Rits - Mariken Jongman

Ik vond het boek heel erg leuk. Het was niet langdradig geschreven, en ik kon de omgeving waarin Rits zich bevond goed voorstellen. Het verhaal is dus in dagboekvorm geschreven, dat vond ik ook heel leuk aan het boek, want dan heb je niet het idee dat je alles aan een stuk door moet lezen. Dat is soms wel bij boeken met alleen (lange) hoofdstukken, en bij dit boek had je dus eigenlijk meer kleinere stukjes en dat vond ik heel fijn.
Veel gebeurtenissen in het boek waren heel herkenbaar voor mij en ik denk ook voor andere kinderen van mijn leeftijd. Bijvoorbeeld toen Rits ziek werd en door al het gedoe een paniekaanval kreeg. Ook gescheiden ouders, of ouders die ziek of op reis zijn kunnen voor veel kinderen herkenbaar zijn.
Het verhaal is ook niet zo voorspelbaar, het boek loopt soms behoorlijk anders dan je zou verwachten. Dat is dan meestal op een positieve manier. Dit maakt het boek ook minder saai en fijn om te lezen.
Het boek is ook niet echt doorsnee, vooral omdat het in dagboekvorm geschreven is. Soms beschrijft Rits dingen waarvan je in het begin helemaal niets begrijpt, maar waar je later, als je een nog stuk van het boek hebt gelezen,dan toch alles van gaat snappen. Dat is leuk, maar soms ook wel lastig.
Rits bekijkt alles op zijn eigen, wat aparte, manier. Dat maakt het boek ook leuker om te lezen, want Rits kan alles mooi en leuk beschrijven en omdat hij zo zijn eigen kijk heeft op dingen, kan dat soms ook grappig zijn.
Als Rits zich in een niet zo fijne situatie bevind, probeert hij eigenlijk meer aan anderen te denken dan aan zichzelf. Dat is wel sociaal, maar hij zou ook wat meer aan zichzelf kunnen denken. Als er iets vervelends gebeurt, weet Rits aan het hele gebeuren bijna altijd wel een positieve draai te geven, dat vind ik ook heel erg leuk aan het boek
Dus mensen: dit boek is zeker de moeite waard om eens te gaan lezen!
Hier volgen 2 recensies van anderen:

Recensie van Rits
Rits verblijft bij zijn oom Corry, omdat er thuis problemen zijn. Maar oom Corry worstelt zelf met een drankprobleem en Rits is vooral op zichzelf aangewezen. Hij sluit vriendschap met Rietje en leert ook haar – soms wat merkwaardige – familie kennen. Rits besluit dat híj oom Corry wat structuur in zijn leven moet geven. Maar dat is niet zo eenvoudig.

Een verhaal in dagboekvorm, geschreven door Rits. Maar hij beschrijft wat er gebeurt wel zeer uitgebreid; zodat je meer een verhaal hebt, gezien vanuit Rits standpunt, met een aantal door hem gedachte kanttekeningen.
Het verhaal is heel luchtig en vlot geschreven en je kan je deze jongen en zijn omgeving probleemloos voorstellen. Wat hij meemaakt zal voor vele lezers heel herkenbaar overkomen. Wat Rits allemaal meemaakt is eigenlijk niet zo leuk: zijn moeder die psychisch verward is, z’n vader die een nieuwe vriendin heeft, een dronken en ongeïnteresseerde oom… maar Rits kan heel het gebeuren van zich afzetten en de gebeurtenissen nuchter en van op ’n afstandje beschouwen. Zodanig zelfs dat hij enkele van deze problemen ’n goeie en positieve wending weet te geven; waarbij hij meer bezorgd is voor de anderen dan voor zichzelf. Zelfmedelijden is niet aan hem besteed. Hij vat de koe bij de horens om zijn leven positief te laten evolueren. Dit verhaal kan dan ook een steun bieden aan jongeren die in gelijkaardige situaties het hoofd laten hangen of hun leven erdoor laten beïnvloeden.
Leuk, verrassend, onderhoudend; kortom de moeite waard!
Pol Van Damme

Recensie van 'Rits'

