Coco Chanel

Inleiding
Ik heb dit onderwerp gekozen voor mijn werkstuk, omdat het me een leuk onderwerp leek.
Ik wist niet echt dingen over haar, hoe ze is begonnen, en hoe ze eigenlijk bekend is geworden.
Er is ook een tijdje geleden een film over is gemaakt, en een vriendin zei dat er zelfs nog meer films over haar waren gemaakt.
Het zou dan wel een hele bekende vrouw moeten zijn.
En het leek me dus wel een goed geschikt onderwerp.

Wie isCocoChanel
Coco Chanel is geboren op 19-08-1883 om 16:00 in Saumur als Gabrielle Chanel.
Ze is opgegroeid in een Frans weeshuis, en groot gebracht door nonnen, want haar ouders waren kooplieden.
Ze is vernoemd naar een non die haar moeder verzorgde: ‘Gabrielle Bonheur’

Ze ging vaak naar het kerkhof, en nam dan van alles uit huis mee.
Totdat haar ouders gingen merken dat er dingen ontbraken, toen gingen ze dingen opsluiten.
Ze vergat toen ook gelijk de doden.

Ze vond het niet leuk dat haar ouders marktkooplieden waren, ze vond zichzelf daardoor minder interessant overkomen, dus verzon ze een verhaal over haar familie.
Haar vader was een chique paardenhandelaar en ze ontkende dat ze broers en zussen had.
De mensen die ze goed had gekend en die haar mee hadden geholpen met haar gelukt, vergat ze gelijk bij haar eerste succes.
Ze bleef ook maar doorgaan met liegen en ze bleef ze ook maar verdedigen, en volhouden dat ze gelijk had.

Haar ouders, broers en zussen
Haar vader was Albert Chanel en is geboren in 1856 in Nimes in een armhuishospitaal.
Hij ging reizen, net zoals zijn vader dat had gedaan.
In 1881 stopte hij met reizen, en huurde een kamer bij Marin Devolle in Courpière.
Albert kan altijd goed met om met de dorpsmeisjes, en dan vooral met de zus van de man waar hij de kamer huurde: Jeanne Devolle.
In een nacht had Albert een afspraak met haar.
In 1882 ging Albert weer weg, en liet Jeanne zwanger achter.
Op 11 september 1882 is Julia geboren.
Julie is de zus van Coco. Toen Julia drie maanden oud was, werd ze weer zwanger.
Toen werd Coco geboren.
Albert was er niet bij toen ze geboren werd.
Op 17 november 1884 trouwde hij met Jeanne.
Op 15 maart 1885 werd Alphonse geboren, hoe derde kind.
In 1887 werd Antoinette geboren, hun vierde kind en in 1889 werd Lucien geboren, hun vijfde kind.
Haar derde zoon ging dood toen hij nog een baby was.

Jeanne was in Brive-la-Gaillarde toen ze haar bewust zijn verloor door kortademigheid en door koorts. Ze kon haar ijskoude kamer niet verlaten waar ze haar hadden neergelegd.
In februari 1895 werd ze dood in de kamer gevonden.
Ze is 32 jaar geworden.
Haar Julia (haar oudste kind ) was toen ongeveer 13 en Lucien(haar jongste kind) was toen 6 jaar oud.

Haar kindertijd
Haar vader ging voor altijd weg na dat zijn vrouw dood ging
Coco en haar broers en zussen waren voor het grootste deel van hun jeugd in het weeshuis door.
Het idee om een verlaten kind te zijn was vernederend voor Coco.
Na een verlijden van een kennis hoorde een vriendin Coco schreeuwen:’je hoeft me niet te vertellen wat ik voel, sinds mijn jeugd heb ik al geweten dat ze alles hebben afgenomen
Dat ik dood ben wist ik al toen ik twaalf was.
Je kan meer dan een keer doodgaan in je hele leven’.

De “vrienden” van Coco Chanel
(en gelijk een stukje geschiedenis)

Coco heeft nooit een man gehad of kinderen.
Ze heeft wel een paar keer een vriend gehad, waarmee ze een rijd mee ging.
Er zijn zeker 2 personen bekend die in haar leven zijn geweest, en een relatie mee gehad.

