De Engelenmaker

Inhoudsopgave

Titel                                                                                          blz1.

Schrijver                                                                                 blz1.

Jaar van 1^e uitgave                                                             blz1.

Genre                                                                                         blz1.

Onderwerp                                                                                blz1.

Samenvatting                          blz1. blz2. blz3. blz4. blz5.

Hoofdpersonages                                                          blz5. blz6.

Perspectief                                                                             blz6.

Tijd                                                                                           blz7.

Plaatsen                                                                                blz7.

Titelverklaring                                                                   blz7.

Eigen Mening                                                             blz7. blz8.

De titel van het boek is De Engelenmaker.

De schrijver is Stefan Brijs.

Het jaar waarin het boek werd uitgegeven is 2005.

De literaire periode is Moderne Nederlandse Literatuur.

Het genre is psychologie.

ONDERWERP & SAMENVATTING

Het onderwerp is de zin van het leven/bestaan.

Ik vind het een apart en ingewikkeld boek, maar ook wel interessant.

Het deel over het klonen van mensen en dieren is vrij onrealistisch, aangezien het perfect klonen van dieren nog niet mogelijk is, laat staan mensen. Het deel over de jeugd van Victor zou wel realistisch kunnen zijn.

Het verhaal begint met Dokter Victor Hoppe die na 20 jaar terugkeert in zijn  geboortedorp Wolfheim. Hij heeft een pasgeboren drieling bij zich. Iedereen is nogal argwanend over de terugkomst van de dokter. Lange Meekers is nieuwsgierig naar de drieling  en neemt een kijkje. Na de drieling gezien te hebben schrikt hij zich rot. Vooral van de grote gapende wond in hun gezicht. Er wordt door heel het dorp over geroddeld. Er wordt druk over de dokter en zijn kinderen gespeculeerd, aangezien ze nooit in het dorp te zien zijn. De drieling heeft de namen van de aartsengelen. De wond is een enorme hazenlip, die Victor op deze leeftijd ook had. Victor wordt populairder als hij een paar genezingen verricht, zo redt hij George Bayer van verstikking en verlost hij pastoor Kaisergruber van zijn maagkwalen. Een dorpsbewoner, vraagt of hij de drieling mag zien en waar hun moeder is. Victor antwoordt dat ze nooit een moeder hebben gehad. Dat gezegd hebbende, oefent hij onbewust aantrekkingskracht uit op de vrouwen in het dorp. Zij vinden dat de drieling een moeder nodig heeft, uiteindelijk is het Charlotte Maenhout die op de drieling mag passen. Het valt haar op dat ze niet hoeft te komen als de drieling ziek is. Op een nacht blijkt dat het rode haar van drieling is uitgevallen en ze nu kaal zijn. Later ontdekt ze ook een tatoeage op het schouderblad van de drieling. Dat brengt ze tijdens een van zijn spreekuren aan het licht. Het dorp verwacht dat ze ontslagen wordt, maar dat gebeurt niet. De drieling is erg intelligent. Op tweejarige leeftijd verteld Charlotte hen over buiten, aangezien ze nog nooit buiten zijn geweest. Op verzoek van Victor vertelt ze ook over Jezus. Alleen over Jezus, niet over God, had hij nadrukkelijk gezegd. De dokter is plots erg geïnteresseerd in de intelligentie en de ontwikkeling van de kinderen. Charlotte schrikt als ze opvangt dat de kinderen hooguit 6 jaar worden. Charlotte wil de 4^e verjaardag van de kinderen vieren en nodigt een paar kinderen uit.

