Titel: Alles is weg
Auteurs: Anke en Lieke Kranendonk
Gebruikte druk: 1e druk, 2008
Verschijningsdatum: 1e druk, 2008
Aantal bladzijden: 212
Uitgeverij: Slash boeken, uitgeverij Querido [paperback]

Bijzonderheden over de serie:
Dit boek is een titel in de Querido Slash reeks. Slash-boeken zijn boeken van bekende schrijvers, geschreven op basis van het waargebeurde levensverhaal van een bijzondere jongere.

Beschrijving voorkant:
Op de voorkant van het boek zijn de gezichten van een jongen en een meisje afgebeeld, gescheiden door een gele, diagonale balk met de titel van het boek. Rechts onderin op de voorkant staat een kort tekstje: “Fae’s beste vriend is Muis. Maar op een mooie zomer-dag is hij opeens verdwenen. In dit boek lees je het verhaal van Fae. Van binnenuit.” Hieraan zou je kunnen afleiden dat de jongen op de voorkant Muis zal zijn en het meisje Fae.


Genre:
Het boek is non-fictie verhaal met biografische kenmerken.

Tekst achterflap:
Fae groeit op in Baarn, een dorp aan de rivier de Eem. Ze heeft veel vrienden met wie ze dagelijks optrekt. Middelpunt van de vriendengroep is Muis, een kleine vrolijke jongen met een gouden hart. Hij is altijd in voor een geintje, zoals het saboteren van de bewaakte spoorwegovergang of het versieren van veel oudere, mooie meisjes. Op een onbezorgde, zomerse dag wordt in één keer alles anders. Muis krijgt een fataal ongeluk en is weg. De klap is enorm. Om haar heen proberen vrienden en familie ieder op hun eigen manier met hun verdriet om te gaan. Dat doet Fae ook, door nergens meer aan te denken en er nooit meer over te praten. Maar in haar dromen herhaalt de gebeurtenis zich keer op keer.
Tot ze op een dag naar een concert in Ahoy gaat en vanaf een hoge tribune de diepte in kijkt. Dan komt alles los.

Titelbeschrijving:
De titel verwijst naar de dood van Muis, waarna Fae en haar vrienden de spil van hun vriendengroep en één van de belangrijkste mensen in hun leven in één klap kwijt zijn.

Schrijfstijl:
"Alles is weg" is geschreven in een zeer beknopte stijl, met weinig beschrijvingen, helder taalgebruik, een informele toon en veel dialogen in eenvoudig taalgebruik.

Vertelwijze of -perspectief:
In het grootste deel van het boek is gebruik gemaakt van twee perspectieven: de "ik-vertelwijze" waarbij het verhaal wordt verteld vanuit één hoofdpersoon, Fae, en de "personale verteller". Het verhaal wordt beschreven vanuit een buitenstaander, die niet alwetend is en één personage in het verhaal volgt. In dit verhaal zijn dat wisselende per-sonages.

Plaats/tijd van het verhaal:

Het verhaal vindt plaats in Baarn, een plaats in de buurt van Amersfoort, aan de rivier de Eem en speelt waarschijnlijk rond het jaar 1997. In het nawoord vermeldt de schrijfster namelijk dat het 11 jaar gekost heeft om het verhaal te schrijven; "Tien jaren van doodse stilte, en een jaar van tientallen gesprekken."

(Hoofd)personages:
Fae: Fae is de "ik-verteller" in het verhaal. Ze is de zus van Billy, de grote liefde van Patrique en wisselend de beste vriendin en het vriendinnetje van Muis. Ze doet op het moment dat Muis zijn dood tegemoet valt nog een laatste verwoede poging om hem te redden, en zal door dat moment voor lange tijd in haar dromen achtervolgd worden. Omdat zij op het fatale moment het dichtst bij Muis was wordt ze in de loop van het verhaal beschuldigd van moord, omdat ze Muis geduwd zou hebben.

Billy: Billy is de beste vriend van Muis, samen halen ze vanaf de kleuterklas al van alles uit, variërend van het stelen van kratjes bier uit achtertuinen, rijden op opgevoerde scooters (en vervolgens een ongeluk krijgen) en het saboteren van de bewaakte spoor-wegovergang. Billy is een van de weinigen die niet bij Muis’ dood aanwezig is, en neemt dit zichzelf nogal kwalijk.

Patrique: Patrique is de tweelingbroer van Muis. In het begin van het verhaal vechten en dollen ze vooral, maar eigenlijk is hij toch echt dol op zijn kleine broertje. Hij is vanaf het begin van het verhaal verliefd op Fae, maar het wordt nooit wat. Hij heeft gedurende her verhaal verschillende vriendinnen, soms twee tegelijk. Hij heeft het, natuurlijk, erg moeilijk met de dood van zijn broer, maar heeft aan het einde van het boek een vriendin in Arnhem, die niets van Muis en de hele geschiedenis weet, waardoor hij bij haar kan ontsnappen aan al het verdriet. Wat hem goed doet.

