Starlight Express

Algemeen Titel: Starlight express
Regisseur: Andrew Lloyd Webber
Sinds: 27 maart 1987
Vernieuwd: November 1992
Tot: 12 januari 2002
Zaal: Apollo Victoria in Londen
Meer dan 7000 optredens in Engeland! Cast De 3 treinen: · Rusty ( Mark McGee) à Stoomtrein en hij is verliefd op Pearl Greaseball · Greaseball ( Dustin Dubreuil) à Diesel, kampioen van de VS, en is een soort “Elvis look-a-like”. · Electra (Chris Copeland) à Elektrische trein, die nog onverwacht mee doet, en een soort AC/DC karakter. De supporters: · Pearl ( Jo Gibb) à Zij kan niet beslissen wie ze nou wil, en valt uiteindelijk voor Rusty. · Dinah (Helen Latham) à Dit is een diner kar. · Ashley ( Lucie Fenturn) à De rook-wagen, die aan iedereen advies geeft. · Buffy ( Amy Field) à Een buffet-kar die wel aan iedereen wat kan geven.
“Overig”: · Poppa (Trevor Michael Georges) à De vader van Rusty die eerst zichzelf voor de races opgeeft, maar omdat hij zou oud is houd hij het niet meer vol. Hij weet Rusty over te halen om mee te doen, en om vol te houden. · Rocky 1 (Scott Murtaugh) · Rocky 3 (Algernon Williams) Verhaal Het is een verhaal over 3 treinen die een wedstrijd houden. Deze treinen worden gespeeld door de teamleiders en iedere teamleider heeft een supporter achter zich aan. Dit zijn 4 meisjes, en deze veranderen iedere keer, omdat de één ruzie heeft met de ander enz. enz. Het hele verhaal wordt gespeeld op rolschaatsen, ook alle dansjes. In het begin spelen er ook “treinen” uit allerlei andere landen mee.Doordat er in totaal 3 wedstrijden gespeeld worden, blijven er uiteindelijk 3 over, namelijk stoom, diesel, elektrische. Diesel was de winnaar van vorig jaar, “electra” was een nieuwe een rivaal van de diesel, en de stoomtrein was een beetje sloom, waarvan niemand wist waarom deze eigenlijk mee deed. Uiteindelijk na al die races, en vele (verbroken) romances, wint natuurlijk de stoomtrein. Zaal Het was een vrij kleine zaal, met ong. 800 plaatsen. Doordat deze musical er al 12 jaar draait, was de hele zaal al aangepast aan de musical. Tijdens de race gingen de “treinen” overal door de zaal, ook achter je langs en overal overheen. Dit was dan te zien op een video scherm, of je kon zelf op je stoel het vaak ook wel zien. Het podium was vrij klein, met voorin het publiek een kleine uitloop en achter het podium ook nog een ophoging. In de uitloop kon je zitten. De rest van het theater zag er allemaal heel erg mooi uit, en het was niet te geloven dat na de voorstelling alle cd´s van de voorstelling bijna meteen waren uitverkocht! En het waren er veel! Wat me trouwens op viel was dat er heel veel kleine kinderen in de zaal zaten. Dus van rond de 10 jaar, en dat zie je in Nederland toch niet zo snel. Want de musical was niet gericht op kleine, of in ieder geval jongere, kinderen en het leek daar echt een “gezinsuitje” te zijn. Licht Er werd veel gebruik gemaakt van verschillende lichten. Bij elke racer hoorde een kleur licht, en het hele podium was dan vaak ook in die kleur verlicht. Wanneer ze de zaal doorgingen stond er een hele felle spot op. Het publiek was vaak donker, ook het publiek wat in het midden van de racebaan zat. Geluid Het was een musical dus werd er heel veel ingezongen. Vaak waren het nummers die over de treinen gingen, wie er sneller gingen of over een paar die verliefd waren en een gebroken hart hadden. Gewoon leuke muziek, en goed gezongen. Ook was er steeds een zelfde melodietje tijdens de race. Als er werd gesproken werden er niet achtergrond geluidjes ingezet, want zoals ik al eerder schreef, werd er heel veel in gezongen, en veel muziek. Kleding/Make-up De kleding en make-up was heel extreem. De 4 “cheerleaders” hadden alle 4 een hoogblonde pruik op, en zagen er ook echt als een dom blondje uit. Blond haar, rode wangen, en ook echt passende kleding. De 3 treinen hadden allemaal hun eigen “identiteit”, zo was Rusty van de stoomtrein en die liep de hele tijd in een heel vies pak. Greaseball was de kampioen van vorig jaar, en een beetje gekleed zoals Elvis Presley. Zo gedroeg hij zich ook, en hij had dan ook zo´n zwarte pruik op, en vaak een zonnebril op. Electra was zoals de naam en de treinsoort het al zegt: elektrisch. Had extreem haar, wat rechtovereind stond en blauw/rood was. Z´n pak was in allerlei kleuren en in het midden voorop was een elektrisch bord waarop de hele tijd rode lampjes knipperden. Ook z´n schmink was helemaal in z´n gezicht, rood/wit/blauw.
Feiten over de musical * 24 acteurs, en meer dan 200 mensen achter de schermen * Het is na Cats de langst draaiende musical in de geschiedenis van het Engelse theatre. * Dinsdag 9 januari 2001 was het 7000ste optreden in het Apollo Victoria Theatre. * Er moet 4 tot 7 weken geoefend worden, op het rolschaatsen (dansjes, rolschaatsen en lopen) * De musical heeft 8 producties: Engeland, Las Vegas, New York/Canada, Japan, Duitsland, Australië/Japan en in Mexico. * De originele productiekosten zijn ong. £2,25 miljoen en dat is ong. €3,68 miljoen * In totaal rond de 8700 lichten op de set * De snelste snelheid bij een acteur gemeten was 40 mph * Sinds de show draait zijn er al 25000 wieltjes (van de rolschaatsen) door heen gegaan. Mening Het verhaal was in het begin niet echt duidelijk, maar in de loop van de musical werd het wel duidelijker. En natuurlijk na het lezen van het boekje, met het verhaal er in! Er werd heel goed gespeeld door de acteurs, en het beste was natuurlijk dat ze ook nog eens allemaal alles op rolschaatsen deden! Dus zingen, dansen, spelen, alles! En dat maakte het allemaal heel indrukwekkend! De make-up, en de kleding was heel mooi, en heel passend allemaal. Elke speler kreeg een heel duidelijk imago, en speelde daar ook heel goed naar. Ik vond het een geweldige musical, en vooral heel erg goed gespeeld!