Tijden het feestje wordt ze telefonisch door een dorpbewoonster, terwijl op de bovenste verdieping Gabriel uit het raam valt. Hij had een noot uit de walnotenboom willen pakken. Ook nu verzorgt de dokter hem zelf. Later blijkt dat hij Gabriel voor een  experiment had gebruikt. Charlotte is woedend op hem. Victor trekt zich er niets van aan en laat de walnotenboom omhakken. Charlotte heeft zich voorgenomen weg te gaan als hij haar vertelt dat hij naar Frankfurt gaat. Hij heeft niet gevraagd of ze dan komt, maar dat neemt ze wel aan. Stiekem wil ze met de drieling naar het drielandenpunt, zodat ze toch nog buiten geweest zijn. Ze gaat met de drieling, die verkleedt zijn als de Drie Musketiers, naar het Drielandenpunt. Te voet  blijkt het erg vermoeiend, dus draagt Charlotte hen naar boven.  Helaas is de Boudewijntoren gesloten. Op terugweg naar huis, is ze Michael kwijt. Michael is in de toren geklommen en durft nu niet meer terug. Een jogger waarschuwt de beheerder van de toren. Hij haalt Michael uit de toren en brengt de vier naar huis. Aangezien de dokter nog niet thuis is, gaat ze op zoek naar aanwijzingen voor zijn experimenten. Ze vindt 12 fotoalbums met zeer gedetailleerde foto’s van de drieling. De fotorolletjes, die de dokter altijd veel kocht, heeft hij gebruikt om zijn experimenten vast te leggen. In de gevonden tijdschriften vindt ze ook veel artikelen over de wetenschappelijke experimenten van de dokter. Eerst lovend, daarna wordt er beweerd dat hij fraude heeft gepleegd. Later op de dag komt de beheerder van de toren het zwaard van Michael terugbrengen. De dokter was boos  dat ze met de drieling weg was geweest. Charlotte word ook boos op de dokter en vertelt hem dat hij fraude heeft gepleegd. De dokter doet een dreigende stap in haar richting, terwijl Charlotte een stap achteruit doet. Ze valt van de trap. Ze is op slag dood. Victor zit naast haar en zegt tegen de verbaasd kijkende beheerder van de toren : ‘God geeft en God neemt.’

In deel twee zijn er twee verschillende verhaallijnen. Aan de ene kant de jeugd van Victor, die door zijn moeder verstoten wordt, omdat hij een enorme hazenlip heeft. Met aan de andere kant zijn tijd op de universiteit en zijn experimenten met het klonen van dieren en mensen.

Bij de geboorte van Victor wordt hij ter wereld geholpen door zijn vader Karl Hoppe, die eveneens dokter is. Victor wordt met een enorme hazenlip geboren. Zijn vrouw wordt gek van verdriet en wil de baby niet. Victor wordt ondergebracht in het Clarissenklooster van La Chapelle. Een gesticht voor idioten en debielen. Gemakshalve krijgt hij daarom het etiket van debiel opgeplakt. De hazenlip kan wel verholpen worden, maar voor zijn debiliteit kan hij worden ondergebracht in het gesticht. Karl is hem nooit komen opzoeken. Victor groeit liefdeloos op. Totdat zuster Marthe zich over hem ontfermt. Nadat Angelo de grootste idioot van het gesticht heeft vermoord, is de rust wedergekeerd. Marthe leert Victor lezen. Na een tijdje kan hij hele stukken van de bijbel opzeggen, hoewel hij het vertikt wanneer er andere zusters bij zijn. Zo wordt Marthe niet geloofd als ze zegt dat Victor al heel vroeg kan lezen. Marthe krijgt het ook steeds moeilijker met de strenge regels van het geloof. Wanneer ze na haar proefverlof terugkeert, blijkt dat ze zwanger is. Karl Hoppe moet dit feit meedelen aan zuster Milgitha.

Niet lang daarna word er een amateuristische abortus uitgevoerd. Marthe vertelt het verhaal tegen Victor en zegt daarbij de woorden ‘God geeft en God neemt’. Intussen heeft ze Karl vertelt dat zijn zoon niet debiel is, waarop de dokter Victor uit het gesticht haalt. Victor verblijft vanaf nu thuis, in een kamer naast die van zijn moeder. Die zwaar depressief is. Zijn vader had hem verboden naar binnen te gaan, maar Victor snapte dat niet, het was alleen verboden om op de kamers van de zusters te komen en dit was geen zuster. Daarom was hij naar binnen gegaan en daarna nog veel vaker. Op een nacht gaat Victor weer de kamer in en ziet hij dat de vrouw dood is. Hij was langs haar gaan zitten en had de litanie van de Heilige Geest opgezegd. Zijn vader had gehoord dat er iemand in de kamer was. Hij was gaan kijken en toen hij zijn zoon daar zag zitten, zijn vrouw overleden, had hij Victor de schuld gegeven. Doordat Victor was gaan spreken, was zijn vrouw gestorven had hij gedacht. Hij had Victor geslagen, hoewel hij daar een groot schuldgevoel aan over had gehouden.

