De Brabantse krullenbol Teun Toebes (20) werkt in een verpleeghuis voor mensen met dementie. Op zijn sociale media geeft hij een kijkje in de wereld van de ouderenzorg, en met zijn zelf opgerichte stichting sTeun en toeverlaat bezorgt hij ouderen een grote glimlach op hun gezicht. Wie is Teun, en waarom doet hij wat hij doet? Ik interviewde hem via FaceTime.

Teun groeide op in een gezin met twee jongere broertjes. Als klein jochie was hij altijd al gefascineerd door de zorg. "Op mijn dertiende kreeg ik voor mijn verjaardag een ambulancetas waarmee ik soms door de wijk fietste, op zoek naar 'mensen die hulp nodig hadden', glimlacht Teun. "Ik wist toen nog niks van de zorg. Een paar jaar later, op mijn zeventiende, begon ik aan de opleiding hbo Verpleegkunde. In het eerste jaar van die opleiding moest ik verplicht stage lopen in een verpleeghuis voor ouderen met dementie. Ik keek daar niet bepaald naar uit, want ik had nogal een zwart-wit beeld van de zorg en ik wilde bovendien gewoon ambulanceverpleegkundige worden. Dat idee veranderde tijdens de stage al snel."

Méér dan bloedprikken

Tijdens die stageperiode kwam Teun in contact met John, een oudere man met dementie. Met hem raakte Teun goed bevriend. "Het voelde haast als een vader-zoon relatie, zo bijzonder was het." Teun vertelt dat John een hele rechte snor had, die niemand voor hem mocht knippen. "Op een gegeven moment was ik de énige aan wie hij dat wél toevertrouwde. Door de band met John ben ik gaan inzien dat de zorg meer is dan alleen verbanden aanleggen en bloedprikken. Het gaat zoveel meer om het persoonlijk contact. Daarmee kun je echt ontzettend veel voor mensen betekenen." Dit besef betekende het startschot voor Teuns eigen stichting: sTeun en toeverlaat.

Als een onderwerp iets met hen doet, dan zie je dat meteen. Ze gaan glinsteren.

 Geluksmomenten organiseren

Met die stichting organiseert Teun gratis geluksmomenten voor ouderen met dementie. Deze geluksmomenten filmt hij en zet hij op YouTube. Zo zijn de geluksmomenten een digitale herinnering aan een mooie dag. Hoe hij de geluksmomenten bedenkt? "Vaak praat ik met ouderen over allerlei verschillende onderwerpen. Als een onderwerp iets met hen doet, dan zie je dat meteen. Ze gaan glinsteren. Maar het kan ook zijn dat mij iets opvalt in de kamer van een oudere. Zo woonde er bijvoorbeeld een vrouw van in de tachtig in het verpleeghuis, die een dekbedovertrek van een voetbalclub had. Dat is natuurlijk best opvallend, en dan weet ik dat ik daar iets mee moet doen."

Het zijn geen dementen, maar mensen met dementie. Mensen zijn méér dan hun ziekte.

Teun legt uit dat er achter elke video een bepaalde, soms subtiele, visie zit die veelal gefocust is op het menselijk contact. Deze visie klinkt ook door in de manier waarop Teun zijn woorden kiest. Een aantal keer verbetert hij mij, op een aardige manier. "Ik zeg liever 'mensen met dementie' dan 'dementen'. Als je 'dementen' zegt, vergeet je dat de ouderen méér zijn dan hun ziekte. Dat maakt echt uit in de beeldvorming." Een geluksmoment is geslaagd wanneer Teun ziet dat het iets met de mensen doet. "Dat kan een lach zijn, maar ook een traan.”

Iemand anders

In het verpleeghuis zien niet alle bewoners Teun als 'de verpleegkundige'. "Voor de een ben ik de postbode, voor de ander een broer en voor weer een ander een zoon." Teun geeft aan vrijwel altijd met het verhaal en de beleving van de ouderen mee te gaan. "Zo was er laatst een oudere die dacht dat ik een clown was, omdat ik een gekleurde gestreepte broek aanhad. Toen ben ik op mijn handen gaan staan."

Wanneer mensen hem aanzien als een naast familielid, zoals een zoon, overlegt Teun eerst altijd met de families van de oudere of ze het oké vinden als hij daarin meegaat. Of hij het soms moeilijk vindt? "Nee. Het is wel beter. Stel je voor dat je ervan overtuigd bent dat je zoon op bezoek is, en dat je zoon ineens zegt: 'ik ben je zoon niet'. Dat is veel moeilijker dan gewoon meespelen. Maar soms hoef je ook niks te zeggen. Een arm om hen heen slaan kan genoeg zijn."

Prijzen en talkshows

Teuns inzet voor de zorg bleef niet onopgemerkt. Hij mocht aanschuiven in talkshows en verscheen in diverse kranten en tijdschriften. Daarnaast heeft hij al meerdere prijzen gekregen. In 2019 nam hij onder andere de George Maduro prijs en de Young Impact Award in ontvangst en ontving hij de titel Brabander van het Jaar.

"2019 was echt een heel leuk jaar", glimlacht Teun. "Het leukste vond ik dat ik een jong publiek mocht toespreken op het podium in Ahoy, toen ik de George Maduro prijs won. Maar wat ik ook heel bijzonder vond waren mijn ontmoetingen met de Commissaris van de Koning en Mark Rutte. En daarnaast heb ik ook enorm genoten van de geluksmomenten voor de mensen met dementie." Of Teun zichzelf succesvol vindt? Hij twijfelt. Dan besluit hij: “Ik denk dat je altijd succesvol bent als je iets doet wat je leuk vindt.”

Foto's gemaakt door: Goffe Struiksma (1) en Nia Palli (2)