LEESVERSLAG NEDERLANDS
KLAS 2 Een weeffout in onze sterren
In welk jaar is de auteur geboren?
• 24 Augustus 1977
Of leeft hij nog?
• Ja, John Green leeft nog. Aantal bladzijden?
• 264 bladzijden. Indien van toepassing: -Oorspronkelijke titel: The Fault in our Stars.
-Vertaald uit het: Engels.
-Vertaald door: Nan Lenders. Jaar van uitgave (eerste druk):
• In 2012 was de eerste druk. Waar speelt het verhaal zich af?
• Het verhaal begint in de woonplaats van Hazel en Augustus: Indianapolis. Later in het verhaal speelt er zich een deel af in Amsterdam. Later vliegen ze weer terug naar Indianapolis.
Waar kun je dat uit opmaken?
• Indianapolis kun je opmaken aan het feit dat in het boek staat dat ze naar Funky Bones gaan, een park in Indianapolis. Ook wordt de plaats een paar keer genoemd.
• Amsterdam kun je weten omdat het wordt genoemd en omdat ze het Anne Frank huis, het Rijksmuseum en het hotel de Filosoof bezoeken, wat allemaal in Amsterdam is.
Noem land, stad/dorp, plekken (school, thuis)
• Amerika, Indianapolis, bij Augustus Waters thuis, bij Hazel thuis, bij de praatgroep, de kerk, het ziekenhuis, het huis van Monica, het huis van Peter van Houten en enkele bezienswaardigheden in Amsterdam.
Wanneer speelt het verhaal zich af? Noem kenmerken van de tijd.
• Zeer recent. Dat is te zien omdat ze als vervoer auto’s en vliegtuigen gebruiken, het feit dat ze bellen met Iphone’s, woorden uit ‘deze’ tijd voorkomen en omdat ze kleren dragen die nu in de mode zijn.
Geef aan of de tijd belangrijk is voor het verhaal
• Het is wel belangrijk want alleen in deze eeuw kunnen eigenlijk de dingen voorkomen die worden genoemd.
Hoeveel tijd verloopt er tussen de eerste en de laatste bladzijde?
• Minder dan een jaar tijd.
Wie is/zijn de hoofdpersonen?
Hazel Grace Lancaster
Hazel is een meisje van ongeveer zestien jaar oud. Ze is geboren op 29 september 1996. Ze heeft niet veel vrienden omdat ze ongeveer al vanaf haar dertiende in het ziekenhuis ligt voor behandelingen. Door haar kanker werken haar longen niet goed waardoor ze kunstmatig moet ademhalen. Haar moeder denkt dat Hazel depressief is en stuurt haar naar een praatgroep. Daar zit haar vriend Isaac ook bij alleen dan neemt hij een speciale gast mee… Hazel wil ook niet dat mensen haar zielig vinden omdat ze kanker heeft. Ze zegt altijd dat ze een Hazel is met een klein beetje kanker, omdat ze vindt dat als je er heel veel mee bezig bent je niet meer kunt genieten van het leven, dat bij haar elk moment kan eindigen. Hazel is enig kind. Ze heeft donkerbruin haar, wat volgens haar in een jongensmodel zit en heeft groene ogen. Ze heeft ook hamsterwangen, zei ze. Ze draagt Philips bij zich, een karretje waar een zuurstoffles inzit waardoor ze kan ademen. Hazel heeft een sterk en eigenwijs karakter. Ze wil het liefst niet over haar kanker denken en gewoon leven, wat eigenlijk niet mogelijk is. Het liefst wil ze haar vriendengroep zo klein mogelijk houden, zodat ze minder harten breekt. Hazel is iemand die graag over de betekenis van het leven denkt. Ze houdt van lezen vooral haar lievelingsboek An Imperial Affliction by Peter Van Houten.