Intussen weet de lezer uit de andere lijn dat Victor Asperger heeft. Kenmerkend daarvan is dat hij bijna geen emoties kan tonen. Wel is hij staat om hele moeilijke puzzels in een keer te maken en kam hij hele stukken van de bijbel onthouden en opzeggen.

Als Karl dat aan Pastoor Kaisergruber wil laten horen, zwijgt hij, net als bij de zusters. Na zijn moeders begrafenis word hij naar het pensionaat van de Bruder der Christlichen Schulen in Eupen gebracht. Waar hij een goede leerling is en een gymnasiumopleiding kan gaan volgen. Op de dag dat de rector hem feliciteert met zijn diploma moet hij hem ook condoleren met de dood van zijn vader, die zelfmoord heeft gepleegd. Hij had zich aan de walnotenboom opgehangen. Eigenlijk mag hij niet naast zijn vrouw gelegd worden, aangezien hij zelfmoord heeft gepleegd. Deze keer is de pastoor bereidt een oogje dicht te knijpen, hoewel het dan wel een sobere begrafenis moet zijn. Victor komt niet opdagen bij de begrafenis. De rector vindt hem dagen later in zijn vervuilde kamer. Victor kan een studie gaan volgen in geriatrie, oncologie of embryologie. Victor koos voor het laatste. Hij wil levens gaan scheppen. Er gingen allerlei zinnen uit zijn jeugd door zijn hoofd,  waarin vooral "God geeft en God neemt" een hoofdrol speelt. Victor wil levens scheppen.

In deze verhaallijn(nog steeds onderbroken door de andere verhaallijn)wordt verteld over zijn wetenschappelijk experimenten met het klonen van dieren en mensen. Hij begint met het klonen van muizen. Na veel mislukte experimenten slaagt hij erin om muizen te klonen. Hij moet het experiment uitleggen in een wetenschappelijk tijdschrift. In de wetenschap geldt dat een experiment een aantal keer herhaald moet worden, voordat het een wetenschappelijke waarde heeft. Victor wil daar gewoonweg niet aan voldoen “Alleen circusdieren herhalen hun kunstjes.” Altijd is hij op weg naar de volgende stap in zijn experimenten. In dit geval het klonen van mensen. Voor zijn experiment  behandelt hij twee lesbische vrouwen uit Oostenrijk. Ze willen graag een kind van elkaar. Op de echo is er een foetus te zien, hoewel je twee hartjes hoort kloppen. Het wordt een Siamese tweeling.  Een paar dagen na de echo kreeg de vrouw een spontane abortus. De kritiek op zijn aanpak groeit en hij wordt beschuldigd van onzorgvuldigheid en fraude.

De universiteit wil dat er een buitenlands wetenschappelijk onderzoek komt. Victor vind het best, hij is allang niet meer bezig met het klonen van muizen. Hij voert een strijd tegen God en daarom moet hij het leven kunnen schenken. Hij belt een van de Oostenrijkse vrouwen die hij eerder heeft behandeld om te vragen of ze aan een nieuw experiment wil meewerken. De vrouw heeft haar eerdere relatie verbroken en wil graag een kind van haar alleen, alleen al om haar ex vriendin een hak te zetten. Eigenlijk heeft Victor slechts een lichaam nodig, een draagmoeder. Victor gebruikt dan ook zijn eigen lichaamscellen. Hij heeft namelijk een hazenlip en als zijn klonen precies diezelfde hazenlip  hebben, bewijst die afwijking dat hij een mens gekloond heeft. Zijn begeleider Rex Cremer schrikt hiervan, maar Victor gaat wel door met zijn experiment. Hij heeft de Oostenrijkse vrouw verteld dat zij een dochter zal krijgen. Op de echo’s die hij maakt, is te zien dat het een vierling was, waarvan er inmiddels een is overleden. In lichte paniek belt Victor Rex op om te vertellen dat het drie klonen zijn en dat het helemaal niet zijn bedoeling was om drie klonen te maken. Rex vindt dat Victor de verantwoordelijkheid van de kinderen op zich moet nemen als zijn vrouw ze niet wil. Victor licht Rex heel uitvoerig in over zijn plannen, waardoor hij er als het ware mede schuldig aan is. Bovendien vertelt hij hem dat de geboorte van de klonen gepland staat op 29-09-1984.

