duur restaurant, waar ze zich niet op haar gemak voelde en had hij haar ook een keer rondgereden in zijn Volvo. Zoals hij vroeger bij andere vrouwen wel deed (lichamelijke toenadering zoeken) had hij bij haar niet gedaan. Daarvoor was ze te ongenaakbaar. Toen hij haar had afgezet, was ze een huis binnengegaan, waar ze een meisje hartstochtelijk had omhelsd. Hij had toen wel jaloezie gevoeld. Dit beeld komt later weer in de roman terug, zoals alles bij Brouwers altijd weer terugkeert.
Verleden: de tweede keer dat hij Pearlene in de winkels had bezocht, had ze de tarotkaarten voor hem gelegd. Ze had nadrukkelijk gevraagd naar een situatie met een hond. Dan wordt de herinnering weer opgerakeld toen Hammer net rechter was en iemand levenslang had gegeven. De criminelen in de omgeving van de misdadiger hadden toen wraak genomen, door zijn Porsche in elkaar te timmeren en een hond met een doorgesneden keel in zijn woning tegen het plafond te smijten. Daarop hadden rode strepen gestaan. Dat doet hem weer terugdenken aan het beeld dat de lezer al enkele keren heeft gezien: de bloederige afbeeldingen van allerlei lichaamsdelen aan het plafond. Het zijn de overblijfselen van zijn moeder die tijdens een straatbombardement in 1943 ineens van de aardbodem was verdwenen. Hij had met de buren naar haar lichaamsdelen gezocht en tussen de puinhopen had hij haar halskettinkje gevonden. Dat was een relikwie geworden en dat was het voorwerp dat hij in zijn portemonnee had bewaard. Hij had het ooit als zijn grootste schat aan Pearlene willen schenken.
Pearlene brengt Hammer op een filmlocatie. Nicole Kidman is de hoofdrolspeelster in een sf-film die millennia erna speelt. Hammer ontmoet een oude Scandinavische acteur die vroeger in een cultfilm de Dood heeft gespeeld (dat is natuurlijk ook alweer symbolisch bedoeld). Hij kent de man die Sedowsk heeft. Die heeft nogal wat commentaar op de uiterlijke veranderingen die Kidman heeft ondergaan, sinds ze haar rimpels e.d. heeft laten wegspuiten. Ze heeft de strijd tegen de vergankelijkheid verloren. Kidman arriveert per helikopter op het eiland en met haar mee komt haar visagiste Nadia. Pearlene rent naar de helikopter, wordt eerst nog tegengehouden door bewakers, maar kan dan toch het meisje op een hartstochtelijke manier omhelzen en strelen (vgl. de situatie die al eerder beschreven is, toen Hammer haar had rondgereden in zijn Volvo).
Dan beschrijft de verteller het bezoek aan het museum in Oost-Duitsland uitvoeriger. Hij had de afbeelding van de renaissancemeester Cranach gezien en hij was gecharmeerd van het kleine portretje waarop het meisje met een roze orchidee stond. Eva had het schilderijtje in haar handtas gestopt en later door de douane gesmokkeld. Hij was boos geworden, maar Eva had het portretje al die tijd (25 jaar) bewaard in haar archief. Vlak voor de cruise had ze het hem weer laten zien.
Op het eiland ziet Hammer er toch een beetje als een landloper uit: het is heet, zijn colbert is gekreukeld, zijn broek gehavend, zijn veters zijn een touwtje en de make-upvrouw van Sedowks wil hem opkalefateren. Helaas sneuvelt zijn bril daarbij wanneer ze er per ongeluk op gaat staan (dat is weer een Brouwers variant op de winkelruit van Pearlene waarover ook een barst liep). Als beloning voor haar werk geeft hij haar het prachtige Mont Blanc-horloge waarop hij altijd kan zien hoe laat het op bepaalde plekken ter wereld is. Het is het horloge dat Eva had weggenomen tijdens zijn periode van de coma. De vrouw is er erg gelukkig mee. Het is natuurlijk wel een symbool voor de situatie waarin Hammer verkeert: hij neemt al afscheid van de tijd. Dan wordt er gemopperd op de filmset. Door de storm op Corsica moeten de opnamen worden uitgesteld. Ze hadden met kanonnen een soort loodstof de lucht ingespoten, maar door de storm was alles mislukt. Ze gaan dan naar de catering.
Verleden: alle vrouwen verdwijnen altijd in het leven van Hammer (het Orpheusmotief in het werk van Brouwers). Wanneer hij haar weer een keer wil gaan opzoeken voor haar verjaardag (orchideeën bij zich en een fraai ingebonden dichtbundel van haar eigen gedichten) hoort hij van de eigenaar van de nieuwe zaak dat ze verdwenen is. Waarschijnlijk naar de VS – Cincinati. Hij was haar ooit een keer gaan opzoeken, maar had haar niet gevonden. Eva had de bundel gedichten later tussen de rommel gevonden en had hem gevraagd of het zijn eigen gedichten waren, jeugdversies. Ze doet er heel schamper over.
Tijdens het verblijf in de cateringruimte drinkt Hammer teveel cognac. Ineens ziet hij Leentje in de deuropening staan. Ze verdwijnt weer, zoals zo vaak in zijn leven. Hij gaat naar haar op zoek. Een van de deuren is open en hij gaat zonder te kloppen naar binnen. Daar ziet hij de naakte Nadia en Pearlene die met elkaar het liefdesspel spelen. Leentje is dus blijkbaar lesbisch. Dat is een grote klap voor Hammer. Zijn liefde is een illusie gebleken en een desillusie geworden. Hij valt opnieuw, maar de acteur Sedowks vangt hem op. Die is er ook verantwoordelijk voor dat hij met een taxi naar het cruiseschip wordt vervoerd. Het is nog een lastige rit in de storm waarbij een strandparasol de auto flink beschadigt (vgl. vroeger in het verhaal de in elkaar geramde Porsche). Opnieuw wil Hammer liever niet aan boord. Op de valreep komt hij de heks weer tegen die hem opnieuw cynisch benadert. Ze heeft een jonge kerel aan de haak geslagen. Dat doet ze wel meer, heeft Pearlene hem verteld.
Hammer gaat naar het dek met het zwembad. Dan gaat alles om hem heen draaien. Hij valt in het zwembad en sterft.
Dit verslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden