Het lijkt er op dat je browser advertenties blokkeert. Scholieren.com kan alleen bestaan door inkomsten van advertenties. We
zouden het lief vinden als je de blokkade voor onze site uit zet. Dankjewel!
Examenleerlingen opgelet: over 50 dagen is het zo ver! Wil jij ook slim leren, zeker slagen? Ontdek alle tips, tests, trucs en tools van Examenbundel en sleep dat diploma binnen. Wil je zeker weten dat je niks mist? Meld je dan snel aan en ontvang alle tips in je mail!
Ik wil slagen!
Feitelijke gegevens
1e druk,
2019
390 pagina's
Uitgeverij: De Bezige Bij
Flaptekst
Twintig jaar na de geruchtmakende "hamermoord' op haar moeder, een Amsterdamse raamprostituee, keert de jonge schrijfster Anne terug naar de Amsterdamse Wallen. Annes zoektocht naar de wortels van haar eigen bestaan, werpen steeds meer vragen op over de moord op haar moeder. Vastbesloten om het mysterie te ontrafelen, daalt ze dieper en dieper af in de duistere wereld van haar verleden. Als ze contact zoekt met de moordenaar, zijn de gevolgen niet
meer te overzien. De ontrafeling van het mysterie is verbluffend knap verweven met het aangrijpende verhaal over de fotograaf Hayo, Annes te jong gestorven jeugdliefde.
23 seconden is een geweldige roman die de lezer in de greep houdt tot en met het ijzersterke slot.
Eerste zin
Het kruispunt voor het Centraal Station lijkt op de set van een rampenfilm. Graafmachines en drilboren leven zich uit op het asfalt.
Samenvatting
Anne Lieftinck is een jonge schrijfster van 38 die terugkeert naar Amsterdam, omdat ze een nieuwe opdracht heeft gekregen. Ze moet de tekst schrijven voor een catalogus bij een overzichtstentoonstelling van haar jeugdvriendje Hayo, die een beroemd fotograaf is geweest. Hij kwam bij toeval om het leven bij een raketaanval in het Midden-Oosten.
Anne, die net verlaten is door haar vriend Willem, wil bovendien terug naar haar jeugd om een boek te kunnen schrijven over de moord op haar moeder in 1998. Destijds was een buurjongen, Johan de Haan, voor die moord veroordeeld. Er was genoeg bewijs tegen hem, maar Anne heeft lang haar twijfels gehad.
Van een ex-politieman (Sanders) krijgt ze het dossier over de moord in haar bezit. Anne heeft ook altijd getwijfeld over de rol van Hayo bij de moord. Had ze hem niet bij haar moeder gezien op de laatste avond? Eigenlijk is het een queesteroman, waarin Anne op zoek gaat naar de waarheid. Ze ontmoet daartoe in het verhaal mensen uit het verleden.
Haar ik-verhaal wordt steeds onderbroken door dagboekfragmenten van de veroordeelde dader 'Haantje'. Ze zijn gedateerd van 1992-1998. Haantje had een hekel aan Anne, omdat ze een 'kattenmeisje'was en die door haar verzorgde katten joegen weer op zijn vogels die hij wilde tekenen. Er is ook sprake van een miauw-miauw-incident, waarbij De Haan beschuldigd wordt van masturbatie voor het open raam van Anne.
Anne bezoekt de instelling waarin De Haan sinds zijn gevangenisstraf van acht jaar zit, maar hij wil niet met haar praten. Zijn moeder die daar ook zit, praat daarentegen wel met Anne. Ze werkte destijds bij het Leger des Heils.
Daarna bezoekt Anne Hayo's moeder, die trots over hem praat. Jammer genoeg was hij op het verkeerde moment aanwezig bij een raketaanval. Ze ontmoet daarna ook Lucas, een paar jaar oudere broer van Hayo. Die kon niet met zijn broer door één deur.
