Robbie Willliams LIVE

Beoordeling 4.7
Foto van een scholier
  • Concertverslag door een scholier
  • 5e klas havo | 1886 woorden
  • 28 oktober 2003
  • 32 keer beoordeeld
Cijfer 4.7
32 keer beoordeeld

Taal
Nederlands
Vak
ROBBIE WILLIAMS LIVE

Wat?: The Robbie Williams show LIVE, door Robbie Williams en band, met als voorprogramma; Skin van Skunk Anansie en Kelly Osbourne.
Wanneer?: Afgelopen 17 Juli van het jaar 2003.
En waar dan?: In de Amsterdam Arena

17 Juli, de dag waar we (mijn moeder, de beste vriendin van mijn moeder, mijn neef, Lysanne van Esch (H4a) en ik) al sinds 28 december op aan het wachten waren. De dag van het grootste concert van het jaar. Robbie Williams live.

En dus gingen we ’s middags om half vier richting de Amsterdam Arena waar om 18.30 uur het voorprogramma zou beginnen. Getergerd door vervelende file’s en een moeder die een verkeerde afslag pakt, waren we uiteindelijk om 19.30 uur aangekomen in een overvolle Amsterdam Arena. Welgeteld 60.000 kaartjes waren er beschikbaar en verkocht. Dat was een geweldig gezicht om zo’n groot stadion in te lopen, en je hoort de muziek luid schalmen. We waren wel te laat voor Kelly Osbourne, maar daar heeft niemand echt van wakker gelegen. Skin, voormalig zangeres van rockgroep Skunk Anansie, was toen bezig met haar set.
Het decor viel al meteen op, dat was gigantisch groot. En besloeg de hele noordkant van het stadion.

Een enorme lichtshow was opgebouwd en het zag er indrukwekkend uit. Een enorm videoscherm hing vrij ver voor het podium, waardoor de achterkant van het podium verhuld bleef.
Toen Skin klaar was, werd het stil... Er kwamen reclame spotjes voorbij op de enorme schermen, en de spanning werd opgevoerd door geluidseffecten die door het hele stadion schalmde.

De show stond op het punt te beginnen. Op het enorme scherm wat voor het podium hing werd het logo van robbie williams geprojecteerd, en de eerste noten van het openingsnummer: Let me entertain you, werden gespeeld. Ineens ging het videoscherm in 6 stukken uit elkaar, en daarachter hing aan een kabel, ondersteboven Robbie Williams te bungelen. Het geluid wat het hele stadion produceerde was oorverdovend, maar o zo gaaf! Robbie gaf toen een show weg die zijn weerga niet kende. Hij had Nederlandse woordjes geleerd, betrok het publiek bij het concert, hield het tempo hoog en hij bleef maar nieuwe verrassingen uit de kast trekken. Van 20 schaarsgeklede danseressen tot een trommelband van 40 man.

De setlist was als volgt:

Let me entertain you
Let love be your energy
We will rock you
Monsoon
Come Undone
Something beautifull
Me and my Monkey
Hot fudge
Mr. Bojangles
Have you met Miss Jones
She’s The one
No Regrets
Handsome man
Milennium
Better Man
Kids
Nan’s Song
Feel
Angels

Deze keuze is volgens mij erg slim, aangezien alle grote hits werden gespeeld, plus de nieuwe nummers. Het tempo lag hoog, maar Robbie nam ook ruimschoots de tijd voor wat grapjes (telefoons van mensen vragen en gewoon iemand gaan bellen: "hello, this is Robbie Williams speaking", iemand vragen om d’r borsten te laten zien, iemand aflebberen op het podium), oneliners, en verhalen over zijn leven.

Het concert werd dus gegeven in de Amsterdam Arena, een voetbalstadion. Er kunnen 60.000 man in. Maar voor concerten toch niks vergeleken met de Ahoy’. Het geluid wat in die holle ruimte wordt rondgeschalmd, mist de diepgang van echte muziek. En de band van Robbie kwam niet echt tot zijn recht. Natuurlijk klonk het nog steeds geweldig, maar het mistte de echte mooie klanken zoals ik ze al enkele malen in Ahoy’ heb gehoord. Het geluid zou dus beter kunnen, maar dat heeft niks bij de show afgedaan. Zelf hadden we zitplaatsen op een perfecte plek. We konden alles perfect zien op het podium en we keken recht op de grote videoschermen die overal hingen. Onze jas hebben we niet hoeven ophangen want het was bloedje heet, en drinken en eten was er in overvloed te verkrijgen. Hiervoor moest je met speciale arena cards betalen die waren voorzien met het Robbie Williams logo. Erg gaaf om te verzamelen, dus ik plak hem er ook niet bij!

