Feitelijke gegevens
- 4e druk, 2024
- 230 pagina's
- Uitgeverij: Querido
Flaptekst
Jip heeft een opdracht van school voor de meivakantie: teken een zelfportret. Dat zou simpel moeten zijn voor iemand die zo goed kan tekenen. Toch blijven Jips gedachten maar afdwalen. Naar de nieuwe jongen in de klas, naar meikevers en vuurvliegjes, naar het feest komende vrijdag, en vooral naar de jongen die Jips wereld voor eens en voor altijd veranderde: Oever.
Eerste zin
Je zal je wel afvragen wat ik bij jou in de straat deed? Niks. Ik kwam er gewoon toevallig langs, toen ik van oma terugfietste. Nou ja, toevallig. Ik moest er wel een beetje voor omfietsen. Meer nog dan ik dacht eigenlijk.Samenvatting
Vrijdag : tekening meikever
Jip zit in de tweede klas van de middelbare school. Ze heeft een buitengewone interesse voor insecten, in het bijzonder voor meikevers. De tekening daarvan staat op de cover van het boek en siert ook hoofdstuk 1 op. Voor tekenen moet Jip een opdracht maken in de meivakantie: een zelfportret tekenen. Dat gaat haar voorlopig niet gemakkelijk af. Jip vertelt ook over Oever, een jongen met wie ze vroeger optrok. Maar hij is er niet meer. Waarom hij verdween wordt vooralsnog nog niet verteld. Ze was op de basisschool juist voor hem een jaar blijven zitten, zodat ze weer bij elkaar in de klas kwamen.
Zaterdag: tekening een leeg blad
Jip heeft meivakantie, ze verveelt zich en mist Oever. Ze vertelt een verhaal van de boze buurman die Oever De Dood noemde. Ze doet verder niets tot ergernis van haar ouders. Ze zou best de kinderen van haar klas kunnen tekenen, maar een zelfportret is vooralsnog niet mogelijk.
Zondag : tekening Steen
Ze is door klasgenoot Joey uitgenodigd voor een feestje later in de week, maar ze weet niet of ze gaat. Misschien wel als de nieuwe jongen op we ze verliefd is, ook gaat. (Ze spreekt die steeds met 'jij'' aan) Haar ouders gaan wandelen, maar ze wil niet mee. Ze denkt aan Oever met wie ze altijd ging voetballen. Of bij de glijbaan spelen die de gemeente nu weg wil halen. In de omgeving is een wijk die sterk verpaupert. Er wordt veel gesloopt en Jip is een echte sloopspotter. Haar ouders lijken bij terugkomst ruzie te hebben. Jip weet niet waarom.
Maandag: tekening paardenbloem
Jip heeft belangstelling voor biologie en insecten. Haar biologieleraar geeft haar soms boeken, met onderwerpen uit de biologie. Ze wil eigenlijk best tekenen. Jip vraagt over het verschijnsel liefde op het eerste gezicht. Haar vader zegt dat het heus niet erg is als ze op meisjes zou vallen.
Dinsdag : tekening: gevonden blauwe scherven
Jip heeft scherven gezocht op het veld in de verloederde buurt. Ze kan zichzelf nog niet tekenen: ze is verliefd op de jongen uit haar klas. Toen ze zeven was, was ze ook verliefd op een jongen. Dat was Oever met wie ze vaak voetbalde. Ze gaat ook naar hem kijken als hij speelt. Op een bepaald moment is hij verdwenen en komt hij niet meer langs.
Jip gaat naar buiten(het veldje) en ze komt 's avonds te laat thuis. Haar moeder is boos en ze krijgt huisarrest.
Woensdag: tekening schelp
Jip vindt huisarrest helemaal niet erg. Ze kan zo lekker dagdromen. Ze heeft ook wel eens iets gedaan met Joey (zoenen). Ze wil in haar hoofd een rondleiding geven aan 'jij' of aan de leraar bio. Aan het einde van de dag is het huisarrest wel saai. Ze heeft een droom over insecten waarin ze een lieveheersbeestje gijzelt en andere insecten daarop reageren.
Donderdag : mislukte tekening zelfportret
Jip heeft een rothumeur, want haar tekening is mislukt. Ze vindt dat ze de opdracht niet kan maken en saboteert eigenlijk. Ze heeft drie jaar op tekenles gegeven. Ze komt daar tot de conclusie dat ze eigenlijk geen kunstenaar is. Die kunnen namelijk wel zelfportretten maken.