Achtereenvolgens ontmoet Anne, Pat, een tatoeëerder die alles van de buurt afwist en ook vaak Anne beschermde in die rottige buurt, evenals de kapper Pierre bij wie ze vaak onderdak kreeg.
Boven de rare dingen op de Wallen zweeft ook de naam van ene Daems, een uitbuiter die ook in verband werd gebracht met de moord op Saskia en daarnaast jonge meisjes ronselde.
In de dagboekfragmenten kun je lezen dat Johan de Haan steeds meer klusjes moet opknappen voor die Daems. Het is een onbetrouwbare figuur, die een keer met Anne praat, maar haar duidelijk maakt dat een roman over die tijd niet op prijs wordt gesteld. Pat vertelt haar dat hij zelf ook wel verliefd was op haar mooie moeder.
In een intermezzo bezoekt Anne het graf van haar moeder in Putten. Ze ligt tussen haar ouders in. Van een jeugdvriendin hoort ze dat er een dorpsgenoot (Jur) ook verliefd was op haar moeder. Die ging elke week naar Amsterdam, betaalde voor de seks, maar leefde zo eigenlijk een dubbelleven. Is hij een dader met een duidelijk motief? Saskia had bij haar strenge moeder een kortzichtige opvoeding gekregen en daardoor was ze met een modern vriendje naar Amsterdam gegaan. Hij bracht haar tot prostitutie.
Intussen heeft Anne ook een brief van Johan de Haan ontvangen die haar schrijft dat hij niet de moordenaar is. Toch heeft hij rust gevonden in de gevangenis.
Ook heeft Anne enkele malen contact met Lucas. Die heeft zijn vrouw verloren in Thailand en is wel genegen contact met Anne te hebben. Zijn dochtertje Lizzy vindt haar ook aardig. Lucas is charmant, veel rustiger dan Hayo vroeger was en op een zeker moment kust hij haar. Komt er een relatie tussen hen aan? Lucas bevestigt ook Annes vermoeden dat Hayo iets met haar moeder had.
1998 : Johan de Haan staat steeds meer onder invloed van Daems. Hij doet steeds grotere klussen, maar Daems ronselt ook meisjes en Johan de Haan is er getuige van dat na een vreemde seance in de open lucht een Italiaans meisje verdwijnt. Ze wordt later opgevist uit het IJ. Haantje wordt verkikkerd op hoertje Rosa en wil met haar graag uit het seksleven weg. Hij moet vaak voor Daems zwart verdiend geld naar Luxemburg brengen en hij stelt voor dat een keer te stelen. Ze kunnen dan elders een nieuw leven beginnen. Toch komt hier een vreemde wending in het verhaal.
Lucas en Anne hebben steeds meer leuke contacten. Anne heeft echter ook weer contact gezocht met Pat en en andere kennis (Rits). Die kennen weer een junk die meer van de moord af weet. Die junk wil zelf Anne niet ontmoeten maar vertelt wel aan Pat wat er is gebeurd. En daarbij heeft Lucas een bedenkelijke rol gespeeld.
Bij een boottochtje op het IJ gaat alles in een stroomversnelling, wanneer Lizzy aan Anne een filmpje door Appt over haar poes in Thailand. Het filmpje duurt 24 seconden, maar in de 23e seconde herkent Anne haar moeder. Saskia is getrouwd met Lucas en uit Nederland gevlucht. Lucas ziet dat hun bedrog ontdekt is en slaat Anne buiten westen, maar de drenkeling wordt gered. Saskia is dus niet vermoord en in haar graf ligt Rosa.
Op bezoek bij Lucas in de gevangenis vertelt hij haar het verhaal. Saskia en hij waren verliefd en bovendien hadden ze beiden grote schulden. Ze wisten van de geheime deal van Rosa en Johan die Daems een loer wilden draaien. Ze stalen via de junk het gereedschap van Johan de Haan en sloegen Rosa de hersens in met de hamer van Johan. Haar gezicht was onherkenbaar verminkt en de identificatie ging aan de hand van een nieuwe tatoeage van sterretjes die Rosa had laten zetten om nog meer op Saskia (die ze adoreerde) te lijken. Daarna waren Saskia en Lucas naar Thailand vertrokken met het geld van Daems. Ze lieten Johan de Haan opdraaien voor de moord. In Thailand leefden ze vrij anoniem, kregen een kind Lizzy. Saskia was na haar dood twee jaar geleden gecremeerd.
