Arbeidsomstandigheden in de kleding- en schoenenindustrie

1. Wat is je onderzoeksterrein?

“schone kleren”

2. Wat is de hoofdvraag?

Hoe zijn de arbeidsomstandigheden in de kleding- en schoenenindustrie in landen die aan Nederland leveren?

Over welk gebied dus?
Landen in Europa en Azië die aan Nederland leveren.

Over welk(e) verschijnsel(en) dus?
Arbeidsomstandigheden

3. Waar vind je over dit gebied en dit verschijnsel informatie?

Lesboek: Paragraaf 4,5 en 6 + bronnen blz. 22 t/m 25
Studiemap: blz. 4,5 en 6
Atlas: blz. 126 en 127

4. Wat zijn de deelvragen?

a. Hoe komt de prijs van kleding en schoenen tot stand?
b. Hoe is de productie van beroemde merkkleding georganiseerd?
c. Wat zijn de loonverschillen tussen productielanden “dichtbij”en in Azië?
d. Hoe zijn de arbeidsomstandigheden in productielanden?
e. Hoe maken sommige kledingmerken misbruik van arbeidskrachten in de productielanden?
f. Hoe wordt er gedacht over kinderarbeid?
g. Hoe kan de consument iets doen aan de arbeidsomstandigheden in de productielanden?
h. Wat word er bedoeld met “schone kleren”

6. Welke andere bronnen denk je te gaan gebruiken?

1. basisboek 2. internet 3. studiemap

Vraag 1: Hoeveel koste het laatste TV spotje van Nike?
Antwoord: B (15 miljoen gulden)

Vraag 2: En dat terwijl een naaister in China, die shirts voor Adidas en Nike maakt.
Antwoord: A (25 cent per uur)

Vraag 3: Hoeveel winst maakte Adidas vorig jaar?
Antwoord: A (501 miljoen gulden)

Vraag 4: Hoeveel winst maakte Nike vorig jaar?
Antwoord: B (936 miljoen gulden)

Vraag5: En dat terwijl een naaister in Indonesië, die schoenen voor Adidas en Nike maakt:
Antwoord: C (20 cent per uur verdient)

Vraag 6: Wetende dat Adidas 20 cent per uur betaald aan zijn naaisters in Indonesië, hoeveel denk je dat Adidas vorig jaar uitgaf aan reclame en sponsoring?
Antwoord: C (1,6 miljard gulden)

Vraag 7: Nike heeft z'n reclamebudget vorig jaar omlaag geschroefd. Met lonen in Indonesië en China van 20 en 25 cent per uur, hoeveel denk je dat Nike vorig jaar uitgaf aan reclame?
Antwoord: C (2 miljard gulden)

Vraag 8: Hoeveel kreeg het Nederlands elftal eigenlijk van Nike?
Antwoord: B (10 miljoen gulden)

Vraag 9: naaisters die onze Nike en Adidas kleren en schoenen maken? Hoeveel dagen werken die gemiddeld denk je?
Antwoord: C (6 a 7 dagen per week)

Vraag 10: En hoeveel uur per dag?
Antwoord: B ( gemiddeld 10 a 12 uur per dag)

De prijs van kleding en schoenen komt tot stand door:
Ø Loonkosten arbeidsters € 0.34
Ø Materiaal € 7.27
Ø Loonkosten sportwinkel € 17.05
Ø Productiekosten € 1.47
Ø Reclame sportwinkel € 1.52
Ø Transport € 3.95
Ø Research € 10.00
Ø Winst merk € 12.27
Ø Huur sportwinkel € 10.68
Ø BTW € 15.90
Ø Winst onderaannemer € 1.82
Ø Reclame merk € 7.73

Zo als u kunt zien is het minste geld voor de arbeidsters terwijl die het product maken.

Foto: hier moet de arbeiders schoenen van maken

De productie van beroemde merkkleding is georganiseerd in kleine stukjes
BV: de neuzen van een schoen worden in Zuid-Korea gemaakt en de zolen worden in Indonesië gemaakt. Zo hoeft het land zelf helemaal niks te doen alleen het ontwerp en de reclame te maken en dan daarna te verkopen. En net zoals je in de quiz kunt zien maken ze er nog flinke winst op.
Maar er wordt dan soms ook niet volgens de regels gewerkt BV: Het komt vaak voor dat er gebruik wordt gemaakt van kinderarbeid.
Kijk maar naar FIFA die hebben ooit daar gebruik van gemaakt maar ze zijn ontdekt en nou belooft FIFA nooit meer gebruik te maken van kinderarbeid.
Foto: logo FIFA voetbalbond zoals u ziet word er wel op gecontroleerd. Als je nu nog wordt betrapt op het misbruik maken van kinderarbeid dan heb je een grote boete te pakken. Sommige clubs gebruiken zelfs alleen nog maar “eerlijke ballen” (ballen die zijn gemaakt door mensen met een eerlijk loon) een paar van die clubs zijn: Willem 2, MVV, en Fortuna sittard.

Foto: logo van een voetbalclub die alleen maar eerlijke ballengebruikt.

Hier in Nederland is het ongeveer allemaal gelijk qua loon inkomen er zit soms ook wel veel verschil tussen maar iedereen kan van zijn loon leven. In Azië is het loon verschil heel hoog als je kijkt naar de grote bazen en de naaisters van Nike. Die grote bazen kunnen alles doen wat ze maar willen en die naaisters moeten zelfs overuren maken om nog een fatsoenlijk bedrag bij elkaar te halen, om van te kunnen leven. Maar Fair trade ziet erop toe dan de arbeiders goed betaald krijgen, Martin Boon (controleur) reist daarom regelmatig naar Azië om inspecties uit te voeren of de arbeiders goed betaald krijgen en of er niet aan kinderarbeid gedaan word.
Hiernaast zie je het logo van een Britse fair trade winkel, een fair trade winkel worden ook wel derde-wereld winkels genoemd. In de jaren 70 ontstonden de eerste derde-wereld winkels. Nu zijn die winkels inmiddels razend populair. In de derde-wereld winkels wordt op meer dan de helft van de producten op toe gezien dat ze ook eerlijk worden gemaakt dus BV: een kleermaker die er goed voor betaald krijgt.
Foto: logo van een Britse fair trade winkel.

Foto: logo van een wereld winkel

De arbeidsomstandigheden in de productielanden zijn zeer slecht, de mensen die daar werken, werken ongeveer zo’n 75 uur per week en dan verdienen ze nog minder dan het minimumloon. Van het minimumloon kunnen ze daar niet eens leven en die mensen verdienen nog minder ook al maken ze overuren. Ze moeten wel overuren maken want anders worden ze ontslagen, ze hebben ooit een staking gevoerd en die mensen die ze ervan hadden verdacht die werden meteen ontslagen. En de staking zelf leverden niks op de directie weigerde de eisen van het personeel.
De lonen van arbeiders die voor Nike en adidas in Azië sportschoenen produceren zijn zo laag dat arbeiders die bij hun gezin willen wonen worden gedwongen om schulden te maken om in de dagelijkse levensbehoeften van hun familie te voorzien. De meeste arbeiders zijn door armoede gedwongen om hun kinderen naar ver gelegen dorpen te sturen waar familieleden voor de kinderen zorgen.