Regeling en Gedrag.

Het hormoonstelsel bestaat uit hormoonklieren. Hormoonklieren maken hormonen aan. Dit zijn stoffen die van bepaalde organen de werking regelen. De stoffen die geproduceerd worden van de klieren worden afgevoerd via afvoerbuizen. Voorbeelden van klieren zijn, speekselklieren, zweetklieren en traanklieren. Hormoonklieren komen via de afvoerbuizen in het bloed. Zo komen de hormonen in heel het lichaam terecht. Dit is alleen werkzaam als er organen gevoelig voor zijn. Of ze komen in het weefsel. Het hormoonstelsel zorgt voor langzame, langdurige processen die van invloed zijn op de stofwisseling. Voortplanting, groei en ontwikkelingen. De afvoerbuis.
De belangrijkste hormoonklieren zijn:
- hypofyse;
- schildklier;
- bijnieren;
- eilandjes van Langerhans;
- teelballen;
- eierstokken.

5 Gedrag.

Als je moet blozen of als een kip een ei legt, is dat een gedrag. Onder gedrag verstaan we dus, alles wat een mens of dier doet. Een gedrag komt meestal tot stand, als spieren zich samen trekken. Als een mens of een dier reageert op een prikkel, noemen we dat een respons. Als een hond slaapt, of als hij zijn oren spitst, zijn dat de handelingen van die hond.

Het gedrag wordt bepaald door erfelijke factoren, en leerprocessen. Bij erfelijke factoren wordt het gedrag bepaald door de genen. Dit gedrag is al bij de geboorte aanwezig. Bij leerprocessen is het gedrag bij de geboorte niet aanwezig. Dit gedrag leert een dier en een mens in zijn leven om te kunnen overleven.

6 Gedrag bij de mens.

Bij de mens speelt een leerproces een belangrijkere rol dan bij dieren. De erfelijke factoren van een mens zijn bijv., de gelaatsuitdrukkingen. Gelaatsuitdrukkingen kunnen zijn, glimlachen, huilen of woede. Een kind dat blind en doof is, heeft dezelfde gelaatsuitdrukkingen als een kind die wel kan zien en horen. Een kind leert zich sociaal te ontwikkelen door, signalen met het contact van hun verzorger. Leerprocessen spelen een belangrijke rol bij het ontwikkelen van de mens. Mensen kunnen over hun gedrag nadenken en het beoordelen. Zo ontwikkelt de mens normen en waarden.

Normen zijn gedragsregels van wat mensen van hun verwachten. Waarden zijn uitgangspunten hoe een mens zijn eigen leven inricht. Normen en waarden zijn niet voor alle mensen hetzelfde. Het kan verschillen door de cultuur. Maar ook doordat dingen over de jaren veranderen.

Rolgedrag kan zijn dat een aanvoerder van een elftal leiderschap heeft. Rolgedrag houd dus in wat er van je verwacht wordt in een bepaalde situatie. Een ander rolgedrag is het traditionele man-vrouwrolpatroon. Van een man verwachten ze dat die werkt. Van de vrouw verwachten ze dat ze het huis doet, en de kinderen opvoed. Bij dieren komt er ook een rolpatroon voor. Van sommige hondenrassen verwachten ze dat ze vals en gemeen zijn. Van andere hondenrassen verwachten ze dat ze heel lief en onschuldig zijn.

7 Zenuwcellen en zenuwen.

Zenuwcellen zijn opgebouwd uit, uitlopers en een cellichaam. Je hebt drie type zenuwcellen, gevoelszenuwcellen, bewegingszenuwcellen en schakelcellen.

In het cellichaam van de zenuwcel bevindt zich een celkern. Deze cellichamen liggen vlak of in het centrale zenuwstelsel. De uitlopers in de zenuwcellen kunnen heel lang zijn. De uitlopers geleiden impulsen naar het cellichaam toe, of van het cellichaam af.