Jip gaat op bezoek bij haar oma die dement wordt. Er wordt gebeld: oma noemt Jip Aaron. Oma ziet haar dus ook al als een jongen.
Vrijdag: tekening van een robot sleutelhanger
Jip wil nu toch naar het feestje van Joey. Moeder wil het niet toestaan, vader wel. Ze wil ook drank meenemen, wat haar moeder helemaal niet wil. Ze krijgt van vader een fles gemberlimonade mee. Ze gaat naar het feestje. Het gaat een beetje mis; iemand zegt tegen haar: "Ben jij het broertje van Tobias?" Ze vlucht naar de wc en klimt door het raampje naar buiten. Ze denkt even dat ze Oever ziet zitten, maar die is er niet. De 'jij-jongen' op wie ze verliefd is, is er wel. Hij gaat wat voor haar te drinken halen en een andere jongen (die van het broertje van Tobias) komt bij haar. Waarschijnlijk zoenen ze met elkaar, wat natuurlijk niet de bedoeling is.
Zaterdag : tekening afgebroken koekoek van de klok
Waarschijnlijk heeft Jip toch wel wat gedronken, want ze fietst slingerend naar huis. Ze wordt door haar vader opgewacht, die haar meteen naar bed stuurt.
De volgende morgen denkt ze aan het feit dat ze door steeds meer mensen voor een jongen wordt aangezien, vanwege haar jongensachtige uiterlijk. Ze geeft voorbeelden.
's Avonds gaan haar ouders naar een feestje. Jip is blij dat ze alleen thuis kan blijven. Je denkt na over Oever. Die is bij zijn vader gaan wonen en vertrok met het vliegtuig.
Maar dan staat de jongen op wie ze verliefd is voor de deur. Ze gaan samen naar het veldje waar Jip graag naar toe gaat. Ze zoenen.
Zondag : tekening eitje
Ze hebben gezoend, maar het voelt niet goed bij Jip. En ze fietsen allebei naar hun eigen huis. Op zondag denkt ze na. Op de basisschool werden groepen gevormd: jongens en meisjes. Jip bleef meestal als enige over. "Ze was het restje."
Maar met Oever erbij veranderde haar eenzaamheid.
(blz. 227: "Ergens wist ik het altijd al. Dat ik geen meisje ben. Dat ik een jongen ben. Het zat gewoon tussen kwijt en bewaard in.")
Het wordt ochtend. Jip gaat naar haar kamer om een zelfportret te maken. Nu ze weet wat ze is, kan ze het maken.
Slottekening: Dit is Jip.
Personages
Jip
Jip is vijftien jaar, zit in de tweede klas van het vo. Ze is een introvert meisje, maar wel een denkertje en gezegend met een droge humor. Ze heeft tekentalent, maar kan geen zelfportret tekenen. Gaandeweg snappen we waarom dat is. Jip twijfelt sterk aan haar identiteit: is ze wel een meisje of toch een jongen? Steeds meer mensen in haar omgeving zien haar als een jongen (de korte haardracht, de voetbalmanie) Ze is een puber, zoent ook met een paar jongens, al is dat niet zo'n succes. Ze voelt zich snel ongemakkelijk tussen andere mensen en klasgenoten. Voor de natuur en vooral de dierenwereld (insecten) gaat wel haar hart open. Ze is een buitenstaander vergeleken bij haar klasgenoten. Symbolisch: toen er klasgenoten verdeeld werden over jongens en meisjes, bleef zij over. Ze was 'een restje'. Ze was feitelijk een eenzaam 'restje, maar Oever haalde haar uit haar isolement'. Jammer genoeg verdween die uit haar leven.