Augustus Waters
Augustus is een jongen van achttien jaar, geboren op 14 maart 1994. Omdat hij kanker heeft gehad, heeft hij een been verloren en loopt hij met een prothese. Hij is de beste vriend van Isaac, die in dezelfde praatgroep zit als Hazel. Op een dag gaat Augustus mee naar de praatgroep van zijn vriend Isaac waar hij een bijzonder meisje ontmoet. Augustus heeft bruin haar, prachtige blauwe ogen, een goed figuur, en een nep-been. Zijn lichaam is net zo gebouwd als een basketbal-speler, volgens Hazel. Gus -dat is de bijnaam van Augustus-, is grappig, slim en aantrekkelijk. Gus is een grote gelover in metaforen. Hij heeft voor bijna alles wel metaforen en theorieën. Ook is hij erg sportief. Voor de kanker was hij een goede basketbal-speler en hij heeft ook vele prijzen op zijn kamer. Gus heeft altijd een pakje sigaretten bij zich. Niet omdat hij rookt maar omdat er volgens hem een mooie theorie aan zit: ‘Je stopt het ding dat je dood kan maken gewoon tussen je tanden, maar je geeft het niet de macht om te doden.’ Hij zit vol energie en goede humor. Als hij echter ziek wordt, verdwijnt die energie en humor snel. Verder is hij altijd bang geweest voor vergetenheid. Hij wil graag als een held herinnerd worden.
Is de hoofdpersoon volgens jou een held(in) op wie je zou willen lijken?
Waarom (niet)?
• Hazel is voor mij een grote held. Ze weet dat snel een dag zal komen dat ze er niet meer zal zijn en toch blijft ze vechten. Ze denkt niet veel over haar kanker en dat vind ik persoonlijk erg knap. Het is moeilijk om met kanker te leven want je weet dat er een dag zal komen dat je veel mensen zal pijn doen. Hoe Hazel het beschrijft: ‘’Ik ben net, net… Ik ben net een granaat, mam. Ik ben een granaat en er komt een moment dat ik ontplof en ik wil het aantal slachtoffers graag tot een minimum beperken.’’ Hazel inspireert mij om door te zetten, tot je hebt wat je wilt.
Aan welke persoon uit het boek zou je een vraag willen stellen?
Welke vraag?
• Aan Hazel: Hazel wie was jouw grote inspiratie om zulke mooie dingen te doen en te zeggen, terwijl jij een ernstige ziekte hebt?
Waarom aan deze persoon en waarom deze vraag?
• Omdat Hazel een erg bijzonder meisje is en alleen zij het antwoord weet op de vraag. Deze vraag stel ik omdat ik ook zulke kracht zou willen hebben.
Wat is het belangrijkste probleem in het boek?
• In het boek is er niet echt een probleem. Het boek gaat over Hazel die in een strijd zit met haar zelf en haar kanker. Maar als ik toch een probleem zou moeten noemen is het dat Hazel niet het einde weet van haar lievelingsboek en daarom gaan ze naar Amsterdam. Geef een samenvatting van het boek van maximaal tweehonderd woorden.
Hazel Grace Lancaster is een tiener met kanker. Bij een praatgroep ontmoet ze Augustus Waters. Diezelfde middag spreken ze af en raadt Hazel hem aan om haar favoriete boek te lezen. Op aanraden van Hazel leest Augustus het boek. Als hij het boek uit heeft is hij razend omdat het boek geen einde heeft. Samen besluiten ze op zoek te gaan naar de schrijver om hem te vragen hoe het boek eindigt. Peter van Houten leidt hun naar Amsterdam, waar hij als kluizenaar leeft. Hij is niet wat ze hadden verwacht. Hij is een arrogante kwal en hij stuurt ze letterlijk zijn huis uit. Verslagen lopen ze weg maar de secretaresse van Peter biedt hun aan om hen de stad te laten zien. Terug in Indianapolis krijgt Gus kort daarna een aanval omdat zijn kanker is terug gekeerd. Augustus sterft en Hazel vindt zijn afscheidsbrief.
Schrijf een stukje uit het boek over dat veel indruk op je heeft gemaakt.
Zet het nummer van de bladzijde erbij.
