Dansende kamelen, dode farao's en weinig slaap door Peter Hoogenboom

Boekverslag van Jasper

Gegevens van het boek:

Titel: dansende kamelen, dode farao’s en weinig slaap.

Hoofdpersonen:
Jochem en Pieter

Bijpersonen:
Alaya, Juf Marion, Aiwa, Marieke, Hugo, Vluchtelingengroep(Richard), dokter Mohammed, de arabier, Feisal, Robert (Amerikaan), Tom, Baardmans, Vetbuik, de commandant, de invaljuf, witbril, President van Egypte, hondje
Hoofdstukken:

Thuis
§ Te laat
§ Grote plannen
§ Een onverwachte beurt
§ Knallende Ruzie
§ De klas protesteert

Dag 1
§ Gewichtige pakjes
§ Onsmakelijke mummies
§ Een jankende hond
§ Misverstand
§ Een stinkkarwei

Dag 2
§ De schoolbus
§ Een onverwachte ontmoeting
§ De vloek van de farao
§ Hete thee en sissend ijs
§ Bingo!
§ Kaboem of Khartoem
§ Computeren

Dag 3
§ Geheime politie
§ Blikvoetbal
§ Duizend en één zandkorrels
§ Vreemde handelaren
§ Volle bak
§ Erger kan het niet!
§ Een natte telefoon
§ Levende handelswaar
§ Striemend zand
§ Een schuilplaats

Dag 4
§ Dansende kamelen
§ Al dat werk voor niks
§ Een triest verhaal
§ Bonensoep met vliegen
§ Bij het leger

Dag 5
§ Bestemming onbekend
§ Bewusteloos
§ De klapzak
§ Een harig monster
§ Inpakken en wegwezen
§ Harde knallen
§ Een dronken vogel
Dag 6
§ Levende rotsen
§ Meelopers
§ De grens
Dag 7
§ Honderd koeien en een hond
§ Een bijzonder moment