Het laatste deel speelt zich weer af in Wolfheim. Rex gaat naar Victor om zijn experiment met eigen ogen te kunnen zien. Het is Victor opgevallen dat zijn kinderen veel te snel verouderen. Hij heeft ondertussen ontdekt door welke genetische fout dat komt. Hij wil zijn experiment herhalen en hierbij de genetische fout voorkomen. Hij laat de drieling zien. Rex schrikt van de verouderde drieling. De drieling vertelt hem over de dood van Charlotte en ook wie daar verantwoordelijk voor is. Rex krijgt een onbestemd gevoel over wat er gebeurt is. Hij heeft er door Victor zijn gang laten gaan waarschijnlijk zelfs aan bijgedragen. Sinds Victor de walnotenboom heeft omgehakt, is er enig onheil geweest in het dorp. Ook wordt er gedacht dat de drieling aan leukemie zou lijden. Op een middag word de dove Gunther, tijdens een potje voetbal, aangereden door een bus. Hij is op slag dood. De ouders van Gunther zijn erg van streek. Victor gaat op condoleance. Hij wil graag even bij het lichaam kijken. Zonder dat iemand het merkt snijdt hij de teelballen eraf. Victor heeft weer nieuw genetisch materiaal. Tegen Gunthers ouders zegt hij dat hij altijd bereidt is hen te helpen. Het duurt niet lang of Lothar zoekt hulp voor zijn vrouw Vera. Ze is erg depressief. Victor vertelt hen dat ze opnieuw een kind moeten krijgen, om over hun verdriet heen te komen. Vera vindt zichzelf hiervoor te oud, maar als Victor haar vertelt dat hun kind niet doof zal zijn en op Gunther zal lijken wil ze wel meewerken. Hij belooft haar dat ze op 20-01-1989 een zoon zal hebben. Hij had natuurlijk al de teelballen van Gunther, nu moet hij alleen nog de genetische fout van Gunthers doofheid opsporen. Hoewel hij zichzelf dan onder enorme tijdsdruk zet, gaat hij het toch proberen. Intussen heeft de Oostenrijkse vrouw, die de draagmoeder van de drieling was, contact opgenomen met Rex. Ze wil de woonplaats van de dokter weten. In Wolfheim aangekomen gedraagt ze zich nogal vreemd. Omdat ze ieder kind wat ze ziet aanziet voor haar gekloonde kinderen. Hoewel ze volgens de dorpsbewoners krankzinnig is, laat de dokter haar wel binnen. Al vrij snel na haar aankomst komt ze erachter dat Michael, overleden is. Het lijkt erop dat de dokter de tweeling  aan hun lot heeft overgelaten. In hun kamer zitten ze in hun eigen uitwerpselen. De vrouw probeert hen nog wat op te knappen, desalniettemin lijkt het of Victor al afscheidt heeft genomen van zijn klonen. Intussen gaat ook zijn andere experiment met Vera gewoon door.

