De vloek van Polyfemos door Evert Hartman

Het begin: Na een tien jaar lange oorlog in Troje wilden Odysseus en zijn mannen naar huis gaan, maar toen ze terug naar hun land Ithaka wilden, was er een ongunstige wind. Daardoor kwamen zij op het eiland van de Kikonen terecht, het eiland Ismaros. Kikonen waren harde vechters. Maar ze hadden voorraden nodig, dus gingen ze aan land en plunderden Odysseus en zijn mannen de omgeving. Na een paar uur kwam het leger van de Kikonen eraan terwijl Odysseus en zijn mannen in de minderheid waren. Ze vluchtten naar de schepen en namen mee wat ze nog mee konden nemen. Hierna belandden ze op het eiland van de Lotofagen. De Lotofagen boden hen een soort olijfjes, Lotos geheten. Dit waren vruchtjes die je alles deed vergeten wist Odysseus, ze waren verslavend. Er waren al een paar bemanningsleden verslaafd geraakt waardoor ze moesten worden meegesleept door de rest. Daarna kwamen ze op het land van de Kyklopen, dat waren eenogige reuzen die zeer sterk waren. Toen ze in een grot kwamen vonden ze allemaal kaas en melk. Na uren wachten kwam de Cycloop Polyfemos binnen, dit was de zoon van Poseidon, de god van de zee. Na een tijdje bedacht Odysseus een list; hij zou Polyfemos dronken voeren met de meegebrachte wijn en zou dan zijn oog uitsteken. Nadat hij Polyfemos dronken had gevoerd vroeg Polyfemos hem zijn naam. Hierop antwoordde Odysseus: "Niemand". Nadat hij en zijn mannen het oog van Polyfemos hadden uitgestoken schreeuwde hij het zo uit dat alle Kyklopen uit de buurt kwamen aanrennen. Zij vroegen wat er aan de hand was waarop hij antwoordde: "Niemand heeft mij pijn gedaan, help mij!" De andere Kyklopen dachten dat hij niet goed wijs was en dachten dat hij ziek was en liepen weer weg. Daarna vluchtten Odysseus en zijn mannen uit de grot door zich onder de reuze schapen te binden. Daarna kwamen ze eindelijk op een eiland waar ze gastvrij ontvangen werden. Ze kwamen op het eiland van Aiolos, de heerser van alle winden. Toen ze weer weg gingen kregen ze een zak waar alle winden in opgesloten zaten behalve de westenwind, de wind die hen naar hun land Ithaka zou leiden. Toen ze bijna bij Ithaka waren viel Odysseus in slaap. Terwijl Odysseus sliep dachten de mannen dat er in die zak geen winden zaten maar gouden munten. Dus zij openden de zak en alle winden kwamen eruit waardoor ze een ongunstige wind kregen en naar de verkeerde kant werden geblazen. Nadat enkele van zijn manschappen waren vermoord door een reuzenvolk, de Laistrygonen kwamen ze op het eiland van Kirke, een tovenares die Odysseus' verkenners had omgetoverd in varkens. Toen Odysseus daar heen ging om ze te bevrijden kwam hij Hermes tegen, de bode van de goden. Hermes gaf hem een toverdrankje waardoor hij niet betoverd kon worden door Kirke. Nadat hij de toverdrank van Kirke had gedronken merkte zij op dat het niet werkte. Op dat moment sprong Odysseus op en wilde haar vermoorden, maar Kirke smeekte alles goed te maken. Odysseus aanvaardde dit en liet haar in leven. Na een paar weken ging hij weer weg. Kirke had hem aangeraden naar de ziener Teiresias te gaan, deze woonde in de onderwereld. Teiresias zei dat hij enkele gevaren zou tegenkomen en vertelde hem deze te ontwijken. Hierbij vertelde hij ook dat ze op een eiland zouden komen waar de runderen van de zonnegod Helios graasden. Deze mochten zij absoluut niet slachten. Deze voorspellingen klopten maar toen ze op het eiland van de runderen van Helios kwamen had de bemanning van Odysseus zo'n honger dat ze toch, zonder toestemming