The point of impact door John Nichol

Titel De fatale seconde (The point of impact) Aantal blz. 270 Titelverklaring De titel is 'De Fatale Seconde'. Die is zo, omdat iedere seconde telt bij het vliegen in een straaljager. En net die laatste seconde als er iets mis gaat, kan fataal zijn. Zo is het is ook in dit boek. En dat komt door een defect in de Tempest straaljager. De hoofdlijn Het centrale probleem uit het boek 'De Fatale Seconde' gaat over de Tempest. Er is iets mis met deze straaljager. Hij heeft namelijk een defect dat al vele levens heeft gekost en dat moet worden opgelost. Samenvatting Drew Miller is een straaljagerpiloot in dienst bij de RAF (Royal Air Force). De Tempest straaljagers storten door een onbekende oorzaak neer. Hij komt er achter dat er een defect bij de Tempest is. Met de Tempest wordt gevlogen bij de RAF. En door dit defect vallen er veel vliegtuigen naar beneden en dat kost veel levens en veel materiële kosten. Drew heeft nog verdere vrienden. Nick, DJ, Ali en Jumbo. Drew vliegt met Nick (zijn navigator) en DJ met Ali. Jumbo is reserve. Toen ze een oefen rondje aan het vliegen waren, viel DJ's straaljager zomaar uit de lucht en ging vlak langs de vleugel van Drew. Drew werd heel erg boos op DJ en scheldde hem uit, maar DJ zei dat hij er niks aan kon doen. Drew besloot om er niks van te zeggen tegen Russell (de baas van het squadron, een soort team, waar ze in zaten). Als Drew een training-missie moet vliegen ontmoet hij Michelle Power, zij is de dochter van generaal-majoor Power en vliegt in een helikopter. Maar Drew vertrouwt Power (de generaal-majoor) niet meer, want hij heeft zo'n vermoeden dat Power er al heel lang van af weet dat er een defect bij de Tempest zit. Hij praat er ook met Michelle over en zij zegt dat ze wel met haar vader zal gaan praten. Ze laten het even rusten en gaan de missie vliegen. Tijdens de missie zit hij achter Michelle aan en maakt kleine bochtjes om de helikopter. Als Drew wil gaan aanvallen (natuurlijk met nep-wapens, want het is een training-missie), valt z'n straaljager zomaar uit de lucht en is niet meer te besturen. Ze maken dan ook gebruik van de schietstoel. Als Drew weer bij bewustzijn komt ligt hij in het ziekenhuis. Daar komen een paar mensen naar hem toe die vragen wat er gebeurd is. Ze zijn van een team van de RAF die ongelukken onderzoekt. Drew legt uit wat er gebeurde en geeft de schuld aan het vliegtuig. De mensen denken er heel anders over en geven de schuld aan Drew, omdat ze de zwarte doos hebben gevonden en die geeft aan dat het toestel in orde was toen het ongeluk gebeurde. Drew weet heel zeker dat het aan het toestel ligt en besluit gelijk op onderzoek te gaan als hij het ziekenhuis mag verlaten. Zijn onderzoek leverde niet veel op en zoals gewoonlijk zeiden Power en Russell dat hij zich niet met dat soort zaken bezig moet houden. Daarvoor zijn weer andere mensen in dienst. Na een paar weken mag Drew weer vliegen. Hij, Nick, DJ en Ali krijgen dan ook een hele gevaarlijke missie. Ze moeten controlevluchten maken over vijandig gebied boven Servië. Daar moeten ze oppassen voor SAM en Tripple A (afweergeschut tegen vliegtuigen). Als ze eenmaal boven Servië vliegen, ziet Drew dat er een grote bommenwerper is op gestegen en op het punt staat om een gehucht (een klein dorpje) aan te vallen. Nadat Drew heeft gevraagd aan het toestel of het wou landen en het toestel negeerde dat, vroeg Drew toestemming om te vuren. Maar die kreeg hij niet. Drew werd woedend op degene met wie hij zat te praten, scheldde hem uit en legde nog eens duidelijk uit dat daar mensen werden afgeslacht, maar de man negeerde Drew en verbrak de verbinding. Toen Drew zag dat een raket van de bommenwerper een vrouw midden in het lichaam trof, werd Drew helemaal gek en luisterde niet meer naar alle niet-vuren berichten, maar ging op eigen houtje de bommenwerper uit de lucht halen. Na een raket van Drew viel de bommenwerper in honderdduizenden stukjes naar beneden. Drew zei niks, maar vloog rechtstreeks naar de basis, waar daar een vrolijke menigte van piloten stond en een boze menigte van hoge bazen. De volgende dag krijgt Drew bericht dat hij voor de krijgsraad moet verschijnen. Hij mag voorlopig niet meer vliegen, maar de volgende dag staat hij toch weer ingedeeld bij de mensen die die dag moeten vliegen. Hij kijkt naar Russell en Russell knipoogt naar Drew. Drew is nog steeds op onderzoek en heeft al wat informatie gevonden, maar hij weet nog steeds niet wat het defect is. Na een tijdje mag Drew weer boven Servië vliegen. Hij moet weer een controlevlucht vliegen. Als ze eenmaal boven Servië zitten wordt er een SAM op Drew afgeschoten en die kan hij maar net ontwijken, doormiddel van chaff (aluminium stukjes die raketten afleiden). Als hij de raket ontwijkt heeft is hij heel blij, maar opeens klinkt er een grote piep en er gaan allemaal lichtjes branden en alarmen af. Het vliegtuig is niet meer te besturen. Ze maken dan ook gebruik van de schietstoel. Als ze benden komen licht Drew op de grond en Nick hangt in een boom aan zijn parachute. Er komen Serviërs aan en Nick laat snel de blauwe VN baret zien (een VN vlag), maar in plaats van ze te helpen beginnen ze op Nick te schieten. Eerst in z'n arm, dan in z'n voet. Nick schreeuwt het uit en laat de baret vallen. Drew weet even niet wat hij moet doen en pakt dan maar z'n pistol en begint op de Serviërs te schieten. De Serviërs schieten vervolgens op Nick en dan houdt het geschreeuw van Nick op. Drew gooit z'n parachute weg en verstopt zich in het bos. Als de Serviërs s'avonds weg zijn gaat Drew naar de plek waar Nick hangt en begraaft hem. Hij legt de VN baret die onder het bloed zit over het graf en gaat weg op zoek naar de VN basis die tweehonderd kilometer naar het zuiden ligt. Onderweg komt hij bij een gehucht en gaat daar tegen een muurtje zitten. Opeens hoort hij het geluid van vrachtwagens, verstopt zich in een bosje en wacht af. Hij hoort gegil en geweerschoten. Ruikt rook en hoort het vuur knetteren. Hij kijkt even op en ziet hoe zes Serviërs een meisje van nog geen twaalf jaar verkrachten en vervolgens martelen. Drew doet zijn handen op zijn oren, want het gegil is niet om aan te horen. Als de Serviërs weg zijn durft Drew uit zijn schuilplaats te komen. De lijken die in het gehucht liggen zeggen genoeg over wat zich hier had afgespeeld. Drew vervolgde zijn tocht. De volgende dag kwam hij twee mannen tegen en zij vroegen wie hij was. Ze waren van de VN en hadden daar een geheime plaats waar ze werkten. Ze zorgden voor een helikopter die hem naar de basis zou brengen. De volgende dag vertelt Russell dat de echte oorlog begonnen is. Iedereen mag vuren op wat hij ziet. Russell vraagt waar de raket was ingeslagen bij Drew's vliegtuig, maar Drew zei dat het aan de Tempest lag en dat de raket helemaal niet was ingeslagen. Na een week moet Drew weer vliegen hij moet