Zeedrift door Rebecca Gomperts

Rebecca Gomperts – Zeedrift

Titel: Zeedrift
Schrijfster: Rebecca Gomperts
Soort verhaal: Allegorische roman
Uitgeverij: Podium Amsterdam
Jaar van uitgave: 1999
Omslag: Ron van Roon
Aantal bladzijden: 175

A Verwachtingen en eerste reactie:

Voordat ik het boek ging lezen had ik eerst de achterkant gelezen. De achterkant was veelbelovend. Het verhaal zou gaan over een hermafrodiete kapitein gaan met een rare bemanning. Ze gaan met een schip weg met als doel, de wereld te redden. Dit leek mij dus wel de moeite waard om te gaan lezen. In het begin van het boek leek het verhaal nog ergens naar toe te gaan. Na een paar hoofdstukken kwam ik erachter dat dit boek toch niet zo’n goede keuze was….

B Beknopte samenvatting en analyse:

Een groep personen met ieder hun eigen verhaal vaart met een boot uit. Ieder heeft zijn eigen missie. De hoofdmissie is de wereld te redden. Een hermafrodiete kapitein heeft de leiding. Hij kan met vissen praten. Hij wordt door het hele verhaal heen bijgestaan door een dolfijn. Ieder keer als hij met de dolfijn praat beginnen zijn tepels te tintelen en komt er melk uit. Zijn haargroei neemt af en zijn baard in de keel verdwijnt. Na een tijdje wordt hij weer normaal. De kapitein heeft een meisje aangesteld als matroos. Ze wilde stoppen met haar studie en iets beleven in haar leven. Ze wou stoppen met het luisteren naar haar ouders. De kokkin heeft een eetprobleem. Ze kan niet uit de koelkast blijven. In het verhaal krijgt ze een band met een kakkerlak. De kakkerlak verstopt zich vlug als de inspectie langs komt. Hierdoor ontsnapt de kokkin aan een boete. De marconist heeft een trauma overgehouden aan zijn moeder. Ze was een goede zangeres, maar had nooit tijd voor hem. Hij hoorde haar alleen maar over de radio. In zijn hoofd hoorde hij steeds het deuntje dat zijn moeder floot. De stuurvrouw had al van jongs af aan de behoefte om met een boot weg te gaan. Ze had een geheime relatie met haar stiefvader. Ze waren samen van plan om er ooit met een boot weg te gaan. Maar omdat haar stiefvader overleed kon dit niet meer. De stuurvrouw raakt in het verhaal zwanger van de machinist. De machinist is oversekst. Hij neukt alles wat hij maar neuken kan. Zelfs een arm hondje dat over straat loopt. Hij is de hele dag over zijn pik bezig. De bootsman werkte als sinds hij jong was op een boot. Hij moest zijn vader helpen met vissen. Hij kreeg een goede band met een meeuw met één poot. Als deze meeuw overlijd is hij nog alleen. Later probeert hij een band te krijgen met een pelikaan, maar dat mislukt. De bootsman heeft een huidziekte. Hij kan hier niks aan doen en het is niet overdraagbaar.
De bemanning vaart van de ene haven naar een andere haven. Onderweg worden ze bijna een keer overvallen door piraten. Ze lopen bijna vast in ondieper water. Als ze in de haven aankomen gaan de bootsman en de machinist aan land vrouwen zoeken om mee te neuken. De matroos wil een tatoeage van een kwal in haar nek en een piercing in haar wang. Als de boot verder vaart zinkt de boot en moet de bemanning verder. De matroos is van de boot gevallen en is verdronken. De kapitein voelt dat hij de wereld niet meer kan rennen. Hij gaat als een vrouw verkleed op zijn bed liggen en zinkt mee naar de bodem (samen met de dolfijn). De rest van de bemanning vaart weg met de reddingssloep.
Personages: Zie samenvatting De personages worden niet bij naam genoemd. Je komt hun naam ook niet te weten.
Perspectief en verteller: De verteller verteld alles wat de personen denken.
Ruimte: Alles speelt zich af op de boot of in de haven waar wordt aangelegd.
Stijl: De schrijfster verteld veel over de ruimte en over de personages zelf. Je komt goed te weten hoe de persoonlijkheid zelf is. Alles wordt uitgebreid beschreven. Tot aan het beschrijven van het insmeren van zonnebrandcrème toe.

Tijd: Het is niet echt duidelijk wanneer het verhaal zich afspeelt. Er bestaan al polaroidcamera’s. Het vervoeren van goederen gebeurt noch gewoon met een schip. Er zitten nog piraten op zee. Ook is het ongeveer 40 jaar voor dit verhaal normaal om op ouderwetse manier vis te vangen.
Het verhaal speelt zich af tussen 10 februari en 27 februari van het volgende jaar.
De vertelde tijd is dus 1 jaar en 17 dagen.
Er worden steeds een of twee dagen beschreven en dan stapt de schrijfster over naar een andere datum. Dit leid niet tot verwarring.

Titelverklaring: De titel heet zeedrift. Waarschijnlijk omdat het hele verhaal zich op zee afspeelt. Op de achterkant van het boek staat: “Met levensechte dialogen, in bizarre, sons rauwe en kale doeltreffende stijl schildert Rebecca Gomperts in deze allegrotische roman het wel en wee van zeven mensen op drift. Vandaar zeedrift.

D Eindoordeel en evaluatie:

Wat was dit een saai verhaal. Er zat totaal geen verhaal in. Het verhaal ging nergens over. Ik heb in mijn samenvatting verteld over de personages. Als je dit weg zou laten bleef er maar weinig over van de samenvatting. Ik zou het boek makkelijk in één zin kunnen samenvatten: “Een groep bemanning gaat met een boot goederen overbrengen met als doel de wereld te redden”. Er gebeurt helemaal niets in dit verhaal. Als er iets spannends dreigt te gebeuren is het weer zo afgelopen. Een voorbeeld is dat er een dreiging is van piraten. In 1 à 2 bladzijden wordt verteld hoe de spanning op het schip stijgt en hoe ze weten te ontsnappen. Daarna gaat het verhaal weer verder met zijn lege inhoud. In het hele verhaal wordt steeds maar weer uitgelegd hoe de personen denken en wat ze van elkaar vinden. Na een tijdje begint dit te vervelen. Zeker als je weet dat het boek 175 bladzijden heeft. Het was een zeer slecht boek. Het is dan ook niet zo vreemd dat dit boek is geflopt.