Chili

Het land Chili. Chili is een langgerekt maar vrij smal land en ligt aan de Grote Oceaan en aan het westen van Bolivia en Argentinië. Chili heeft een totale oppervlakte van ongeveer 756.626 km2 (ter vergelijking, Nederland heeft een totale oppervlakte van 41.526 km2, chili is dus bijna 18 keer groter dan Nederland), de lengte van Chili is 4300 km en de breedte is slechts 200 km (even ter verduidelijking van noord naar zuid Nederland is al meer dan 400 km.). Er is nog een groot nadeel aan het land en dat is het hoogteverschil, het hoogteverschil van west naar oost Chili is namelijk een slordige 6000 m. en dat over een breedte van 200 km. met andere woorden, als je van het westen naar het oosten gaat heb je een hoogteverschil van zo’n 30 m. per km. Er valt nog iets op aan Chili ze hebben er nl. ook vulkanen maar niet zomaar vulkanen nee vulkanen met sneeuw op de top. De vulkaan hiernaast is de Cerro Parinacota, een onderdeel van een cluster van hoge vulkanen in het noorden van Chili, vlakbij de Boliviaanse grens, is maar liefst 6330 meter hoog. De bergen behoren tot het Andesmassief. In dit gebied komen veel aardbevingen en zo nu en dan ook vulkaanuitbarstingen voor. Chili heeft geen eigen taal, maar de hoofdtaal in Chili is Spaans, verder word er in sommige regio’s nog de Mapuche-taal gesproken. De hoofdstad van Chili is Santiago, Santiago is een drukke, moderne stad. Santiago is aantrekkelijk o.a. door zijn goed onderhouden tuinen en parken, waaronder Cerro Santa Lucía, waar Santiago werd gesticht. De heuvel zelf is 70 meter hoog en verschaft dit prachtige uitzicht op de stad. Het Chileense klimaat. Doordat Chili zo’n groot land is komen er een paar verschillende klimaten voor. In het noorden heb je nl. een klimaat dat word overheerst door “Atacama” woestijn. In het noorden is het dus altijd warm en er valt maar heel weinig regen, als ik zeg heel weinig regen bedoel ik dat ook want er zijn weerstations die daar nog nooit regen hebben geconstateerd. Als je in het midden van Chili aankomt, waar overigens ook de hoofdstad Santiago ligt, zal je opvallen dat er veel industrie gebieden, kopermijnen en landbouwgrond liggen. Het zal je opvallen dat het klimaat hier erg veel weg heeft van het klimaat in het Middellandse Zee gebied, de temperatuur schommelt hier 28°C ( in januari dat is daar een zomermaand) en 10°C (in juli is daar dus een wintermaand). Als je vervolgens meer naar het zuiden van Chili gaat zie je steeds meer landbouwbedrijven en dus ook des te meer regen. Het regenseizoen in Chili valt in mei t/m augustus.
De grondstoffen in Chili. In de grond van Chili tref je veel verschillende grondstoffen aan. De grondstoffen zijn: Ø Aardolie Ø Zilver Ø Koper Ø Lood Ø Zink Ø IJzererts Ø Salpeter Ø Mangaan Ø Goud Ø Molybdeen
Zoals je ziet zijn dit grondstoffen die over het algemeen niet al te veel geld op brengen met uitzondering voor koper en zilver en aardolie (aardolie hoort niet altijd tot de veel opleverende grondstoffen, omdat de prijs ervan erg schommelt, maar op dit moment levers aardolie wel veel op in vergelijking met andere jaren). De belangrijkste grondstof voor Chili is koper. In 1911 werden enorme koperafzettingen ontdekt in Chuquicamata, dicht bij de Boliviaanse grens. De exploitatie werd oorspronkelijk gefinancierd door mijnbouwbedrijven uit de Verenigde Staten. Vandaag de dag is Chili de grootste koperproducent ter wereld en de Chileense economie is grotendeels afhankelijk van de export van dit waardevolle erts. Het probleem voor Chili is dat ze niet echt de goede apparatuur hebben om de grondstoffen te kunnen delfen, omdat ze simpelweg het geld niet hebben om de apparaten te kunnen kopen, en zelfs als ze de apparatuur zouden hebben moeten ze de bevolking leren deze apparaten te gebruiken en dat kost ook veel geld en daar heeft Chili nou niet bepaald heel veel van. De inwoners. In Chili wonen zo’n 15.155.495 mensen, van deze 15.155.495 inwoners woont zo’n 84% in de buurt van een industriegebied en/of stad, met een klein rekensommetje kom je er dan achter dat zo’n 16% van de bevolking ergens anders woont, ergens anders is met name op het platteland. De bevolkingsdichtheid in Chili is 20 personen per