een konvooi helikopters begeleiden. Toen Drew en Jumbo, DJ en Ali hadden gewonnen van een paar Migs (vijandige straaljagers), maakte DJ een erebuiteling (een rondje om het andere toestel omdat je gewonnen hebt) om Drew en opeens was DJ's vliegtuig onbestuurbaar geworden en ook DJ en Ali moesten gebruik maken van de schietstoel. Als Drew terug komt bij de basis vraagt hij aan Michelle of hij met haar mee mag om DJ en Ali te zoeken. Het mag en ze vertrekken meteen. In de lucht zoeken ze naar signalen die DJ en Ali met een apparaat uit zenden. Ze hebben ze gevonden en landen op een open plek. Daar komen DJ en Ali aanrennen. Maar niet alleen. Een groep Serviërs kom er achteraan een man die naast Drew zit begint te schieten op de Serviërs. Ali klimt de helikopter in en dan komt DJ, maar die valt weer terug. Drew ziet een groot gat in zijn borstkas en springt de heli uit. Hij legt DJ op z'n schouders, gooit hem de heli in en weg zijn ze. De man voelt aan DJ's pols zegt dat ie dood is. Thuis wordt DJ begraven. Drew vind dat er nu wat moet gebeuren en vraagt aan Ali of hij wil helpen. Dat wil hij wel. Drew legt uit wat hij wil gaan doen. s'Avonds nemen ze een Tempest en vliegen precies het zelfde rondje als Drew met Nick deed toen ze neerstortten. Dit alles zonder resultaat. Ze doen het wel negen keer maar er gebeurt niks. Dan besluiten ze terug te gaan naar Russell die Drew via de intercom verrot scheld, omdat hij zomaar een straaljager heeft 'gestolen'. Maar opeens heeft Drew het door. Als je hele kleine tikjes geeft aan de stuurknuppel snel achter elkaar, kan de computer dat niet allemaal snel verwerken en als jij dan naar rechts wil verwerkt hij nog de vorige beweging die naar links ging. Dus als je naar boven wil gaat hij eerst helemaal naar beneden. En als je dan de knuppel los laat, dus als je niks meer doorstuurt naar de computer, dan kan je hem weer besturen. Drew probeert het. Hij geeft kleine tikjes snel achter elkaar en daar gaat het toestel, recht naar beneden. Hij laat de knuppel los en na een seconde kan hij het toestel weer besturen. Er zijn alleen een paar stukken metaal verbogen door de G-kracht (hele erge druk op het vliegtuig). Ze proberen te landen, maar dat gaat moeilijk. Als ze het Toestel aan de grond proberen te krijgen, draait het over z'n as en vliegt in de brand. Na een paar seconden schiet er een stoel uit. Eentje maar. Michelle, die alles vanuit de verkeerstoren heeft mogen zien, hoopt dat het die van Drew is, maar als reddingswerkers een verkoold lichaam uit de Tempest halen, krijgt ze het bericht dat Drew het niet gehaald heeft... De volgende week wordt Drew begraven. Iedereen vindt het moedig dat hij z'n leven heeft gegeven om andere levens te sparen. In de krant staat ook een stuk met als kopje 'Fatale fout in Tempest'.
Eigen mening Ik vind het verhaal heel erg leuk en spannend. Hier en daar misschien een beetje grof, maar daardoor ga je ook een beetje denken van: "Wat hebben wij het eigenlijk goed hier." Het is zeker geen kinderboek, maar eentje die laat zien hoe het is als het oorlog is en hoe de mensen het in Servië hebben. Alleen het einde vind ik niet zo leuk. Ik houd er niet van als de hoofdpersoon dood gaat. Dat wordt dan gelijk zo zielig. Maar de rest van het boek was echt gaaf! Ik vind dit soort boeken veel leuker dan de meeste Nederlandse literatuur en ben dan ook van plan om nog wat van dit soort boeken te gaan lezen. Ik zou dit boek een 9 geven.