Etiënne Balsan.
Etiënne was Gabrielle’s eerste Minnaar.
En heeft hem ontmoet in een concert café in Moulins toen ze 21 was en hij 24.
Gabrielle vond hem ook leuk, ook door de manier van praten en hoe hij deed, maar ook hadden ze ook alle bij de interesse in paarden.
Ze raakte ook snel zwanger, maar door de gedachte van haar moeder werd er gekozen voor abortus.
In Frankrijk was het toen illegaal, en Etiënne heeft er toen bij geholpen volgens verhalen.
Later zou Gabrielle nog geprobeerd te hebben kinderen te krijgen, maar dat lukte toen niet.
Ze is bij hem ingetrokken op het landgoed Royallieu toen ze 22 was.
Ze is daar gebleven tot haar 27ste, terwijl ze volgens haar eigen woorden nooit echt verliefd op hem is geweest.
Ze hebben we een goede vriendschap gehad die langer door ging dan hun relatie.

Etiënne was 24 jaar, en hij had nog 2 oudere broers, zijn ouders waren erg rijk geworden door de textielindustrie.
Hij werd door zijn ouders naar een kostschool in Engeland gestuurd, hij had daar een passie voor Engels en paarden gekregen.
Zijn ouders gingen dood nadat hij weer terug was gegaan naar Châteauroux.
Hij was toen 18 jaar.
Hij had tegen zijn broers gezegd dat hij hun niet wou opvolgen in de textielindustrie.
Hij wou zijn deel van de erfenis gebruiken voor het fokken van volbloed paarden.

Hij heeft het grootste deel van zijn militaire dienst in Algerije vervuld.
Het was niet echt een plaats waar hij het naar zijn zin had, het was daar warm en erg vervelend.
In die tijd had het leger problemen met hun paarden: ze hadden een onbekende huidziekte waar zelf de veeartsen niet mee konden.
Etiënne zei dat hij de paarden wel beter kon maken.
Eerst wou de officier het niet, maar later lukte Etiënne het toch om hem over te maken.
Hij paste een behandeling toe die hij had geleerd in Engeland, en uiteindelijk lukte het hem om de paarden te genezen.
Zo kwam hij op zijn 24ste al in de Moulins.(een stad en provincie in Frankrijk)

Arthur (Boy) Capel
Hij was beter bekend polospeler en daar kende Etiënne hem ook van.
Gabrielle werd verliefd op hem door zijn snelle manier van handelen.
Tijdens een gesprek in het huis van Etiënne zei Gabrielle dat ze een ander leven wou beginnen, ze wou meer doen dan het maken van hoeden.
Waarop Etiënne zei dat het maar een hobby is en niet echt werk.
Boy koos de kant van Gabrielle en zei dat ze daar wel werk van konden maken.
Etiënne bood haar een werk plek in Parijs aan die ze wel mocht lenen om meer dingen te maken.
Toen ze hoorden dat Boy de volgende dag naar Parijs zou gaan schreef ze een brief aan Etiënne dat ze met Boy mee ging naar Parijs omdat ze van hem hield.

Ze was 27 toen ze op Boy verliefd werd.
Boy was een jaar ouder dan Gabrielle, en had zijn jeugd doorgebracht op kostscholen.
Hij sprak vloeiend Frans en probeerde het familiefortuin te vergroten.
Het geld kwam uit een exploitatie van kolenmijnen.
De relatie tussen Boy en Gabrielle was erg hecht, en volgens Coco’s woorden zou hij een broer, vader en een hele familie voor haar betekenen.

Dankzij Boy kon ze een kleine winkel openen.
Ze kocht simpele strohoeden een warenhuis en versierde ze zelf.
Haar eerste klanten waren vooral ‘oude’ minnaressen van Etiënne die omstebeurt vriendinnen meenamen die helemaal gek waren van Coco’s hoedjes.

Ze woonde in die winter samen met Boy in Avenue Gabriel.
Ze ontvingen daar weinig mensen en daarom gingen ze vaak uit.
Boy werkte veel en Gabrielle ging helemaal in haar zaakje op.
Boy leerde Gabrielle ook veel dingen waar ze achteraf best nog wel wat aan had.

Boy was de enige waar Coco de waarheid over sprak.
Ze noemde hem een man die ze nooit zou vergeten, en door de financiële hulp van Boy kon ze haar eigen winkeltje beginnen die de volgende 80 jaar met haar verbonden zou zijn, Rue Cambon.

De dood vanCocoChanel.

Coco heeft echt gewerkt tot haar dood, maar dat wou ze ook.

