Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

Joe Speedboot door Tommy Wieringa

Beoordeling 7
Foto van een scholier
Boekcover Joe Speedboot
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 4e klas vwo | 3086 woorden
  • 16 februari 2015
  • 13 keer beoordeeld
Cijfer 7
13 keer beoordeeld

Boekcover Joe Speedboot
Shadow

Fransje Hermans, de verteller van het verhaal, is na een ongeluk invalide geraakt en heeft voorgoed zijn spraakvermogen verloren. Hij is de zelfbenoemde chroniqueur van het dorp Lomark. Zijn fascinatie voor de nieuweling Joe Speedboot is grenzeloos: Joe Speedboot, de jongen die zijn eigen naam gekozen heeft en op zijn vijftiende al bommenlegger, vliegtuigbouwer en bew…

Fransje Hermans, de verteller van het verhaal, is na een ongeluk invalide geraakt en heeft voorgoed zijn spraakvermogen verloren. Hij is de zelfbenoemde chroniqueur van het dorp Lo…

Fransje Hermans, de verteller van het verhaal, is na een ongeluk invalide geraakt en heeft voorgoed zijn spraakvermogen verloren. Hij is de zelfbenoemde chroniqueur van het dorp Lomark. Zijn fascinatie voor de nieuweling Joe Speedboot is grenzeloos: Joe Speedboot, de jongen die zijn eigen naam gekozen heeft en op zijn vijftiende al bommenlegger, vliegtuigbouwer en bewegingsfilosoof is. Nauwgezet observeert Fransje hoe nog een nieuwkomer de natuurlijke orde van het dorp komt verstoren: Joe’s stiefvader Papa Afrika, een zachtaardige Nubiër met gazellenogen die een kleine scheepswerf begint op de oever van de Rijn. Dan verschijnt de geheimzinnige Picolien Jane, een beeldschone Zuid-Afrikaanse, aan wie Fransje zijn kronieken opdraagt en voor wie levenslange vriendschappen op het spel worden gezet. In haar komen alle verhalen samen, met noodlottige gevolgen.

Joe Speedboot door Tommy Wieringa
Shadow

Oefenen voor je mondelingen?

Komen je mondelingen er aan en wil je oefenen? Probeer onze Boekenquiz. We stellen je open vragen over de gelezen boeken.

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie

Motivatie Boekkeuze

Nadat ergens deze week (week 4, 19 t/m 25 Jan. 2015) een boekpresentatie werd gehouden over dit boek door een goede vriend van mij, sprak het mij meteen aan. Misschien kon het zijn door de manier dat mijn vriend het overbracht, maar ik vond het een erg humoristische boek. Ik vond het erg droge humor. De gebeurtenissen die allemaal fout gaan terwijl de hoofdpersonen zo hun best doen vond ik erg lachwekkend. Dat kan wat kill[1] zijn maar daardoor had ik wel de motivatie om het boek te gaan lezen. Al gauw kwam ik inderdaad wat flauwe dingen tegen die voor iemand zoals ik, met een grote fantasie en een dirtymind[2], erg grappig is. Citaat:
Blz. 20: ‘De maan likt aan de stangen van mijn bed. Ik oefen mijn arm.’
Deze zin, bracht een grote grijns op mijn gezicht. Ik wilde verder lezen.

Samenvatting

Frans is de hoofdpersoon van het boek. Door een ongeluk met een tractor is Frans verlamd geraakt en kan hij alleen nog zijn rechterarm bewegen. Zelfs praten, kan hij niet. In de 220 dagen dat hij in coma lag, is er een nieuwe jongen in hun dorp komen wonen: Joe Speedboot. Hij is anders dan de andere. Hij is stoer, heldhaftig, durft veel en is een voorbeeld voor Frans. Joe’s vader is omgekomen bij een ongeluk waar hij de verhuiswagen bij de familie Maandag naar binnen heeft gereden. Joe blijft achter met zijn moeder en zus. Christof Maandag, wordt meteen bevriend met Joe na dit ongeluk. Later wordt Joe ook bevriend met Engel. Frans wilt graag bij hun horen en volgt hun, zittend in zijn rolstoel die hij vooruit beweegt met één arm.
Door Frans’ ongeluk moet hij een jaar overdoen. Hij komt zo in de klas bij zijn 3 idolen.
Er komt een nieuw meisje in Lomark, het stadje waar ze wonen. Ze heet Picolien Jane (PJ). Iedereen vindt haar geweldig. De 4 jongens horen dat haar moeder een nudist is en bouwen een vliegtuig om zo haar te kunnen bespioneren. Het lukt om het vliegtuig te bouwen maar de vluchten gaan allemaal nét goed.
De moeder van Joe heeft ondertussen een nieuwe vriend. Hij komt uit Egypte. Frans vindt hem geweldig maar Mahfouz, de man, bouwt een boot en gaat er gewoon weer vandoor.
De 4 jongens en PJ zitten nu in hun examen jaar. Ze slagen allemaal en willen gaan studeren. Frans mag alleen niet gaan studeren van zijn ouders. Zijn ouders vinden werk voor hem en hij gaat van oude kranten briketten maken voor brandstof. Hij verdient wat geld maar verspilt het helaas allemaal aan drank. Joe komt terug van zijn studie en heeft een idee om Frans mee te laten doen aan armworstelen. Hij wuift het idee weg, maar nadat hij er achter komt dat zijn werk voor niks geweest is omdat niks wordt verkocht, neemt hij toch het aanbod aan.
Frans begint te trainen. Hij oefent zich in mentaal en fysiek opzicht. Fysiek door gewicht te heffen en veel krachttraining. En op mentaal gebied door een boek te lezen van een samoerai die meerde gevechtstechnieken heeft opgeschreven. Bij zijn eerste wedstrijd wordt hij gelijk tweede en wint 2500 euro. Hij heeft talent. Ondertussen is PJ ook terug in Lomark nadat ze haar vriend Arthur Metz heeft verlaten omdat hij haar mishandelde (waarschijnlijk doordat zij met andere mannen naar bed ging). Frans wint zijn tweede wedstrijd voor PJ omdat hij smoorverliefd is. Helaas sluipt Joe in de overwinningsnacht naar PJs kamer en hebben het daar heel gezellig. Vanaf die dag hebben Joe en PJ iets. Weken later doet Frans weer mee aan een wedstrijd die hij moet verlaten doordat Engel plotseling is overleden. Er is een hond op zijn hoofdgevallen. Terug in Lomark zijn de 3 jongens (Christof, Joe en Frans) weer herenigd.
Frans hoort op de radio van een interview met Metz. Hij heeft een boek geschreven over een jonge vrouw. Hij noemt haar ‘De Hoer van de Eeuw’. Later blijkt dat over PJ te gaan.
Frans neemt PJ mee naar een groot toernooi waar hij tegen de wereldkampioen armworstelaar moet. Hij breekt daar zijn arm en is nu helemaal hopeloos. Ondertussen doet Joe mee aan de Dakar Race, waar hij verdwijnt. Frans is er van overtuigd dat Joe gewoon op zoek is gegaan naar Papa Afrika, Mahfouz de ex van de moeder van Joe. Tijdens Joe’s afwezigheid leest PJ de dagboeken van Frans waar ze in leest dat hij smoorverliefd is. Ze raakt opgewonden en Frans en PJ hebben seks (wat in detail is beschreven). Joe komt terug en hij is inderdaad bij Papa Afrika geweest
Het laatste stuk: PJ heeft nu een relatie met Christof, is zwanger en ze trouwen. Op hun trouwdag vliegt er een vliegtuig over met een spandoek daar achter waarop staat: De Hoer van de Eeuw. Joe heeft dus ook het boek van Metz gelezen. Bij het zien van deze tekst kijkt PJ naar Frans. Want ondanks dat ze trouwt met Christof, gaat ze nog steeds met Frans naar bed. Hij kan het namelijk zo goed. En zo gaat het leven in Lomark rustig door.

Leeservaring

Met als idee dat het een erg droogkomisch boek was, ben ik begonnen met lezen en kwam er achter dat het best mee viel. Soms was het inderdaad erg flauw hoe alles toch mis ging, maar vaak was het vooral goed beschreven. Veel scholieren lezen dit boek en dat komt waarschijnlijk door het feit dat alles herkenbaar is en je de gebeurtenissen overal kan plaatsen in het dagelijks leven. Ik heb vaak gehad dat ik gewoon delen zo snel las dat het mij verbaasde dat ik binnen 2 minuten 6 tot 10 bladzijdes erdoorheen jaste.
Het verhaal is echt een tijdloos avontuur. Er gebeurt eigenlijk niks, maar toch zo veel. En op de een of andere manier boeit het ook allemaal. Ik denk dat het ook aan de personages ligt waardoor het zo pakkend is. Joe is echt een personage uit een jongensdroom; Frans’ situatie wekt medelijden maar ook humor op en PJ wordt echt beschreven als het mooiste meisje die er is waarmee beide hoofdpersonen mee naar bed gaan. Geweldig voor een puber!

Analyse van het boek

Perspectief

Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.

Verder lezen
Gids Eindexamens

Alles wat je moet weten over de eindexamens

Het boek wordt vanuit Frans beschreven. In de ik-persoon. Het lijkt aan het einde alsof Frans het heeft opgeschreven nadat alles is gebeurt. Het laatste hoofdstuk heet namelijk ‘En Toen’. Achteraf gezien lijkt dat best logisch door de tussen stappen en andere verhaaltjes die worden beschreven tijdens de gebeurtenissen. Het laatste hoofdstuk blijkt een soort nawoord te zijn.
Doordat je het door de ogen van Frans ziet, krijg je een goed beeld van hoe het is om alleen nog je rechterarm te kunnen bewegen. Je krijgt veel details over de dingen die Frans ziet, leest of doet. Citaat:
Blz. 194: Engel zwaaide tot we de straat uit waren. Het was de laatste keer dat ik hem zag.
Frans kon toen nog niet weten dat Engel later dood zou gaan. Het is dus achteraf geschreven.

Relaties en Personages

De hoofdpersonen in het boek zijn Frans, Joe en PJ. Je krijgt het meeste mee van deze 3 personen en de gebeurtenissen rond hen. De rest die in het boek voorkomt, daar krijg je niet meer te weten over dan bij elkaar 4 bladzijdes volgeschreven. Enkele bij personen zijn:
Engel, Christof, Papa Afrika, Regina (de moeder van Joe), de vader en moeder van Frans, Dirk en Sam (zijn broers) en wat personen uit Lomark.

Franz – PJ:

Franz is smoorverliefd op PJ. Zij weet daar alleen niks van en gaat met elke aantrekkelijke man naar bed. Franz is erg jaloers als Joe en PJ iets krijgen door het feit dat geen enkel meisje hem ziet staan maar ook puur het feit dat hij Joe als een verrander ziet.
Toch aan het einde van ‘Zwaard’ (hoofdstuk 2), komt PJ er achter dat Franz verliefd op haar is en hij reageert heel kalm. Het is zo, dus er kan niks aan verandert worden. Hierna delen zij het bed waarop PJ reageert dat ze het heel erg fijn vond en dat hij erg goed is. Ook aan het einde blijkt dus dat PJ nog steeds met Franz naar bed gaat. Zelfs als PJ met Christof gaat trouwen en zij een baby krijgt. Citaat:
Blz. 303: -Intelligentie is onweerstaanbaar. Mijn hoofd begint te gloeien, dit is waarop ik had gehoopt, nee, voor heb gebeden. Ze ritst mijn broek open maar ik wijs gealarmeerd naar de gordijnen, mijn ouders kunnen ons zo zien.

Joe – PJ:

Joe laat nooit merken dat hij interesse heeft in PJ. Toen PJ in het dorp kwam wonen was iedereen helemaal verbaasd en iedereen vond haar interessant. Alleen Joe niet. Althans dat leek zo. Het bleek dus dat hij zelfs échte gevoelens had voor PJ, zo zei hij tegen Frans. Frans kon hier vrij weinig tegen inbrengen omdat hij communiceert door te schrijven en omdat hij Joe op een gegeven moment zag als een verrader. Over PJ richting Joe is niet veel te vertellen. Relaties stellen voor haar niet zo veel voor omdat ze toch met andere het bed deelt en dat ook blijft doen. Citaat:
Blz. 246: -Soms ben ik er blij om dat Metz het zo heeft verpest. Anders was dit niet   
               gebeurt….. Alles is anders nu, zei hij, terwijl er eigenlijk weinig anders is.

Franz – Joe:

Joe is Frans’ grote held. Althans in het begin van het boek. Frans vindt hem echt geweldig en volgt hem overal naartoe. Frans bewondert Joe en heeft veel respect voor hem. Totdat hij een relatie met PJ krijgt. Dan ziet Frans hem als een verrader. Maar later komt dat ook we weer goed. Citaat:
Blz. Onbekend[3]: Hij was niet zozeer een buitengewone jongen, hij was een kracht die               
                           vrijkwam. Je had verwachtingsvolle tintelingen in zijn buurt – er was een
                           energie die vorm aannam in zijn handen, in een los verband toverde hij
                           bommen, racebrommers en vliegtuigen te voorschijn en jongleerde ermee als  
                           een lichtzinnige tovenaar.

Ruimtes

De belangrijkste ruimte is eigenlijk heel Lomark.  Het wordt zo goed beschreven hoe het eruit ziet, waar wat is en er worden allerlei goeie voorbeelden gebruikt om iets uit te drukken. Het wordt zelfs beter beschreven dan de meeste personen. Je kan het eigenlijk zien als een persoon zelf. Omdat het dorp ook zo compact is en iedereen iets met elkaar te maken heeft. Het wordt een persoonlijkheid en heeft een eigen karakter. De schrijver gebruikt bij het beschrijven veel metaforen en veel rake beschrijvingen. Citaat:
Blz. 16: Zo kwam hij als een meteoriet ons dorp binnen. Waar we een rivier hebben die in de              
             winter buiten haar over treedt, een vast web waarlangs geruchten zich verspreiden en
             een haan in het dorpswapen, de haan die duizend jaar geleden ofzo een bende
             Noormannen voor de poorten van Lomark heeft verjaagd terwijl onze voorouders in de
             kerk zaten te bidden godbetert.

Structuur

Het boek is verdeeld in 3 hoofdstukken:
Penseel (blz. 9-197) 
Zwaard (blz. 201-308) 
En toen (blz. 311-317) (een soort nawoord) 
Deze hoofdstukken zijn ook weer verdeeld in kleine delen waar geen titel bij zit. Dus gewoon een stuk wit papier en daarna weer de rest van het verhaal. Het deel Penseel is onderverdeeld in 32 ongetitelde hoofdstukken. Het deel Zwaard in 10 ongetitelde hoofdstukken. ‘En Toen’, bestaat uit 1 hoofdstuk.
Het verhaal wordt vrijwel geheel chronologisch verteld. Er zijn nauwelijks flash backs aan te wijzen. het verhaal over PJ lijkt op een flashback, maar is eigenlijk ook chronologisch verteld, want Frans leest het. De vertelde tijd moet ongeveer vijftien jaar zijn. Het verhaal begint wanneer Christof en de andere jongens tussen de 12 en 15 zijn en eindigt wanneer PJ een zoon heeft gekregen van Christof of Franz. Ze moeten dan midden of eind twintig zijn.

Thema

Het thema is overduidelijk desillusie. Mijn vriend Steie v. Egmond heeft dat tijdens zijn boekpresentatie al erg duidelijk gemaakt. Frans wordt altijd maar teleurgesteld door alles wat fout gaat. Terwijl hij zo zijn best doet. Maar niet alleen bij Frans. Veel personages hebben een toekomstverwachting die bijna nooit uitkomt. Je kan dit boek ‘de roman van de desillusie’ noemen. Een paar voorbeelden:

Het thema is overduidelijk desillusie. Mijn vriend Steie v. Egmond heeft dat tijdens zijn boekpresentatie al erg duidelijk gemaakt. Frans wordt altijd maar teleurgesteld door alles wat fout gaat. Terwijl hij zo zijn best doet. Maar niet alleen bij Frans. Veel personages hebben een toekomstverwachting die bijna nooit uitkomt. Je kan dit boek ‘de roman van de desillusie’ noemen. Een paar voorbeelden:

Eentje die erg opvalt, is natuurlijk de dood van Engel. De zo geweldig leuke jongen die kunstenaar wilde worden en ten einde komt door een hond die van 9 verdiepingen hoog op zijn hoofd valt.
Ook een goeie is het feit dat de moeder van Joe terug komt met een nieuwe vriend, die even later een boot bouwt en er gewoon weer vandoor gaat naar zijn geboorteland. Allemaal desillusies!
Desillusies voor Frans zijn natuurlijk vrijwel alle gebeurtenissen. Zijn ongeluk; het ‘mee gaan’ naar de kermis maar ondertussen gewoon door je broers ergens gedumpt worden; de geperste briketten die uiteindelijk voor niks waren; zijn arm die hij breekt bij de wedstrijd en natuurlijk Joe en PJ die na zijn overwinning er vandoor gaan met z’n tweeën. Citaat:
Blz. 253: ‘We waren in Halle, aan het eind van een zenuwslopend toernooi waar ik                
                 ternauwernood derde was geworden, toen we het hoorden van Engel........ ‘Engel is 
                dood, zei hij.

Keuzeopdracht B: Een nieuw perspectief.

Hij ging even de kamer uit en sloot de deur zacht achter zich…… (blz. 242-243)

Ik liep even de gang door, naar de kamer rechts tegenover die van ons. De grond was bekleed met een bordeauxrood tapijt wat zacht onder mijn voeten voelde. Een felle lamp verlichte de gang en maakte de sfeer een beetje ongemakkelijk. Toen ik bij de deur aankwam klopte ik 3 keer en vroeg zachtjes of PJ nog wakker was. Ik hoorde wat gestommel, voetstappen en de deur ging langzaam open. Daar stond PJ, in haar witte ondergoed en bh en keek me met ondeugende ogen aan. Zo perfect was haar lichaam, dacht ik bij mezelf. Haar bleke huid en haar goudblond krullend haar. Het paste allemaal perfect. Haar borsten vielen mij meteen op. Ze waren wat opgeduwd door een push-up bh. Ik moest mezelf inhouden om niet mijn mond open te laten vallen. Ik stotterde en kwam niet uit mijn woorden. Eindelijk kon ik nog iets bij elkaar lullen.
-Ehhh heb jij ehhh tja de ehh tas met flessen nog?’ zei ik net iets te snel.
PJ merkte dat ik wat onder de indruk was van haar lichaam en grijnsde met een brede glimlach naar me.
-Joe, zei ze met glinsterende ogen, kom binnen ik zal ‘m even pakken.
Ik liep naar binnen. Achter mij sloot ze de deur. Ik kon mijn ogen niet van haar afhouden toen zij zo sierlijk naar binnen liep. Ze verdween in de badkamer en kwam weer terug met de tas, en een handdoek.
-Waar heb je die, probeerde ik nog te zeggen. Maar voordat ik het wist, lag ik op het bed met een half naakte PJ op mij en haar tong diep in mijn mond gestoken. Het ging allemaal heel snel. Eerst lag ik op mijn rug mee te bewegen met het op en neer deinzen van PJ, die genoot van het begin. En even later was ze afgedaald en trok ze mijn broek naar beneden tot op mijn knieën. Ze ging erg snel van stapel, maar ik liet het allemaal gebeuren.
Ik streelde haar haren en liet haar haar ding doen. De binnenkant van haar mond voelde nat en warm aan, net als een appeltaart die daarstraks uit de oven was gekomen. Ze keek omhoog en lachte. Ze kroop langzaam weer omhoog en kwam lieflijk op me zitten. Met haar handen achter haar rug haakte ze haar bh los, die met een zachte plof even later op het vloertapijt viel.
Ze pakte mijn handen en legde beiden op haar ronde borsten. Ze liet me even kneden en kwam vervolgens weer voorover en zoende me vol op mijn bek.
Zo gingen we wel een tijdje door totdat ze opstond, ook haar slipje uit trok en vroeg of ik het wel wilde. Ik probeerde allerlei dingen te zeggen maar kon er alleen een kleine zin uitkrijgen.
-Ja, denk ik. En we deden de daad.

Waarom dit stuk?

Dit stuk wordt vanuit Franz beschreven. Je krijgt dus helemaal niks mee met wat Joe en PJ doen. Nadat ik de seksscène tussen Franz en PJ had gelezen vond ik het erg grappig hoe beeldend Tommy Wieringa het had beschreven en wat voor groffe woorden hij daarbij gebruikte. Ik had heel toevallig een dag daarna ergens gelezen hoe moeilijk het is om beeldig te schrijven. Door deze twee te combineren kwam ik op het idee om er zelf eentje te schrijven. Zelf vond ik het wel wat ongepast in een Nederlands boekverslag, maar toch ben ik tevreden ook al heb ik niet precies beschreven wat ik zou kunnen schrijven. De exacte dingen heb ik weg gelaten en ook de woorden wat minder gebruikt.

[1] Gevoelloos/Emotieloos

[2] Letterlijke vertaling: Vieze gedachte. Van dingen snel iets seksistisch maken.

[3] Ik kon de bladzijdes niet meer terug vinden nadat ik het had gevonden.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Joe Speedboot door Tommy Wieringa"