In een laatste brief schrijft Anne aan Johan dat hij het beste maar alles achter zich kan laten. Ze zullen geen contact meer hebben.
Anne keert op haar 38e terug naar de Wallen in Amsterdam. Ze is er twintig jaar geleden weggegaan toen haar moeder was vermoord. Een oude buurjongen is daarvoor veroordeeld. Zelf had ze een ander buurjongetjes als vriendje, maar deze Hayo is om het leven gekomen bij een raketaanval waar hij als oorlogsfotograaf aanwezig was.
Ze heeft een opdracht een tekst te schrijven over Hayo voor een overzichtstentoonstelling van zijn werk, maar wil ook een roman schrijven over haar jeugd.
Ze onderneemt een queeste naar de waarheid van twintig jaar geleden. In het begin uit ze zich cynisch over de nieuwe toestanden in Amsterdam. Gaandeweg ontmoet ze steeds meer personages uit het verleden. Diverse mensen kunnen in aanmerking komen als dader. Ze krijgt ook steeds meer sympathie voor de broer van Hayo, Lucas. Een nieuwe romance ligt op de loer. Maar dan wordt ze ruw wakker geschud. Haar moeder is zelfs niet vermoord, maar met diezelfde Lucas naar Thailand gevlucht. Dat is wel een flinke klap in haar gezicht.
Ze zoekt Lucas in de gevangenis op en krijgt dan de uitleg waarnaar ze had gezocht. De uitkomst is echter heel anders dan ze had gedacht.
Lucas
Lucas blijft lange tijd buiten beeld in de roman. Dan zoekt hij toenadering, waarvan later duidelijk wordt waarom hij dat doet. Hij wil de dochter van zijn vrouw natuurlijk beter leren kennen. Hij wil wel wat met haar beginnen, maar zijn dochtertje Lizzy, de halfzus van Anna, verraadt per ongeluk wat er in het verleden is gebeurd. Dan toon Lucas zijn ware aard, de spreekwoordelijke wolf in schaapskleren, en hij wil Anna ombrengen, wat mislukt. In de gevangenis geeft hij opening van zaken.
Johan de Haan
Johan is een paar jaar (zeven) ouder dan Anne. Hij heeft in zijn jeugd een voorliefde voor het tekenen van vogels en Anne is daarbij voor hem een hinderpaal, omdat ze de katten in de buurt te eten geeft. Die katten pakken namelijk zijn vogels.
Johan zit ook onder invloed van zijn moeder, die dominant is en bij het Leger des Heils werkt. Johan wordt ervan beschuldigd dat hij masturbeert in het zicht van Anne. Hij ontkende het altijd. Op een wat sullige manier wordt hij door Lucas en Saskia erin geluisd en draait voor de moord op Rosa (met wie hij zelf van plan was weg te vluchten uit het seksleven) op.
Hij wordt ten onrechte veroordeeld en geeft in een brief aan Anne aan dat hij het eigenlijk helemaal niet zo vervelend vond in de gevangenis. Hij kwam er tot rust. Nu slijt hij als vijfenveertig jarige zijn leven in een zorginstelling.
Saskia
De moeder van Anna heeft in haar leven eigenlijk altijd alleen maar aan zichzelf gedacht. Als baby heeft ze haar dochtertje bij haar ouders ondergebracht en ze heeft er nauwelijks naar omgekeken. Als achtjarige komt Anna naar Amsterdam en daar is Saskia als prostituee (en een aantrekkelijke) bezig met zichzelf.
