Saartje Tadema door Thea Beckman

Zakelijke gegevens: Titel: Saartje Tadema
Schrijfster: Thea Beckman
Omslagillustrator: Jan Wesseling
Uitgeverij: Lemniscaat, Rotterdam
Jaar 1e druk: 1996 Informatie over de auteur: Thea Beckman is geboren op 23 juli 1923 in Rotterdam. Ze was enig kind en groeide op in een arm gezin, doordat haar vader lange tijd werkloos was. Als kind wilde ze altijd al schrijfster of ontdekkingsreizigster worden. Studeren mocht ze niet. Haar ouders konden bovendien wel wat hulp gebruiken, en dus hielp ze mee in de huishouding. Na haar MULO nam ze een baantje op een kantoor, totdat ze trouwde in 1945. Ze kreeg 3 kinderen en verhuisde naar Bunnik bij Utrecht. Vanaf 1947 begon ze, naast het huishouden en de kinderen opvoeden, met het schrijven van verhalen in jeugdtijdschriften en journalistieke stukjes in kranten en damesbladen. Daarna begon ze met boeken schrijven. In 1957 verscheen haar 1e boek: Anjers voor Adele. In dit jaar verscheen ook haar eerste jeugdboek: De ongelooflijke avonturen van Tim en Holderdebolder. Vele jeugdboeken volgden. In 1975 besloot ze alsnog te gaan studeren, waardoor ze in 1981 afstudeerde voor sociale psychologie. Maar ook tijdens deze studie bleef ze schrijven. Ze schrijft vooral spannende historische jeugdboeken, waar je ook wat van leert. Ze is nu een van de oudste en bekendste jeugdboekenschrijfsters in Nederland. Veel van Thea Beckmans boeken zijn bekroond met Griffels of door de Kinderjury. Ook zijn bijna al haar boeken in vele talen vertaald. Andere boeken van Thea Beckman zijn o.a.: Stad in de storm, Wonderkinderen, Een bos vol spoken, en De doge-ring van Venetië. Samenvatting: Saartje is 7 als ze samen met haar broer Dirk van 11 door buurvrouw Geraards naar het grote Amsterdamse Burgerweeshuis wordt gebracht. Hun vader was al eerder overleden bij een scheepsongeluk en nu, 10 maanden later, ook hun moeder die al lange tijd ziek was en haar man miste. Hun broertje Jakob van 2½, werd naar een minnemoei gebracht, want je mocht pas in het weeshuis als je 4 jaar was. De regentessen, belangrijke mensen in het weeshuis, besloten dat Dirk naar het jongenshuis ging en Saartje naar het kinderhuis. Als je 11 jaar was werden jongens en meisjes sterk gescheiden in het jongens- en meisjeshuis. Zo werd Saartje ook al van haar grote broer gescheiden. School leek Saartje heel erg leuk, want ze was erg leergierig en kon al een beetje lezen en schrijven. Maar al snel had Saartje alle boeken en werkjes die er in de kinderschool aanwezig waren af en leerde ze er niks meer bij. Daarom begon ze met allemaal moeilijke vragen te stellen aan de meester en weeshuismoeders. Maar zij vonden dat dit slecht en zondig was en vaak werd ze hiervoor gestraft. Vriendinnen had ze niet. Toen ze iets ouder was ging ze wel eens met de 3 jaar oudere Geesje om, die zo’ n bijdehandje als Saartje wel grappig vond. Geesje zat al in het meisjeshuis en paste wel eens op de kinderen van het kinderhuis bij het buitenspelen. Op een dag mocht Jakob in het Burgerweeshuis worden opgenomen. Saartje had zich hier al lange tijd op verheugd. Maar het viel tegen. Jakob kende haar niet meer, ook al vond hij het wel fijn dat ze er elke pauze was. Maar juist nu, nu ze bijna 10 was, mocht ze naar het meisjeshuis en moest ze al zo snel weer afscheid nemen van Jakob. Ze leerde er vooral naaien en borduren. En tot haar vreugde waren er ook erg veel boeken. Toen ze 15 was mocht ze samen met haar nog steeds enige vriendin Geesje voor het eerst zonder toezicht buiten de poorten om een boodschap te doen. Dat mochten ze daarna vaker. Ze vond het prachtig en zodra het even kon dook ze de boekenwinkels in. Maar al snel ging Geesje het weeshuis uit en in een herberg werken. Nu was Saartje haar enige vriendin kwijt en weer zo eenzaam. Toen ze bijna 16 was vroeg Saartje of ze niet het weeshuis kon verlaten. Maar dan zou ze eerst haar belijdenis moeten doen. Een tijdje later deed ze dat dan ook. Ze hielp veel in het Burgerweeshuis, want een andere baan had ze nog niet. Op een dag toen ze 17 was liep ze langs het IJ. Ineens kreeg ze een idee en stapte zomaar een herberg in, die uitkeek op het IJ. Ze vroeg de herbergier, die Willem heette, of ze er mocht komen werken. Uiteindelijk mocht het van de herbergier, omdat hij en zijn vrouw nog wel wat hulp konden gebruiken. Na de toestemming van de regentessen, kon ze nu eindelijk voorgoed het weeshuis en de weeshuiskleren verlaten. Ze kreeg een eigen kamertje op de zolder van de herberg. Ze zou f50, - per jaar krijgen en af en toe een vrije zondag. Elke dag werkte ze hard in de keuken en ‘s avonds met de klanten bedienen. Op haar vrije zondagen ging ze naar Jakob. Een jaar later kwam er een gast, de schipper Auke de Fries, die Saartje de dag dat zij werk kwam vragen al was opgevallen. Hij vroeg of zij met hem uit wilde gaan op haar vrije zondag. Dat wilde ze wel, want ze dacht dat Jakob het wel niet erg zou vinden als ze een keertje niet kwam. Zo beleefden ze een gezellige dag. Maar helaas zei Auke dat hij de volgende morgen vroeg al weer zou vertrekken voor een hele tijd. Saartje beloofde dat ze veel aan hem zou denken. Toen ze de volgende dag de kamer waar Auke zijn nachten in de herberg had doorgebracht schoonmaakte zag ze een boek liggen, die hij voor haar had achtergelaten. Elke avond las ze er in. Tijdens het lezen dacht ze veel aan Auke en ze hoopte op zijn terugkomst. Een paar maanden later was hij er ineens weer. Terwijl Saartje de klanten aan het bedienen was hoorde ze Auke over trouwplannen praten met een ander. Ze schrok en wist zeker dat zij het niet was. Toen vroeg Auke of Saartje bij hem wilde zitten, wat ze teleurgesteld door wat ze had gehoord deed. Hij vroeg haar even later ten huwelijk. Verrast stemde ze toe. Er was een einde gekomen aan haar lange eenzaamheid.
Mening: Ik vond dit boek echt een meisjesboek, omdat het gaat over het leven van een meisje: Saartje Tadema. Ik vond het ook een beetje een te lang verhaal, want op een gegeven moment had ik er al zo’ n lange tijd uit gelezen, dat ik geen zin meer had om nog verder te lezen. Maar verder vond ik het wel een leuk en spannend boek, omdat het leuk is geschreven en het ook wel spannend was wat er allemaal ging gebeuren.