Everclear - So Much For the Afterglow

Door SnOrKeL op 2000-07-02

De willekeur van de commercie
Het is zo raar in muziekland: er zijn zo gigantisch veel goede bands waar nog nooit iemand van gehoord heeft. Ze zeggen wel eens dat enkel de kwaliteitsbands/muzikanten worden onthouden, maar dat is natuurlijk onzin, want die kwaliteit moet wel eerst ontdekt worden! En als een band niet zo commercieel georiënteerd is, is het al een stuk moeilijker in de belangstelling te komen. Tot zo ver dit algemene verhaaltje, over op de CD nu.

So Much For The Afterglow
Everclear is dus zo?n vrij onbekende band, die toch al 3 albums heeft uitgebracht en binnenkort met een vierde op de markt komt. So Much For The Afterglow is dan ook een vrij oude cd, uit 1997, maar dat neemt niet weg dat hij de moeite van het bekijken waard is. Ik kwam erop door een MP3 die een vriend me doorstuurde, Father Of Mine, en waar ik nooit veel aandacht aan geschonken heb. Tot ik in de Free Record Shop de cd zag liggen, met een ongelooflijk mooi hoesje! Ja het is erg raar maar ik heb de cd gekocht omdat ik het hoesje zo mooi vond! En omdat ik me Father of Mine herinnerde als een lekker, vrij grungy punknummer, met een mooie heldere zang.

En zo ook de rest van de cd. De band is naar eigen zeggen geïnspireerd door onder andere Nirvana. En dat kan je met niet echt veel moeite horen. Maar aan de andere kant, welke alternatieve rockband ontstaan rond 1994 is NIET geinspireerd door Nirvana? Everclear onderscheidt zich duidelijk van de rest door ten eerste me-against-all-you-guys teksten en heel ?vrolijke?, naar ska neigende gitaarlijnen, maar toch onmiskenbaar grungy elementen. Het is wel geen ska, maar je krijgt er echt een vrolijk gevoel van, een soort combinatie tussen surfpunk en grunge, en dat is ook hoe ik ze een keer omschreven heb gezien. Andere nummers dan hebben weer een meer trieste stemming, zoals het eerder genoemde Father of Mine, dat over een jongen gaat die zijn vader alleen nog maar in zijn herinnering heeft, en nog weet dat hij hem z?n naam gaf. En daarna wegliep. Eigenlijk een heel mooie tekst, en je ziet pas het aangrijpende ervan in als je door de vrij luchtige muziek heen prikt. Ook Little Heroin Girl, een nummer van de vorige cd, Sparkle and Fade, heeft die lading. Ook nummer 5 is het vermelden waard, I Will Buy You A New Life. Dit is ZO?N schattig nummer! Het is een soort liefdesliedje, echt in de Blessid union of Souls stijl, je weet wel, clean gitaarloopjes, vrolijke halftime drum, gewoon alles heel schattig! En dan die tekst, dat 'ie alles voor haar koopt, omdat ze vroeger arm was en nu hem heeft. Hij kan alles voor haar kopen. Echt een van de beste nummers van de CD!

Conclusie
Wat me meteen bij het volgende punt brengt: de nummers. Het zijn er 13 in totaal, en het moet gewoon gezegd: na een tijdje heb je het idee dat je het allemaal wel gehoord hebt. Ze lijken gewoon allemaal nogal op elkaar en sommigen zijn ook niet echt origineel. Het geheel wordt wel versierd met samples, nieuwsberichtjes en andere digitale geintjes, zoals het eerste nummer dat begint met een jongenskoortje en strings, erg tof begin trouwens, maar uiteindelijk krijg je toch wel een deja vu gevoel. En dat is toch jammer. Gelukkig houden bepaalde nummers de hele cd omhoog, en dat maakt het ook zo waard hem te kopen! En voor de prijs hoef je het niet te laten, 25 gulden is gewoon zwaar low budget... dus ik zou zeggen iedereen die van lekkere grunge-punk houdt en eens wat anders wil dan Greenday en Offspring, trek effe een sprintje naar de platenzaak!

Geschreven op 02-07-2000