Ook bij de moord op Rosa en het vervolg daarop (de vlucht naar Thailand) heeft ze zich nooit bekommerd om haar dochter. Dat is een kwalijke trek, je kind zo in de steek laten. In Thailand sterft Saskia. Ze wordt er gecremeerd. In haar graf ligt het lijk van Rosa. Het is heel hard als je je eigen kind (Anna) niet de waarheid wil vertellen.
Quotes
"Van groot belang was wat ik te melden had natuurlijk allemaal niet meer. Haantje hadden ze inmiddels opgepakt en de verzamelde bewijzen tegen hem waren zo overvloedig en overtuigend dat ieder woord dat nog aan het proces-verbaal kon worden toegevoegd een overbodigheid leek, een verspilling van papier en schrijfmachinelint."
Bladzijde 29
"Ik weet niet of hij het was, Hayo, die zich in mijn moeders slaapkamer schuilhield. Ik weet niet of het zijn stem was die ik opving toen ik thuiskwam van een uit de hand gelopen feest, in een huis waar ik eigenlijk zou blijven slapen."
Bladzijde 35
"'Voor een kind uit die buurt was je bijzonder, juist omdat je gewoon was. Ik hoef jou niet te vertellen dat er heel wat onderuit zijn gegaan. |Zeker in die tijd was het zo'n beetje de slechtst denkbare plek voor een kind. Ik had mijn jongens er natuurlijk nooit moeten laten opgroeien, maar ik had die zaak van Lucas'vader geërfd. We leefden ervan/" (citaat van Mathilde, moeder van Hayo)"
Bladzijde 75
"Ze had daarna uit het leven kunnen stappen om voor mij te zorgen. Dat deed ze njet. Een dag na mijn eerste verjaardag leverde ze me af bij haar ouders in Putten. Als mijn oma niet gestorven zou zijn, was ik nooit meer bij mijn moeder teruggekeerd. Die prijs was ze bereid te betalen. Haar klanten betaalden haar in harde valuta terug. Jonge mannen, oude mannen, dikke mannen, dunne mannen.."
Bladzijde 100
"Het filmpje duurt 24 seconden. Het gebeurt in de laatste twee seconden. Ik bekijk dat stukje vijf, zes keer achter elkaar. Ik bekijk het nog steeds als er een man met zilvergrijs haar in een overhemd met korte mouwen tegenover me komt zitten."
Bladzijde 370
"Na twintig jaar is mijn moeder haar eigen graf in Putten komen omwoelen. Niet haar lichaam maar dat van een wildvreemde vrouw was door de politie opgegraven. Al die tijd had het tussen mijn opa en oma in gelegen. De overblijfselen bleken van Rosa te zijn, Haantjes spookgeliefde. In het familiegraf is er geen lichaam voor in de plaats gekomen, want dat van mijn moeder was na haar dood in Thailand gecremeerd."
Bladzijde 376
Een belangrijk thema is wie de moord op Saskia gepleegd heeft. Wat begint als een roman eindigt in feite als een thriller. Anne gaat op weg (op zoek) naar de moordenaar van haar moeder. Er komen diverse personages voor in aanmerking. Zoals het in een goede thriller betaamt, is het juist iemand die je op het eerste gezicht niet verdenkt.
Een bijzonder element is in deze roman ook dat niet alleen de eerst veroordeelde verdachte onjuist blijkt, maar ook dat er een ander personage is vermoord dan steeds werd gedacht,
Anne onderneemt een zoektocht naar de moordenaar van haar moeder. Ze spreekt derhalve in Amsterdam met een aantal (meestal duistere) figuren uit het verleden. Anne gaat ook op zoek naar haar verloren jeugd, omdat ze een boek wil schrijven over haar moeder.
Motieven
Moord
Een belangrijk motief is moord. Moord op de moeder van Anne waarvoor een verkeerde dader is veroordeeld. Na een zoektocht blijkt dat niet Annes moeder vermoord is maar een hoertje Rosa dat haar plaats heeft ingenomen.