Quotes
"Een meikever. Normaal hoor je meikevers wel aankomen. Dat vind ik leuk aan ze, dat het klinkt alsof ze ondanks hun vleugeltjes kunnen vliegen, in plaats van dankzij. Een vliegende meikever snort, bromt, pruttelt en hapert voorbij. Maar deze was te voet, nee, te pootjes in alle rust naar mijn veters toe gekropen." Bladzijde 8
"Een gezicht dat mij nieuwsgierig aankeek, een mond die openging en een stem, jouw stem die ei dat het jou eerste dag hier was. Dat je van de conciërge had gehoord dat je in dit lokaal moest zijn." Bladzijde 62
"Na de wedstrijd voorde zomerstop zei Oever dat hij me vanaf het nieuwe seizoen voortaan thuis zou komen ophalen. Dat ik niet meer op zijn stoep op hem hoefde te wachten. Dat dat handiger was. Oever kwam niet. Hij belde nooit meer aan." Bladzijde 105
"Hij vertelde me dat ze hem homo noemen. Hij zei geen homo, hij zei flikker, dat ze hem flikker noemen, omdat het meisje dat altijd naast het veld stond om naar hem te kijken, het meisje dat zijn voetbaltas droeg, het meisje dat op zijn verjaardag kwam en er gewoon altijd was, dat die eruitziet als een jongen." Bladzijde 194
"Want toen halverwege de basisschool opeens de jongens en de meisjes zich als vanzelf in twee groepen splitsten, bleef ik over. Ik ga je niet vertellen hoe het voelde om een restje te zijn." Bladzijde 223
Thematiek
Het zoeken naar je identiteitJip twijfelt aan haar identiteit. Is ze een meisje of is ze een jongen.? Ze heeft uiterlijke kenmerken van een jongen en ze merkt gaandeweg haar jonge leven dat meer mensen vinden dat ze een jongen is. De jongens van de voetbalclub, een jongen op het schoolfeestje, zelfs de demente oma van Jip ziet haar soms aan voor een neefje Aaron. Valt ze op jongens of valt ze op meisjes? Ze raakt twee keer verliefd op een jongen: op Oever en op de nieuwe jongen in de klas, die ze steeds met 'jij' aanspreekt.. Ze zoent met hem. Mooi symbolisch wordt de situatie afgeschilderd in relatie met de tekening van het zelfportret. Omdat Jip twijfelt aan haar seksuele geaardheid of het genderfenomeen, is ze niet in staat een zelfportret te schilderen. Tot ze weet wie ze eigenlijk is. Dan is de afbeelding op de laatste bladzijde duidelijk. Jip is een jongen.
Motieven
Schoolleven
School heeft een belangrijke rol in het bewustwordingsproces van Jip. Ze ontmoette er Oever, en toen hij was blijven zitten, wilde ze dat ook. Op school worden automatisch de groepen in jongens en meisje verdeeld. Jip bleef over: ze was een restje. Er komt een nieuwe jongen op school (de 'jij' in het verhaal ) op wie ze verliefd raakt en met wie ze ook een keer zoent. Op school geniet ze ook van de biologieles: ze steekt veel op over insecten en met de leraar heeft ze een goede band.
Dierenliefde
Jip heeft veel op met dieren en vooral met insecten. Zo is ze gek op meikevers. De cover heeft een afbeelding van de meikever. In het hoofdstuk Woensdag onderdeel 8 droomt ze van insecten: ze gijzelt een lieveheersbeestje. Als ze een blaffende hond in een auto opmerkt, spaart ze voor de hond de worst uit haar mond.
Ouder-kindrelatie
In de weinige situaties waarin door Jip over (en met) haar ouders wordt gesproken, blijkt wel dat haar moeder streng voor haar is. Zo mag ze niet te laat thuis komen, liever niet naar een feestje gaan, niet drinken. Bij overtreding wordt ze gestraft: ze krijgt huisarrest, omdat ze te laat is. Haar vader is veel gemakkelijker: hij straft niet, vindt dat ze wel naar een schoolfeestje mag gaan en hij geeft haar een fles gemberlimonade mee. Als ze te laat (en een beetje dronken) thuiskomt, laat hij haar naar de kamer gaan. In één van de hoofdstukken wordt verteld dat vader en moeder na de wandeling op zondag ruzie hebben. Maar geheel volgens de vertelstijl van Volbeda wordt dat verder niet uitgewerkt. Het zou best kunnen zijn dat het huwelijk van Jips ouders niet heel goed is. Ze zitten vaak niet op dezelfde golflengte, zeker waar het de opvoeding van Jip betreft.
Verliefdheid
Jip was eerst verliefd op Oever met wie ze speelde en voetbalde en ze ging ook naar zijn voelbalwedstrijden kijken. Totdat hij het haar verbood, omdat ze hem op 'de voetbal ' een homo noemden, want zijn vriendinnetje was eigenlijk een jongetje. Op school komt er een nieuwe jongen in haar klas. Ze spreekt hem toe in haar dagboek met 'jij'. Ze wordt verliefd op hem en rijdt enkele keren per dag langs zijn huis. Aan het einde van deze korte romen zoenen ze elkaar. Maar dat geeft toch geen goed gevoel. Blz. 207: "En toen zoenden we. Zo eindigt dit. Met een zoen."
