Info muurkrant libanon

Economie

Voor de burgeroorlog

Voor de oorlog was de economie in Libanon goed. De Libanese pond (de munteenheid uit Libanon) had een hoge waarde en er was veel goed opgeleid personeel. Het BNP per hoofd van de bevolking verviervoudigde en was een van de hoogste van Azië. Libanon was de schakeling tussen de rijke olielanden en de industriële landen in Europa. Beiroet was ook het financiële centrum van het Midden-Oosten. Toerisme was voor de oorlog ook een belangrijke bron van inkomsten. Dit kwam onder andere omdat mensen goed opgeleid waren en dus meerdere talen konden spreken

Tijdens de burgeroorlog

Vanaf de Israëlische invasie in 1982 verslechterde de economie in Libanon. Rond deze tijd verloor Beiroet ook zijn functie als economisch en financieel centrum. Dat komt onder andere omdat het vliegveld en de haven onbetrouwbaar werden. De veiligheidsrisico’s waren ook

onacceptabel geworden. Na 1982 gaf de overheid meer uit dan dat er binnenkwam, wat zorgde voor nog meer problemen, konden ze niet meer voor dingen als water, elektriciteit, openbaar vervoer, onderwijs enzovoorts zorgen.

Na de burgeroorlog

Na de oorlog heeft Beiroet zijn positie als financieel centrum verloren. 1n 1992 probeerde de premier Rafic Hariri de financiële positie van Libanon (met name Beiroet) in het Midden-Oosten op te krikken. Dit probeerde hij door middel van herstel van het wegennet, de kust spoorlijn, de elektriciteitsvoorziening, de telecommunicatie, vernieuwing van de afvalverwerking en rioleringen, het vliegveld en de haven. De scholen werden ook gerepareerd. Ze probeerden de economie ook nog te verstevigen door te investeren in grootscheepse investeringen.

Geschiedenis

Vanaf 4000 voor Christus ontstond er langs de kust van Libanon een aantal nederzettingen, die bewoond werden door de Feniciërs. De steden waren politiek onafhankelijk. In de zesde eeuw waren er een aantal aardbevingen in wat nu Libanon heet en daardoor werd het een makkelijke prooi voor het Arabisch leger, die zorgde voor een nieuwe godsdienst, de Islam. In 1615 werd Libanon veroverd door het Osmaanse rijk. Dit bleef zo tot de eerste wereldoorlog. In 1920 werd Libanon een mandaatgebied van Frankrijk, wat betekent dat Frankrijk de ‘voogd’ was van Libanon. Dit kwam omdat Londen en Parijs al in 1915 en 1916 afspraken hadden gemaakt over de Arabische gebieden. Tijdens het Franse mandaat (1920-1943) was er een politiek systeem dat nu nog steeds belangrijk is. Op iedere belangrijke politieke positie was er een andere godsdienst, of een groep mensen met dezelfde godsdienst. In 1941, tijdens de tweede wereldoorlog beloofden de Fransen Libanon onafhankelijkheid. Die onafhankelijkheid kregen ze pas twee jaar later, op 22 november 1943. Deze dag wordt nog steeds gezien als het begin van de Libanese onafhankelijkheid.

In 1795 brak de Libanese burgeroorlog uit. In 1976 komen Syrische troepen Libanon binnen, later gevolgd door VN-troepen en het Israëlische leger in 1989 werd uiteindelijk onder druk van Arabische landen het Vredesakkoord van Taif gesloten. De Israëlische troepen verlaten Libanon in 2000 en het Syrische leger bleef uiteindelijk tot 2005 in Libanon. Op 12 juli 2016 brak er een oorlog uit tussen Libanon en Israël. Op 11 augustus in datzelfde jaar trad de

VN-Veiligheidsraad op en stopten de gewelddadige acties.

De onafhankelijkheid van Libanon

Libanon was geen kolonie. Het was wel een mandaatgebied van Frankrijk, wat inhoud dat Frankrijk de voogdij over Libanon had. Libanon was een mandaatgebied van Frankrijk van 1920 tot 1943. 23 jaar dus totaal. Op 22 november 1943 is Libanon onafhankelijk geworden en daardoor kennen ze in Libanon 22 november nog steeds als onafhankelijkheidsdag.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Libanon redelijk welvarend door handel met het buitenland. Tijdens en na de oorlog werd die handel veel minder. De Libanese munt was gekoppeld aan de Franse frank. Toen Libanon onafhankelijk werd, was er geen impact meer van de Franse frank en dat was nadelig voor de Libanese economie. Toen in 1948 ook nog eens oorlog uitbrak tegen Israël, en de contacten met buurland Syrië slechter werden, kwam de val van de president.

Cultuur

Kleding

In Libanon zelf zijn er nog veel verschillen tussen de cultuur. Dit is bijvoorbeeld te zien aan de kleding, in Beiroet hebben de meeste vrouwen moderne kleren aan, terwijl in het zuiden van het land de vrouwen gesluierd zijn, omdat de belangrijkste godsdienst daar de islam is.

Muziek

Naast Egypte is Libanon het belangrijkste land uit de Arabische muziekwereld.

De Libanese keuken

De Libanese keuken wordt beïnvloed door erg veel verschillende landen. Ook heeft Libanon zelf invloed op de gerechten uit andere landen. Onder vegetariërs en veganisten is de Libanese keuken bekend vanwege het gebruik van plantaardige eiwitbronnen. In Libanon wordt veel koffie gedronken.

Klimaat en landschap

In Libanon is er sprake van een mediterraan klimaat. Dit zorgt voor lekker warm weer in de zomer en goed weer om te skiën in de winter. In de wintermaanden valt ook de meeste neerslag. In de zomer de minste.

Libanon ligt tussen Syrië en Israël in. Er is een lange kustlijn, van 225 kilometer. De kustlijn is vlak, maar parallel aan de vlakke kustlijn ligt het 100 kilometer lange Libanon-gebergte met toppen van soms wel 3000 meter hoog. Natuurlijk liggen de temperaturen in de berggebieden lager dan de temperaturen langs de kust. Omdat er een mediterraan klimaat is in Libanon is het in de zomer erg heet en valt er in de wintermaanden veel neerslag. Hierdoor zijn de herfst en de lente de beste periodes om Libanon te bezoeken.

Libanese flora en fauna

Door het Libanon-gebergte is er genoeg water in Libanon. Dit zorgt er mede voor dat er veel verschillende soorten planten en bomen groeien.

In libanon groeien veel naaldbomen. Met name de ceder komt vaak voor. De Libanon-ceder is dan ook nog steeds het symbool van Libanon. De ceder is ook te zien op de Libanese vlag. Helaas is de ceder aan het uitsterven. Er groeien ook veel bloemen en fruitbomen in Libanon. De fruitbomen groeien vooral aan de Libanese kust.