Vroeg of laat zul je ermee beginnen. En vroeg of laat, zul je hem halen: je rijbewijs. Ik mag 10 september bij het CBR gaan shinen om hopelijk dat felbegeerde pasje binnen te slepen. Hoewel ik het het grootste deel van de tijd leuk vond om achter het stuur te zitten, heb ik ook de nodige frustraties bij mijn rijlessen gehad. 

De rijinstructeur die nooit zegt of je het nou goed deed.

Ik hoef echt niet iedere twee minuten een complimentje, maar af en toe feedback is wel fijn. Mijn eerste rijinstructeur zei zo zelden 'prima', 'keurig' of 'netjes' dat ik op een gegeven moment maar aan hem vroeg of het wel goed ging. "Zo lang ik niks zeg, gaat het prima. Ik zeg het wel als je iets fout doet", was zijn antwoord. Dit vond ik eigenlijk zwaar frustrerend, want soms is het ook gewoon fijn om te horen wanneer je iets goed doet.

Het horror-theorie-examen

Al die stof moeten leren, is gewoon een regelrechte ramp. Je moet een boek van 150 pagina's bijna letterlijk uit je hoofd leren, want ze kunnen alles vragen. Oók dingen die je gewoon kunt googlen wanneer je het daadwerkelijk nodig hebt. Ik vraag me af hoeveel van de automobilisten die elke dag in de auto stappen nu nog weten hoeveel centimeter een voorwerp aan de zij- of achterkant van een auto mag uitsteken.

Het is ook nooit goed

Ik begreep lang niet altijd precies wat mijn instructeur nou van me verlangde. "Doorgassen nu! Sneller sneller sneller, neeeeeh russstig!" Ja damn, wat wil je dan? Of wanneer je twee keer hetzelfde doet in twee keer dezelfde situaties (in jouw ogen dan) en je zogenaamd wel iets totaal anders had moeten doen. Dan weet ik ook echt niet meer wat die man allemaal wil. Verder snap ik heus wel dat hij het beter weet hoor, maar als ie ff uitlegt waarom je iets moet doen of laten scheelt dat wel.

"Ingreep"

Een grote persoonlijke frustratie: wanneer mijn instructeur precies fors ingrijpt op het moment dat ik ook net remde. Daardoor lijkt het net alsof ik vrolijk door wilde rijden, maar dat was zeker niet het geval. Dat gebeurde ook wanneer ik net besloten had bij te gassen of een inhaalactie af te breken, en hij nét voordat ik begin, tegen me zegt dat ik dat moet doen horen. Daarna lijkt het niet mijn eigen ingeving, maar de zijne.

Al met al heb ik vooral genoten van mijn rijlessen hoor, beetje rondcrossen door dorp en stad. En hoewel het soms echt uitzichtloos kan lijken, kom ook jij er uiteindelijk wel!