Coming of age
Het zoeken naar je identiteit hoort bij het proces van volwassenwording. Daarom is ook coming of age een motief in dit boek.
Eenzaamheid/isolement
Jip is eigenlijk een eenzaam meisje. Ze is een beetje vreemd. Het is Oever die haar eenzaamheid op school oplost. Jammer genoeg verdwijnt hij weer uit haar leven.
Titelverklaring
Oever is de naam van de jongen die Jip vroeger kende en met wie ze voetbalde.. Hij is ineens uit haar leven verdwenen.
Structuur & perspectief
De structuur van het boek is dat de hoofdstukken van de ene week vrijdag tot aan de andere week zondag beschrijven. . Deze hoofdstukken dragen de naam van de dag waarop Jip vertelt. Deze tien hoofdstukken worden onderverdeeld in heel korte genummerde subhoofdstukken. Dat zijn er in totaal 90. Het zijn eigenlijk brieven aan een jongen op wie ze verliefd is. Het heeft als boekje daarnaast iets weg van een dagboekroman.
Elk hoofdstuk begint met een tekening die Jip heeft gemaakt: o.a. een meikever, een steen, een paardenbloem, een schelp. Helemaal aan het eind tekent Jip een portret van zichzelf. Dat was een tekenopdracht van school. Het lukt haar eerst niet om die tekening te maken.
Jip vertelt in de ik-vorm, afwisselend in de o.t.t en de o.v.t.
Decor
Over het geografische decor valt weinig te vertellen. De lezer weet niet welk dorp of stad de woonplaats van Jip is. Trommelen en Houtse Boys zijn waarschijnlijk fictieve namen.
De symbolische ruimtes zijn het huis waarin ze woont, de buurt waarin het huis staat en de school. In de buurt is een wijk die gesloopt wordt. Het is wel de wijk waarin Jip zich vaak terugtrekt op een veldje.
Over de tijd valt alleen te vermelden dat er tien dagen in de meivakantie worden beschreven. Maar je weet niet in welk jaar dit verhaal speelt. Er zijn ook weinig gegevens in de tekst om het jaar te achterhalen.
Stijl
De stijl van Ludwig Volbeda is schitterend. De meeste zinnen zijn kort, hij laat daarnaast veel aan de fantasie van de lezer over. Hij laat zaken onbenoemd. Een voorbeeld daarvan is dat de ouders van Jip op zondag ruzie hebben en ook Jip weet niet wat de aanleiding daarvoor is.
Een ander voorbeeld is dat je niet weet waarom Oever zo plotseling uit Jips leven is verdwenen.
Aan het einde vertelt Jip dat hij bij zijn vader is gaan wonen en met het vliegtuig is vertrokken. Heel subtiel.
Het taalgebruik doet oook pooëtisch aan met fraaie metaforen:
Voorbeelden:
- (blz. 39: "Tijdens de toets kijk ik soms op en zie ik hoe ze zachtjes zit te schrijven. Ira, de levende metronoom van 2BA")
- (blz. 105:"Maar Oever was een waakvlammetje op het veld. Pas als ik weg was, sprong hij aan.")
- (blz. 107:" Op het muurtje rond de voortuin lag een bosje uitgetrokken onkruid. Het leek een kapotgestampt bruidsboeket.")
- (blz. 146 : Oever die riep dat hij een rups zag lopen, een rups die eruitzag als een kruipend speldenkussen. Oever die vroeg ik een wenkbrauw was verloren.
Bijzonder is ook dat Jip een bepaalde (droge) vorm van humor heeft. Voor haar/zijn leeftijd is dat wel vrij uniek.
Voorbeelden:
- (blz. 72:: Vanuit een wand van nepplanten stapte Darius naar voren. Niemand had hem daar zien staan, als Darius een insect was, dan was hij een wandelende tak.")
- (blz. 79:" Soms vraag ik me af wat er eerder weer teruggroeit. Mijn haar of het goede humeur van mijn moeder.")
- (blz. 80: "Er hing geen thermometer in de keuken maar anders gaf die het vriespunt aan.")
- (blz. 95: "Je boog je naar voren, je hing over mijn schouder heen, las het onderschrift voor. Jammer dat de letters niet nog kleiner waren.")
(blz. 112:""Jip, jij krijgt de zolder." Blijkbaar schoven de planeten en de maan die dag precies op één lijn, of stonden alle zenuwcellen in mijn moeder exact waterpas, ik weet het niet.")
