De mantelbaviaan

Het leefgebied De bavianen zijn echt savannedieren. Ze houden erg van bomen, want daar kunnen ze onder rusten en als er gevaar is kunnen ze vluchten. Mantelbavianen hebben geen lange armen om door de bomen te slingeren, ze hebben ook geen grijpstaart. De mantelbavianen komen in de volgende drie plaatsen voor: Noordelijk Somalia, Eritrea en in het Zuidwesten van Arabië. Waar ze wonen komen vooral grassen en doornstruiken voor. De mantelbaviaan is ook een typische bewoner van rotsachtige streken, die zelfs hoge, kale en loodrechterotswanden kan beklimmen. De bavianen leven in een harem, dat is een groep bavianen met een mannetje als baas. Al die bavianen blijven altijd bij elk
aar. In Oost- en Zuid Afrika bestaan de harems uit ongeveer twintig tot tachtig bavianen. Maar in Eritrea, Somalia en Zuidwest-Afrika komen harems voor van wel hondervijftig stuks. Binnen de harem is het aantal mannetjes en vrouwtjes meestal gelijk.
Familie Bavianen horen bij de afdeling gewervelden, de klasse zoogdieren, de orde primaten en de familie meerkatachtigen. Er bestaan acht soorten bavianen. De eerste soort is de mantelbaviaan (papio hamadryas), een vrij kleine soort met een mantel die bestaat uit lange manen. De tweede soort is de anubisbaviaan (P. anubis) deze soort is veel groter dan de mantelbaviaan en is olijfgroen van kleur en zijn ziteelt en gezicht zijn zwart. De derde soort is de sfinxbaviaan (P. papio) dit is weer een kleinere soort met manen en een rood ziteelt. De vierde soort is de langarmbaviaan (P. cynocephalus) met lange poten zonder manen en is geelachtig van kleur. De vijfde soort is de dwergbaviaan (P. kindae) en zijn naam zegt het al hij is erg klein, hij heeft ook een korte snuit. De zesde soort is de kalahari-chacmabaviaan (P. ruacana) hij is bruinachtig, heeft een lange snuit en een lange haarkuif aan nek en schouders. De zevende soort is de grijsvoet-chacmabaviaan (P. griseipes) hij is donkergeel van kleur en is groter dan de vorige. De achtste soort heet de beerbaviaan (P. ursinus) hij is zwartbruin van kleur en heeft zwarte handen en voeten. Hij is de grootste van alle bavianen. Het gedrag De groep waar de mantelbavianen in leven noem je een harem. De haremleider is een mannetje, hij heeft meerdere vrouwtjes en houdt al die vrouwtjes dicht bij zich. Als er één weg loopt roept hij haar zonodig tot orde. Het gedrag van de baviaan wijkt af van de andere bavianen. Maar meestal zijn bavianen aardig tegen hun haremgenoten. Dat blijkt uit het vlooien, deze huidverzorging heeft niets te maken met vlooien of andere insecten. Maar versterkt de band tussen de apen. Het vrouwtje Het vrouwtje wordt net als het mannetje twintig tot dertig jaar. Meestal worden de vrouwtjes 1,2 meter lang, en ongeveer tien kilo. Haar staart wordt ongeveer 60 tot 70 centimeter lang en haar hoogte is 40 tot 60 centimeter. Haar manen hebben de kleur bruin. Het vrouwtje en mannetje hebben allebei kolossale manen die in het midden van de rug eindigen. Bij beide zitten op de rest van het lichaam korte haren. De kleur van hun gezicht is roze-achtig en hun ziteelt is rood. Als het vrouwtje jong is leeft ze midden in de groep en kijkt ze toe hoe je een jong moet verzorgen. Als het vrouwtje ouder wordt mag ze steeds meer doen, iets later mag ze bijvoorbeeld het jong vasthouden. Hierdoor weet ze voor later als ze zelf een jong krijgt hoe ze hem moet opvoeden. Het jong moet in het begin bij de echte moeder blijven zodat het jong weet wie de moeder is. Voor de positie van het vrouwtje is haar plaats in de rangorde van de harem belangrijk. Maar of ze nou 1e, 2e of 5e vrouw is in een harem. Als een lagergeplaatst vrouwtje door een hogergeplaatste mannetjes baviaan wordt meegenomen, wordt ze misschien het 1e vrouwtje van dat mannetje. Dat vrouwtje wordt dan ook hoger geplaatst. Het mannetje Het mannetje wordt dus ook tussen de 20 en 30 jaar. Het mannetje wordt ongeveer 