Recensie Nederlands Brigitte Blanken, H3D Meneer Besterveld 05-12-13 |
Uittreksel
De ruimte
Er zijn een aantal plaatsen die in het boek een belangrijke rol spelen. De belangrijkste hiervan is het huis van Lisa (hoofdpersoon). In het boek wordt gesproken over het dorpje Appeltern, en hier ligt het huis vlakbij. Verder speelt het verhaal zich ook af in het Radboudziekenhuis in Nijmegen, waar Senta (andere hoofdpersoon) na haar ongeluk komt te liggen. De andere plaatsen waar het zich afspeelt hebben geen bijzondere functie in het verhaal. De schrijfster wijdt zeker geen hele bladzijdes aan het beschrijven van de woonkamer van Lisa, en dat hoeft van mij ook niet. Door niet alles te beschrijven kun je er ook wat meer over fantaseren hoe het eruit ziet en het verhaal wordt niet vertraagd door ellenlange beschrijvingen over de locaties.
Er wordt in het boek niet precies beschreven welk seizoen het is of hoe warm het precies is, maar je kan er toch wel uithalen dat het zich tussen zomer en herfst afspeelt. Het is te koud om zomaar buiten te gaan zitten, maar de was wordt nog wel buiten opgehangen. Deze omstandigheden zijn niet echt van belang en hebben ook geen functie voor het verloop van het verhaal.
De sfeer van het hele boek is een beetje duister. De ontsnapte tbs’er die er in voorkomt zorgt voor een vreemde sfeer in huis. Verder is er op het moment dat Senta de sloot in rijdt veel mist. Deze mist komt wel overeen met de gebeurtenissen en zorgt voor een spannender sfeertje. Je weet niet wat je kan verwachten en het is angstaanjagend.
De tijd
Het verhaal speelt zich af in de moderne tijd. Je kan dit heel makkelijk zien aan de technische snufjes die in het verhaal voorkomen, zoals mobieltjes en televisie. De hoofdpersonen zeggen beide weinig over exacte data en jaartallen. Maar in een politiebericht staat dat de ontsnapte tbs’er Mick Kreuger is veroordeeld in 2005. Dit is inmiddels twee jaar geleden. Hieruit kun je opmaken dat het verhaal zich in 2007 afspeelt. Verder kun je uit het verhaal opmaken dat het rond september is, in het najaar.
Inhoud
Het verhaal heeft twee verhaallijnen; de ene over Lisa en de andere over Senta.
- Lisa: Lisa is een beetje een onzekere vrouw en woont vlak buiten het dorpje Appeltern, op het platteland. Hier woont ze samen met haar 5-jarige dochtertje Anouk. Lisa had eerst een vriend, Menno, maar die was al getrouwd met een andere vrouw en twee kinderen. Dit wist Lisa, maar ze was zo goedgelovig om te geloven dat Menno op een dag zou gaan scheiden en echt bij.
- Senta: Senta is een sterke vrouw die echt voor zichzelf durft op te komen. Ze heeft samen met haar man Freek drie kinderen. Daarnaast heeft ze nog een geheime affaire met Alexander. Na het ongeluk dat Senta heeft gehad beseft ze dat ze heel veel van haar kinderen en man houdt, en beëindigd met deze reden haar relatie met Alexander.
Samenvatting
- Lisa: Het is maandag wanneer ze oog in oog komt de staan met de ontsnapte tbs’er Mick Kreuger. De volgende paar dagen houdt hij haar en haar dochtertje Anouk vast in hun eigen huis. Dit gebeurd helaas niet zonder geweld en verkrachtingen. Mick Kreuger kan de bewoners goed in bedwang houden door hun regelmatig te slaan en te verwonden. Hierdoor geeft Lisa het na een paar pogingen op om te ontsnappen. Ze gooit het over een andere boeg; namelijk een goede band met hem krijgen en hem daarna het huis uit proberen te krijgen. Dit doet ze door meer over hem te weten te komen en veel te liegen over zichzelf. Hier komt de tbs’er achter en dan zit er voor hem niks anders meer op dan de vrouwen in de kelder op te sluiten. Later probeert Lisa samen met Anouk nog te ontsnappen uit de kelder, wat alweer mislukt. Tijdens die ontsnappingspoging ziet ze wel dat Mick Kreuger haar ex-vriend Menno vermoord.