De 13-jarige (Mau)Rits logeert bij zijn oom Corry. Helaas ligt Oom Corry de hele dag op de bank tv te kijken en woont hij in een oersaaie buurt. Rits verveelt zich te pletter. Daarom besluit hij een dagboek bij te gaan houden, dat nu door Lemniscaat (uitgever van ‘Rits’ dus) is uitgegeven. Als hij kennismaakt met de bijdehante Rietje is het er toch wel uit te houden. Maar waar zijn de ouders van Rits? Zou Rits echt scheurbuik en een hersenverzakking hebben? En waarom woont hij niet gewoon bij zijn ouders? De schepper van Rits, Mariken Jongman, laat in haar eerste jeugdboek zien dat ze goed kan schrijven en veel humor heeft. Lees de eerste bladzijde en je weet het: ‘Rits’ moet je lezen.
Philip & Vera

Die laatste recensie is een beetje vaag, want er staat geen duidelijke mening bij. Het is eigenlijk alleen een korte beschrijving van het boek, maar dit waren de enige 2 recensies van het boek, die ik kon vinden.
In de eerste recensie vond ik in onze mening wel wat overeenkomsten, maar verrassend genoeg bijna geen verschillen.
De eerste overeenkomst was dat we allebei vonden dat het boek vlot, dus niet langdradig geschreven was. Hiervoor hebben we eigenlijk allebei niet echt een sterk argument, maar allebei schreven we dat we de omgeving van Rits goed konden voorstellen. De tweede overeenkomst was dat we dachten dat het boek voor ons wel herkenbaar was en voor veel anderen ook wel zou zijn. De recensent van de eerste recensie heeft hiervoor eigenlijk geen argument, maar ik geef er wel een paar voorbeelden bij.
In de laatste zin van zijn recensie meldt Pol van Damme, zo het de schrijver van de eerste recensie dus, dat hij het boek ook verrassend vond. Ik had geschreven dat ik het boek niet zo voorspelbaar vond en daar zit dus weer een overeenkomst. Pol van Damme heeft hier helemaal geen argument bij. Ik vind dat door de verrassendheid het boek minder saai wordt en fijner om te lezen.
Pol meldt ook dat het boek in dagboekvorm is geschreven. Verder verteld hij daar niets bij, terwijl ik ook nog had gezegd dat ik het boek daardoor leuker vond.
We hebben het er allebei nog over dat Rits vaak meer aan anderen denkt dan aan zichzelf en dat Rits aan sommige vervelende situaties vaak wel een positieve draai weet te geven. Ook hebben we nog allebei vermeld dat het boek in dagboekvorm geschreven is. Ik heb hierbij nog gezegd dat ik het boek daardoor minder saai vond en fijner om te lezen.
Verder zijn er weinig verschillen, maar in tegenstelling tot Pol van Damme heb ik bij mijn mening nog verteld over dat het soms lastig was het verhaal te volgen, omdat later in het boek sommige dingen pas duidelijk werden.
Maar over het algemeen gezien waren we het wel behoorlijk eens over het boek en vinden we het boek allebei een aanrader.

Het boek is dus geschreven door Mariken Jongman. Mariken Jongman werd geboren op 8 september 1965 in Amsterdam. Nu woont ze in Groningen. Ze had na haar middelbare-schoolopleiding (HAVO) ook nog geschiedenis gestudeerd. Haar hobby’s zijn zingen, fotograferen en gitaar spelen. Ze heeft geen kinderen, maar wel een kat: Roesje.
Mariken Jongman is nog vrij nieuw in de jeugdboekenwereld. Dit boek kwam pas uit in Juni 2005. Het boek ‘Rits’ was haar debuut als jeugdboekenschrijfster. Hiervoor waren van haar nog enkele (prenten)boekjes verschenen voor jonge kinderen.
Naast kinderboekenschrijfster is Mariken ook nog jeugdtheateractrice. Ik vind het best wel raar dat ze geen kinderen heeft, en toch kinderboekenschrijfster is.

Met haar boeken heeft ze eigenlijk nog nooit prijzen gewonnen, maar als ze zo door gaat, heeft ze die volgens mij snel genoeg binnengesleept!