Bijzonder zijn natuurlijk ook de tekeningen aan het begin van elke verteldag. Maar ja, de schrijver is natuurlijk ook een heel bekende illustrator van boeken.
Slotzin
"Wat ga je doen?" "Tekenen", antwoord ik dan. Een zelfportret maken.Bijzonderheden
Regenboogboek van het jaar 2024
In 2024 gingen Hebban.nl en queer magazine Winq voor de tweede keer op zoek naar het mooiste Regenboogboek van het Jaar, de publieksprijs voor het beste LHBTIQ+-boek van het afgelopen jaar. Dit keer kon je voor het eerst stemmen op een lijst van acht genomineerden per categorie, of een vrije keuze aangeven. De genomineerden werden geselecteerd door de redacties van Hebban en Winq, in samenwerking met boekhandel De Queer Boekenkast.
De jury koos Oever.
Beoordeling
Prachtig boekje van de debuterende Ludwig Volbeda. Op subtiele wijze komt de lezer te weten wat de genderproblemen zijn van Jip.De symboliek met het moeizaam gemaakte zelfportret voor school is daarbij keurig uitgewerkt.
Terecht gekozen als Regenboogboek van het jaar 2024.
Geschikt voor de middenbouw van havo/vwo, maar zeker ook geschikt voor de bovenbouw. Ouders zullen zich er ook mee kunnen vermaken.
Recensies
"De stijl en de ontdekkingstocht die ook de lezer moet afleggen zorgen ervoor dat Oever ook een fantastisch boek is voor volwassenen en dus alle leeftijden kan aanspreken. De illustraties zorgen voor enkele rustmomentjes, maar de ultieme illustratie – het zelfportret van Jip- zorgt ook voor meer begrip en vervolledigt het verhaal. Oever is een mooi en aangrijpend relaas van de zoektocht naar zichzelf zonder ook maar melig te worden. De sobere, maar rake stijl zorgt voor een unieke en authentieke leeservaring en is een must-read voor elke tiener die worstelt met zichzelf." https://jong.literairnede...enbeentje/
"Oever draait dus heel nadrukkelijk om het zoeken naar identiteit, waarbij de lezer een kleine voorsprong heeft op de sympathieke hoofdpersoon die houdt van tekenen, een voorliefde voor kevers heeft en zich graag terugtrekt op een afgelegen veld. De omgang met haar klasgenoten is wat moeizaam. De enige reden om naar een feestje van een van hen te gaan is de kans om de nieuwe jongen op wie ze verliefd is te ontmoeten. Het levert een sterke scène op waarin Jip zich verschanst op de wc en via het raampje het feest weet te ontvluchten." https://www.tzum.info/202...eda-oever/
"Volbeda’s schrijfstijl sluit aan bij zijn manier van tekenen: precies en op de vierkante millimeter nauwkeurig, met toch ruimte voor invulling van de lezer. Het is ingehouden en gedoseerd proza, waarin veel tussen de regels valt te lezen en vrijwel alles een meervoudige betekenis en lading lijkt te hebben, tot en met de titel aan toe. Oever kent niet echt een gelijke binnen de Nederlandse jeugdliteratuur. Het doet qua thematiek denken aan sommige boeken van de Zweedse schrijver Peter Pohl (We noemen hem Anna en Jan, mijn vriend). Net zo persoonlijk, dicht op de huid en kwetsbaar. Maar minder pijnlijk en somber. Het verhaal van Jip is allesbehalve uitzichtloos. Het is een zoektocht met een zeker optimisme die uitmondt in het getekende zelfportret dat de adem doet stokken." https://jaapleest.nl/oever/
"Het boek bestaat uit niet verstuurde brieven aan een jongen op wie Jip heimelijk verliefd is. Aan hem vertrouwt Jip aandoenlijk toe: ‘Ik denk niet dat ik eenzaam ben, maar helemaal zeker weet ik het niet’. Vooral niet sinds beste vriend Oever, die Jip een heel belangrijk inzicht bracht, uit beeld is verhuisd. Zo gaat dit voortreffelijk geschreven en gelukkig vaak ook geestige boek niet alleen over identiteit, maar ook over eerste liefde en vriendschap." https://www.trouw.nl/tijd...oogle.com/
"Zonder in details te treden heeft Volbeda Oever foutloos uitgewerkt. Wie de tekenstijl van Volbeda kent, zal zijn fijnzinnigheid en oog voor detail in zijn manier van schrijven herkennen. Over elke punt, elke komma, elke anekdote en elk feitje dat Jip in de brieven heeft opgenomen lijkt te zijn nagedacht, zonder dat het onnatuurlijk aanvoelt. Alles klopt precies, al zal de lezer dit pas op de laatste pagina’s, of zelfs na het verhaal herlezen te hebben, begrijpen. En het is het waard om te herlezen. Een boek met thema’s als opgroeien, de zoektocht naar en de worsteling met genderidentiteit, is uitermate waardevol om te lezen. Elke keer zullen er nieuwe dingen in worden ontdekt, alsof je naar een schilderij staat te kijken. Oever is een hedendaags gedetailleerd kunstwerk voor pubers, volop interessante weetjes, gevoelige brieven en mooie, zinnige zinnen." https://www.hebban.nl/rec...over-oever
Bronnen
Interview met de schrijver van Oever aan de hand van 21 vragen.
