Cuba

Deze gunstige kunstmatige economische situatie heeft in twintig jaar tijd nauwelijks structurele verbetering gebracht. Wel is er zichtbaar aandacht besteed aan de uitbreiding van de citrusproductie, de veeteelt en de industriële ontwikkeling. Wie door de provincies Matanzas en Ciego de Avila reist, zal langs grote citrusplantages komen. Met moderne technologie is in de provincie Ciego de Avila de bananenteelt ter hand genomen. Pinar del Rio is vanouds de provincie van tabak. De Tabakproductie is tegenwoordig van belang in Santa Clara en Sanctie Spiritus. Grote coöperaties en staatsveebedrijven beheersen de economie in Cuba. In Camaguey is in de laatste decennia veel geïnvesteerd in veeteelt, verhoogde melkproductie van koeien en zeboes, dit werd mede mogelijk gemaakt door nieuwe technieken in de biotechnologie. Cienfuegos is hét bolwerk van de vernieuwing in Cuba. ECONOMISCHE SECTOREN. Na 1959 werd driekwart van Cuba's landbouwgrond onteigend en ondergebracht in grootschalige staatsboerderijen, analoog aan het Sovjet-voorbeeld. Deze hebben het beeld van het platteland decennia gedomineerd. Het aanzicht van de landbouwsector is echt dramatisch veranderd gedurende de speciale periode als gevolg van de maatregelen die werden genomen om de sterke daling van de Cubaanse oogsten enigszins te stagneren. Hoewel het aanbod van voedsel sinds de ergste jaren van het embargo enigszins is verbeterd, stemt de analyse droevig. Volgens een rapport zijn het aantal kippen tussen 1989 en 1995 met 58% afgenomen, de oogst van citrusvruchten daalde met 32%, viel de melkproductie terug met 40% en de eierproductie met 52%. In de jaren tachtig liepen er nog zo'n tien miljoen runderen rond en zijn dat er nu nog zo'n vijf á zes miljoen, de koeien zijn verhongerd óf geslacht als gebrek aan vlees. De Cubaanse overheid vindt dit een enigszins erge zaak, de Cubanen maken er een grapje over : je kunt beter een Cubaan doden dan een koe. De productie was dus met 40% teruggelopen, hierdoor was de overheid genoodzaakt in te grijpen en zijn productie wijze drastisch te wijzigen. Één maatregel was dat boeren hun vlees/groente overschotten direct mochten verkopen aan de klanten. Dit zorgde ervoor dat het aanbod direct met tientallen procenten steeg. De boeren kregen het een stuk beter na deze maatregel maar de gewone burger moest diep in zijn buidel tasten om een pond ham te kunnen betalen. Dit stond gelijk aan een weekloon. Belangrijker in macro-ecoomisch opzicht is de erkenning door de Cubaanse regering dat de staatssector de landbouwgrond niet efficienter kan beheren dan particuliere boeren en cooperaties. In 1997 had de staat zijn directe controle over de landbouwgrond al teruggebracht tot 25%, tegenover 75% in 1992. Sinds 1993 wordt land dat niet optimaal gebruikt wordt door staatbedrijven omgezet in zogenaamde basiseenheden voor Cooperatieve Productie (UBPC's), waarvan de leden het recht hebben om het land te verbouwen en eigenaar te zijn van de oogst. De UBPC's beheren nu meer dan één derde van de landbouwgrond. Cijfers in Granma onthulden dat slechts ongeveer 40% van de UBPC's winstgevend waren, maar dat neem niet weg dat deze cooperaties de productie van vele gewassen drastisch hebbn doen toenemen.
SUIKER. Cuba is een van ‘s werelds grootste producenten van suiker, het belangrijkste landbouwgewas van het eiland sinds de vroege koloniale tijd. Suikerriet beslaat nog altijd meer dan 50% procent van de landbouwgrond. De olie-voor-suiker overeenkomst met de Sovjet-Unie leek een profijtelijke zaak zolang Cuba zeven miljoen ton suiker per jaar produceerde, maar liet het eiland ontredderd achter toen de USSR verloren ging. In de eerste plaats sloot de olie-suikerhandel Cuba op in een monocultuur van een landbouw product waarvoor vandaag de dag de afzet prijzen op de markt vreselijk laag zijn. In 1959 werd de suikerindustrie gemechaniseerd, en een aantal jaren later geruineerd door tekorten aan brandstof en reserve onderdelen. De Cubaanse regering lijkt vastbesloten om de oogst terug te brengen op het peil van zeven miljoen ton ruwe suiker in plaats van vier ton. Er zijn miljoenen nodig om de versleten fabrieken weer de moderniseren en nieuwe technieken in te voeren. Ook de machines zijn nodig aan vervanging toe, het oogsten zelf is een groot probleem het leger moet ingezet worden om alle suiker van het land af te krijgen. GEGEVENS VAN DE CIA. http://www.cia.gov/cia/publications/factbook/geos/cu.htm. GDP: purchasing power parity - $32.13 billion (2003 est.) GDP - real growth rate: 2.6% (2003 est.) GDP - per capita: purchasing power parity - $2,900 (2003 est.) GDP - composition by sector: agriculture: 5.5% industry: 26.9% services: 67.6% (2003 est.) Investment (gross fixed): 10.1% of GDP (2003) Population below poverty line: NA
Household income or consumption by percentage share: lowest 10%: NA
highest 10%: NA