• Dit is een stukje uit een brief die Augustus heeft geschreven vlakvoor zijn overlijden, naar Peter van Houten. Hazel vindt de brief. (Bladzijde 258) Wat nog meer? Ze is zo mooi. Je wordt het nooit moe naar haar te kijken. Je maakt er je nooit druk om of ze slimmer is dan jij: je weet dat ze dat is. Ze is grappig zonder ooit gemeen te zijn. Ik hou van haar.Ik heb het geluk dat ik van haar hou, Van Houten. Je krijgt in deze wereld niet de keuze of je wordt bezeerd of niet, oude man, maar je hebt wel enige invloed op wie jou bezeert. Ik ben dik tevreden met mijn keuzes. Ik hoop zij ook. Reken maar, Augustus
Reken maar.
Probeer de titel van het boek uit te leggen.
• Eerlijk gezegd zou ik niet weten wat ‘Een weeffout in onze sterren’ zou kunnen betekenen. Misschien vinden zij het ‘fout’ dat hun kanker hebben. Maar dan zou ik het eerlijk ‘oneerlijk’ vinden.
Bedenk zelf een goede titel voor het boek en leg uit waarom je die titel passend vindt.
• ‘De oneerlijkheid in onze wereld’ zou ik het boek dan noemen. Het boek gaat over Hazel en Gus die kanker hebben en dat is eigenlijk oneerlijk, want ze verdienen dat niet.
Geef je mening over het boek.
• Ik vind het boek aangrijpend, meeslepend, emotioneel, grappig en leerzaam. Het boek laat je inzien hoe moeilijk het is om met kanker te leven. Het neemt je mee in een wereld waar het eigenlijk niet hoort dat kinderen dood gaan. Het verhaal gaat over doodgaan, pijn, verdriet en woede maar ook over normale tienerzaken zoals verliefdheid, vriendschap en relaties.Ook was de schrijfstijl heel anders dan ik gewend ben. Hij schreef het alsof je diep in de gedachte zat van Hazel, dromerig en poëtisch. Normaal zou ik niet zo snel een boek pakken met deze schrijfstijl omdat ik bang ben dat ik het niet begrijp of het boek niet meer volg. Daarom was dit boek wel een uitdaging voor mij. Maar al met al, dit was een mooi en bijzonder boek.
Hoe vond je het taalgebruik in het boek?
• Het boek was vooral opgedeeld in normale zinnen. Sommige zinnen waren uit gedichten of boeken, wat het nog interessanter maakte. Er waren wel wat zinnen die op een wat hoger niveau lagen, maar het was niet moeilijk om achter de betekenis te komen. Ook was het erg poëtisch. Er waren veel grappige gesprekken. Soms waren de personages kwaad, maar veel scheldwoorden werden er niet gebruikt. Komt het verhaal langzaam op gang of zit er meteen vaart in?
• In het verhaal zat wel wat vaart. Het ging niet extreem snel maar ook niet langzaam. Niet alle activiteiten werden geschreven maar er was nadien wel duidelijk wat er was gebeurd. Wat vind je van het einde van het boek?
• Ik vind het nog niet afgerond want eerlijk gezegd is er nog niet duidelijk of Hazel haar kanker overwint of niet.
Heb je weleens een ander boek gelezen of een film gezien over hetzelfde onderwerp?
• Ik heb de film gezien Achtste groepers huilen niet en dat ging ook over een meisje met kanker maar zij was iets jonger. Verder heb ik geen andere boeken of films gelezen of gezien over dit onderwerp.
Wat vind je beter: dit boek of het andere boek of die film?
• Deze want Een weeffout in onze sterren is wat meer voor mijn leeftijd.
Wat waren je verwachtingen van het boek?
• Mijn verwachting was dat het boek heel emotioneel was.
Door wie of waardoor zijn de verwachtingen gewekt?
• Door de film want die had ik voordat ik het boek had gelezen al gezien.
Zijn deze verwachtingen uitgekomen?
• Ja, deze zijn verwachtingen zijn uitgekomen.
Vind je het onderwerp interessant, spreekt het je aan?
• Ik vind het een zeer ernstig onderwerp, maar misschien omdat het zo erg is, was ik eerder geïnteresseerd. Ben je dit boek gaan lezen omdat het onderwerp je vooraf aansprak?
• Eerlijk gezegd sprak de schrijver mij vooral aan. Vaak kwam ik de naam John Green tegen wat mij wel nieuwsgierig maakte naar één van zijn boeken.
Zijn je verwachtingen uitgekomen?