De kwaliteit van het spel, er waren 3 artiesten en een enorme band. Kelly Osbourne hebben we gemist, maar wat wij er over hebben gehoord was dat het helemaal bagger was. Ze stond arrogant om zich heen te kijken, en mompelde maar wat in de microfoon.
Skin daarentegen kreeg veel lovende kritieken. Wat een enorme stem heeft zij zeg. Haar nummers spreken me niet echt aan. Maar de manier waarop ze performde wel. Vol overgave gaf ze alles wat ze had, en op gegeven moment stortte ze zichzelf in het publiek en kwam pas 10 minuten later weer naar boven geklommen. Nou dat vind ik echt wel tof als je dat durft. Bij skin lag de nadruk op wit. Het was nog licht buiten, iedereen witte kleren en de videoschermen waren ook wit van beeld. Dat gaf een aparte sfeer die heel goed bij Skin pastte.
Over Robbie kan ik kort zijn... GEWELDIG!!!!!! er is echt niemand op de wereld die kan tippen aan het performance gehalte van Robbie. Hoe hij zich opstelt tegen het publiek, hoe hij zijn nummers brengt. Dat is echt moeilijk uit te leggen. Het was niet de eerste keer dat ik hem live zag, maar zo heb ik hem nog nooit gezien. Zo makkelijk als dat hij 60.000 mensen aan het zingen en springen kreeg, want niemand heeft zijn stoeltje gebruikt… Zijn ego was groot, hij zei bijvoorbeeld:

Lady’s and gentlemen, I am Robbie Williams and this is my band, and you are about to experience the best show in the world.

Maar dat maakt niet uit, want hij heeft niet gelogen, het was gewoon tot in de puntjes perfect. De kleding was perfect, de lichtshow, en vooral het bewegende podium en de vliegende danseressen waren leuk.
Ook had Robbie zo nu en dan zijn serieuze momenten:

I’m the happiest man on the planet, and that because of many reason’s. It’s because i’ve got a great band, i’ve got a great management, i’ve got a great crew, i’ve got great family, i’ve got great friends, and most importantly, you buy my records, and i wanna say i’ve never seen an audience in anyone else’s gigs who enjoyed themselves as much as you are, and I’m only as good as you, so I wanna thank you from the deepest of my heart…. I want you to remember something for me, This is Robbie Williams, This is what I do for living, Right here.. I’m a singer, I’m a songwriter and I’m a born entertainer.. And that is what I do.. THANK YOOOUUU!!!

Het concertverslag gaat verder na deze boodschap.

Verder lezen

I’m the happiest man on the planet, and that because of many reason’s. It’s because i’ve got a great band, i’ve got a great management, i’ve got a great crew, i’ve got great family, i’ve got great friends, and most importantly, you buy my records, and i wanna say i’ve never seen an audience in anyone else’s gigs who enjoyed themselves as much as you are, and I’m only as good as you, so I wanna thank you from the deepest of my heart…. I want you to remember something for me, This is Robbie Williams, This is what I do for living, Right here.. I’m a singer, I’m a songwriter and I’m a born entertainer.. And that is what I do.. THANK YOOOUUU!!!

Ook de band van Robbie verdient een pluim. Geen enkele valse noot was er te bespeuren en ze volgde Robbie overal. De muziek was prachtig, en zonder de band had Robbie het waarschijnlijk niet zo mooi kunnen doen.

Het doel van Robbie was gewoon zijn fans een show te geven die ze nooit meer zouden vergeten. Voor het geld hoeft hij het niet te doen. Hij doet het ook voor zichzelf, want hij geniet er duidelijk van. Hij wilde zijn fans vermaken met een show van 2 en een half uur, vol glitter en glamour, humor, show en geweldige muziek.

Recensie: Bron: www.hi.nl
Robbie Williams Concert
Amsterdam ArenA, 17 juli 2003

Robbie Williams in de Amsterdam ArenA, dat moest wel één groot feest worden. De concerten van zowel donderdag 17 als vrijdag 18 juli waren dan ook al enorm snel uitverkocht. En dat was het waard. Twee uur lang konden de ruim honderdtwintigduizend (beide dagen zo’n 60 duizend) bezoekers genieten van Robbie Live.

