Vrienden maken
"Ga maar buiten spelen en vriendjes maken", had mijn moeder kort daarvoor door de tuin geroepen. Daar zit ik dan, met mijn emmertje en schepje in de zandbak. Om me heen spelen alle kleuters met elkaar. Ze duwen elkaar voor de grap op de grond en lachen dan om het zand tussen hun tanden.
Mijn zandkasteel neemt intussen eenzame hoogtes aan. Ik gooi mijn volle schepje niet op het kasteel, maar in de richting van een ander jongetje. “Hoi”, zeggen we tegelijkertijd en kijken dan heel snel verlegen een andere kant op.
Vijftien jaar later fiets ik als kersverse student door een nog onbekende stad. De introductieweek (KEI-week) voor nieuwe Groningse studenten begint met een etentje bij mijn 'KEI-ouders' thuis. Samen met die twee ouderejaars en een groepje eerstejaars is het de bedoeling om de stad te leren kennen. Ik zet mijn fiets met wiel en frame aan een rek en loop naar de voordeur. Met een bonzend hart wil ik op de bel drukken, maar de deur vliegt al open. "Hoi!" roept de KEI-mama enthousiast. Ik zeg "hoi" terug en loop achter haar aan naar binnen.
863 vrienden
Ik ben nog altijd onder de indruk als mensen door veel anderen enthousiast worden begroet in een overvolle winkelstraat of 863 vrienden op Facebook hebben. Maar hoe komen ze aan al die vrienden? Maak je nieuwe vrienden door per ongeluk tegen iemands schouder in slaap te vallen in de bus naar Schubbekuttingeveen? Door in de supermarkt toevallig tegelijkertijd hetzelfde pak koekjes uit het schap te halen? Een half uur op een verlaten perron op de nachttrein wachten? Met zand gooien in een zandbak vol kleuters?
Alcohol
Ik loop achter de KEI-mama aan naar binnen en kom in een woonkamer waar een groepje kersverse studenten zit te smachten om vrienden. Verlegen zeggen we elkaar gedag en voorzichtig probeer ik wat vragen te stellen. Verder dan 'wat ga je studeren?' komt het gesprek eerst niet, maar waar in de zandbak het volle schepje zand voor contact zorgde zal het hier de alcohol zijn die het gesprek soepel laat lopen. Want later op de avond moet ik mijn buurvrouw zo ongeveer in het oor schreeuwen om mezelf verstaanbaar te maken, terwijl ik nog een slok bier neem. Iedereen is druk in gesprek.
Niets menselijks is mij vreemd: vrienden maken gaat soms hand in hand met ongemakkelijke stiltes en zenuwachtig gelach. Maar als eenmaal blijkt dat ik naast iemand zit die óók gek is op Noord-Franse vakantiehuisjes en net als ik de serie 'Overspel' fantastisch vindt, wordt het al gauw een leuk gesprek.
Na mijn zand-gooi-actie, vijftien jaar geleden, is het in ieder geval snel gegaan. Het nieuwe jongetje en ik bouwden het zandkasteel uit tot een heus fort. De volgende dag fietsten we samen over het schoolplein en een week later mocht ik op vrijdag frietjes bij hem thuis komen eten. Nadat we verhuisden heb ik hem nooit meer teruggezien. Maar vrienden komen en gaan, en het lijkt erop alsof ik in Groningen opnieuw bouw aan een mooi zandkasteel.
1 seconde geleden
Justine
Justine
Mooi geschreven, Tjeerd!
11 jaar geleden
AntwoordenJorieke
Jorieke
Wat een koediekoediekoediefoto.
11 jaar geleden
AntwoordenBram
Bram
Klassieker. Nu al.
11 jaar geleden
AntwoordenT.
T.
Wat een schattig neefje heb ik toch
11 jaar geleden
AntwoordenJ.
J.
Je bent een toegankelijk mens, dus binnenkort staat Groningen vol zandkastelen!
11 jaar geleden
AntwoordenM.
M.
Overspel!!! Ik wacht al twee jaar met smacht op een nieuwe serie daarvan :'(
11 jaar geleden
AntwoordenA.
A.
JAAAAAAA Overspel! Dacht dat het zo erg was dat wij jongeren dat leuk/interessant/geweldig vonden haha :P
11 jaar geleden
AntwoordenA.
A.
JAAAAAAA Overspel! Dacht dat het zo erg was dat wij jongeren dat leuk/interessant/geweldig vonden haha :P
11 jaar geleden
AntwoordenA.
A.
Overspel II afleveringen 1&2 en marathon alf. 1-10 draaien op het NFF in Utrecht komende week.. iemand? :pp
11 jaar geleden
Antwoorden