"Misschien D66?" "Ja, zou kunnen, maar anders PvdA, 100 procent" "Mevrouw, op welke partij stemt u?" Zo begon voor mij dit schooljaar bijna iedere les; samen met klasgenoot Thomas proberen te raden op welke politieke partij docenten stemmen. Er was alleen een probleem, ik wist toen nog geen ene kut over de Nederlandse politiek.

Ja oké, natuurlijk had ik wel iets van kennis, en ik had gewoon braaf opgelet bij de maatschappijleerlessen twee jaar geleden, maar daar bleef het dan ook bij. Thomas wist veel meer. Zo kende hij het hele links/rechts-spectrum uit zijn hoofd en ik moest me tijdens ons raadspelletje onder docenten er maar doorheen bluffen. Raden op basis waarvan? Ja, eigenlijk niks… Gedrag? Hoe ze praatten? Hoewel het meer voor de grap was, legde dit wel de basis voor mijn politieke interesse. 

Amerikaanse verkiezingen

November stond in het teken van de Amerikaanse verkiezingen. Het leek me interessant deze te volgen en dat bleek allesbehalve saai. Door een of ander griepvirusje was al lang bekend dat het een unieke verkiezing zou worden waarbij de stemuitslag langer op zich zou laten wachten dan anders. Maar dat zorgde ook weer voor de nodige spanning… 

Met cola en chips nachtenlang wakker blijven, opspringen wanneer CNN een voorspelling deed zodra de nieuwste stemmen werden doorgevoerd, een grote voorsprong van Trump die tóch werd ingehaald door Biden, memes over Nevada waar het tellen ontiegelijk lang duurde, én een fanaat in de VS die op twitter maar bleef beweren dat er fraude was en dat het tellen gestaakt moest worden. Kortom, sensatie.  

Andere ideeën

Met het Amerikaanse spektakel achter de rug, verschoof mijn aandacht naar Nederland. Ik heb gesprekken gevoerd met mensen van forum-rechts tot linkser-dan-links over van alles en nog wat. Over kamp Moria, feminisme, stemrecht voor verstandelijk gehandicapten, vrijheid, een anarchistische samenleving, spotprenten, en of een corona-spoedwet wel wenselijk is. 

Deze gesprekken waren vaak verre van serieus, maar ik ontwikkelde toch langzaam maar zeker een politieke mening. Gewoon door wat te lullen met vrienden. Maarja, wat heb je eraan?

Ik mag toch niet stemmen

Nu komen de verkiezingen er bijna aan en ben ik in een half jaar tijd veel wijzer geworden. Hoewel ik graag had willen stemmen, mag het niet omdat ik nog nét geen 18 ben. Jammer? Ja, een beetje. Terecht? Misschien wel. Want de stemleeftijd verlagen naar 16 jaar vind ik ook weer wat, aangezien lang niet iedereen dan al politiek ontwikkeld is... 

Maar ach, deze gesprekken waren naast leerzaam vooral allemaal gezellig. Ik ga er dus vrolijk mee door en sla in 2023 wel mijn slag. Maarrr… Als jij mag stemmen, stem dan! Enne, #stemopeen20er ;)