Victor kan alleen de genetische fout van de doofheid niet ontdekken en besluit de eicellen te bevruchten met ander materiaal van Vera. Kort daarop sterven de eicellen in de kweekbakjes en zit Victor met een nieuw probleem. De Oostenrijkse vrouw neemt opnieuw contact op met Rex om te vertellen dat de dokter zijn  experiment opnieuw wil uitvoeren. Martha trok de telefoon uit haar handen, omdat ze de dokter meermaals had uitgescholden. Wanneer ze teruggaat naar het huis van de dokter, is ook de tweeling gestorven. Ze wordt woedend op Victor. Ze wil de kinderen zien. Ze vindt de kinderen in het laboratorium waar hij ze op formaline heeft gezet. Woedend pakt ze een scalpel en haalt daarmee Victors zij  open. De dorpsbewoners worden ongerust als ze de dokter een tijdje niet zien, zouden zijn kinderen gestorven zijn?  Pastoor Kaisergruber gaat bij de dokter langs om zijn zieke kinderen het Heilig Oliesel te geven, Victor zegt dat dat niet meer nodig is. Pastoor Kaisergruber begrijpt hem verkeerd en denkt dat de kinderen weer beter zijn. Vera laat op 21-05-89 de embryo’s inbrengen. Maar omdat de eicellen gestorven zijn en de dokter de wond in zijn zij heeft opengehouden wordt het duidelijk dat hij weer eigen materiaal heeft gebruikt. Lothar mag tijdens de jaarlijkse bedevaart naar La Chapelle het vaandel dragen, omdat hij en Vera dat jaar veel te verwerken hadden. Rex komt, gewaarschuwd door het telefoontje naar Wolfheim. Op het moment dat hij bij het huis aankomt, komt Victor naar buiten. Hij beschuldigt Rex een verrader te zijn, straks terug te komen, hem te kussen en daarna zichzelf op te hangen. (Judas verraadt Jezus.) Daarna verdwijnt Victor en gaat Rex naar het drielandenpunt. Even lijkt het erop als of hij inderdaad zelfmoord gaat plegen door in de bouwput van de Boudewijntoren te springen, maar hij bedenkt zich en gaat terug naar Victors huis. Daar vindt hij de drieling op formaline, ook vindt hij het lijk van de draagmoeder. Rex vindt dat hij schuldig is aan dit alles. Met behulp van de formaline, verbrandt hij alle bewijzen. Intussen is het hele dorp op bedevaart naar La Chapelle. Ze lopen langs de diverse staties van de lijdensweg. Als ze bij de laatste statie komen, waar Jezus gekruisigd word, zien ze tot hun verbazing de dokter aan het kruis hangen. (Het beeld van Jezus werd gerestaureerd.) Victor had zichzelf aan het kruis gespijkerd, Florent Keuning die hem eerder een hamer en spijkers had gegeven, had gezegd dat het niet onmogelijk was om jezelf te kruisigen. Het is een vreselijk gezicht, want op het moment dat de dorpsbewoners arriveren, valt het lijk van de dokter door de zwaartekracht van het kruis. Het dorp denkt dat de Oostenrijkse vrouw het huis had verbrandt, hoewel dat daarna wordt tegengesproken door andere feiten, worden die niet geloofd. Jaques Meekers vertelt in café Terminus dat op die dag ook Rex is omgekomen, toen hij moest uitwijken voor een lijnbus en met zijn auto in de bouwput van de Boudewijntoren was gereden.  Een jaar later wordt de nieuwe Boudewijntoren geopend. Lothar en Vera zijn er met hun pasgeboren zoontje,genaamd Isaac. Hoortesten in het ziekenhuis hebben uitgewezen dat Isaac niet doof is. De operatie voor de hazenlip is ook goed gelukt. De hazenlip werd door het dorp goed geaccepteerd. Vera was immers zwanger toen ze de dokter aan het kruis had zien hangen en wilde het bijgeloof niet dat door vreselijk te schrikken tijdens je zwangerschap je een hazenlip kon krijgen?        

PERSONAGES

Victor Hoppe heeft tijdens de 1^e jaren van zijn jeugd in het Clarissenklooster van La Chapelle gezeten, omdat hij door zijn moeder werd verstoten. Victor heeft het syndroom van Asperger.  

Door allerlei gebeurtenissen in zijn jeugd is hij geobsedeerd geraakt met het scheppen van leven, omdat God in zijn ogen slecht is. Door zijn Asperger kan hij geen emoties tonen en komt hij over als een gevoelloos persoon. Aan het einde pleegt hij zelfmoord, door zich net als Jezus te kruisigen. (Was hij niet de Jezus die het goede met de mens voor heeft?)

Zuster Marthe ontfermt zich over Victor en leert hem lezen. Als er door Karl Hoppe wordt vastgesteld dat zij zwanger is, wordt er een amateuristische abortus bij haar uitgevoerd.

Rex Cremer begeleidt Victor op de universiteit bij zijn kloonexperimenten en heeft hem altijd de hand boven het hoofd gehouden, ook als Victor te ver ging, greep hij niet in. Later voelt hij zich hierover schuldig. Aan het einde komt hij om bij een auto-ongeluk.