Muis: Muis is de kleine, ondeugende, door iedereen geliefde jongen met grote, donkere ogen, die het niet kan laten om de boel in de war te schoppen. Met zijn drukke gedrag en idiote ideeën is hij het middelpunt van de grote vriendengroep en de beste vriend van Billy. In zijn leven heeft hij al verschillende erge en minder erge ongelukken gehad, maar dit laatste wordt hem fataal. Zijn dood zet het leven van de hele vriendengroep en hun families op zijn kop.


Samenvatting van de inhoud:
Deel 1: Ahoy
De vriendengroep van Fae gaat met drie volgepropte auto’s naar een concert van de Red Hot Chili Peppers in Ahoy Rotterdam. De groep heeft plaatsen op een metershoge tribu-ne, en Fae kijkt naar beneden. Ze krijgt een toeval, stort volledig in en het enige wat ze uit kan brengen is: "Muis!"

Deel 2: Muis
Tijdens de eerste week van groep 1 wil Muis niet naar school en loopt hij weg, maar al snel begint hij zich thuis te voelen op school. Tijdens zijn eerste jaren moet hij onder andere nablijven omdat hij piemels tekent, wordt zijn broer Patrique in een andere klas geplaatst omdat ze steeds overhoop liggen en vechten Muis en zijn broer, over wie met Fae mag gaan. Binnen de vriendengroep ontstaan de eerste 'romances', o.a. tussen Gonneke en Billy, Maarith en Charley & Prissila en Trúc. Later krijgen ook Fae en Muis verkering, maar dat duurt niet zo heel lang.
Naarmate de groep groter en ouder wordt worden de grapjes van Muis en Billy steeds een stapje ambitieuzer. Ze ontregelen o.a. het volledige verkeer in Baarn door de spoorbomen te saboteren, ze jatten bierkratjes uit achtertuinen en plegen winkeldiefstal. Op de middelbare school verspreidt de groep zich. Muis wordt in de 1e van school geschopt en Billy moet naar het VMBO, waardoor de vriendengroep uitgebreid wordt met nieuwe mensen.
Als Billy zestien wordt koopt hij een scooter, waarna hij met Muis (die dan nog een jaar of veertien is) achterop de dorpen in de buurt afgaat op zoek naar bier en meisjes. Tegen een zomervakantie komt Billy dan ook met het idee om naar een jongeren-camping in Zeeland te gaan (een zomer lang zuipen en blowen), maar Muis mag niet mee. De jongens nemen afscheid en Billy gaat, samen met twee vrienden, op de brommer naar Zeeland, terwijl Muis achterblijft.

Deel 3: Een onbezorgde dag
De ouders van Muis en Patrique gaan een dagje weg, wat voor Patrique hét moment is voor zijn eerste keer. ’s Ochtends belt Billy uit Zeeland, knetterstoned en stomdronken, om te vertellen hoe geweldig en gezellig het er allemaal is, maar ook dat hij Muis een beetje mist. In de loop van de ochtend gaat Muis naar 'de brug' om met een deel van de groep een beetje te hangen en brug te duiken. Als er een bootje aankomt besluiten de jongens te gaan rochelen op de onbekende jongen die erin zit. Met zijn allen hangen ze over de reling, waarna de jongen in de boot gas geeft om onder de dikke rochels vandaan te komen. Fae heeft even de gedachte om zich om te draaien en vanaf de andere kant van de brug 'sorry' naar de jongen in het bootje te roepen, maar op dat moment gaat het mis. "Muis, die met zijn gezicht naar de rivier stond, draait zich om naar Fae. Hij laat één hand los, slingert zijn rechtervoet over de linker, en stapt mis. Zijn voet glijdt weg. Muis wil de reling grijpen. Mis. Hij grijpt nog een keer. Weer mis. Zijn andere hand glijdt weg. Muis staat niet meer. Hij is los. […] Hij kan niets meer vastpakken. Fae maait over de reling naar beneden, ze rekt zich uit, zo ver als ze kan, maar ze kan niet meer bij zijn hand. […] Vlak langs de betonnen pijler waar de brug op rust en die onder water breder is dan daarboven. Met een onhoorbare plons valt hij in het water. Er komen luchtbellen, tien vijftien. Dan is het water weer rimpelloos, stil en zwart." De groep rent naar beneden en begint in het water te zoeken, maar ze vinden hem niet. Fae wordt door een man het water uit gesleurd en worden ze naar een politiebureau gebracht. Om de brug staan allemaal mensen, een traumahelikopter en veel politie.