1,5 meter lang en ongeveer 20 kilo zwaar. Zijn staart wordt 60 tot 70 centimeter lang en hij wordt meestal 40 tot 60 centimeter hoog. De manen van het mannetje hebben de keur grijs. Het mannetje groeit sneller dan het vrouwtje, hij wordt dan ook groter. Als het mannetje nog jong is speelt hij met andere jonge bavianen steeds wildere spelletjes. Soms wordt het te wild en krijgen ze op hun kop van een oudere mannetjes baviaan. De jonge mannetjes baviaan wordt steeds meer buiten de groep gedreven, dit vindt hij wel prettig want daar kan hij harder rennen. ‘s Avonds zitten de mannetjes bij elkaar, de jonge mannetjes baviaan heeft niks te vertellen. Maar hij leert de volgende dingen: hou het vrouwtje achter hem aan komt lopen, hoe sterk ieder mannetje is en hij leert hoe sterk hij zelf is. Een mannetjesbaviaan heeft meestal meerdere vrouwtjes. Maar eerst blijft hij heel lang vrijgezel. Hij neemt soms ook een vrouwtje over van een ander ouder mannetje. Een mannetje begint een harem door enkele jongere vrouwtjes aan zich te binden. Als het mannetje sterker wordt of anders gezegd als zijn aanzien groeit, groeit ook zijn aantal vrouwtjes. Een flinke baas heeft soms wel zeven vrouwtjes. Maar deze baas wordt ook ouder, dus bij hem gaan ook de jongere vrouwtjes weg. Zij zoeken een ander jonger veelbelovend mannetje op. Het voedsel De mantelbavianen eten planten, fruit, insecten en kleine zoogdieren. De bavianen grijpen de insecten zo uit de lucht. De mantelbavianen zijn het grootste deel van de dag eten aan het zoeken. De mantelbavianen hebben net als hamsters wangzakken waarin ze voedsel kunnen opslaan. Het leefgebied waar de bavianen in leven noem je een territorium, de bavianen trekken het hele jaar door hun eigen territorium. In dat territorium slapen ze altijd op de zelfde plek, zoeken dezelfde drinkplaats op en eten ook op dezelfde plek. In het gebied de savanne heb je ook hele droge tijden, dan is er niet veel voedsel. Maar na die tijd komt er meestal en periode (dat wil zeggen drie dagen) met bijna alleen maar regen. De struiken zitten dan vol met heerlijke bessen. Een paar maanden later hangen er lekkere vruchten aan de bomen zoals: wilde vijgen en apebrood. Soms zitten er ook nieuwe blaadjes aan de bomen, dat vinden ze ook heel lekker.
Hoe het jong opgroeit Als het jong wordt geboren heeft het een roze gezicht, grote roze oren en zijn/haar vacht is zwart. Het jong houdt zich aan de rug van zijn moeder, hij moet zich goed vasthouden. Want als er gevaar is en zijn moeder moet vluchten mag hij er niet afvallen. De moeder zorgt heel goed voor het jong en de eerste week mag er niemand aan haar jong komen. Daarna mogen ook andere vrouwtjes hem vasthouden, zo leert het jong ook andere vrouwtjes kennen. Al die andere vrouwtjes zijn erg aardig en de mannetjes verdedigen alle jongen heel fel. Het belangrijkste voor het jong is vasthouden en drinken. Na vier maanden
Het gezicht en de vacht zijn beide lichter van kleur geworden. De andere vrouwtjes hebben minder belangstelling voor hem/haar, de mannetjes moeten nu meer opletten. Hij/zij speelt nu ook met andere jonge bavianen. Als de harem op stap gaat, gaat het jong op de rug bij zijn moeder. Als jonge bavianen spelen en de haremleider komt eraan houden ze meteen op met spelen (uit respect). Somt gaat die haremleider dan zitten dat betekent dat hij de jonge bavianen beschermt. Na tien maanden
De baviaan ziet er nu volwassen uit, maar hij is nog niet volwassen. De jonge baviaan is nu steeds vaker van zijn moeder weg. Maar is ook vaak lastig, dan komt er een oudere mannetjes baviaan en bijt de lastige baviaan (hij bijt niet hard). Hij is daar nu voor gestraft, die lastige baviaan voelt zich ook schuldig. Na twee jaar
De baviaan drinkt nu niet meer bij zijn moeder. Ze leren nu ook lid te worden van de groep. Vanaf nu is het belangrijk of je een mannetje of vrouwtje bent. Na 5 jaar
De baviaan is nu volwassen.