• Ja mijn verwachtingen zijn uitgekomen.
In welk opzicht wel / niet?
• Wel, want ik verwachtte dat het een boek was dat emotioneel, grappig en diepgaand was en dat vond ik persoonlijk wel
Dit is het einde van mijn boekverslag.
KLAS 2 Een weeffout in onze sterren
In welk jaar is de auteur geboren?
• 24 Augustus 1977
Of leeft hij nog?
• Ja, John Green leeft nog. Aantal bladzijden?
• 264 bladzijden. Indien van toepassing: -Oorspronkelijke titel: The Fault in our Stars.
-Vertaald uit het: Engels.
-Vertaald door: Nan Lenders. Jaar van uitgave (eerste druk):
• In 2012 was de eerste druk. Waar speelt het verhaal zich af?
Waar kun je dat uit opmaken?
• Indianapolis kun je opmaken aan het feit dat in het boek staat dat ze naar Funky Bones gaan, een park in Indianapolis. Ook wordt de plaats een paar keer genoemd.
• Amsterdam kun je weten omdat het wordt genoemd en omdat ze het Anne Frank huis, het Rijksmuseum en het hotel de Filosoof bezoeken, wat allemaal in Amsterdam is.
Noem land, stad/dorp, plekken (school, thuis)
• Amerika, Indianapolis, bij Augustus Waters thuis, bij Hazel thuis, bij de praatgroep, de kerk, het ziekenhuis, het huis van Monica, het huis van Peter van Houten en enkele bezienswaardigheden in Amsterdam.
Wanneer speelt het verhaal zich af? Noem kenmerken van de tijd.
• Zeer recent. Dat is te zien omdat ze als vervoer auto’s en vliegtuigen gebruiken, het feit dat ze bellen met Iphone’s, woorden uit ‘deze’ tijd voorkomen en omdat ze kleren dragen die nu in de mode zijn.
Geef aan of de tijd belangrijk is voor het verhaal
• Het is wel belangrijk want alleen in deze eeuw kunnen eigenlijk de dingen voorkomen die worden genoemd.
Hoeveel tijd verloopt er tussen de eerste en de laatste bladzijde?
• Minder dan een jaar tijd.
Hazel Grace Lancaster
Hazel is een meisje van ongeveer zestien jaar oud. Ze is geboren op 29 september 1996. Ze heeft niet veel vrienden omdat ze ongeveer al vanaf haar dertiende in het ziekenhuis ligt voor behandelingen. Door haar kanker werken haar longen niet goed waardoor ze kunstmatig moet ademhalen. Haar moeder denkt dat Hazel depressief is en stuurt haar naar een praatgroep. Daar zit haar vriend Isaac ook bij alleen dan neemt hij een speciale gast mee… Hazel wil ook niet dat mensen haar zielig vinden omdat ze kanker heeft. Ze zegt altijd dat ze een Hazel is met een klein beetje kanker, omdat ze vindt dat als je er heel veel mee bezig bent je niet meer kunt genieten van het leven, dat bij haar elk moment kan eindigen. Hazel is enig kind. Ze heeft donkerbruin haar, wat volgens haar in een jongensmodel zit en heeft groene ogen. Ze heeft ook hamsterwangen, zei ze. Ze draagt Philips bij zich, een karretje waar een zuurstoffles inzit waardoor ze kan ademen. Hazel heeft een sterk en eigenwijs karakter. Ze wil het liefst niet over haar kanker denken en gewoon leven, wat eigenlijk niet mogelijk is. Het liefst wil ze haar vriendengroep zo klein mogelijk houden, zodat ze minder harten breekt. Hazel is iemand die graag over de betekenis van het leven denkt. Ze houdt van lezen vooral haar lievelingsboek An Imperial Affliction by Peter Van Houten.