1 januari 1970 bracht Coco alleen in een hotel door.
Ze las die dag erg veel.
De dag erna, zaterdag 2 januari wou het niet meer.
Ze belde Manon.
Dat was een vrouw die bij haar leerling was geweest en daar nog steeds werkte.
Ze waren samen bezig om de jurken door te nemen voor haar najaarscollectie.
Niemand durfde haar tegen te spreken, omdat je gewoon zag dat ze erg zwak was.
Zondag voelde ze zich al helemaal niet goed.
En ze vroeg haar kamermeisje Céline om haar in bed te helpen en slaappillen te geven.
Maar maandag voelde ze zich weer beter en was ze alweer aan het werk.
Zondag middag nodigde ze zelf iemand uit voor een ritje in de Cadillac met chauffeur.
En ze zei ‘morgen werk ik weer’.
Toen ze weer thuis waren sliep ze even, toen ze weer wakker was wou ze nog wat te eten bestellen toen ze ineens riep dat ze stikte.
Céline (haar kamermeisje) ging naar de slaapkamer en trof haar aan in haar bed met in haar hand een injectiespuit die altijd vlakbij haar lag, maar ze had niet meer genoeg kracht om de ampul te pakken.
Céline pakte de naald, deed Coco’s jurk omhoog en stak de naald in haar dij en belde de dokter.
Die kwam te laat, want omdat het zondagavond was, was hij niet gelijk beschikbaar.
Ze is tot het einde helder gebleven, en haar laatste woorden waren: ‘zo ga je dus dood’.
Ze is 88 jaar geworden.

De herdenkingsdienst & de begrafenis
De herdenking was op 14 januari 1971, en werd in de Madeleine gehouden.
Er waren niet veel mensen.
Een aantal die daar waren: Saint Laurent, Sere Lifar, Lady Abdy en alle Chanel-mannequins.
De kist was bedekt met vooral witte bloemen.
Ze werd in stilte begraven op een begraafplaats in Lausanne, onder een marmeren steen met 5(haar geluksgetal) leeuwenkoppen(haar sterrenbeeld).

De najaarsshow
De show die eerst op 5 februari zou zijn werd vervroegd verplaatst naar 25 januari.
Het werd een emotionele show.
Claude Pompidou had de leiding, die begon met een tweedpakje daarna zachte jurken, getailleerde pakjes, tunieken, wollen deux-pièces, plooirokken, en als laatste drie witte avondjurken.
De shows eindigden daar altijd mee.
De modellen hadden in hun knot een zwarte strik als teken van rouw.
Iedereen was benieuwd wat er na de show zou gebeuren.

Het voortbestaan vanChanel.

Gaston Berthlot heeft als eerste het werk overgenomen.
Hij had al ervaring, want hij had eerst ontworpen voor Dior.
De Wertheimers waren de eigenaren van Chanel, maar bleven liever wat op de achtergrond.
Coco heeft haar geld achtergelaten aan de Coga stichting.
Na 1971 werd in het Victoria and Albert Museum in Londen een modetentoonstelling van Chanel gegeven.
Hierna was er weinig over van het merk Chanel.
Er was niet veel meer dan de parfumlijn en de boutique in de Rue Cambon.
In 1974 kwam de 24 jarig Alain Wertheimer aan de leiding.
Hij bewaakte de naam Chanel, en sleepte iedereen voor de rechter die het merk maar wou namaken.
In 1977 breidde hij de mode uit naar de confectie(dat de kleding in standaard maten word gemaakt.)
Toen nam hij Philippe Guyborget in dienst om de kleding te ontwerpen, en in 1980 Catherine d’Allessio om het bedrijf te leiden.
Chanel had eigen parfumeurs, ambachtslieden en juwelenontwerpers in dienst.
Om het exclusief te houden nam hij een advocatenfirma uit Amerika in dienst om Chanel No.5 uit goedkope winkels in Amerika te halen zonder landelijke wetten op gelijksberechting van handel te schenden.
Toen het Huis Chanel Karl Lagerfeld in dienst nam om haute couture en confectie te ontwerpen waren er 19 winkels, en in 1990 waren het meer dan 40.

Het merk nu
Sinds 1983 ontwerpt Karl Lagerfeld de kleding van Chanel.
Hij heeft ook een goede invloed op Chanel gehad, omdat geroemd werd om zijn originaliteit.
De familie Wertheimer is nog steeds de baas ervan, omdat Coco geen kinderen heeft gekregen.
Chanel heeft ook buiten Europa winkels, zoals in Canada, de VS en in Azië.
In Amsterdam zit ook 1, dat is de 34ste winkel.
Het duurde even, omdat ze de winkel in de PC Hoofdstraat wilden hebben.
Ze hebben daar kleding, schoenen, horloges, tassen, zonnebrillen en accessoires.
Ze verkopen geen haute couture, omdat dat alleen in Parijs wordt verkocht.
Het is een van de weinige merken dat hun collecties niet aan hun klanten aanpassen, omdat Chanel een stijl is.
En dat zie je ook.

