Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2019
• 224 pagina's
• Uitgeverij: Thomas Rap

Flaptekst

Eerste zin

Alles ziet er nog net zo uit als de vorige keer, en de keer daarvoor, en die andere, spaarzame keren dat ik de afgelopen jaren mijn SEAT hier onder de carport schoof en het grindpad opstapte, en tegelijkertijd in niets meer hetzelfde . Mijn zus is dood. Sabine. Sabine. Sabine. Ik heb de hele rit alleen maar aan haar naam gedacht.

Samenvatting

Sabine, de zus van Diederik Vleeschouwer, is overleden. Hij rijdt naar het ouderlijk huis. Sabine is aangereden door een automobilist. Ze had  een dochtertje van zes jaar, Destiny. Na de begrafenis neemt Diederik Destiny mee. Diederik was ooit een bekende tennisprof die een paar maanden het record van de hardste service (244 km) in handen had. Hij kreeg daarvoor de bijnaam "De Kogel van Casablanca."  Maar zijn carrière zit er op vanwege een rotte knie. Hij heeft echter een idee om ooit zijn eigen tennisschoen te produceren en zo veel geld te verdienen.
Destiny gaat mee met de eerste tennislessen die hij na de begrafenis weer moet geven, maar  ze verveelt zich stierlijk. Er staan lastige ouders langs de kant die allen vinden dat hun kind erg goed kan tennissen. Iemand van de Kinderraad komt kijken of Destiny bij Diederik mag blijven wonen.

Die  wil graag op muziekles en ze mag van Diederik op vioolles. Opa Vleeschouwer heeft blijkbaar veel geld en komt met dure cadeaus aanzetten voor Destiny. Zijn vrouw lijkt ziekelijk en speelt nauwelijks een rol in de handeling. 
Op school gaat het niet zo goed met Destiny. Een vlotte jonge juf bespreekt de problemen (rouwverwerking?)  met Diederik. Ze wil dat Destiny in  therapie gaat. Diederik probeert het opvoeden zo goed als hij kan te doen, hij kookt bijvoorbeeld vers, maar hij wil ook aan zijn project tennisschoen beginnen.
Hij merkt ook dat Destiny wel een bijzonder kind is, bijv. bij het uitruimen van het huis van Sabine. Ze wil nog wat spulletjes meenemen, en scheldt de mannen die het huis leeghalen uit voor "kankerlul." Maar volgens de vioollesjuf heeft ze talent en zou ze les moeten krijgen op het conservatorium in Utrecht. Van Pa krijgen ze geld en ze gaan samen een viool kopen. Maar dan gaat Destiny weer eens over de schreef. Ze heeft straf op school, omdat ze een pot lijm over het hoofd van een jochie heeft uitgegoten. Om het goed te maken moet ze een vioolstukje voor hem spelen.

Diederik wil zijn plannen met de tennisschoenen doorzetten  en moet een gesprek met de bank aangaan. De bankbediende kent hem van zijn tennisverleden en is lyrisch. Dat lijkt dus wel goed te komen. Hij gaat zijn schoenen (symbolische naam Destiny Bullet)  tijdens een lokaal tennistoernooi promoten. Maar het tennissen lukt niet meer zo goed en hij moet alle zeilen bijzetten om een nare leerling -Tobias- te verslaan. De schoenen zullen worden gemaakt in China voor een bespottelijk lage prijs. 

Diederik  wil dat Destiny op het conservatorium in een kwartet met andere begaafde vioolleerlingen gaat spelen, maar die andere leerlingen willen dat niet. Later hoort hij van de muziekleraar dat  Destiny  eigenlijk niet zo veel talent heeft. Ze moet van het conservatorium af; Diederik is laaiend.

Inmiddels is ook de eerste lading schoenen uit China aangekomen. De aflevering is een zooitje: de schoenen hebben geen veters en de dozen moeten nog gevouwen worden. Maar er is nog een tegenvaller: de bank wil niet zomaar een lening verstrekken. Diederik moet een ondernemersplan en een doelgroepenanalyse overleggen.