van Odysseus, de runderen van Helios gingen slachten, met als gevolg dat ze schipbreuk leden..... Het midden: Op Ithaka, in het paleis van Odysseus, zijn vrouw Penelope en zoon Telemachos denkt iedereen dat Odysseus dood is. Daarom zijn er nu zo’n 100 mannen die met zijn vrouw Penelope willen trouwen, de vrijers. De vrijers komen elke dag in het paleis en eten en drinken al de voorraden leeg; soms bedreigen ze Telemachos en ze beledigen Penelope. Telemachos wil de vrijers het paleis uitgooien, maar dat lukt niet. Dan komt Telemachos’s (en Odysseus’s) beschermgodin Athene in de gedaante van koning Mentes aan Telemachos zeggen dat hij iets moet gaan doen: óf zijn vader gaan zoeken óf de vrijers er uitgooien en doden. Telemachos vaart naar Pylos waar koning Nestor heerst. Koning Nestor weet niet waar Odysseus nu is maar stuurt hem naar het Sparta, van koning Menelaos want die weet misschien meer. De volgende dag gaat Telemachos samen met Nestor’s zoon Peisistratos naar Sparta. Koning Menelaos heeft van de oude zeegod Proteus gehoord dat Odysseus op het eiland van nimf Kalypso zit maar dat Odysseus geen schip, geen zeil, geen riemen en geen vrienden heeft die hem terug naar Ithaka kunnen brengen. Nu weet Telemachos tenminste dat zijn vader nog leeft. Het liefst wil hij het eiland gaan zoeken waar zijn vader is maar er liggen veel eilanden in de zee, dus weet Telemachos niet waar hij heen moet en gaat terug naar huis.
Het Einde: Odysseus zit nu al 7 jaar op het eiland van Kalypso. Odysseus verlangt naar huis en naar vrouw Penelope. Dan zegt Kalypso dat de goden beschikt hebben dat Odysseus naar huis mag. Hij bouwt een schip van de bomen die op het eiland staan en krijgt voedsel en drinken mee van Kalypso. Op de achttiende dag krijgt Odysseus land in zicht maar dan begint het hard te stormen. Het schip vergaat en Odysseus verdwijnt onder water. Hij ontmoet een zeenimf die vertelt hoe Odysseus zich kan redden. Hij doet wat ze zegt en komt uiteindelijk bij het land van de Faiaken. Naakt. De volgende dag, als hij in bosjes in een kuil heeft geslapen wordt hij wakker. Er staat een meisje voor hem. Ze is de dochter van de koning Alkinoös. Ze geeft Odysseus kleren en brengt hem naar haar vader’s paleis. Daar verblijft Odysseus een paar dagen waarna de Faiaken hem naar Ithaka brengen. Op Ithaka aangekomen verandert zijn beschermgodin Athene Odysseus in een oude zwerver. Odysseus mag blijven overnachten bij Eumaios, zijn vroegere zwijnenhoeder die hem niet herkent. Daar ontmoet hij Telemachos en Odysseus vertelt hem dat hij zijn vader is. Als Athene hem voor even omgetoverd heeft in zijn eigen gedaante gelooft Telemachos hem. Weer als oude zwerver gaat Odysseus met Eumaios naar zijn paleis en kijkt wat de vrijers doen en welke slavinnen met de vrijers ontrouw zijn. Samen met Telemachos legt Odysseus alle wapens in een aparte kamer, weg uit de eetzaal waar de vrijers altijd zitten. Telemachos laat Odysseus wassen door Eurykleia, een oude slavin die Odysseus heeft opgevoed. Zij herkent Odysseus door een litteken op zijn been. Zij helpt Odysseus en Telemachos. De volgende dag als de vrijers komen zet Penelope 12 bijlen op een rij. Zij zegt: “Met diegene, die Odysseus’s oude boog kan spannen en een pijl door de ringen van de bijlen schiet trouw ik. Vroeger was Odysseus de enige die dat kon.” Niemand van de vrijers lukt het. Dan probeert Odysseus het ook. Hem lukt het natuurlijk wel. Odysseus schiet een van de vrijers een pijl door het hoofd terwijl Eumaios alle uitgangen stevig dicht