Prostitutie
Het romanverhaal speelt zich af op de Wallen, de hoerenbuurt van Amsterdam. Annes moeder is prostituee.
Misdaad
De misdaad tiert welig in de buurt van De Wallen. Junks stelen uit auto's om drugs te kunnen scoren.
Kindertijd & kinderleed
Anne beschrijft haar leven in Amsterdam als ze als tienjarige terugkeert naar haar moeder die in de prostitutie zit. Ze beleeft geen prettige jeugd.
Liefdesrelatie: jeugdliefde
Hayo , later een beroemd fotograaf, en Anne hebben in Amsterdam een jeugdliefde.
Moeder-dochterrelatie
De relatie tussen Anne en haar moeder Saskia was slecht. Haar moeder heeft haar min of meer afgestaan aan haar ouders en moest toen Anne tien was opnieuw voor haar zorgen, maar moeder Saskia had andere prioriteiten.Als later blijkt dat moeder Saskia niet vermoord is en naar met haar jongere liefde naar het buitenland is afgereisd, blijkt weer dat haar moeder altijd voor zichzelf heeft gezorgd en niet voor haar dochtertje. Anne voelt zich verraden door haar moeder.
Drugswereld
In het Amsterdam van de jaren negentig speelde de handel in drugs op de Wallen en de aanwezigheid van junks een grote rol. Dit motief past dus prima in het tijdbeeld dat de roman wil scheppen.
Schaamte
Het motief is in het leven van Anne gekoppeld aan dat van een minderwaardigheidscomplex. Anne schaamt zich voor haar afkomst en kan natuurlijk nooit vriendinnetjes van school mee naar huis nemen.
Motto
Er is geen motto
Titelverklaring
Het duurt heel lang voordat je als lezer in de roman de titel tegenkomt. Dat is eigenlijk wel logisch, omdat het onthullen van de titel meteen het onthullen van het raadsel betekent dat in het boek wordt opgelost.
"23 seconden" wijst naar een filmpje dat de dochter van Lucas in Thailand heeft gemaakt. Daarop staat tot verbijstering van Anne haar moeder Saskia die dus niet vermoord is.
Het filmpje van Lizzy toont haar moeder in de 23e seconde van de opname. (zie ook onder citaat 5)
Structuur & perspectief
Er is sprake van een meervoudig perspectief. De roman is onderverdeeld in 25 hoofdstukken . Die hebben geen titel. Deze hoofdstukken hebben een ik-perspectief. Dat berust bij Anne Lieftinck. |Het verhaalheden (2018) vertelt Anne in de o.t.t . De passages over haar jeugd en later over de periode op de Wallen vertelt ze in d e o.v.t.
Er is nog een ander structuurelement ingepast. Tussen de 25 hoofdstukken worden dagboekfragmenten van de vermeende dader Johan de Haan gepubliceerd. Hij is veroordeeld voor de moord op Saskia Lieftinck. Johan de Haan vertelt in het dagboek in de ik-vorm en meestal in de o.t.t 8 maart 1991 tot 4 juli 1998.(de dag dat Annes moeder werd vermoord)Hij vertelt wat hem overkomen is. Hij heeft altijd ontkend dat hij de moordenaar van Saskia was.
Ten slotte maken ook twee brieven deel uit van de structuur. Eén is geschreven door Johan de Haan aan Anne Lieftinck. Dat gebeurt halverwege de roman. De roman wordt besloten met een brief van Anne aan Johan waarin ze hem aanraadt het dossier van de dood van haar moeder te sluiten en het allemaal maar te vergeten.
Decor
Het decor van de roman is Amsterdam in het algemeen en de hoerenwijk, de Wallen, in het bijzonder. Dat decor gebruikte Kees van Beijnum al eerder in zijn romans. (Dichter op de Zeedijk)
Anne is er na haar achtste jaar opgegroeid, is er gebleven tot haar achttiende en keert er terug als ze 38 jaar oud is. Ze was de dochter van een hoer die 'vermoord' is.