Charlotte Maenhout is oud lerares en mag op de kinderen van de dokter passen en hen les geven. Ze maakt zich nogal eens zorgen om de drieling. Ook om het merkwaardige gedrag van hun vader. Steeds vaker ging ze met hem discussie, hoewel ze niet werd ontslagen. Ze komt om door een val van de trap

Gabriel, Rafael en Michael is de gekloonde drieling van de dokter. Ze lijken precies op elkaar en op de dokter, aangezien ze alle drie net zo’n hazenlip hebben, als hun vader. Door een genetische fout verouderd de drieling snel, hoewel de dokter er met al zijn experimenten wat aan probeert te doen, lukt het hem niet.

Rebekka Fischer is de Oostenrijkse vrouw die mee wilde werken aan zijn experimenten. Eerst wilde ze de drieling niet, maar op het laatst gaat ze, bijna wanhopig, op zoek naar de drieling. Ze heeft nog geprobeerd te zorgen voor de drieling, maar dat haalde niet veel uit.

Vera en Lothar Weber zijn de ouders van Gunther. Ze zoeken hulp bij de dokter, omdat Vera door het verlies van Gunther erg depressief is. Vera wordt opnieuw zwanger met behulp van de dokter. Aan het einde hebben ze een pasgeboren zoontje, genaamd Isaac.

Lange Meekers, Jaques Meekers, Rene Moresnet, Maria Moresnet, Irma Nussbaum, Pastoor Kaisergruber, Robert Chevalier en Gunther Weber zijn nog enkele personages die je weleens tegenkomt in het verhaal. Zij roddelen ook nogal eens  over de dokter en zijn kinderen.

PERSPECTIEF

Het boek is onderverdeeld in drie delen. Ten opzichte van elkaar hebben de delen een niet chronologische volgorde. Deel 2 gaat afwisselend over zijn jeugd en zijn kloonexperimenten. Deel 3 gaat verder waar deel 1 geëindigd is. Er is een alwetend perspectief, zodat je je in alle gedachtes van de  personages  kunt inleven. Vooral die van de dokter, Charlotte, Rex Cremer en de dorpsbewoners.

TIJD

Je weet goed in welke tijd het afspeelt, omdat vaak een precieze datum wordt genoemd. Victor wordt geboren op 04-06-1945  en sterft op 21-05-89. Deel 1 begint op 14-10-84 en loopt tot ongeveer 4 jaar later. Deel 2 begint bij de geboorte van Victor en eindigt in de zomer van 1984. Deel 3 begint in 1988 tot 1989. Het laatste hoofdstuk, dat een soort epiloog is, speelt zich af op 19-05-90.

Het boek heeft een gesloten einde, Victor en de drieling zijn overleden. Bovendien zijn Vera en Lothar opnieuw trotse ouders van Isaac.

PLAATSEN

Het verhaal speelt zich bovenal af in het Duits Belgisch dorpje Wolfheim, dichtbij het Drielandenpunt.

Een gedeelte speelt zich ook af op de universiteit van Aken, waar Victor zijn experimenten doet.

Ook het Clarissenklooster speelt een grote rol, aangezien Victor daar de 1^e jaren van zijn leven heeft doorgebracht.

TITEL

Victor wil leven scheppen, omdat hij in strijd is met God. Hij heeft de drieling dan ook naar de aartsengelen vernoemd. Het boek gaat over het klonen van mensen. Victor heeft uit zijn cellen drie precies dezelfde zonen gemaakt, die hij de namen van de aartsengelen heeft gegeven. Hij is de engelenmaker, daar hij de strijd aangaat met God, die hij ziet als de vader van het kwaad. Hij vergelijkt zichzelf met Jezus, wat aan het einde pijnlijk duidelijk wordt.

EIGEN MENING

Ik vond het een heel spannend boek, omdat je wilde weten wat er met de dokter en de drieling is. Ik wilde niet stoppen met lezen en had het boek dan ook binnen drie dagen uit.

Er waren wel wat dingen waar ik vragen bij had, zoals de amateuristische abortus bij Marthe en waarom die werd uitgevoerd, waarom zijn moeder het vreselijk vond dat hij een hazenlip had en wat er aan de hand was met de dokter en de drieling.

Er zaten wel wat lastige woorden in, zoals apathie, somnambulisme en valium, maar verder was het makkelijk te lezen.

Ik raad zeker aan om dit boek te lezen, omdat het heel spanend is en je gewoon steeds meer wil weten.

“God geeft en God neemt”