Inflation rate (consumer prices): 4.1% (2003 est.) Labor force: 4.58 million
note: state sector 78%, non-state sector 22% (2003 est.) Labor force - by occupation: agriculture 24%, industry 25%, services 51% (1999) Unemployment rate: 2.6% (2003 est.) Budget: revenues: $17.21 billion
expenditures: $18.28 billion, including capital expenditures of NA (2003 est.) Agriculture - products: sugar, tobacco, citrus, coffee, rice, potatoes, beans; livestock
Industries: sugar, petroleum, tobacco, construction, nickel, steel, cement, agricultural machinery, pharmaceuticals

Industrial production growth rate: 2.4% (2003 est.) Electricity - production: 14.38 billion kWh (2001) Electricity - consumption: 13.38 billion kWh (2001) Electricity - exports: 0 kWh (2001) Electricity - imports: 0 kWh (2001) Oil - production: 50,000 bbl/day (2001 est.) Oil - consumption: 163,000 bbl/day (2001 est.) Oil - exports: NA (2001) Oil - imports: NA (2001) Oil - proved reserves: 532 million bbl (1 January 2002) Natural gas - production: 600 million cu m (2001 est.) Natural gas - consumption: 600 million cu m (2001 est.) Natural gas - exports: 0 cu m (2001 est.) Natural gas - imports: 0 cu m (2001 est.) Natural gas - proved reserves: 42.62 billion cu m (1 January 2002) Current account balance: $-273 million (2003) Exports: $1.467 billion f.o.b. (2003 est.) Exports - commodities: sugar, nickel, tobacco, fish, medical products, citrus, coffee
Exports - partners: Netherlands 21.8%, Canada 16.2%, Russia 10.7%, Spain 8.7%, China 7.3% (2003) Imports: $4.531 billion f.o.b. (2003 est.) Imports - commodities: petroleum, food, machinery and equipment, chemicals
Imports - partners: Spain 16.6%, Venezuela 12.5%, Italy 8.6%, US 8.5%, China 7.7%, Canada 5.4%, Mexico 5.3%, France 4.9% (2003) Reserves of foreign exchange & gold: $582 million (2003) Debt - external: $12.52 billion (convertible currency); another $15 billion -$20 billion owed to Russia (2003 est.) Economic aid - recipient: $68.2 million (1997 est.) Currency: Cuban peso (CUP) Currency code: CUP
Exchange rates: Cuban pesos per US dollar - 1.0000 (nonconvertible, official rate, for international transactions, pegged to the US dollar); convertible peso sold for domestic use at a rate of 27 pesos per US dollar by the Government of Cuba (2002) Uit deze gegevens blijkt dat Cuba niet echt te vergelijken van met andere ontwikkelingslanden, ook de bevolking en medicatie is staat bijvoorbeeld gelijk aan menig andere europeesland. Cuba is dus een uniek land en valt niet te vergelijken met andere ontwikkelingslanden. Het karakter van de economie. 1.De markt is vooral staatsgeleid, buitenlandse investeerders zijn aanwezig maar worden door de staat afgewezen of toegelaten. 2.Cuba levert vooral eindproducten het aanbod is niet gevarieerd; suikerriet wordt deels verwerkt en deels als eindproduct geleverd, Cuba levert sigaren, nikkel, vis, citrusvruchten, koffie en geneesmiddelen als eindproducten. 3.De export is vrij eenzijdig en Cuba fungeert ook niet als doorvoerland. 4.Cuba moet redelijk veel importeren, vooral als het gaat om voedings- en levensmiddelen, petroleum en machines. zo'n 40% van het consumptiegoed wordt geïmporteerd. 5.Er is sprake van een informele sector, alles wat met de Pesos wordt betaald is officieel zwart, ook wordt er veel illegaal consumptiegoed zwart verhandeld. 6.Typische producten van het land zijn sigaren en de suiker. De arbeidsmarkt. 1.Het land levert geen arbeidskrachten aan het buitenland. 2.Het land maakt geen/nauwelijks gebruik van gastarbeiders. 3.2.6% van de bevolking is werkloos. 4.Sociale voorzieningen zijn er Cuba genoeg. De gezondheidszorg is geheel gratis en er komt elk halfjaar een huisarts op huisbezoek. Het water kan echter in de zomer een probleem vormen, ook overdag draait de overheid letterlijk de kraan dicht en is er geen water meer te bekennen in de huizen, in hotels is het echter geen probleem om water te krijgen, het is alleen niet drinkbaar in Cuba. Verder kent het Cubaanse
sytseem dezelfde opvang als wij kennen, qua tehuizen, opvang, danklozen enz. Gevangenissen zijn er wel smerig, en gevangenen worden niet altijd goed behandeld.
BNP. 1.de omvang van het BNP bedraagt jaarlijks 32,13 miljard Amerikaanse Dollar. 2.De economie kent een groei van 2.6% per jaar en de industrie een groei van 2.4% per jaar. 3.De samenstelling; landbouw 5.5%, 26.9% industrieel, dienstverleningen 67.6% Economische relaties. 1.Cuba heeft lang met de Sovjet-Unie samengewerkt maar dit is lang niet meer de grootste export en importeur van Cuba. Het land kent op dit moment geen economische samenwerkingsverbanden. 2. Het land is niet hulpverlenend/hulpontvangend. 3.De betalings balans is op dit moment -273 miljoen. Over de handelbalans is niets overbekend, het land neemt geen deel van een wereld markt. Er is ook geen sprake van ruilvoet, vroeger wel met de Sovjet-Unie.