Wierook en Tranen Ward Ruyslinck

Boek : Wierook en Tranen Samenvatting mai,❤ 

Schrijver : Ward Ruyslinck 

1e uitgaven : 1958 

Pagina's : 139

Verhaal/Genre : Oorlogs Roman 

 Verschillende thema's die je zou kunnen plaatsen voor dit boek 

°2e wereldoorlog || °Dood || °Kinderen tijdens 2e wereldoorlog°

Karakters 

Walo Havermans  ( De ik verteller ) 9jaar en heeft bruin haar 

Vera ( Buurmeisje van waldo) 5 jaar ouder 14

Ma /Pa (geen namen) 

Evarist (De chauffeur die waldo naar de verzamelkamp had gebracht na de oorlog ) 

Meester Bosch (meester van waldo)

De witte juffrouw (zuster in het ziekenhuis )

Willy neefje van de heks 

4 Namen van Duitse Soldaten die genoemd worden op blz 104 

Kurt (op wie Vera zat ) )naam betekenis kort

Hein (bestuurder van de motorspan  

fried gebroken neus (op wie waldo zat blz 104

Hans( chaufeer)

Juul was de soldaat die Vera kwam helpen 

Juul noemde waldo nikkel (hij vond de naam waldo niet leuk omdat en collega die ook zo heette dood viel in de lamoen.

Talen in het verhaal  Vlaams en Duits 

Samenvatting 

Waldo en zijn ouders waren op de vlucht voor de Duitsers . Vader ging opzoek naar een plek om te overnachten in Poperinge stopte ze en huurde vader een plek bij een heks (oudvrouwtje)

Toen ze lagen om te slapen kon waldo niet in slaap vallen na een tijdje sliepen ze maar werden gewekt door Willy hij kwam midden in de nacht rattengif strooien voor zijn ratten . 

• De heks had een kleinzoon en hij was Willy 

• Waldo en bijnaam was kerkuiltje omdat toen hij nog heel jong was hij een onbegrijpelijke liefde had voor wierook het bracht hem tot rust en maakte hem vrolijk . 

• De volgende dag vertrokken ze en ze gingen naar de Franse grens daar werd er verteld aan ze dat de grens verloopig gesloten was de andere wachter zei dat de grens in menen wel open was dus Fietsten ze naar daar. Toen ze een tijdje fietste vroeg moeder als ze even in het bos kon gaan vader vond dat het te lang duurde maar ze kwam daarna eruit ,Toen zagen ze vliegtuigen en vader zei ze om te liggen . Op dat moment vielen er bommen waldo werd even verblind door alle stof nadat hij weer kon zien zag hij dat zijn vader met open mond en Bloed doodslag en van moeder was er alleen een schoen te zien . Hij werd wakker in een Noodhospitaal

• Toen ontmoeten waldo een soldaat Evarist die een vrachtwagen bestuurden en reed met hem mee naar de vluchtelingenkamp 

Daar in het dorpje kregen ze Soep van hulpverleners.

Daar zag hij Vera an oude buurmeisje en ze gingen samen naar de kust. Die avond brachten ze door in een oude mosterfabriek .Toen ze wakker werden hoorde ze geschut in de verte en zagen rookpluimen aan de horizon . Toen vertrokken ze en mengden zich tussen andere vluchtelingen. Onderweg stopte Vera om te bidden  Ze kwamen daarna in een dorpje dat helemaal verwoest was . Ze zagen een kerk en gingen erin daarna gingen ze verder . Daarna was er geen mens meer te zien. opeens kwam er een veldwachter aan gefietst en riep dat de Duitsers kwamen. Waldo en Vera verstopten zich in een schuur langs de weg. De colonne Duitsers stopte bij de schuur en zeiden dat iedereen met de handen omhoog naar buiten moest komen.

 De Duitsers keken vreemd toen ze Waldo en Vera zagen. Waldo en Vera kregen sinaasappels van de Duitsers en daarna gingen ze slapen. 

Toen ze daar lagen besloten ze naar huis te gaan. Ze gingen naar Adreas (oom van Vera) in Tielt

Andreas wou ze eerst niet binnenlaten omdat hij bezoek had, maar liet ze daarna toch in de keuken een boterham eten. Daarna gingen ze weer weg en volgden ze de spoorlijn naar gent. Ze schuilden in een Stationshal toen het begon te regenen. Op dat moment kwam er een trein binnen met krijgsgevangenen. Tussen de krijgsgevangenen zat ook Evarist. (ouwe buschauffeur) 

Toen de soldaten en de krijgsgevangenen weg waren moesten Waldoen Vera van de stationchef vertrekken. 

Waldo en Vera kwamen tijdens hun reis bij een rivier genaamd 'de leie' aan.Ze gingen in een bootje liggen en lagen stil te luisteren naar het klotsen van het water, toen hoorde  ze opeens 2 Duitsers met motoren aankomen. Het duurde niet lang voor ze hun ontdekten. Ze mochten met de Duitsers mee naar Antwerpen rijden, maar de Duitsers reden al snel van de verharde weg af.ze dronken en maakte Vera en  Waldo ook dronken toen werd waldo neergeslagen. Het laatste wat hij zag was hoe de Duitsers Vera meenamen het bos in. Toen hij bijkwam waren de Duitsers weg. Hij ging Vera zoeken en vond haar kreunend en niet in staat om te lopen. De Duitsers hadden haar verkracht. Waldo rende naar de verharde weg om hulp te zoeken. Hij zag in de verte een woonwagen met een paard. Tegen de man vertelde hij wat er gebeurd was en er kwam een man, genaamd Juul, uit de woonwagen die met Waldo naar Vera ging. Juul haalde nog 4 mannen en ze droegen Vera naar de ambulance die inmiddels door de bestuurder van de woonwagen was aangehouden. Vera werd naar Gent bijlokie gebracht en Waldo reed met de woonwagen mee naar Gent. In Juul vindt Waldo al snel een vriend. Tegen de avond zijn ze  aangekomen in Gent. In het ziekenhuis waarnaar Vera werd overgebracht brengt.