https://www.groene.nl/art...ig-volbedaInterview in Trouw met de schrijver over zijn debuutroman.
https://www.trouw.nl/cult...~b112a19c/Een vrolijke podcast over het boek Oever.
https://degrotevriendelij...g-volbeda/Het boek Oever heeft in 2024 het regenboogboek van 2024 gewonnen.
https://bazarow.com/nieuw...g-volbeda/
Geschreven door Cees
Ik heb verreweg het grootste deel van mijn leven voor de klas gestaan. Eerst vijf jaar op een basisschool, daarna veertig jaar op diverse scholen voor voortgezet onderwijs: havo en vwo, onder- en bovenbouw. Leraar Nederlands zijn vond ik veel leuker dan directielid spelen. De laatste jaren was ik conrector. In 2004 begon ik aan mijn eerste boekverslag voor scholieren.com. Dat is dus ruim twintig jaar geleden.
Ik vond het destijds mijn 'missie' om de vaak verouderde en 'afgezaagde' literatuurlijsten voor Nederlands te vernieuwen en mijn leerlingen kennis te laten maken met onbekende en / of jonge schrijvers. Lezen kan namelijk gewoon leuk zijn. Het is de taak van een docent om het lezen te stimuleren.
Docenten kunnen je met het aanprijzen van aantrekkelijke en/of spannende boeken enthousiast maken. Passages die interessant zijn, kun je voorlezen in de klas. Kort vertellen waarover een boek gaat, kan ook een stimulans voor je keuze zijn. En vergeet niet dat je van je medeleerlingen ook kunt horen welk boek ze (erg) leuk gevonden hebben. Dat is vaak de beste manieren om te weten te komen of een boek aantrekkelijk is. Hoewel smaken altijd blijven verschillen..
Ik heb tot nu ( 1 maart 2025) 1513 boekverslagen gemaakt, waarvan vrijwel de meeste Zeker-Weten-Goed-verslagen zijn. Er staan de laatste jaren aan het einde van het verslag vragen over de inhoud en de structuur, zodat je kunt controleren of je je het boek in grote lijnen begrepen hebt.
Bij Scholieren.com probeer ik zo veel mogelijk boeken van nieuwe schrijvers te bespreken. Elke maand ontvang ik boeken van diverse uitgeverijen die hun schrijvers uit 'hun fonds' onder de aandacht van de lezer willen brengen.
Ik hoop altijd dat de 'leraar Nederlands' het zijn leerlingen toestaat om de wat minder bekende of zelfs beginnende schrijvers op de leeslijst te accepteren.
Lezen kan leuk zijn, maar boekverslagen maken doe je meestal niet voor je lol. Ikzelf vond dat vroeger namelijk helemaal niet leuk. Ik kocht in die tijd daarom ook alle uittrekselboeken van alle talen. (Bijvoorbeeld Literama (Ne), Aperçu (Fa), Survey (En), Der Rote Faden (Du). En als ik heel eerlijk ben, heb ik ook wel eens uit tijdgebrek alleen met een boekverslag een mondeling tentamen gedaan. Maar dan voelde je je toch niet altijd op je gemak. Nu maak ik zelf al jaren boekverslagen voor scholieren.com.
Nog een welgemeend advies: wees verstandig en lees altijd het boek. Dan kan een boekverslag op scholieren.com een prima geheugensteun voor je mondeling zijn.
En geloof me, docenten kunnen vanwege tijdgebrek echt niet alle boeken lezen die jaarlijks verschijnen; zij raadplegen daarom ook wel de boekverslagen die scholieren.com aanlevert. Daar is natuurlijk helemaal niks mee.
REACTIES
1 seconde geleden