- Senta: Op een avond komt journaliste Senta toevallig langs het huis van Lisa als ze verdwaald is en de weg wil vragen. Als ze door het raam kijkt komt ze erachter dat Lisa door een man wordt gegijzeld. Senta vertrouwd dit niet en wil de politie inschakelen. Onderweg naar het politiebureau rijdt ze te hard, komt in het water terecht en verdrinkt bijna. Ze raakt hierdoor in coma en komt in het ziekenhuis terecht door een onbekende redder.
Senta ligt voor lange tijd in coma. In haar gedachte zit ze onder water en moet boven zien te komen. Uiteindelijk lukt dit en komt ze weer ‘boven water’. Helaas is ze wel een belangrijk deel van haar geheugen kwijt zodat ze niet meer weet waarom ze zo hard reed. Hier probeert ze achter te komen, en langzaamaan gebeurd dat. Één deel van haar geheugen komt ze echter niet te weten, terwijl Senta het gevoel heeft dat het heel belangrijk is. Hierom gaat ze op onderzoek uit door naar het huis toe te gaan. Bij dit huis komt Senta erachter dat ze, voor het ongeluk, had gezien dat een man iemand bedreigde. Maar eenmaal in het huis lukt het haar niet meer weg te komen: de man probeert haar te vermoorden. Maar Senta is gelukkig zo heldhaftig om hem buitenwesten te slaan en daarna ook Lisa en Anouk te redden.
Het boek heeft dus een gesloten einde: Menno is dood, Lisa en haar dochter zijn gered, de politie komt eraan, de tbs’er is waarschijnlijk dood en Senta heeft haar geheugen weer terug.
Bron: http://www.scholieren.com/boekverslag/70506
Recensies
1: In Blauw water val je gelijk in het verhaal. Lisa die in haar eigen huis wordt gegijzeld samen met haar dochtertje Anouk. De gijzelnemer is de ontsnapte tbs’er Mick Kreuger. Pas als Lisa al door hem is gegijzeld komt ze erachter wie hij is en tot welke gruweldaden hij in staat is. Lisa probeert zijn vertrouwen te winnen en vertelt ze stukje bij beetje meer over zichzelf en haar verleden wat haar later in het boek nog duur komt te staan. De redding lijkt nabij als de verdwaalde journaliste Senta bij haar huis aanbelt. Geschokt voor wat ze ziet scheurt ze weg en krijgt een auto-ongeluk waardoor ze in coma raakt. Wat volgt is een gevecht om te overleven voor beide vrouwen.
Omdat het verhaal niet wordt opgebouwd naar de gijzeling toe maar het er gelijk mee begint, maakt het dat ik vanaf de eerste bladzijde verder wilde lezen. De spanning wordt langzaam opgevoerd en komt meerdere keren tot een explosie. Ik vind de personages van Lisa, Mick en Senta goed beschreven waardoor je ze goed leert kennen. Ondanks dat ik het boek in een rap tempo heb uitgelezen, vond ik dat het tempo wat hoger had gekund en bepaalde scènes hadden wat krachtiger gemogen van mij. De plotselinge komst van Menno is eigenlijk totaal aan mij voorbij gaan en vond ik een gemiste kans om wederom de spanning op te voeren. Maar juist de uitvoerige beschrijving van de coma van Senta vond ik erg indrukwekkend en zat ik zelf soms met ingehouden adem te lezen.
Het laatste offer van Simone, die ik hiervoor heb gelezen, vond ik beter, maar ook met Blauw water heeft Simone een spannend boek afgeleverd. Het is een pakkend verhaal met veel 'Wat zou ik doen?'-momenten. Het is goed leesbaar geschreven en leest daardoor makkelijk weg. Een adembenemend gevecht, dat het lezen meer dan waard is!