zet. Samen met Telemachos, Eumaios en Filoitios, zijn oude koeherder, doden ze de vrijers. Vervolgens gaat Odysseus naar Penelope. Zij weet eerst niet zeker of het wel Odysseus is maar door een strikvraag te stellen herkent zij haar echtgenoot. Odysseus vertelt haar alles over de oorlog en zijn zwerftochten. Vervolgens gaat Odysseus naar zijn vader Laërtes. Samen maken ze zich klaar om een wraakactie van de families van de vrijers tegen te houden. De families van de vermoorde vrijers komen om Odysseus dood te maken. Maar dan doodt Laërtes de aanvoerder van vrijers-wrekers. Odysseus met de zijnen en de vrijers-wrekers willen gaan vechten maar de godin Athene zegt dat ze moeten stoppen met vechten en vanaf dan is het vrede op Ithaka. Titelverklaring: Het boek heet ‘De vloek van Polyfemos' omdat Polyfemos de Cycloop was waar Odysseus het oog had uitgestoken. Daarna had deze de vloek uitgesproken dat Odysseus niet of met heel veel problemen thuis zou komen; deze vloek kwam naar mate dat het verhaal vorderde steed verder uit. Hier volgt een voorbeeld uit het boek: - Nadat Odysseus de zak met winden had gekregen, maakte zijn mannen zonder toestemming de zak toch open waardoor Odesseus niet naar Ithaka werd geblazen, maar naar andere gebieden, waar hij een hoop avonturen beleeft. Mijn Verwerkingsopdracht: (nummer 1. Bespreek de personen.) Personen die in het verhaal voorkomen: Odysseus: Dit is de hoofdpersoon van het verhaal. Het is een dappere krijger. Hij is slim sterk en erg bedachtzaam. Als hij iets wil dan zal het ook gebeuren ook. Zijn lichaam was gespierd hij had blond haar en een kenmerk dat veel in het verhaal gebruikt wordt is het litteken net beven zijn knie. Telemachos: Hij is de zoon van Odysseus. Hij komt niet al te veel in het verhaal voor maar ik vind dat hij best wel een belangrijke rol heeft. Het is, in de tijd van het verhaal dat hij beschreven wordt, een man van ongeveer 20 jaar. Hij is best gespierd en neemt het veel op voor zijn moeder tegen de vrijers. Hij hoopt vurig op de terugkomst van zijn vader. Penelope: Zij is de vrouw van Odysseus. Ze heeft bijna geen rol in het verhaal, maar ze staat toch centraal omdat Odysseus naar haar terug wil. De Trojanen: Zij zijn de mannen die samen met Odysseus vele avonturen beleven tijdens hun reizen. Al deze mannen komen om tijdens hun avonturen. Sommigen van hun spelen best wel een grote rol in het boek. De vrijers: Zij zijn degenen die alles opeten en drinken in het kasteel van Odysseus en Penelope. Ze willen graag allemaal met Penelope trouwen maar dat is niet wederzijds. Op het einde worden ze vermoord. Polyfemos: Hij is het die een vloek over Odysseus heeft uitgesproken omdat hij een oog van hem heeft uitgestoken. Op deze vloek wordt in het boek meerdere keren teruggevallen. Mijn mening: Ik vond het een erg leuk en mooi boek om te lezen. Het is een hele mooie geschiedenis en het verhaal dat trok mij wel aan. Wel waren er af en toe moeilijke namen van personen of eilanden, maar daar heeft de schrijver een oplossing voor gezorgd door achterin een woordenlijst met nog wat uitleg over die woorden te geven. Dat vond ik erg handig. Je werd telkens verrast door de gebeurtenissen die zich afspeelden, dus de meeste dingen waren niet voorspelbaar. Ook kun je je goed inleven in de gevoelens van de personen en zo en dat is ook wel zo leuk. Ik vond dat er in het boek niet veel moeilijke woorden werden gebruikt zodat het verhaal nog beter te volgen was. Ik vond het een erg mooie geschiedenis en het boek vind ik echt om aan te raden.