Goede.............
ik ga mijn spreekbeurt vandaag houden over de schrijver Abdelkader Benali. hierin begin ik eerst met een korte biografie over de schrijver zelf. vervolgens geef ik een korte samenvatting over de drie boeken die ik gelezen heb. En tenslotte geef ik aan de hand van deze drie boeken antwoord op mijn hoofdvraag. en die luidt als volgt: Hoe gebruikt de schrijver Abdelkader Benali de Marokkaanse cultuur in zijn boeken?
Abdelkader Benali (1975) werd geboren in Marokko. Als klein jongetje kwam hij naar Nederland. Zijn ouders vestigden zich in Rotterdam, waar zijn vader een slagerij begon.
Benali debuteerde heel jong op eenentwintig jarige leeftijd met de roman Bruiloft aan zee, waarvoor hem veel prijzen werden toegekend. Dit eerste boek betekende meteen zijn doorbraak. Bruiloft aan zee werd onthaald op veel kritische lof en gewaardeerd als het ideale boek van een zeer getalenteerde allochtone schrijver. De roman groeide langzaam uit tot een bestseller en werd vertaald in vele landen.
In de jaren direct daarna deed Benali ook van zich spreken als literatuur criticus (in het Algemeen Dagblad), verhalen- en toneelschrijver en dichter. Maar pas in 2002 verscheen zijn tweede roman, De langverwachte, die echter insloeg als een bom en waarmee hij definitief zijn naam vestigde als belangrijk schrijver in de Nederlandse literatuur. De langverwachte werd bovendien onderscheiden met de Libris Literatuur Prijs in 2003.
Zijn volgende roman: laat het morgen mooi weer zijn, verscheen in het begin van 2005.
Het eerste boek dat ik gelezen heb is bruiloft aan zee.
Het boek gaat over Lamarat die zich in de taxi van Chalid bevindt. Lamarat is gestuurd door zijn vader om zijn oom, de bruidegom van zijn zus Rebekka, te gaan zoeken. Oom Mosa heeft zich op zijn trouwdag stiekem uit de voeten gemaakt, terwijl het huis vol gasten zat. Hij wilde ergens anders zijn, ver weg van de tralala die iedereen rond hem speelde. Iedereen in de landstreek, behalve de familie van de bruid en de bruidegom, weet waar Mosa heen is: naar zijn vaste hoertjes.
Terwijl Lamarat in de taxi zit, vertelt hij Chalid over zijn familie. Ook de taxichauffeur weet wel waar Mosa naartoe is, diezelfde dag heeft hij hem namelijk in zijn taxi vervoerd.
Lamarats vader is jaren geleden getrouwd met zijn buurmeisje en vertrokken naar ‘Ollanda’, (oftewel Nederland) waar hij snel geld dacht te kunnen verdienen om in Marokko een café te beginnen. Zijn vrouw en kind reisden hem na. De vader is een autoritaire man, die zich verplicht voelt zijn broer te helpen. Het leven is anders gelopen: hij is in Nederland blijven wonen en zijn kinderen zijn verwesterd, al heeft hij de wind eronder. Ondanks het taboe op sparen, heeft hij geld opzij kunnen leggen om in Marokko een huis te laten bouwen voor hemzelf en zijn kinderen. Een toekomstdroom die een luchtkasteel blijkt te zijn.
Hij heeft zijn zoon bijna gesmeekt om zijn oom te gaan zoeken, want hij is doodsbenauwd voor de vernedering als de gasten zouden merken dat de bruidegom verdwenen is. De hele dag is Lamarat onderweg om de ‘bruiloft aan zee’ te redden. En, naïef als hij is, begrijpt hij niet wat zijn oom aan het uitspoken is, hij wil het eigenlijk ook niet weten. De taxichauffeur brengt Lmarat naar de Spaanse kroonkolonie Melilliaar, waar hij zijn oom in de lokale hoerentent 'Lolita'in beschonken toestand aantreft. Dan sleept hij de laveloze Mosa mee terug naar huis in de taxi. Maar thuis zijn alleen nog de ouders en grootouders; alle gasten zijn weggegaan met hun eigen verhalen over het gebeurde in hun hoofd.
Het is al donker als Lamarat met Mosa op zijn schouders het pad naar het huis oploopt en daar de bruid tegenkomt. Die neemt vanaf daar het heft in handen en sleept samen met haar broer de trouweloze bruidegom naar zee.
Bij zee aangekomen neemt ze een schaar. Ze kleedt zichzelf en haar bruidegom uit. Ze weet dat er maar een manier zal zijn om ervoor te zorgen dat zij de enige voor Mosa zal zijn. Ze neemt zijn geslachtsdeel en knipt er een stukje af. Dit is de enige manier om hem bij andere vrouwen weg te krijgen.
Als de ouders en grootouders, gealarmeerd door rumoer, zich moeizaam richting zee spoeden, komen ze net te laat voor het huwelijk dat daar al is voltrokken.
In dit boek kun je dus (goed) zien dat de schrijver typische eigenschappen van de Marokkaanse cultuur weergeeft.
1. Het eerste is dus het uithuwelijken. In Marokko hoort uithuwelijken bij het cultuur. Het uithuwelijken begint eigenlijk al meestal bij de ouders die buiten jouw op zoek zijn naar een man of vrouw. Vaak wordt er naar iemand binnen de familie gezocht. Als de ouders dan vervolgens iemand gevonden hebben moet je zijn of haar 'hand' gaan vragen. Meestal doet de man dat. Hij gaat dan op bezoek bij de aanstaande schoonouders en vraagt aan de vader of hij met zijn dochter mag trouwen.
Vroeger trouwden meisjes op een gemiddelde leeftijd van 15 jaar. Tegenwoordig is het gemiddelde ietsjes verhoogd to 18 jaar.
In dit boek is het dus Rebekka dat aan haar oom Mosa wordt uitgehuwelijkd.
Ik zal nu even een stukje over het uithuwelijken van Rebekka voorlezen. BLZ: 30-31
2. Het tweede eigenschap is het ritueel van de ontmaagding na de bruiloft. In de islam is het verplicht om maagd te blijven tot het huwelijk. Alles draait om het bloed dat erbij vloeit, als bewijs van de daad. Bij het uitblijven hiervan voldoet een speldenprik in de duim ook als ontmaagdingsbewijs. Na afloop mag de bruidegom buiten een vuurpijl afsteken om het te vieren.
Ik zal nu even een stukje over de ontmaagding voorlezen. BLZ: 128-129
Het tweede boek dat ik heb gelezen is: De langverwachte
De titel van het boek heeft eigenlijk twee betekenissen. De eerste is Medhi. Medhi betekent in het Marokkaans de langverwachte en omdat hij een van de belangrijkste personen is uit het boek is de titel de vertaling van zijn naam. Maar het is ook zo dat, en daar refereert het kind zelf ook naar, het ongeboren kind zelf de langverwachte is. Het gehele boek gaat naar het punt toe waar de baby geboren wordt en de hele familie bij elkaar is en ze allemaal hun eigen problemen even vergeten. De langverwachte samenkomst van de familie door één klein meisje.
De spreekbeurt gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
1 seconde geleden