Dag 8
§ Ahlan bikoem fie bitkoem

Schrijver: Peter Hoogenboom

Jaar van uitgave: 2002

Uitgeverij: The House of Books

Plaats van uitgave: Vianen

Genre: Avontuurlijke roman

Aantal bladzijden: 351

· Samenvatting
Pieter en Jochem mogen mee naar het VN wereldcongres voor kinderen in Caïro. Als Pieter met zijn vader Hugo en zus Marieke naar de Ambassade van Egypte gaan, om daar hun Visa om te halen, komen ze juf Marion tegen. Juf Marion wil graag naar Egypte om daar Aiwa, de zus van een meisje uit haar klas te zoeken. Helaas krijgt zij geen Visum, zodat ze Egypte niet in mag. Pieter biedt aan dat hij wel wil proberen om Aiwa te zoeken. Van juf Marion krijgt hij een foto van Aiwa en een foto van de dokter die Aiwa mee naar het ziekenhuis nam en ze vertelt dat Aiwa nu waarschijnlijk in Soedan is.
Bij het vliegveld ontmoeten ze een arabier, die te veel bagage heeft. Pieter haalt Hugo over om de man te helpen. Ze krijgen 2 grote zware pakken mee. Marieke, die even naar de wc was, is het er niet mee eens dat ze die pakken hebben aangenomen. Misschien zit er wel drugs in, of een bom. Bij de douane in Egypte laat Marieke het woord drugs vallen. Dat kennen de douanebeambten maar al te goed. Ze worden naar een apart kamertje gebracht. Ook komt er een drugs hond bij. Die begint meteen te janken. Alleen moet hij janken van de stinkende kaas die in het pakje zit. Zo komen ze uit het vliegveld. Daar zien ze de arabier. Die biedt zijn verontschuldigingen aan en nodigt ze uit om wat te komen eten.
Daarna komen ze in het hotel en raken de foto’s kwijt. Ze krijgen die op een vreemde manier terug. Ook gaan ze naar de piramide van cheops. Daar gaan ze heen met de kinderen van het congres. In de bus vertelt hun tolk/gids over de Islam. Bij de piramide gaan ze naar binnen. Daar komt Tom, degene die voor Nederland meedoet aan het congres, vast te zitten in een muur van de piramide. Hij komt er met hete thee en sissend ijs uit. (Hoofdstuk) Ze gaan nog even naar het ziekenhuis, waar Tom word nagekeken. Pieter vraagt of ze de dokter van de foto kennen. En ze hebben prijs. Hij zit in Soedan in een vluchtelingenkamp.
Als ze bij de arabier thuis komen, ontmoeten ze Feisal de zoon van de arabier. Hij vertelt dat hij iedere week naar Soedan vliegt en nodigt Pieter en Jochem uit om de volgende morgen mee te gaan. Pieter en Jochem vinden het een heel leuk en zijn van plan om in Soedan naar de dokter en Aiwa te zoeken. Zo ver komt het helaas niet, eenmaal in Soedan worden Pieter en Jochem ontvoert door 3 kinderhandelaren nadat ze een vluchtelingenkamp hebben bezocht. Daar hoorde ze dat de dokter in Egypte was, bij het congres. Eén van de ontvoerders noemen ze Vetbuik vanwege zijn, je raadt het al, vette buik. Feisal probeerde ze nog te beschermen maar hij moet de woestijn in vluchten. Pieter en Jochem hoorden 3 knallen. Ze vreesde het ergste. In de vrachtwagen zitten nog 10 andere kinderen waaronder Florence, Richard en Angelo. Dwars door de Sahara worden Pieter, Jochem en de andere kinderen ontvoert en gebracht naar een terroristenkamp midden in de woestijn. Door een grote zandstorm kan de vrachtwagen niet verder en worden de kinderen in een hok gezet. Daar bezoekt Baardmans ze. Dat is de leider van het terroristenkamp. Met z’n 12-en weten ze te ontsnappen uit het hok. In het hok hingen ook nog vreemde kaarten en een lijst met e-mailadressen. Jochem fotografeert de kaart en neemt met zijn horloge wat foto’s. Dat horloge heeft hij van zijn vaders werk en mag het uitproberen. Het lukt ze om de vrachtwagen te starten en weg te rijden. Maar niet na eerst zand in de benzinetanks van de auto’s te doen en vaten olie bij een bom te leggen. Als ze wegrijden is er een enorme explosie en staat heel het kamp in lichterlaaie. Na uren rijden, in de woestijn raken ze midden in de nacht met de vrachtwagenwiel in een gat. Ze stappen uit om te kijken wat ze eraan kunnen doen. Pieter ontdekt in het gat een geheime gang die leidt tot een geheime deur. Jochem wil erin kijken maar zijn telefoon valt. Die is kapot. (In het kamp hadden ze geen bereik). Ze besluiten te wachten tot de volgende ochtend en gaan overnachten op de geheime plek. De volgende ochtend worden ze gewekt door kameeldrijvers. Met een smoes helpen de kameeldrijvers de kinderen en trekken ze met de kamelen de vrachtwagen uit het gat. Als Pieter nog weer terug gaat de geheime kamer ontdekt hij dat er in plaats van een grote steen een houtblok staat die een gat afdekt. Met de andere kinderen proberen ze het weg te duwen. Na een tijd lukt dat. Ze zien dat het niet zomaar een gat is maar een graf van een farao. Jammer genoeg is de satelliettelefoon kapot en kunnen ze de coördinaten niet noteren. Nadat ze weer een hele tijd door hebben gereden komen ze eindelijk in een dorp uit. Daar horen ze dat ze in Zuid-Soedan zijn. Ze zijn dus de hele tijd de verkeerde kant opgereden. In dat dorp worden ze opgepakt door soldaten. Die willen dat ze meehelpen met een plan om een stuwdam op te blazen. Dat plan is van een gekke commandant. Hij denkt dat hij zo de soldaten van het noorden kan verslaan en zo de macht kan grijpen. In dat leger ontmoeten ze veel meer kindsoldaten. Ze moeten allemaal een rugzak met een bom dragen naar een bepaalde plek op de dam. Degene die de bommen instelt is Witbril. Witbril is doodsbang voor spinnen. Ze laten hem flauwvallen door een spin naar hem toe te gooien. Zo schakelen ze de bommen uit. Maar witbril komt weer bij en roept om hulp. Nu moeten ze vluchten. Ze vluchten een richel op. Maar daar komt het groepje van de commandant. Nu moeten ze aan de rand gaan hangen met hele zware tassen op hun rug. De commandant zijn groepje gaat verder en ze komen met moeite op de richel. Na een tijd heeft Pieter een plan. Met alle kinderen zorgen ze ervoor dat de soldaten die de vrachtwagens bewaken uitgeschakeld zijn. Dan rijden er van door. Maar erg ver komen ze niet, ze zitten op de grens van twee gebieden die oorlog met elkaar voeren. Dus overal liggen landmijnen. Zo moeten ze heel voorzichtig doen. De vrachtwagen verbrandt ook nog eens en nu moeten ze lopend verder. Na een dag lopen komen ze bij een groep vluchtelingen. Die naar de grens van Ethiopië toe loopt. Daar worden ze ontvangen door VN-soldaten die hen herkennen. Samen met alle kindsoldaten worden ze naar Caïro toegevlogen. Daar worden ze met een groot feest ontvangen. Alle kindsoldaten gaan naar een opvangcentrum. In Caïro krijgen ze te horen dat Pieter’s vader en zus Aiwa hebben gevonden. Met zijn allen gaan ze terug naar Nederland en ook daar viert iedereen een groot feest omdat Pieter en Jochem weer terug zijn.