Augustus Waters
Augustus is een jongen van achttien jaar, geboren op 14 maart 1994. Omdat hij kanker heeft gehad, heeft hij een been verloren en loopt hij met een prothese. Hij is de beste vriend van Isaac, die in dezelfde praatgroep zit als Hazel. Op een dag gaat Augustus mee naar de praatgroep van zijn vriend Isaac waar hij een bijzonder meisje ontmoet. Augustus heeft bruin haar, prachtige blauwe ogen, een goed figuur, en een nep-been. Zijn lichaam is net zo gebouwd als een basketbal-speler, volgens Hazel. Gus -dat is de bijnaam van Augustus-, is grappig, slim en aantrekkelijk. Gus is een grote gelover in metaforen. Hij heeft voor bijna alles wel metaforen en theorieën. Ook is hij erg sportief. Voor de kanker was hij een goede basketbal-speler en hij heeft ook vele prijzen op zijn kamer. Gus heeft altijd een pakje sigaretten bij zich. Niet omdat hij rookt maar omdat er volgens hem een mooie theorie aan zit: ‘Je stopt het ding dat je dood kan maken gewoon tussen je tanden, maar je geeft het niet de macht om te doden.’ Hij zit vol energie en goede humor. Als hij echter ziek wordt, verdwijnt die energie en humor snel. Verder is hij altijd bang geweest voor vergetenheid. Hij wil graag als een held herinnerd worden.
Is de hoofdpersoon volgens jou een held(in) op wie je zou willen lijken?
Waarom (niet)?
• Hazel is voor mij een grote held. Ze weet dat snel een dag zal komen dat ze er niet meer zal zijn en toch blijft ze vechten. Ze denkt niet veel over haar kanker en dat vind ik persoonlijk erg knap. Het is moeilijk om met kanker te leven want je weet dat er een dag zal komen dat je veel mensen zal pijn doen. Hoe Hazel het beschrijft: ‘’Ik ben net, net… Ik ben net een granaat, mam. Ik ben een granaat en er komt een moment dat ik ontplof en ik wil het aantal slachtoffers graag tot een minimum beperken.’’ Hazel inspireert mij om door te zetten, tot je hebt wat je wilt.
Aan welke persoon uit het boek zou je een vraag willen stellen?
• Aan Hazel: Hazel wie was jouw grote inspiratie om zulke mooie dingen te doen en te zeggen, terwijl jij een ernstige ziekte hebt?
Waarom aan deze persoon en waarom deze vraag?
• Omdat Hazel een erg bijzonder meisje is en alleen zij het antwoord weet op de vraag. Deze vraag stel ik omdat ik ook zulke kracht zou willen hebben.
Wat is het belangrijkste probleem in het boek?
• In het boek is er niet echt een probleem. Het boek gaat over Hazel die in een strijd zit met haar zelf en haar kanker. Maar als ik toch een probleem zou moeten noemen is het dat Hazel niet het einde weet van haar lievelingsboek en daarom gaan ze naar Amsterdam. Geef een samenvatting van het boek van maximaal tweehonderd woorden.
Hazel Grace Lancaster is een tiener met kanker. Bij een praatgroep ontmoet ze Augustus Waters. Diezelfde middag spreken ze af en raadt Hazel hem aan om haar favoriete boek te lezen. Op aanraden van Hazel leest Augustus het boek. Als hij het boek uit heeft is hij razend omdat het boek geen einde heeft. Samen besluiten ze op zoek te gaan naar de schrijver om hem te vragen hoe het boek eindigt. Peter van Houten leidt hun naar Amsterdam, waar hij als kluizenaar leeft. Hij is niet wat ze hadden verwacht. Hij is een arrogante kwal en hij stuurt ze letterlijk zijn huis uit. Verslagen lopen ze weg maar de secretaresse van Peter biedt hun aan om hen de stad te laten zien. Terug in Indianapolis krijgt Gus kort daarna een aanval omdat zijn kanker is terug gekeerd. Augustus sterft en Hazel vindt zijn afscheidsbrief.
Schrijf een stukje uit het boek over dat veel indruk op je heeft gemaakt.
Zet het nummer van de bladzijde erbij.
• Dit is een stukje uit een brief die Augustus heeft geschreven vlakvoor zijn overlijden, naar Peter van Houten. Hazel vindt de brief. (Bladzijde 258) Wat nog meer? Ze is zo mooi. Je wordt het nooit moe naar haar te kijken. Je maakt er je nooit druk om of ze slimmer is dan jij: je weet dat ze dat is. Ze is grappig zonder ooit gemeen te zijn. Ik hou van haar.Ik heb het geluk dat ik van haar hou, Van Houten. Je krijgt in deze wereld niet de keuze of je wordt bezeerd of niet, oude man, maar je hebt wel enige invloed op wie jou bezeert. Ik ben dik tevreden met mijn keuzes. Ik hoop zij ook. Reken maar, Augustus
Reken maar.
