Anorexia Nervosa

Bijna alle lichamelijke symptomen verdwijnen wanneer de patiënten weer een stabiel, normaal gewicht hebben bereikt. Als de ziekte echter vele jaren duurt, kan onherstelbare schade aangericht worden. Zeker omdat anorexia patiënten zelf vaak de ernst van hun lichamelijke toestand ontkennen, is dit risico aanwezig. Bij vrouwen die langdurig niet menstrueren, kan op den duur botafbraak (osteoporose) ontstaan. Hierdoor neemt de kans op botbreuken toe. Al met al is het beslist niet overdreven om anorexia nervosa als een lichamelijk gevaarlijke ziekte te beschouwen.

Ook brengt het psychologische gevolgen met zich mee.

-Ze voelen zich dom en zijn vaak depressief
-Ze beoordelen zichzelf veel te streng qua uiterlijk.
-De angst om te falen is groot – daarom gaan ze ook door met het “niet eten” om zichzelf te laten bewijzen dat ze dat tenminste wel vol kunnen houden. Ze voelen zich daar echt geweldig door en ervaren het zelfs als een kick
-Ze zijn erg labiel

En dan nog de sociale gevolgen

De psychologische gevolgen gaan optreden door de sociale gevolgen; het steeds meer afzonderen van andere mensen en dat zij helemaal geobserveerd door hen ziekte zijn.
- Anorexia –patiënten kunnen gewaarwording en signalen die uit hun eigen lichaam komen niet meer waarnemen of interpreteren.
- Anorexia –patiënten voelen zich dom en zijn vaak depressief.
- Ze beoordelen zichzelf veel te streng.
- Hun gedrag is erg volgzaam ten opzichte van ouders en leraren. Er worden vaak zeer goeie schoolprestaties geleverd.
- Bij anorexia –patiënten is de angst om te falen groot. Waardoor ze een algehele onzekerheid hebben tegenover de eisen van het dagelijks leven.
- Emotioneel zijn anorexia –patiënten erg instabiel. Seksuele gevoelens hebben ze niet of nauwelijks.

Anorexia bij mannen

Over anorexia en eetstoornissen in het algemeen bij mannen is weinig bekend.
Eetstoornissen bij mannen komen tien tot twintig keer minder voor dan bij vrouwen. De oorzaak van dit verschil is feitelijk nog onbekend. Waarschijnlijk wordt bij vrouwen een soort ideaalbeeld opgelegd en bij mannen vaak niet.
De onderliggende oorzaken van anorexia bij mannen verschillen niet van die bij vrouwen. Er zijn dus geen aparte behandelingsmethoden voor mannen nodig.
Mannen met anorexia worden vaak anders bekeken, want anorexia staat bekend als een typisch vrouwen-probleem. Dit zorgt ervoor dat anorexia bij mannen vaak veel later wordt ontdekt. Schaamte over het gedrag speelt ook vaak een grote rol.

Zijn er nog andere eetstoornissen bekend?

Boulimia nervosa
Boulimia is een eetstoornis waarbij er sprake is van enorme eetbuien die worden afgewisseld met periodes van bijzonder weinig eten. Bij boulimia gaat het om de verslaving aan eten, niet om het stillen van de honger.

BED
Het Binge Eating Disorder verschilt niet veel van anorexia of boulimia. De lichamelijke kenmerken kunnen verschillen, de sociale en psychische kenmerken komen overeen. BED is meer dan alleen ‘frustraties wegeten’. Bij BED is er sprake van intense afkeer van het lichaam, overgewicht en patiënten denken dag en nacht aan eten, lichaam en gewicht.

NAO
Kenmerken van een eetstoornis kunnen overeenkomen met die van anorexia, boulimia en BED, maar patiënten hebben soms een combinatie of afwisseling van kenmerken van deze drie eetstoornissen. Daarom wordt er dan ook wel gesproken van een NAO: Niet Anderszins Omschreven.

