De echtbreker door René Appel

Korte samenvatting van de inhoud

Dominee Bart, zijn vrouw Evelien en hun zoontje Bartjan wonen in een dorpje op het platteland. Bart houdt kerkdiensten op zondagen en is een gerespecteerd man in het dorp. Tijdens een van zijn diensten ziet hij een onbekende vrouw tussen de kerkgangers staan en is op slag verliefd op haar. De vrouw blijkt Josje te heten, ze is net in het dorp komen wonen en is een klein antiekwinkeltje begonnen. Als Bart haar welkom gaat heten de dorpsgemeenschap, verlangen ze allebei zo naar elkaar dat ze zich niet kunnen bedwingen en met elkaar naar bed gaan. Bart durft het Evelien niet te vertellen maar kan zijn verlangen naar Josje ook niet stoppen en verzint daarom steeds vaker smoesjes om naar Josje toe te gaan. Als Bart een keer zegt dat hij naar een vergadering moet, komt Evelien erachter dat dat een leugen was en Bart vertelt haar alles. Evelien is zó boos dat ze hem negeert totdat hij belooft het nooit meer te doen. Evelien gaat akkoord maar alleen als Josje verdwijnt. De volgende dagen gaat Evelien steeds kijken bij het antiekwinkeltje maar het ziet er steeds uitgestorven uit en niemand doet open. Maar als Evelien een keer met de hond in het bos aan het wandelen is gaat de hond er opeens vandoor. Ze gaat de hond achterna en komt zo bij het vakantiehuisje waar Josje verblijft. Bart en Evelien hebben weer ruzie als Bart toegeeft dat hij weer bij haar op bezoek is geweest.
De zaken bij Josje gaan niet goed, ze heeft een grote schuld bij August Rube, omdat ze het niet terug kan betalen gaat hij haar bedreigen.
Evelien is naar Josje toe gegaan om te praten. Na een paar glazen wijn valt Evelien in slaap. Josje gaat naar Bart omdat ze zo naar hem verlangt. Intussen steekt Rube het hele huis in brand omdat hij geld wil zien. Evelien sterft in de brand en Josje wordt verdacht.
Bart is daar zo boos over dat hij het recht in eigen handen neemt en een afspraak met Rube maakt om een lening af te sluiten. Als Rube bij hem thuis is vermoord Bart hem en steekt Rube en zijn auto in brand. Josje komt vrij maar steeds meer aanwijzingen beginnen naar Bart te wijzen. Bart wordt door de politie opgepakt voor de moord op August Rube.

Verdieping

Tijd en ruimte

Het verhaal is chronologisch verteld en de tijdsduur is ongeveer 1 jaar. De verteltijd van het boek is ongeveer 9 uur (269 blz). Het verhaal speelt zich in deze tijd af. En het boek heeft een open einde.
Het verhaal speelt zich alleen af in het oude dorp, en hoofdzakelijk in de kerk, het huis van de familie kamphuis en in het huis van Josje Smulders.

Wijze van vertellen

Het boek is op een personale wijze verteld en deze wisselt steeds van persoon.

Thema en motieven

Thema: bedrog: Bart bedriegt zijn vrouw Evelien omdat hij een minnares heeft

Motieven

Vreemdgaan: Bart gaat vreemd met Josje, omdat hij zich erg aangetrokken tot haar voelt

Verliefdheid: Bart voelt zich erg aangetrokken tot Josje, waardoor hij zich niet meer kan beheersen om trouw te blijven aan zijn vrouw.

Leugens: Bart verzint allerlei smoesjes om bij Josje te kunnen zijn.

Ontrouw: Bart gaat vreemd met Josje en is zijn vrouw Evelien dus niet trouw

Personages

Bart Kamphuis: hij is een dominee, is de man van Evelien en heeft een minnares (Josje.) Hij heeft een zoontje genaamd Bartjan. Bart heeft lang donker haar. Hij kan soms wat stuntelig overkomen. Hij is ontrouw en kan zich moeilijk beheersen.
Evelien Kamphuis: Ze is de vrouw van Bart en heeft een zoontje Bartjan. Ze is een huisvrouw. Evelien heeft blauwe ogen en blond haar. Ze wordt onzeker wanneer ze erachter komt dat zijn man een minnares heeft.
Josje Smulders: ze is een winkelier in een antiek winkel en is de minnares van Bart. Ze heeft een geldschuld bij Rube die zie niet kan terug betalen, hierdoor wordt ze door Rube bedreigd. Josje heeft roodkrullend haar en is erg slank.