Gevoelszenuwcellen, hebben een lange uitloper, die impulsen naar het cellichaam toe geleiden. De cellichamen liggen vlak bij het centrale zenuwstelsel. Ze geleiden dan ook impulsen naar het centrale zenuwstelsel.

Bewegingszenuwcellen, hebben een lange uitloper, die impulsen naar het cellichaam af geleid. De cellichamen van de bewegingszenuwcellen liggen in het centrale zenuwstelsel. Ze geleiden impulsen van het centrale zenuwstelsel, naar de klieren of spieren.

Schakelcellen, verbinden de uitlopers van de bewegingszenuwcellen en de gevoelszenuwcellen met elkaar. Schakelcellen liggen in het centrale zenuwstelsel. Ze geleiden impulsen binnen in het centrale zenuwstelsel.

Een zenuw is een heleboel uitlopers van zenuwcellen, die geïsoleerd zijn met een beschermende laag. Ze zijn soms wel een meter lang. Doordat die zenuwen zo lang zijn, worden er impulsen met een grote snelheid door de zenuwen voorgeleid.
8 De weg die impulsen afleggen.

Bij bewuste reacties, en reflexen worden impulsen op verschillende manier door het zenuwstelsel voorgeleid.

Als je wordt geduwd, kijk je om wie je geduwd heeft. Je ziet die persoon, en je duwt terug. Dit terug duwen is een bewuste reactie. Dat is omdat, je bewust bent van dat je geduwd hebt. Het bewust worden gebeurd pas als er:
Impulsen van zintuigcellen in je huid via, gevoelscellen naar de schakelcellen in je ruggenmerg gaan. De uitlopers van de schakelcellen geven impulsen door aan de schakelcellen, in de hersenstam. Die schakelcellen geleiden de impulsen weer door naar de schakelcellen in de grote hersenen. Dan komen er impulsen terecht in het gevoelscentra, en worden ze hierin verwerkt. Dan kun je kiezen, terug duwen of weglopen. Als je kiest voor terug duwen, komen er impulsen in je bewegingscentra. Deze impulsen komen uiteindelijk in de spieren van je nek. Als dat verwekt is draai je, je om en kijk je opzij. Gapen is een onbewuste reactie.
Dan gaan er weer bewegingscellen naar je spieren van de romp en ledematen. Dan duw je terug. Je kleine hersenen coördineren de bewegingen, anders verlies je, je evenwicht.

Een reflex is een snelle, vaste onbewuste reactie op een prikkel. De terugreflex, ooglidreflex en de pupilreflex zij andere voorbeelden van reflexen. Als er warm water op je hand komt, ontstaan er impulsen in de zintuigcellen in je huid. Zo ontstaat er een heel geleidingsproces van impulsen naar bepaalde cellen. Uiteindelijk komen de impulsen in je armspieren waardoor je, je arm terug trekt.
De reflexboog is de weg die impulsen afleggen. Bij een reflex komen er veel impulsen bij de grote hersenen aan. Toch maken de grote hersenen geen deel uit van de reflexboog.

9 De bijnieren.

Bijnieren maken de hormoon adrenaline aan, als je woedend, bang of schrik hebt. Je hart gaat dan harder en sneller kloppen. Of je gaat sneller ademhalen. Er komt ook meer glucose in je bloed. Doordat, er dan een hoog glucosegehalte is, werken je spieren krachtiger en sneller. Adrenaline zorg er dus voor dat je spanning sneller gaat handelen.

Bijnieren maken de hormoon adrenaline aan, als je woedend, bang of schrik hebt. Je hart gaat dan harder en sneller kloppen. Of je gaat sneller ademhalen. Er komt ook meer glucose in je bloed. Doordat, er dan een hoog glucosegehalte is, werken je spieren krachtiger en sneller. Adrenaline zorg er dus voor dat je spanning sneller gaat handelen.