Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

Dooi door Rascha Peper

Beoordeling 5.7
Foto van een scholier
Boekcover Dooi
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 4e klas vwo | 670 woorden
  • 19 mei 2002
  • 36 keer beoordeeld
Cijfer 5.7
36 keer beoordeeld

Boekcover Dooi
Shadow
Dooi door Rascha Peper
Shadow
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
Motivatie: Ik heb dit boek niet zelf gekozen; we moesten het met de hele klas lezen. Samenvatting van de inhoud Ruben Saarloos ligt met zijn woonboot vastgevroren in het IJsselmeer. Aan het begin van het boek is het al begonnen met dooien. Het is heel saai tijdens die dagen. Ruben was van plan om nog wat werk te doen (een boek vertalen over vissen), maar daar komt niet zoveel van. Dan komt er een jonge vrouw met vuurrood haar aangeschaatst. Ruben is heel blij met haar komst. Ze komt nog een paar keer, en neemt elke keer wat mee. Langzamerhand wordt Ruben verliefd op haar. Hij vertelt haar het verhaal van zijn vader die de coelacanth zocht, een zeldzame vis. Zijn vader gaf alles op, zelfs zijn gezinsleven, om er een te vangen, maar het lukte hem niet. Als het later gaat dooien en Ruben kan weer wegvaren. Hij gaat op zoek naar de vrouw, maar als hij navraag doet bij de universiteit waar ze zei dat ze werkte, blijkt ze al een jaar dood te zijn. Ruben ziet haar dus nooit meer terug. Eerste persoonlijke reactie Eigenlijk was het boek een beetje saai, er gebeurt niet zo veel in. Wat wel leuk was, was dat het een beetje raadselachtig was. Er gebeuren allerlei vreemde dingen, en alles heeft weer met elkaar te maken.
Onderwerp Het onderwerp van de tekst is de dood en de liefde. Ruben krijgt allemaal hallucinaties en hij ziet veel dingen en er gebeuren veel dingen die te maken met de dood En later wordt hij verliefd op Bente. De schrijfster heeft dit onderwerp goed beschreven, Rubens gevoelens worden heel erg realistisch beschreven. Het onderwerp is wel interessant, vooral om te lezen hoe het verandert hoe verder je in het boek komt. Gebeurtenissen In het boek komen veel belangrijke gebeurtenissen voor die op het eerste gezicht niet veel samenhang vertonen, maar als je er over nadenkt, heeft alles met elkaar te maken. De meeste gebeurtenissen hebben wat met de dood te maken, zoals de kraaien (lijkenpikkers), dat er aan de telefoon gevraagd werd naar de heer Omsof (Omsof is joods voor dood) en dat Bente later overleden blijkt te zijn. De gebeurtenissen en gevoelens van de personages spelen allebei een belangrijke rol in het boek. De gebeurtenissen hebben mij wel aan het denken gezet, want sommige dingen waren niet te verklaren, en je moet zelf bedenken hoe het zou allemaal in elkaar zit, en wat de voortekenen nou allemaal betekenen. Personages In het boek worden de karaktereigenschappen van de hoofdpersoon duidelijk beschreven, je leer hem daarbij goed kennen. Dit vind ik wel belangrijk, omdat je je dan beter kan inleven in het verhaal. Daardoor lijkt de hoofdpersoon dan ook levensecht. Wat ik niet goedkeur aan het gedrag van de hoofdpersoon, is dat hij een soort van kortstondige relatie heeft met een jonge vrouw, terwijl hij al heel lang gelukkig getrouwd is. Verder zijn de beslissingen van de hoofdpersoon wel begrijpelijk. Opbouw In het boek wordt de spanning opgebouwd, door dat er elke keer kleine dingetjes gebeuren die je toch weer verder laten lezen. De gebeurtenissen zie je allemaal door de ogen van één personage. Dat is wel fijn; je raakt dan niet zo in de war. Aan het eind van het boek blijf je met veel vragen, bijvoorbeeld of alles wat er is gebeurd, wel écht is gebeurd, en of het niet allemaal hallucinaties zijn van Ruben. Ik heb eigenlijk liever dat alles aan het eind van het boek duidelijk is. Het boek begon mij pas te boeien toen de schaatsster, Bente, voor het eerst langskwam, omdat het daarvoor allemaal een beetje saai was. Taalgebruik Het taalgebruik in het boek is niet echt, moeilijk; er worden niet veel moeilijke woorden gebruikt. Ik vind dat er in het boek te weinig dialogen zijn, en te veel lange beschrijvingen, daardoor wordt het boek een beetje saai. Er zijn in het taalgebruik veel verwijzingen naar de dood, maar die vallen pas op als je er echt op gaat letten.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Dooi door Rascha Peper"