km2. De condities van de grond in Chili zijn goed genoeg om producten op te kunnen verbouwen, maar er zijn wel veel reliëfvolle gebieden in Chili dit levert wel wat problemen op voor de boeren in Chili, maar ze kunnen nog wel gewoon producten verbouwen. Op het platteland worden zoals ik al zei wel wat producten geproduceerd, maar lang niet genoeg om te kunnen exporteren, Chili zou vanwege het klimaat en de vrij goede grond veel meer en hele andere producten kunnen producer dan de producten die ze nu produceren. Denk hierbij bijvoorbeeld aan producten die worden geproduceerd in de Middellandse Zee gebieden, zoals: sinaasappels en druiven. De producten die de Chileense landbouw oplevert zijn vooral producten Mediterrane landbouwbedrijven, en een paar producten van land/akkerbouwbedrijven. De producten worden vooral geproduceerd ten hoogte van Santiago. Zoals ik daarnet ook al zei produceren de boeren niet genoeg producten om te kunnen exporteren naar andere landen, meestal hebben ze nog maar net genoeg om de Chileense bevolking te kunnen ‘voeden’. De producten waar Chili bekend om is zijn de wijn en natuurlijk de Chilipeper (Chileense peper) (zie rechts). Industrie in Chili. In Chili zelf heb je wel een paar industrie gebieden maar dit zijn er niet echt veel en ze zijn niet zo groot, de apparatuur die er staat is vrij oud en niet handig meer voor de producten die men nu wil kunnen maken. Dit alles komt omdat Chili in 1932 dit heeft gebouwd, waarbij de organisatie CORFO (de maatschappij voor industrie) veel heeft geholpen, maar later maar weinig nieuwe apparatuur neer heeft gezet. In die tijd was het industriegebied van Chili modern en zo’n beetje de belangrijkste van Latijns-Amerika. Maar later ging dit steeds verder achteruit, dit kwam vooral doordat de concurrentie uit de andere landen te sterk was voor Chili. Mijnbouw en energiewinning in Chili. Zoals ik al zei heeft Chili veel grondstoffen en is koper daarvan de meest belangrijke en is dat altijd al geweest. Hoewel het productiecijfer in de loop der jaren ernstig is gedaald (in 1972 had Chili 74.4% van de wereldvoorraad van koper, maar in 1987 was dit nog maar 41.2%) heeft Chili nu weer een nieuwe koperlagen gevonden genaamd ‘El Abra’ waarvan word verwacht dat dit 40% van de wereldvoorraad) van de koper op kan brengen, in tonnen is dit zo’n slordige 700 ton kopererts. Tot 1966 waren de belangrijkste Chileense mijnen in de handen van de overheid van de VS, maar sinds 1971 zijn de grootste 5 mijnen in handen van het overheidsbedrijf ‘Codelco’. Naast de koper word er in Chili ook zilver, goud, molybdeen, aardolie, ijzererts en salpeter gedelft. Ook de ijzererts is een belangrijk export product voor Chili. In Chili word zo’n ¾ deel van de elektriciteit opgewekt door waterkracht. Bijna al deze energie word gebruikt door de koperraffinage. De waterkracht centrale Colbún-Machiruca aan de rivier Maule werd in 1985 in gebruik genomen en produceert ¼ deel van de totale waterkracht opgewekte energie van Chili. Chili vind dit nog niet genoeg en denkt nog wel meer dingen te kunnen bereiken zoals zonne-energie. Handelen. De landen die het meest belangrijk zijn voor Chili wat betreft de export zijn: Ø Japan Ø Argentinië Ø Brazilië Ø EU. Ø VS. Maar ook China word steeds belangrijker voor de Chileense export, China wil met name veel koper en nitraten kopen van Chili.De producten die Chili exporteert zijn vooral metalen en mineralen, houtproducten, vruchten en vis. Het overschot in de handel steeg van ruim 1 miljard dollar in 1986 naar ruim 2.5 miljard dollar in 1994. De belangrijkste landen voor de import ban Chili zijn: Ø VS. Ø Japan Ø Argentinië Ø Brazilië Ø Duitsland Ø Mexico Ø Italië De belangrijkste producten die Chili importeert zijn kapitaalgoederen, reserveonderdelen en levensmiddelen. De industrie in Chili produceert vooral koper, mineralen, visverwerking, vismeel, ijzer en staal, hout(producten), transportmiddelen, cement en textiel. De landbouw in Chili produceert vooral tarwe, maïs, druiven, bonen, suikerbieten, aardappelen, vruchten, veeteeltproducten (zoals runderen) en wol. Het geld wat in Chili word gebruikt is de Chileense pesto, die word verdeeld in 100 centavos.