Er is voor Anne ook een verleden in Putten, waar ze door haar opa en oma is opgevoed, omdat haar moeder geen baby bij haar werk kon gebruiken. Wanneer haar oma sterft, moet ze terugverhuizen naar Amsterdam en woont dan ook in de hoerenwijk zelf, waar haar moeder zich prostitueert.
Als achtergrond decor speelt ook Thailand nog een rol. Lucas is na de moord uitgeweken naar Thailand en leeft daar met de moeder van Anne vrij anoniem. Wanneer Saskia daar sterft, keert hij met zijn dochter Lizzy terug naar Amsterdam.
De tijd wordt goed aangegeven in de roman. Anne is in 1980 geboren. In 1990 keert ze terug naar Amsterdam om bij haar moeder te wonen. In 1998 wordt haar moeder vermoord en gaat Anne weer weg uit Amsterdam.
In 2018 keert ze terug om onderzoek te doen voor twee schrijfopdrachten: een catalogustekst voor een tentoonstelling van het werk van haar omgekomen jeugdvriendje Hayo. Anne wil daarnaast een boek publiceren over haar jeugd op de Wallen en over de dood van haar moeder.
Stijl
Van Beijnum hanteert een heldere, goed te volgen stijl. Er zijn geen moeilijke woorden en er zijn geen complex opgebouwde zinnen. Het boek leest daarom als een pageturner.
Dialogen zijn vlot en realistisch.
Vooral in het begin van het verhaal legt de schrijver zijn personage Anne een aantal cynische opmerkingen in de mond. Dat is vrij logisch omdat Anne net aan de kant gezet is door haar vriend Willem en terug duikt in het verleden waaraan ze ook niet met al te veel plezier aan kan terugdenken. Cynisme is voor mensen dan een stijlmiddel om te overleven.
Een paar voorbeelden van die cynische blik op de wereld: (blz. 9) "Kerkvader Thomas van Aquino vergeleek prostitutie met een mestvaalt waar een paleis niet buiten kan als je niet wilt dat het hele paleis gaat stinken. Maar dit is een mestvaalt noch een paleis, hier worden dagelijks duizenden dagjesmensen doorheen gedraaid. Hand in hand lopende stelletjes. Complete gezinnen. Het enige wat ontbreekt is een ballenbak."
(blz. 13) Op de eerste etage bevindt zich nog net als vroeger een kleine keuken, maar de kastjes hebben geen deuren meer en het fornuis is bedekt met een donkerbruine laag vet, alsof alle Chinese restaurants van Amsterdam erop wokken."
(blz. 116) En ook dat Pierre drie jaar geleden in een levertransplantatie was gebleven. Zonde, voegde ze eraan toer, en het kwam er zo onderkoeld , achteloos uit dat het leek alsof ze op de lever doelde. Ze ging er verder niet op door en ik durfde haar niet om nadere uitleg te vragen."
Slotzin
Alles tussen ons,is, neem ik aan, gezegd. Ik ga weer verdwijnen, Johan. Voel je niet verplicht om mijn brief te beantwoorden. Sla het dossier dicht en voel je tot niets verplicht.
Het ga je goed,
Je vroegere buurmeisje Anne.
Beoordeling
'23 seconden' is een vlot lezende, spannende roman. Eigenlijk is het meer een literaire thriller dan een roman. Van Beijnum hanteert namelijk dezelfde middelen die schrijfsters van literaire thrillers gebruiken. Verandering van perspectief bijvoorbeeld, het invoeren van dagboekfragmenten en brieven, cliffhangers, het zijn alle gebruikelijke stijlelementen in een thriller. .
Als lezer ben je geneigd om dan weer snel je pagina's om te slaan. Het einde is aan de ene kant verrassend (nl. dat de moeder van Anne nog leeft) aan de andere kant iets ongeloofwaardig (de klap die Lucas haar toebrengt in zijn bootje en de redding die daarop volgt).