Hoe word Anorexia behandeld

Ziektes als Anorexia zijn zeer ernstig. De lichamelijke en sociale gevolgen zijn zwaar. Het duurt vaak lang voordat je genezen bent. Als een eetstoornis langer duurt, wordt het moeilijker deze goed te behandelen. Voor veel patiënten is het moeilijk om de eerste stap naar de hulpverlening te zetten, omdat patiënten moeilijk toegeven dat zij hulp nodig hebben. De huisarts kan patiënten doorverwijzen naar een psychiater, het RIAGG, of een speciaal behandelcentrum voor eetstoornissen.
Daar kunnen ze behandeld worden. Er zijn verschillende behandelingen mogelijk. Soms gebruiken ze geneesmiddelen voor de behandeling van patiënten met eetstoornissen. Voor anorexia zijn er op dit moment geen echt goede medicijnen bekend. Soms worden kalmeringsmiddelen voorgeschreven om de spanningen of depressies te verminderen. Soms is het nodig om patiënten op te nemen in het ziekenhuis, sommigen worden doorverwezen naar een psychiatrisch ziekenhuis. Dit hangt er vanaf hoe ernstig de lichamelijke of geestelijke problemen zijn. Ze kunnen pas beginnen met een psychotherapeutische behandeling als ze in een redelijke lichamelijke conditie zijn. Erge ondervoeding kan de oorzaak van beschadiging van het gevoelsleven. Patiënten die erg vermagerd zijn voelen vaak niet veel of weten niet meer wat ze voelen. Ze voelen niet hoe ernstig hun situatie is, of voelen zich onmachtig en hebben niets meer onder controle. Er zijn in Nederland een aantal speciale behandelcentra, maar deze hebben altijd wachtlijsten. Naast deze centra zijn er in Nederland hulpverleningsinstanties. In het land is men nu ook begonnen met het opzetten van nazorgprojecten. Deze geven (ex)-patiënten de kans om als ze klaar zijn met hun behandeling nog ervaringen uit te wisselen en elkaar te steunen.De Stichting Anorexia en Boulimia Nervosa beschikt over meer behandelings mogelijkheden in Nederland.

De behandelingsmogelijkheden zijn
- psychotherapie: De patiënt moet hier praten over zijn/haar gevoelens en moet samen met de psychiater tot de oorzaak van zijn/haar eetstoornis komen.

- gedragstherapie: Deze therapie is gericht op het bevorderen van het gewichtsherstel. Met behulp van beloning en straf kan het gewenste gedrag worden beïnvloed.

- cognitieve therapie: Het doel van deze therapie is om een zo normaal mogelijk eetpatroon voor de patient te creëren en het veranderen van foute opvattingen

- gezinstherapie: Als je ervan uitgaat dat het gezin grote invloed heeft op de eetstoornis, probeert men met deze therapie het gezinsklimaat te veranderen door het voorstellen van open en gezondere communicatiepatronen.

- groepstherapie: Bij deze therapie praat je met lotgenoten over je problemen.

- klinische psychotherapie: Tijdens deze therapie worden patiënten intensief behandeld in een therapeutische gemeenschap.

- klinische psychotherapie: Tijdens deze therapie worden patiënten intensief behandeld in een therapeutische gemeenschap.

- zelfhulpgroepen: Dit is een groepstherapie, waarbij doormiddel van wederzijds hulp en steun de gemeenschappelijke problemen overwonnen proberen te worden. Deze groep wordt geleid door iemand die de ziekte zelf heeft doorgemaakt.

- exposure: Patiënten worden blootgesteld aan verboden voedsel. Ze mogen dit opeten maar niet uitbraken.

- cue exposure: Hier worden de patiënten ook blootgesteld aan verboden voedsel. Ze mogen het voedsel ruiken en aanraken maar niet opeten.

Conclusie

Je kunt duidelijk zien dat het aantal anorexia -gevallen niet alleen toeneemt in Nederland maar ook in de rest van de Wereld. Vooral Japan dat steeds meer invloed krijgt van de westerse cultuur, neemt het aantal toe. Dit geeft weer dat Anorexia een wereldwijd probleem is, waar we eigenlijk met z’n allen iets aan moeten doen, voordat de ziekte nog meer gaat toenemen.
Er zouden bijvoorbeeld meer opvangcentra (die vooral in anorexia gespecialiseerd moeten worden) moeten komen en meer voorlichting. Aangezien de oorzaak in de loop van de jaren nog niet helemaal duidelijk is, zou hiervoor meer onderzoek moeten plaatsvinden, over de definitieve oorzaak, zo zou het misschien gemakkelijker worden om de ziekte te bestrijden en voorkomen.
Anorexia Nervosa is een ziekte die niet altijd goed afloopt, het aantal dodelijke anorexia -gevallen neemt ook toe, net als het aantal anorexia –patiënten per jaar. Dit zal in de toekomst meer worden als er niet snel iets gebeurt.