Patrique ligt thuis op de bank na te denken over zijn ontmaagding die middag rond een uur of drie (het moment dat Muis stierf!). Hij haalt zich de hele scène nog eens uitgebreid voor de geest als twee agenten aan de deur komen en hem vertellen dat zijn broertje dood is. Hij is eerst te veel in shock om iets te doen, vraagt nog een aantal keer of het echt waar is en rent dan naar het huis van Liselot, zijn vriendin. Vanaf dat moment krijgen familie en vrienden beetje bij beetje het nieuws te horen. Billy wordt opgepikt vanaf de camping in Zeeland en slaat helemaal dicht als hij het nieuws hoort. Fae geeft zichzelf de schuld en blijft in haar hoofd het laatste moment steeds opnieuw afspelen.
In de dagen tot de begrafenis gaat de groep een aantal plekken af waar ze altijd samen waren en uiteindelijk gaan ze naar het rouwcentrum waar Muis opgebaard ligt. De hele groep blijft bij Fae en Billy slapen en gaat ze af en toe nieuwe kaarsen zetten bij de brug. Op een gegeven moment is Billy zoek, nadat hij zei "Ik ga naar Muis." Zijn moeder schiet in de stress, want ze is bang dat hij zelfmoord gepleegd heeft. Uiteindelijk vind ze hem op de trappen van het rouwcentrum, waar hij de hele middag gezeten had. Drie dagen na Muis’ dood heeft Fae een afspraak bij een supermarkt waar ze zou gaan werken. Haar collega’s, die niet weten wie ze is en geen moeite doen daarachter te komen, hebben het over Muis. Fae hoort het aan en valt tijdens de uitleg van de manager van de winkel flauw.
Een paar dagen later wordt de kist van Muis dichtgedaan. De vriendengroep neemt afscheid van hem, de jongens leggen dingen bij Muis in de kist en Fae moet steeds in een zakje ademen omdat ze anders gaat hyperventileren. Muis wordt begraven terwijl het nummer 'Killing me softly' uit de speakers komt.

Deel 4: Zonder muis
Charley viert zijn verjaardag maar de sfeer zit er niet helemaal in. Na het feest komt Fae Prissila tegen, die pas later heeft gehoord over Muis’ dood en de begrafenis gemist heeft. Net als Maarith, die ook niet wist hoe ze moest doen tegen Fae. Fae neemt zich voor nooit meer over Muis’ dood te praten.
Een tijdje later is Patrique, de tweelingbroer van Muis jarig. Iedereen feliciteert hem eerst enthousiast, om daarna zachtjes eraan toe te voegen: "En gecondoleerd." Gedurende de hele verjaardag praat iedereen in groepjes over Muis, de avonturen die ze samen beleefd hebben, etc. De hele familie probeert de sfeer hoog te houden, maar het lukt niet helemaal. Fae wil aan Billy vragen of hij denkt dat ze schuldig is aan de dood van zijn vriend, maar ze durft het niet. Billy heeft twee weken lang niet gepraat, met uitzondering van een keer aan het avondeten. Met zijn allen gaat het gezelschap naar de brug, waar de vader van Muis en Patrique ter ere van Patrique vuurwerk afsteekt. En op Muis, op het feit dat Patrique 'nu plots alleen jarig moet zijn' en op Fae en alle vrienden die bij Muis’ dood aanwezig waren. 
Na de vakantie is er een BBQ georganiseerd door de nieuwe mentor van de vierde klas, waarbij iedereen iets grappigs over zichzelf moet vertellen. Iedereen is vrolijk, tot Patrique aan de beurt is en verteld dat zijn broer dood is. De rest van de avond gaat in mineur voorbij, en de mentor vertelt maar wat over SE’s en profielwerkstukken.
Een paar dagen later komt Faes moeder boos thuis met het nieuws dat mensen in het dorp Fae beschuldigen van moord. Zij zou Muis van de brug geduwd hebben. Vanaf dat moment droomt Fae iedere nacht dat ze in de rechtszaal zit en veroordeeld wordt voor de moord op Muis. Als ze op een keer uit die droom wakker schrikt en ’s nachts naar buiten gaat hoort ze haar broer Billy op het dak liggen en tegen de sterrenhemel praten, alsof hij tegen Muis praat. Hij zegt dat hij Muis mist en als Fae erbij komt liggen vertelt hij dat hij er vaker komt. Hij geeft zichzelf nog steeds de schuld, zegt dat als hij er geweest was, Muis niet dood zou zijn.
Fae en een aantal anderen krijgen voorlichting over het bètaprofiel dat ze gekozen hebben door een leerling uit 6VWO, Mark. Die blijkt nogal warrig en de voorlichting is niet echt nuttig, maar Fae en Mark vinden elkaar wel erg interessant. Na de voorlichting neemt de leraar Fae apart en stelt voor dat ze langs de schoolpsycholoog gaat, waarop Fae boos het lokaal uit loopt, maar tegelijk spijt heeft dat ze de leraar pijn doet, omdat hij het goed bedoelde. Op de gang botst ze tegen Mark aan, en praten ze over het voorstel van haar leraar. Maar bij de psycholoog wordt Fae vooral inwendig boos op de vrouw, omdat ze helemaal geen zin heeft om te praten en vertrekt met het smoesje dat ze nog les heeft. Fae krijgt het nieuws dat er geen onderzoek naar de mogelijkheid van een door haar gepleegde moord op Muis komt. Ze besluit dat het gepraat over Muis’ dood niets voor haar is en dat vrolijk doen de beste manier is om al dat medelijden en al die hulp buiten de deur te houden. Ze fietst langs de belangrijke plekken die zij en Muis gedeeld hebben, waarna ze de gebeurtenissen een plaatsje weet te geven. "De lente is overal."