Voorprogramma
In een warme ArenA kom ik om een uur of zes aan. Het dak zit er waarschijnlijk al sinds woensdagavond op, waardoor de temperatuur nu nog steeds een graad of dertig lijkt te zijn. Al om half zeven beginnen de festiviteiten, met helaas een minder zingende Kelly Osbourne. Even vrees ik voor het geluid van de ArenA, dat tijdens de concerten van Eminem ook al zo slecht scheen te zijn. Maar als Skin een uurtje later aantreedt blijkt dit gelukkig mee te vallen. De vroegere zangeres van Skunk Anansie lukt het goed het publiek op gang te krijgen. Met zowel nummers van Skunk als van haar nieuwe solo repertoire weet ze het publiek in een goede mood te brengen, iets wat Osbourne zeker niet lukte. Als Skin dan ook nog op het publiek duikt is het helemaal feest.

Robbie
Dat het gros toch voor Robbie komt, dat moge duidelijk zijn. Als de zanger in de pauze op de beeldschermen verschijnt voor een reclame van Unicef, is hij niet meer te verstaan. Het zal dan nog enige tijd duren voordat hij zelf in levende lijve het podium betreedt.
Dat Robbie buiten zanger ook een entertainer is, maakt hij met het eerste nummer meteen duidelijk. Met ‘Let Me Entertain You’ wordt Williams, hangend aan een touw, op het podium neergelaten.

Het Concert
Robbie vermaakt het publiek de gehele twee uur. Is het niet met zijn imposante imitatie van Justin Timberlake, dan is het wel een fan die zonder schaamte haar T-shirt omhoog trekt, als de zanger haar vraagt haar borsten te laten zien. Eén fan krijgt echt de avond van haar leven, als zij door de zanger uit het immense publiek gekozen wordt om op het podium te komen. Na uitgebreid geknuffel ligt ze uiteindelijk onder Robbie, als hij hitsig en wel het nummer ‘Come Undone’ ten gehore brengt. Wat jammer dat ik me dus toch niet (bijna) vooraan bevond, misschien had hij mij anders wel uitgekozen….
Een paar ouders zijn sinds donderdag waarschijnlijk ook spontaan fan; toen hun dochter naar huis belde kregen ze Robbie persoonlijk aan de lijn. “Hello, this is Robbie Williams”, waarop een kort praatje volgde.
Dat Robbie wel van een verzetje houdt blijkt wel tijdens de show. Niet alleen vraagt hij een aantal telefoonnummers aan een aantal (vrouwelijke) bezoekers, ook wil hij ‘Angels’ opdragen aan een stelletje. Een zoenend stelletje wel te verstaan. Eerst vraagt hij naar een lesbisch stel, maar na deze zoenpartij gelooft hij er niets van. Ook het heterostelletje moet het trouwens ontzien. “Je zoent haar vanavond zeker voor het eerst”, aldus Robbie.
Drugsgebruik was ook een onderwerp dat Robbie niet ongemoeid liet. “Gebruik het echt alleen als je er heel erg veel van houdt, het is alleen heel erg duur”, vertrouwde hij zijn fans toe.
Al met al één groot feest in de ArenA, waar verder hits langskomen als ‘Millenium’, ‘No Regrets’ (opgedragen aan Jason, Howard en Mark), ‘Feel’, ‘Me And My Monkey’ en ‘Mr Bojangles’.
Beetje jammer op het eind is dat hij het publiek meldt, vooral niet te geloven wat er morgen in de kranten komt te staan. Alsof we dat niet begrijpen, of zou hij doelen op de onofficiële biografie die vrijdag uitkwam, denk ik achteraf. Ach het maakt ook niet uit. Alles wat Robbie zelf zegt nemen we aan. Hij is hier het idool, en ik ben sinds kort zijn grootste fan.

Tekst: Gemma Kerkhof

Ja, ik kan alleen maar zeggen dat dit een perfecte recensie is. Iedereen die naar die show is geweest zal hetzelfde zeggen. En het was ook zo dat Robbie soms minuten moest wachten voor hij weer iets kon zeggen, zo een herrie dat het was ! maar het was prachtig, geweldig.. en als hij volgens jaar weer een paar concerten geeft, dan ga ik ze allemaal zien ! Zonder twijfel..

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.