Parfum, kleding en accessoires

Parfum
Coco werd in 1923 veertig jaar, en bracht toen gelijk Chanel No.5 uit.
Ze heeft hem No. 5 genoemd, omdat dat haar geluksgetal is.
De geur bestaat uit: ylang ylang, jasmijn, Grasse, sandelhout, vanille en nog wat andere dingen.
Het was ook gelijk de eerste parfum waar aldehyde als geurstof werd gebruikt.
Er waren 750 kg bloemen in voor 1 liter essence.
De parfum zou eerst alleen in haar winkels verkocht worden, maar later ook in de Galeries Lafayette.
Hierdoor kwam ze in contact met Pierre Wertheimer, die een van de belangrijke parfumfabrieken in het land.
De samenwerking tussen hun zou nog lang duren.
De verpakking bestaat uit een vierkante flacon, de ‘hoes’ eromheen zorgt dat de aandacht op de parfum blijft.
Het wordt beschreven als tijdloos, authentiek, hedendaags en modern tegelijk.
De parfum is nog steeds te koop in veel winkels, en is de meest verkochte parfum ter wereld!

Kleding
Coco stond bekend om haar eenvoudige kleding.
Ze stond voor mode die elke vrouw mooi zou kleden.
Ze had strakke ideeën over mode en luxe en weigerde toe te geven aan het beeld van couture: ingesnoerde korsetten en ongemakkelijke silhouetten.
In het begin had ze vooral de kleuren zwart, grijs, wit, geel en roze.
Ze had ooit gezegd dat de knie een lelijk gewricht was, maar er was net een trend met korte rokken en die kon ze niet tegenhouden.
De korte rokjes waren onderdeel van de sportieve look in de jaren ’20.
Zelfs als je niet sportief was wou je er zo uitzien.
Het uitbreken van de eerste wereldoorlog was voor Coco wel goed, want de vrouwen ruilde hun elegante kleding al snel om voor comfortabele kleding, en dat was nou precies hetzelfde wat zij al die jaren had gedragen en in haar winkels had verkocht.
In het begin was het nog aangepaste mannenkleding, maar later begon ze zelf vrouwenkleding te ontwerpen door de ontwikkeling van allemaal nieuwe stoffen.
Ook heeft ze de little black dress bedacht.

Accessoires
Coco stond bekend dat ze altijd parelkettingen droeg, maar op een gegeven moment verraste ze de mensen door echte te combineren met imitaties.
Chanel heeft nu bijhalve kettingen ook schoenen, (zonne)brillen, tassen, en nog veel meer.

Films en reclame
Er zijn 3 films over Coco Chanel gemaakt:

Coco avant Chanel
In 2009 is er een film over Coco gemaakt.
Audrey Tautou is de hoofdrolspeelster.
Zij is op dit moment ook het gezicht van de parfum: Chanel No. 5

Coco Chanel & Igor Stravinsky
Deze film komt ook uit 2009.

Coco
Een film uit 2009

Reclames
Nicole Kidman heeft samen met de regiseur van ‘Moulin Rouge’een reclame opgenomen voor de parfum Chanel No.5.
Die reclame duurt ruim 3 minuten.
Het is gelijk ook een ode aan de oude Chanel-reclames met Marilyn Monroe en Catherine Deneuve.
In de korte film is de beroemde trapscène uit de film ‘Gentlemen Prefer Blondes’ nagedaan.
Nicole Kidman loopt de trap af, terwijl er massa’s fotografen en paparazzi om haar heen lopen/rennen.
Deze reclame heeft ruim 26 miljoen euro gekost.

Conclusie
Ik vond het erg leuk om een werkstuk te maken over Coco Chanel.
Ik wist niet dat ze zo’n zeg maar moeilijk leven heeft gehad, en ook niet dat ze met hoeden was begonnen.
Ik dacht eerst dat ze was begonnen met kleding te ontwerpen, en dat ze dat ging verkopen.
Ik kon wel veel informatie vinden over dat ze net begon, maar niet over haar jeugd, familie, over haar tijd op school en ‘losse’ dingen zoal de accessoires.
Dat vond ik wel jammer.
Ze is wel een belangrijk persoon geweest voor de haute couture en de mode.
En dat kan je ook terug zien, want er zijn dus 3 films over haar gemaakt en het merk is nog steeds bekend.
Als je aan iemand vraagt om dure/bekende merken op te noemen word Chanel denk ik wel bijna gelijk genoemd.

Bronnen
http://www.scholieren.com/werkstukken/28890
http://ann-lauren.blogspot.com/2009/08/19-20th-cent-coco-chanel.html
http://nl.wikipedia.org/wiki/Chanel
http://www.kunstbus.nl/mode/coco+chanel.html
http://www.jtbioscopen.nl/nieuws.asp?id=1401
http://www.scholieren.com/werkstukken/31637