• Eerlijk gezegd zou ik niet weten wat ‘Een weeffout in onze sterren’ zou kunnen betekenen. Misschien vinden zij het ‘fout’ dat hun kanker hebben. Maar dan zou ik het eerlijk ‘oneerlijk’ vinden.
Bedenk zelf een goede titel voor het boek en leg uit waarom je die titel passend vindt.
• ‘De oneerlijkheid in onze wereld’ zou ik het boek dan noemen. Het boek gaat over Hazel en Gus die kanker hebben en dat is eigenlijk oneerlijk, want ze verdienen dat niet.
Geef je mening over het boek.
• Ik vind het boek aangrijpend, meeslepend, emotioneel, grappig en leerzaam. Het boek laat je inzien hoe moeilijk het is om met kanker te leven. Het neemt je mee in een wereld waar het eigenlijk niet hoort dat kinderen dood gaan. Het verhaal gaat over doodgaan, pijn, verdriet en woede maar ook over normale tienerzaken zoals verliefdheid, vriendschap en relaties.Ook was de schrijfstijl heel anders dan ik gewend ben. Hij schreef het alsof je diep in de gedachte zat van Hazel, dromerig en poëtisch. Normaal zou ik niet zo snel een boek pakken met deze schrijfstijl omdat ik bang ben dat ik het niet begrijp of het boek niet meer volg. Daarom was dit boek wel een uitdaging voor mij. Maar al met al, dit was een mooi en bijzonder boek.
Hoe vond je het taalgebruik in het boek?
• Het boek was vooral opgedeeld in normale zinnen. Sommige zinnen waren uit gedichten of boeken, wat het nog interessanter maakte. Er waren wel wat zinnen die op een wat hoger niveau lagen, maar het was niet moeilijk om achter de betekenis te komen. Ook was het erg poëtisch. Er waren veel grappige gesprekken. Soms waren de personages kwaad, maar veel scheldwoorden werden er niet gebruikt. Komt het verhaal langzaam op gang of zit er meteen vaart in?
• In het verhaal zat wel wat vaart. Het ging niet extreem snel maar ook niet langzaam. Niet alle activiteiten werden geschreven maar er was nadien wel duidelijk wat er was gebeurd. Wat vind je van het einde van het boek?
Heb je weleens een ander boek gelezen of een film gezien over hetzelfde onderwerp?
• Ik heb de film gezien Achtste groepers huilen niet en dat ging ook over een meisje met kanker maar zij was iets jonger. Verder heb ik geen andere boeken of films gelezen of gezien over dit onderwerp.
Wat vind je beter: dit boek of het andere boek of die film?
• Deze want Een weeffout in onze sterren is wat meer voor mijn leeftijd.
Wat waren je verwachtingen van het boek?
• Mijn verwachting was dat het boek heel emotioneel was.
Door wie of waardoor zijn de verwachtingen gewekt?
• Door de film want die had ik voordat ik het boek had gelezen al gezien.
Zijn deze verwachtingen uitgekomen?
• Ja, deze zijn verwachtingen zijn uitgekomen.
Vind je het onderwerp interessant, spreekt het je aan?
• Ik vind het een zeer ernstig onderwerp, maar misschien omdat het zo erg is, was ik eerder geïnteresseerd. Ben je dit boek gaan lezen omdat het onderwerp je vooraf aansprak?
• Eerlijk gezegd sprak de schrijver mij vooral aan. Vaak kwam ik de naam John Green tegen wat mij wel nieuwsgierig maakte naar één van zijn boeken.
• Ja mijn verwachtingen zijn uitgekomen.
In welk opzicht wel / niet?
• Wel, want ik verwachtte dat het een boek was dat emotioneel, grappig en diepgaand was en dat vond ik persoonlijk wel
Dit is het einde van mijn boekverslag.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden