Titelbeschrijving: Adriaan (de anonieme hoofdpersoon.) heeft nog nooit van zijn leven Indische duinen gezien, hij kent ze alleen van de verhalen die hij van zijn tante en zijn zus hoort. Het Nederlands/Indische gezin betrekt een repatrianten huis in de Nederlandse duinen, waar ze een bestaan proberen op te bouwen. Hij hoort vaak van zijn familie leden dat de Indische duinen toch mooier waren, maar over hun verdere leven in Indonesië word niet gepraat. Adriaan wil daar achter komen en beschrijft alles wat hij hoort in het boek, Indische duinen. Algemene gegevens: Indische duinen in geschreven door Adriaan van Dis, de eerste druk was in1994, ikzelf heb de 7de druk gelezen, ook uit 1994. Het boek is uitgegeven door J.M Meulenhoff bv. Amsterdam.
Waarom? Ik heb voor dit boek gekozen omdat we met geschiedenis ook met Indonesië bezig zijn, dus het leek me wel handig om dat dan maar te lezen. Samenvatting Indische Duinen is een verhaal over een gezin, een moeder en drie dochters (Jana, Ada en Saskia), dat terugkeert uit het oude Indië. Samen met Justin. De oorlog en het Japans kamp liggen achter hen, maar Nederland biedt geen vrede. Al die tijd op het schip en in het kamp, heeft hen zwak gemaakt. Ze bezitten niets om een bestaan op te richten. Ze vestigen zich in een koloniehuis in de duinen. Er wordt een zoon geboren. Een buitenstaander die in een sfeer van verzwegen leed wordt opgevoed. Zijn vader (Justin) wil hem harden voor de volgende oorlog. Hij sterft wanneer de zoon 11 jaar is. Zijn vader was, een ex-militair van het KNIL. Ook hij had het in het dagelijks leven vaak moeilijk met zijn Indisch verleden. Dit was te merken aan de manier waarop hij zijn kinderen behandelde en zelfs mishandelde. Na 46 jaar ontrafelt hij de geheimen en leugens van zijn familie. Bij de dood van zijn halfzuster Ada vindt hij haar dagboeken waardoor hij gaat nadenken over het Indische verleden van zijn ouders en de band die hij had met zijn vader. De man 'wiens naam hij zelfs had afgezworen'. De man die zoveel wrok bij hem opwekt, maar tegelijk ook zoveel genegenheid. De zoektocht van de hoofdpersoon leidt ons door het heden en zijn Indische verleden, waardoor hij verloren familieleden ontdekt (de band met hen blijkt achteraf vrij ingewikkeld te zijn). Maar handelt vooral over de grote innerlijke tweestrijd tussen zijn gevoelens van zowel haat als liefde voor zijn vader. Maar hoe meer hij over diens verleden en het leed dat hij heeft doorgemaakt te weten komt, hoe meer hij beseft dat hij toch wel van hem hield, ondanks de slagen en de vernederingen die hij hem bezorgde. Langzamerhand ontstaat er een beeld van de man, waardoor je hem begrijpt. De pakken slaag die de zoon krijgt zijn beter te begrijpen wanneer hij het harde leven van zijn vader kent. Dan is hij niet meer de boeman, maar een man die zijn zoon wilde harden tegen het leven. Hij komt ook veel over zijn zussen en moeder te weten en ziet in dat familie hebben belangrijk is, zelfs al kan hij er niet goed mee opschieten. Hij is nogal sceptisch over de krachten die zijn moeder en zusters toekennen aan allerlei mystieke zaken. Hij staat voor de problemen van de tweede-generatie. De generatie die niet in Indonesië geboren is, maar wel te maken krijgt met de frustraties van hun ouders. (www.scholieren.nl) Verwerkingsopdracht 20 Het verhaal speelt zich op zich niet in Indonesië af, maar je komt er wel veel over te weten. De Jappen veroverden Nederlands-indië, en begonnen meteen het volk op te stoken tegen de Nederlanders, ook zorgden ze ervoor dat de Nederlanders geen hoge posities meer konden innemen in de maatschappij, uiteindelijk besloten ze om zich van alle Nederlanders te ontdoen die nog in Nederlands-Indië waren. Nadat Nederlands-Indië was aangevallen daar de japanners , bouwden zij (de Jappen) interneringskampen voor alle Nederlanders die nog in Indonesië waren. De Japanse bezetter stopten 110.000 Nederlandse bewoners van Nederlands-Indië in de Jappen kampen, ruim 20.000 mannen, vrouwen en kinderen zijn er uiteindelijk gestorven, vooral omdat de Jappen hen te hard iet werken en ze kregen bijna tot geen eten. De Jappen kampen waren zeer smerig, het rook er naar pies, de straten waren vuil en iedereen leefde in barakken opgepropt bij elkaar. S’nachts deed bijna niemand een oog dicht van het gebulder van de zee. Midden in het kamp was een mini ziekenhuisje, je moest oppassen waar je liep en als je niet vriendelijk genoeg deed tegen een Japanse soldaat kreeg je klappen. De Nederlanders die zeiden dat de Duitsers erger waren dan de Japanners hebben het goed mis, “de Duisters “vergasten alleen maar” de Jappen sloegen iedereen, en martelden soms ook” (zegt Saskia, de zus van Adriaan) Als meisje was je ook niet veilig in het Jappen kamp, als je niet oppaste werd er aan je gezeten en zonodig werd je ook nog verkracht. Bijna alle mannen die in een Jappen kamp zaten werkten dag en nacht aan de aanleg van het spoorwegen net, of ze moesten verplicht op een plantage gaan werken. En als, ze in het kamp waren werden ze vaak verplicht om al het zand van het looppad af te vegen, wat natuurlijk een ongelofelijk onnuttig werk is als je zo dicht in de buurt van de zee bent. Uit eindelijk hebben de japanners zich overgegeven nadat de Amerikanen een atoombom op Nagazaki en Hiroshimha hadden gegooid. De meeste Nederlanders die terugkeerden konden nergens hun verhaal kwijt in Nederland, omdat de Nederlanders het maar een klein probleem vonden, Zij hadden net de tweede wereld oorlog achter de rug dus de mensen uit Nederlands-Indië mochten niet klagen. www.nu.nl
www.ncrv.nl/w2/archief/archiefbk.html
www.nederlands-indie.pagina.nl Evaluatie: Ik vond het een heel erg boeiend boek om te lezen, zeker omdat het met de geschiedenis te maken heeft. Dat vind ik nogal interessant. In het begin kon ik het niet helemaal volgen wie wie nou was en waar iets en wanneer iets gebeurde, dat was vrij onduidelijk. Er waren meer dingen waarvan ik met moeite kon achterhalen waar ze nou waren en wie wat zei. Je moet er echt wel bij blijven met je hooft en niet het boek een week of twee wegleggen want dan ben je er meteen helemaal uit. Ik ben er wel achter gekomen dat de Nederlanders in Nederland niet echt begripvol waren naar de mensen die uit Nederlands-Indië kwamen. Zij waren het belangrijkste en het zieligste, en dat is best hard om te horen. Ook werden de ex-Nederlands-Indiërs niet echt goed opgenomen in de samenleving. Ze werden met ze allen in een kolonie huis gestopt en verder konden ze het maar uitzoeken. Voor de rest was het een leuk boek om te lezen en ik zou het zeker aanraden voor andere mensen.