Religie. Zo’n beetje 78% van de Chileense bevolking behoort tot de Rooms-katholieken. In 1833 werd in Chili het rooms-katholicisme dan ook tot staatsgodsdienst erkend. Zelf bij de grondwetswijziging scheiding van de kerk en de staat in Chili in 1925 doorgevoerd. In Chili heerst een groot gebrek aan priesters, zo’n 50% van de religieuze mannen in Chili is een buitenlander. De Rooms-katholieke kerken in Chili hebben veel hulp geboden bij het geven van onderdak aan de vervolgden van het militaire regime, en bij de zeer behulpzame werkzaamheden van het ‘Vicariaat van de Solidariteit’, dat in 1976 werd opgericht. Dit ontving in 1978 de vredesprijs van de VN. Verder is 6% van de bevolking protestants. En verder een nu nog kleine groep maar deze breid zich steeds verder uit, vooral onder de economisch gezien ‘zwakkere’ groepen, de Pinksterbeweging. Het verkeer in Chili. Het Chileense wegennet tussen de gebieden ‘La Serena’ en ‘Puerto Montt’ is redelijk goed ontwikkeld. Om vanuit Chili naar Argentinië te komen (of andersom) heb je maar 3 wegen tot je beschikking. De laatste jaren is de infrastructuur in Chili erg veel vooruit gegaan, de Chileense overheid heeft er nl. erg veel geld in geïnvesteerd. De spoorwegen zijn bijna helemaal in handen van de staat, maar er is wel een deel privatisering, net als de moderne toepassingen op en rond het stuur. Ook is er in Santiago een metro aanwezig sinds 1975. ook heeft Chili een eigen luchtvaart maatschappij nl. Linea Aérea Nacional of terwijl LAN, deze vliegmaatschappij land op alle belangrijke steden in Chili en vanuit Santiago naar allerlei bestemmingen in Latijns-Amerika, de VS en Europa vliegt . Ook heeft Chili 80 havens waarvan 15 grootte zeehavens, van deze havens in die van Valparaíso de grootste en ook de belangrijkste. Valparaíso is de hoofdstad van het gelijknamige gebied in het midden van Chili. De stad is een van de grootste steden van Chili. Visserij in Chili. In chili zijn veel wateren met vis en schaaldieren, hierdoor si er veel werk in de visserij en de visverwekkende industrie. Het belangrijkste gebied voor de visserij ligt in het noorden van Chili. En in het zuiden worden weer veel schaaldieren en weekdieren gevangen. De totale jaarlijkse productie is 6 tot 7 miljoen ton. Chili is de belangrijkste visserijnatie in
Latijns-Amerika, en heeft de leiding als het gaat over de wereld export van vismeel. Antofagasta, de voornaamste haven van Noord- Chili, exporteert koper, nitraten, zilver en zwavel uit het mineraalrijke Atacama. De stad was van Bolivia tot de Chilenen deze in 1879 bezetten, waardoor de oorlog om de Grote Oceaan uitbrak. Chili versloeg Peru en Bolivia in het conflict, won het waardevolle mijngebied en liet Bolivia geheel door land omsloten achter. leveranciers. Chileense regenwoud Gematigde regenwouden liggen aan de continentale westkusten, tussen 35 en 60 graden noordelijk en zuidelijk van de evenaar. Het klimaat in deze gebieden varieert maar weinig gedurende het jaar, waarin zware neerslag en vochtigheid een belangrijke rol spelen. Het zuiden van Chili en de kusten aan de Grote Oceaan van British Columbia en de staat Washington zijn twee gebieden waarin deze bossen voorkomen. Het zuiden van Chili kan bogen op een verscheidenheid aan naald- en loofbomen in het regenwoud, evenals op een afwisselende vegetatie, zoals deze kleurrijke klimplant. Granietwanden in Patagonië De loodrechte granietwanden van de Torres del Paine verheffen zich bijna 2.000 meter boven de Patagonische steppe. Deze scherpe rotspunten zijn, evenals de talloze bergmeren en uitgestrekte ijsmassa's in het district Patagonië in Chili, overblijfselen uit de laatste ijstijd.
De stenen hoofden van Paaseiland Op het Chil eense eiland Rapa Nui, ook wel Paaseiland genoemd, omdat de Europeanen hier voor het eerst landden op 1e Paasdag 1722, werden mysterieuze, stenen hoofden van onbekende oorsprong op familiebegraafplaatsen ontdekt. Ze symboliseren waarschijnlijk goden en voorvaderen. Deskundigen op dit gebied menen dat in de 18de eeuw de bevolking van Paaseiland te omvangrijk werd voor de natuurlijke hulpbronnen en de gevolgen van oorlogen en kannibalisme niet overleefde.