Abortus

Uit het dagboek van een ongeboren kind:

15 juli: Hoera! Vandaag wordt ik geschapen!

22 juli: Volgens mij heb ik een goede moeder: haar hele hormoonhuishouding verandert, om het mij naar mijn zin te maken.

30 juli: Jammer, dat mijn moeder een andere bloedgroep heeft als ik. Maar straks heb ik haar bloed niet meer nodig, want mijn eerste aders beginnen te ontstaan.

5 Augustus: Vandaag is er iets geweldigs gebeurt! Mijn hart is begonnen te kloppen! Nu zal het niet meer ophouden met kloppen, tot het einde van leven.

15 Augustus: Nu ben ik al 3,5 millimeter groot. Je denkt, dat is nog klein? Misschien heb je gelijk, maar toch, ik heb reeds alle organen: Ik heb een hart, huid, zenuwen, geslachtsorganen, lever, longen en nog veel meer.

20 Augustus: Nu zijn mijn hersenimpulsen al meetbaar. Zouden mijn ouders weten, hoe goed ik groei? Maar wacht!!! Ze weten immers niet dat ik besta!!!

10 September: Nu kan ik mijn vuist al ballen, plassen, wakker zijn en slapen, drinken en ook op mijn duim zuigen.

15 September: Ik ben al 3 centimeter groot!!! Van de 45 verdubbelingen van het aantal cellen, tot men volwassen is, heb ik er al 30 achter mijn rug. Tot aan mijn geboorte zullen het er 41 zijn. Bovendien heb ik een onverwisselbare vingerafdruk; maar ik wil geen misdadiger worden.

20 September: Ik ben bezig, mijn zwemtechniek te verbeteren. Ik zwem namelijk in het vruchtwater van mijn moeder. En hoe zoeter het is, hoe meer ik er van drink.

2 Oktober: Mijn vingernagels zijn er!!! Ook haren en wenkbrauwen worden zichtbaar.

8 Oktober: Ik ben nu al 14 centimeter groot. Ik kan met mijn wenkbrauwen fronsen, en gekke bekken trekken. Ik zal naar mijn ouders glimlachen, wanneer ik ter wereld kom.

9 Oktober: Vandaag heeft mijn moeder mij laten doden!!!

Inleiding

Ik ga het over abortus hebben, omdat ik jullie daarover wil informeren. Daarbij ga ik de volgende onderwerpen behandelen:

• Geschiedenis: waarbij ik iets over vroeger ga vertellen. Iets over de jaren zestig en zeventig.
• Verder wil ik het hebben over de wetgeving omtrent abortus, hoe die tot stand is gekomen en wat erin staat.
• Daarna tot wanneer abortus is toegestaan .
• Ook zal ik het hebben over hoe en waar abortus is toegestaan.
• En tot slot de verschillende methoden om abortus te plegen
• En natuurlijk zal ik een slot geven, waarbij ik een korte samenvatting zal geven.

Maar nu eerst begin ik met de geschiedenis.

Geschiedenis

Abortus heeft altijd al bestaan, alleen was het vroeger een taboe onderwerp. Er ontbraken conceptiemiddelen en het plegen van abortus was illegaal. Daardoor gebeurde er fatale ongelukken.Vrouwen gebruikten vaak primitieven en gevaarlijke middelen, zoals breinaalden en zeepsop. Er waren illegale artsen die niet over de juiste instrumenten en kennis beschikten, hierdoor werden veel vrouwen onvruchtbaar en sommige vrouwen stierven zelfs een de complicaties.
Rijke vrouwen hadden wat meer geluk, zij konden naar goede artsen gaan, die de abortus in het geheim uitvoerden.
Doordat abortus in het algemeen niet geaccepteerd werd, waren er nog geen goede medische technieken ontwikkeld en bleef abortus een zware ingreep.

Jaren zestig

Door maatschappelijke veranderingen werd seksualiteit een meer besproken onderwerp. De anticonceptiepil werd geïntroduceerd en ook sterilisatie werd mogelijk. Daar deze dingen werd ook abortus een meer besproken onderwerp.
In de tweede helft van de jaren zestig kwam de abortushulpverlening op gang. Toen abortus in Engeland legaal werd, lieten veel vrouwen zich daar aborteren. Hierdoor werd de problematiek van de Nederlandse vrouwen zichtbaar.
In de jaren zestig werden ook de Dolle Mina’s opgericht. Zij voerden actie voor het legaliseren van abortus. Een bekende actie was van baas in eigen buik.

Jaren zeventig

In 1970 werd een stichting voor de belangen van abortus opgericht, bekend als stichting Stimezo. Hun doelen waren:

• Een zo optimaal mogelijke kwaliteit van de hulpverlening leveren
• Zoveel mogelijk verspreiding van de hulpverlening over het land.

Vanaf 1971 konden vrouwen illegaal terecht in een abortuskliniek. Er kwamen steeds meer klinieken bij, deze werden opgericht omdat veel artsen die in ziekenhuizen werkten niet wilden aborteren. Het kwam zelden voor dat een arts bereid was om te aborteren.

Doordat er een betere techniek werd ontwikkeld, de zuigcurettage, kon de behandelingen poliklinisch uitgevoerd worden. Daardoor ontstond de noodzaak om het wettelijk te gaan regelen.

Wetgeving omtrent abortus

In 1887 werd abortus strafbaar gesteld. Als de vrouw abortus liet plegen, waren de vrouw en de arts die het had gedaan beiden strafbaar. Maar deze wetsartikelen konden nauwelijks toegepast worden, omdat het ministerie moest bewijzen dat het om een levende vrucht ging. Alleen op indicatie kon een gynaecoloog de abortus uitvoeren.

Als in 1970 lag er een wetsontwerp van de PvdA om abortus provocatus uit het Wetboek van Strafrecht te halen.Pas in 1975 kwam hiertegen een voorstel van de CDA om abortus provocatus strafbaar te laten en het alleen toe te staan wanneer de lichamelijke en/of geestelijke gezondheid van de vrouw een ernstige bedreiging zou vormen. In 1976 diende de VVD een voorstel in en later één met de PvdA. In 1981 werd het wetsvoorstel aangenomen en in 1984 trad de Wet Afbreking Zwangerschap in werking. Dit artikel staat nu dus in ons wetboek als art 296 Sr. Het artikel luidt:

1. Hij die een vrouw een behandeling geeft, terwijl hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat daardoor zwangerschap kan worden afgebroken, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaar en zes maanden of een geldboeten van de vierde categorie.
2. Indien het feit de dood van de vrouw ten gevolge heeft, wordt gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren opgelegd of geldboeten van de vierde categorie
3. Indien het feit is begaan zonder toestemming van de vrouw, wordt gevangenisstraf van ten hoogste twaalf jaren opgelegd of geldboeten van de vijfde categorie
4. Indien het feit is begaan zonder toestemming van de vrouw en tevens haar dood ten gevolge heeft wordt gevangenisstraf van ten hoogste vijftien jaren opgelegd of geldboeten van de vijfde categorie
5. Het in het eerste lid bedoelde feit is niet strafbaar, indien de behandeling is verricht door een arts in een ziekenhuis of kliniek waarin zodanige behandeling volgens Wet afbreking zwangerschap mag worden verricht.

Tot wanneer het toegestaan is