Oordeel: drie sterren
Bron: http://www.vrouwenthrillers.nl/index.php?page=reactieopisbn&isbn=9789041414830
2: Het verloop van het verhaal van Blauw water is interessant vanwege het psychologische aspect. Omdat de gegijzelde vrouw weet heeft van de toevallige ontdekker, raakt ze steeds meer verwonderd over het uitblijven van redding. Bovendien heeft ze te kampen met een zeer wispelturige gijzelnemer, waardoor de toenemende paniek van de vrouw zeer invoelbaar is.
Het is jammer dat er niet iets meer gesleuteld is aan de zinsconstructies van Van der Vlugt. Zoals hierboven gesteld, het boek “leest lekker weg” - overigens een schromelijk onderschatte kwaliteit - maar kent een aantal kromme zinnen die rechtgetrokken hadden moeten worden. In de beginzin “Op het laatste moment ziet ze de man pas.”, had ‘pas’ aan het begin moeten staan. En in “… het nieuws van halfacht begint. Het opent meteen met hem.”, had ‘meteen’ natuurlijk geschrapt moeten worden.
Blauw water is als een zomerse ijscoupe. Lekker snel eten voordat hij smelt en dan snel vergeten. Wat dat betreft uiterst geschikt voor de vakantiekoffer en het strand. Maar geen bijzondere plek in de boekenkast waard.
Oordeel: twee sterren
Mijn recensie
Blauw water vond ik een geweldig boek om te lezen.
De eerste zin van het boek is: “Op het laatste moment ziet ze de man pas.” Door deze zin begint het verhaal meteen spannend en wil je weten wie die man is en wat hij doet. Het verhaal begint gelijk en daar was ik blij mee, want ik vind het erg belangrijk dat de actie in een boek snel begint.
Op het moment dat Lisa werd gegijzeld, was nog helemaal niks bekend over de gijzelaar en Lisa. Lisa probeerde vertrouwen te winnen en vertelde de gijzelaar af en toe verhalen over haar treurige verleden. Hierdoor vertelde de gijzelaar ook verhalen over zijn leven. Zo kwam je in het verhaal steeds meer te weten over Lisa en de gijzelaar, Kreuger, die een ontsnapte tbs’er blijkt te zijn. Ik hou van boeken waar je in het begin nog niks weet, zo kan ik me namelijk beter inleven in de hoofdpersonen die ook nog niks weten.
Ook kon ik met goed inleven doordat het boek realistisch is en doordat Lisa en Senta precies dezelfde dingen deden die ik ook zou doen. Het is ook wel een emotioneel boek, want Lisa, Kreuger en Senta hebben veel meegemaakt.
Het boek heeft twee spannende verhaallijnen, die van Lisa en die van Senta. Het zijn twee totaal verschillende verhaallijnen, waardoor het makkelijk uit elkaar te houden is. Dat is fijn om te lezen en leuk, omdat er dan een beetje afwisseling is. Doordat elke verhaallijn eindigt met een cliffhanger, wilde ik heel graag doorlezen.
Het verhaal is niet langdradig, het blijft in het hele boek spannend en de spanning word telkens opgevoerd. Bijvoorbeeld wanneer een man op bezoek komt bij Lisa’s huis, en Kreuger zich voor doet als Menno.
Het taalgebruik in dit boek vond ik erg fijn. Het is niet te makkelijk en ook niet te moeilijk. Het taalgebruik van de personen vind ik goed bij de karakters passen. Kreuger praat bijvoorbeeld heel kortaf.
De realistische boeken die ik hiervoor had gelezen waren erg voorspelbaar, maar ‘Blauw water’ gelukkig niet. Ik had bijvoorbeeld niet verwacht dat Menno dood zou gaan en dat Lisa werd verkracht.
Van mij had de voorkant van het boek wel iets anders gemogen. Het ziet er erg saai uit; er hangt een waslijn met een jurkje. Ik kon er niet uit opmaken waar dit boek over gaat.
Eerst dacht ik dat Simone van der Vlugt alleen maar schreef voor kleine kinderen en de veertigers. Maar na dit boek heb ik meerdere boeken van Simone geleend en ze vallen helemaal in de smaak!
Ik raad iedereen die van spannende (psychologische) thrillers houdt dit boek aan!
Oordeel: vier sterren
REACTIES
1 seconde geleden