Toch zullen veel lezers plezier beleven aan deze nieuwe roman, waarin Van Beijnum terugkeert naar zijn eerste roman die ook op de Wallen speelt.
De roman is prima te lezen voor scholieren van de eindexamenklassen. Het boek heeft daarnaast een prettige bladspiegel.
Recensies
"23 seconden wordt daardoor al gauw een whodunnit. Een pageturner omdat je als lezer net als Anne erachter wil komen wie de echte moordenaar is. Dat spannende verhaal (met een enigszins ongeloofwaardig, maar toch onverwacht einde dat tot het genre behoort) wordt door Van Beijnum geleverd. Daar zit echter niet de kracht van de roman, want die zit meer in het oproepen van de rauwe wereld van de Wallen. Het contrast tussen de buurt vol drugscriminaliteit toen en de door toeristen overlopen straten nu weet de auteur goed te vangen."
https://www.tzum.info/201...-seconden/
"Dat dreigt nogal te ontsporen, waar Van Beijnum een soort literaire thriller van zijn roman lijkt te willen maken en je als lezer verstrikt raakt in een wirwar van mogelijke nieuwe verdachten en intriges rondom de hamermoord van weleer. En hoe alles wat je geloofde in een paar seconden (23 in dit geval) kan kantelen.
Wat overeind blijft is een fraai, krachtig portret van de Wallen. Een plek waaraan je je maar moeilijk kunt ontworstelen, waar het gevaar dreigt dat je meegezogen wordt in de zelfvernietigingsdrang die er kennelijk heerst. In de tijd van de junks was dat zo, en nu de buurt tegenwoordig wordt overlopen door toeristen, in feite nog steeds. Raak getypeerd."
https://www.telegraaf.nl/...de-zeedijk
Je hebt nog
2 Zeker weten goed
verslagen over.
Wil je onbeperkt toegang tot alle Zeker Weten Goed verslagen? Meld je dan aan bij Scholieren.com.
35.663 scholieren gingen je al voor!
Geschreven door Cees
Ik heb verreweg het grootste deel van mijn leven voor de klas gestaan. Eerst vijf jaar op een basisschool, daarna veertig jaar op diverse scholen voor voortgezet onderwijs: havo en vwo, onder- en bovenbouw. Ik vond het destijds mijn taak om de verouderde en 'afgezaagde' literatuurlijsten voor Nederlands te vernieuwen en mijn leerlingen kennis te laten maken met nieuwe en/of jonge schrijvers. Lezen kan namelijk ook gewoon leuk zijn. Docenten kunnen je met het aanprijzen van leuke en/of spannende boeken enthousiast maken. Stukken die interessant zijn, voorlezen in de klas. Kort vertellen waarover een boek gaat. Ik heb nu ruim 1460 verslagen gemaakt, waarvan een heleboel Zeker-Weten-Goed-verslagen. Er staan vragen over de inhoud aan het eind om je te laten zien of je het boek begrepen hebt.
Bij Scholieren.com probeer ik daarom zo veel mogelijk boeken van nieuwe schrijvers te bespreken. Ik hoop altijd dat de 'moderne leraar Nederlands' het zijn leerlingen toestaat om de wat minder bekende schrijvers ook op de leeslijst te zetten. Uittreksels maken vond ikzelf vroeger helemaal niet leuk. Ik kocht daarom ook uittrekselboeken. (Bijvoorbeeld Literama, Apercu, Der Rote Faden) Nu maak ik zelf boekverslagen voor scholieren.com. Nog een gemeend advies: wees verstandig en lees altijd wel het boek. Dan kan een boekverslag op scholieren.com een een prima geheugensteun voor je mondeling zijn. En geloof me, docenten kunnen vanwege tijdgebrek ook niet alle boeken lezen die jaarlijks verschijnen; zij raadplegen daarom ook wel de boekverslagen die scholieren.com levert.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
Mirjam
Mirjam
Klopt het dat het verslag nog niet compleet is?
4 jaar geleden
Antwoorden