Aan het einde van het jaar is er een groot eindexamenfeest, waar ze Mark weer tegen het lijf loopt en ze een beetje flirten. De dag daarna krijgen ze op een ander feest verkering. Fae is vrolijk en gaat langs het graf van Muis om hem over Mark te vertellen. Op het graf ligt Billy te huilen, waar ze er per ongeluk uitflapt: "Lig je nu alweer te janken?" Billy is woedend, verwijt haar dat zij zijn vriendschap met Muis ook al niet begrijpt en loopt weg. Thuisgekomen schrijft ze hem een briefje waarin ze zegt dat het haar spijt en dat ze samen moeten proberen iets van het leven te maken, 'voor muis'. Via een aantal briefjes met 'sorry' over een weer leggen ze het weer bij.
Een jaar na Muis’ dood vertrekken Billy en Fae naar het concert van de Red Hot Chili Peppers in Ahoy, met Mark. Iedereen denkt nog aan hoe het zou zijn als Muis er nog was geweest, maar ze lijken er vrede mee te hebben. Als Fae naar buiten komt realiseert Patrique zich dat hij nog steeds evenveel van haar houdt als op de kleuterschool, maar hij heeft een vriendin uit Arnhem, die niets van Muis weet en waar hij ieder weekend even kan ontsnappen aan het verdriet. Ook Fae ontsnapt even voor een middagje; "ze is zomaar even gelukkig op een bodem van verdriet."

Thema en motieven:
Dood, rouw, vriendschap. Het boek heeft niet echt een motief. Alles draait eigenlijk om Muis’ dood en hoe zijn vrienden en familie daarmee omgaat.

Auteurs:
Anke Kranendonk is schrijfster. Recent overleed een vriend van haar zoon op vijftienja-rige leeftijd aan een ziekte (wat is niet vermeld), waarna ze besloot de herinneringen van zijn vriendengroep op te teken. Tien jaar geleden verloor haar toen vijftienjarige nichtje een vriend door een ongeluk, waarvan ze een aantal jaren geleden ook de herinneringen van vrienden en familie opgetekend had. Met toestemming van de betrokken mensen heeft ze het verhaal van haar nichtje en haar vriendengroep over het dodelijke ongeluk van hun vriend gebruikt als basis de roman "Alles is weg".
Over Lieke Kranendonk is niet zo heel veel bekend. Wel dat ze recent is afgestudeerd als architect. Wel zijn zij en haar tante te zien in een filmpje op
http://www.slashboeken.nl/ waarin ze geïnterviewd worden op de boekpresentatie van "Alles is weg".

Eigen mening:
Ik vond het een mooi boek dat door de simpele schrijfstijl erg snel en meeslepend was. Mede door het simpele taalgebruik en niet al te groot aantal pagina’s was het een boek dat snel te lezen was. Wat ik heel mooi vond was de scene in het vierde deel, waarin Fae zegt "De lente is overal." Hoewel ze op dat moment nog niet helemaal vrede gesloten heeft met Muis’ dood, voelt het voor de lezer alsof ze de eerste grote stap naar een verdunde vorm van die vrede gezet heeft. Voor mij persoonlijk dempte deze passage het medelijden over de grote terugval die Fae in het eerste deel van het boek beschrijft. Een terugval waarmee ze aangeeft hoe verschrikkelijk moeilijk het is met de dood van je beste vriend te leren leven. Hoewel het moeilijk voor te stellen is dat ze er ooit helemaal overheen komt, stelt de eerste stap in de richting van acceptatie die ze met die vier simpele woordjes maakt op een rare manier toch gerust.

Bronvermelding:
‘Alles is weg’ – Anke en Lieke Kranendonk
‘Flow magazine’ no. 8 2010: Interview met Anke Kranendonk.
‘Slash boeken’: http://www.slashboeken.nl/