Titel, ondertitel en motto

Titelverklaring: Bart Kamphuis is “de Echtbreker” omdat hij zijn vrouw maar ook de hele gemeente heeft bedrogen.
Motto: is er niet

Verwerkings opdrachten:

Vergelijking tweestrijd en de echtbreker:

In beide boeken gaat het over een relatie die kapot gaat. In Tweestrijd was criminaliteit de reden dat de relatie stuk ging en bij de Echtbreker was de reden dat er vreemdgegaan werd. Beide leidden de stukgaande relaties tot moorden (of door moorden.) Ook wordt er in beide relaties er door de mannen gelogen, waardoor de vrouwen gaan wantrouwen.
Ook in beide boeken werd hetzelfde vertel perspectief gebruikt. Er werd in beide boeken uitzonderlijk veel gewisseld van perspectief wat af en toe moeilijk te volgen was, omdat je soms niet wist vanuit welke personage het geschreven werd.
Ook gaf de schrijver bij beide boeken erg weinig informatie vrij over de personages, waardoor je fantasie deze zelf moest vormen. Ook moest je bij beide boeken zelf voornamelijk een voorstelling maken van de omgeving, omdat ook deze nauwelijks beschreven werd.

Beide boeken zijn psychologische thrillers, het gaat in beide boeken om mensen uit het ‘normale’ leven die. Deze personen worden raken steeds meer gefrustreerd en komen voor een dilemma te staan, bij Tweestrijd is heeft Manon een dilemma; moet ze voor haar vriend kiezen of niet? Bij De Echtbreker staat Bart voor een dilemma; kiest hij voor zijn vrouw of zijn minnares? Uit eindelijk hopen die frustraties zo op dat zelfs de braafste mensen tot moorden in staat zijn. ‘De braafste mensen’ geld eigenlijk wel alleen maar voor het boek De Echtbreker. Hier pleegt Bart, een dominee, een moord, terwijl hij voorheen daar nooit toe is staat was. Bij Tweestrijd pleegt niet de braafste persoon de moord, want dat is Manon. Zij wordt wel zelf bijna vermoord, maar gelukkig wordt ze gered en wordt de dader vermoord door een bodyguard.

Het taalgebruik in de twee boeken wel overeenkomstig, maar de twee boeken schelen ook maar een jaar, het boek Tweestrijd is namelijk een jaar eerder geschreven dan de Echtbreker. Dus de woordkeuze scheelt hier waarschijnlijk ook niet al te veel door.
Bij het boek ‘De Echtbreker’ gebeurt ontzettend veel in gedachten, terwijl dit bij ‘Tweestrijd’ een stuk minder is. Hier gaat het voornamelijk om de gebeurtenissen en hier komen in verhouding meer dialogen voor. Toch maakt de schrijver uitzonderlijk veel gebruik van dialogen in beide boeken, die beide duidelijk beschreven worden. In de dialogen bij Tweestrijd wordt meer de spreektaal gebruikt in verhouding met het boek De Echtbreker (wat ook al vrij veel spreektaal bevat.)

Ik vind dat de boeken veel overeenkomen qua schrijfstijl en onderwerp, maar het boek Tweestrijd vond ik leuker dan het boek De Echtbreker. Dat komt voornamelijk doordat het boek Tweestrijd meer over het ‘criminele leven’ gaat, wat me over het algemeen wel aanspreekt en dit boek gaat over wat jongere mensen. In het boek De Echtbreker gaat de schrijver iets terug niet de tijd vind ik omdat de hoofdrol speler een dominee is en er nog vrij veel naar de kerk wordt gegaan, wat ik in het hedendaagse leven niets meer van merk en in dit boek draait het voornamelijk om wat oudere getrouwde mensen.

Eindoordeel