CD-recensie Al Haca Soundsystem - Inevitable
Door
Niet te stoppen
Wat hebben ze daar op de redactie nu weer voor me uitgezocht... De eerste plaat van Arnd Wollmann en Christian Schwanz, vanaf 10 Oktober in de winkel, is een trippend dub/dancehall-album, zonder pretenties maar met heel veel dansbare liedjes. Volgens de heren zelf belt Jazzanova ze af en toe op om te vragen of er nog wat nieuws gebeurt binnen het vakgebied. Dat belooft nog wat! We zoeken voor je uit wat de Duitse dubdokters er tegenwoordig van bakken op de dansvloer.
Freestyling
De allereerste plaat van Al Hacar heeft als titel Inevitable meegekregen. Het is dan ook onvermijdelijk dat je straks Heartbreaker op dansvloeren bij jou in de buurt hoort, of de funky bas van Killa. Vlot zijn op Inevitable duistere drumbeats, zwoele baslijntjes en mysterieuze teksten bijelkaar gestopt. Je waant je meteen in een zweterige club op Jamaica, waar de eilandbewoners in authentiek rasta-accent mompelen over "Six six six, turn a six upside down, it's a nine..."
Luisteren
En zo'n zweterige club is eigenlijk precies waar de opzwepende electronica in dit genre thuishoort. Achter een bureau zijn de minimalistische melodietjes van de meeste dub/dancehall niet zo bijzonder, en krijg je hoofdpijn van de vaak repeterende drumritmes. Des te knapper dat Inevitable ook als je stilzit erg leuk is. Goed, hier en daar zijn er gewoon hele langdradige nummers (Freestyle Studio, of Kingdom Rise, Kingdom Fall), maar daar doen we niet moeilijk over. Want in de downtempo-funk-pap zijn er een paar bijzondere krenten. Op praktisch ieder nummer doet een gastmuzikant mee, waardoor er een verzameling buitengewoon kleurrijke nummers bijelkaar wordt gespeeld. Met genoeg variatie om het leuk te houden, ook voor de casual luisteraar.
Conclusie
Een vernieuwende plaat is Inevitable in geen enkel opzicht. Maar goede muziek is het wel, voor de goede verstaander. De liedjes verschillen in kwaliteit van heel goed tot heel matig, dankzij alle invloeden van vriendjes en vriendinnetjes van Al Hacar Soundsystem. Maar, je dacht het al misschien: dat is tegelijkertijd de kracht van het album. Echte gangsterrap, Oosterse gezangen en funky breakbeat. Allemaal gecombineerd door twee mannen die weten wat ze doen, met hoorbare passie en gevoel voor stijl. Jazzanova heeft het slim bekeken. Die laat Al Hacar op een zolderkamertje zijn huiswerk maken, en zet nog een keertje Break The Silence op. Lekker rappen. Gepubliceerd op 22 september 2003
Wat hebben ze daar op de redactie nu weer voor me uitgezocht... De eerste plaat van Arnd Wollmann en Christian Schwanz, vanaf 10 Oktober in de winkel, is een trippend dub/dancehall-album, zonder pretenties maar met heel veel dansbare liedjes. Volgens de heren zelf belt Jazzanova ze af en toe op om te vragen of er nog wat nieuws gebeurt binnen het vakgebied. Dat belooft nog wat! We zoeken voor je uit wat de Duitse dubdokters er tegenwoordig van bakken op de dansvloer.
Freestyling
De allereerste plaat van Al Hacar heeft als titel Inevitable meegekregen. Het is dan ook onvermijdelijk dat je straks Heartbreaker op dansvloeren bij jou in de buurt hoort, of de funky bas van Killa. Vlot zijn op Inevitable duistere drumbeats, zwoele baslijntjes en mysterieuze teksten bijelkaar gestopt. Je waant je meteen in een zweterige club op Jamaica, waar de eilandbewoners in authentiek rasta-accent mompelen over "Six six six, turn a six upside down, it's a nine..."
Luisteren
En zo'n zweterige club is eigenlijk precies waar de opzwepende electronica in dit genre thuishoort. Achter een bureau zijn de minimalistische melodietjes van de meeste dub/dancehall niet zo bijzonder, en krijg je hoofdpijn van de vaak repeterende drumritmes. Des te knapper dat Inevitable ook als je stilzit erg leuk is. Goed, hier en daar zijn er gewoon hele langdradige nummers (Freestyle Studio, of Kingdom Rise, Kingdom Fall), maar daar doen we niet moeilijk over. Want in de downtempo-funk-pap zijn er een paar bijzondere krenten. Op praktisch ieder nummer doet een gastmuzikant mee, waardoor er een verzameling buitengewoon kleurrijke nummers bijelkaar wordt gespeeld. Met genoeg variatie om het leuk te houden, ook voor de casual luisteraar.
Conclusie
Een vernieuwende plaat is Inevitable in geen enkel opzicht. Maar goede muziek is het wel, voor de goede verstaander. De liedjes verschillen in kwaliteit van heel goed tot heel matig, dankzij alle invloeden van vriendjes en vriendinnetjes van Al Hacar Soundsystem. Maar, je dacht het al misschien: dat is tegelijkertijd de kracht van het album. Echte gangsterrap, Oosterse gezangen en funky breakbeat. Allemaal gecombineerd door twee mannen die weten wat ze doen, met hoorbare passie en gevoel voor stijl. Jazzanova heeft het slim bekeken. Die laat Al Hacar op een zolderkamertje zijn huiswerk maken, en zet nog een keertje Break The Silence op. Lekker rappen. Gepubliceerd op 22 september 2003
