Poeder, pillen en prikken: als je onze scholierensoap De Weg Over Rozen moet geloven, zit elke Nederlandse jongere tegenwoordig zwaar aan de drugs. Alles om maar die onvoldoende voor Wiskunde of die slechte tongzoen het schoolfeest te vergeten.

Mij niet gezien - al vind ik het wel bijzonder interessant om erover te lezen. Wie deze vier goeie drugsboeken leest, begeeft zich gelukkig ook al aardig in hogere sferen. Lezen dus!

Dagen van gras – Philip Huff [167 pag.]

Een boek over een intense jongensvriendschap die in rook opgaat. Ben van Deventer is achttien jaar. Na een periode van zwaar drugsgebruik vertelt hij over zijn jeugd op een idyllisch landgoed, zijn ruziemakende ouders en een vriendschap met Tom. Vorig jaar genomineerd voor de Grote Jongerenliteratuur Prijs, dus ik ben wel benieuwd wat hem zo goed maakt.

Het zusje van de bruid – Joris van Casteren [220 pag.]

Kletsnat van het zweet en met slierterig haar kotst Luna in de plee. Ze heeft niet gewoon een vette kater, maar Luna is een borderliner met een verslaving aan drank en drugs.Verteller Van Casteren schrijft over de ondergang van Luna, die hij aanziet als hij met haar samenwoont.

Dit boek stond nogal in de picture omdat bleek dat Luna verdacht veel lijkt op een ex van Van Casteren. Zoete wraak, lijkt me...

Het fluwelen labyrinth – Jan van Aken [346 pag.]

Denk: the eighties, Amsterdam, studenten en heel veel vrijheid. Dan krijg je een drugsscene vol junkies. Einar is smoorverliefd op Isida. Einar wil stoppen met drugsgebruik, maar Isida niet. Het gevolg is een gedetailleerd geschreven verhaal, over twee geliefden die elkaar verliezen - of niet…

Het oog van de naald – Ludo Enckels [223 pag.]

Natalia heeft ontdekt dat haar broer drugs gebruikt. Ze wil hem helpen, maar staat machteloos tegenover haar junkie-bro. Moederlief probeert alles nog goed te praten, maar dat lukt niet meer als op een gegeven moment zelfs de politie voor de deur staat...

Ik heb dit boek een paar jaar terug gelezen en het was zó ontzettend spannend dat ik het in twee dagen uit had. Zeker de moeite waard dus!