Diederik  wil Destiny aan een concours in Dresden laten meedoen, houdt haar uit school en rijdt in zijn kleine Seat Ibiza naar Duitsland. Onderweg wordt hij ingehaald door zijn vader in een Tesla (want geld genoeg) die hem de laatste spullen van Sabine overhandigt. Moeder zit in de auto, maar laat zich niet zien. Met het laatste gekregen geld van zijn vader koopt Diederik een BMW, waarin hij met Destiny overnacht. 

Maar het meisje staat niet ingeschreven natuurlijk en ondanks een hoop verbaal geweld van Diederik  mag ze niet meedoen. Destiny is het zat en wil alleen maar naar huis. Terwijl Diederik moeite doet om met zijn laatste euro's wat eten voor haar te krijgen ( friet en een ijsje) staat Destiny met een bord in haar handen te liften.

Personages

Destiny

Destiny is zes jaar als haar moeder sterft en zij wordt opgevoed door haar oom Diederik. Op de keper beschouwd is het een onuitstaanbaar kind. Ze wil eigenlijk niet luisteren, wil haar eigen zin doordrukken (vioolles) en ook haar woordgebruik is niet zoals je het van een kind mag verwachten (discussie met de huisopruimers). Op school pest ze haar klasgenoten (pot lijm uitgieten boven het hoofd van een jongetje). Ze weigert op het laatst ook de noodzakelijke oefeningen te doen die voor een briljante violiste noodzakelijk zijn.

Diederik

Ex-toptennisser maar een loser met een toekomstdroom die niet reëel is. Hij kan zijn nichtje eigenlijk niet de baas en geeft haar in veel dingen zijn zin. Hij is het prototype van een niet-realistische loser die dan ook de strijd tegen het bestaan verliest. Hij is veel minder succesvol dan zijn vader Evert. Hij vertelt over het schoenenidee zo weinig mogelijk aan zijn vader, omdat hij weet dat die het idee dan meteen van hem zal overnemen.

Evert

Evert is een arrogante kwal die het in het leven gemakkelijker doet dan zijn zoon. Hij heeft geld en hij denkt dat geluk met geld te koop is. Hij lijkt helemaal niet empathisch, ook niet ten opzichte van zijn kleindochter, maar koopt haar af met cadeaus. Maar hij is ook in staat ten koste van zijn zoon een zakelijk succes te bereiken. Met zijn zoon kun je als lezer nog medelijden krijgen, met de vader niet. Die laat je het liefst op zijn bek gaan of tegen een boom aanrijden in zijn nieuwe Tesla.

Quotes

"Ik moet trouwens eerst een nieuwe auto kopen. En mijn eigen tennisschoenen op de markt brengen. het sportieve succes dat ik heb gekend omzetten in zakelijk succes. Mijn geld op orde brengen Dat eerst dus. de mensen weten nog één, twee jaar jaar wie de Kogel van Casablanca is, maar dan is het voorbij." Bladzijde 20

"Lilian de Raadsonderzoeker. dat klinkt alsof ze me met één handtekening naar het vuurpeloton kan sturen. Ik doe de deur open, een rond gezicht, met lichte blosjes op haar wangen. Jasje en een spijkerbroek, sportschoenen. Over een jaar zijn dat misschien wel sportschoenen van mijn merk." Bladzijde 33

"Willem knikt naar Destiny. "Ze kwam hier af en toe wat halen." "Alleen?" Hij knikt. Ik wist niet dat je ene kind van zes alleen naar de snackbar kon laten gaan. Ik probeer iets aan het gezicht van Willem af te lezen terwijl hij twee stukken kip in een wit bakje legt. "Soms had ze geld bij zich, soms schreef ik het op."." Bladzijde 67

"Destiny kijkt de man aan. "Kankerlul." de man kijkt alsof hij een vreemd geluid achter zich hoort. Dan kijkt hij naar Destiny. Dan naar mij. "Wat zei ze?" Destiny blijft de man aankijken. De twee jongens achter hem zijn stil." Bladzijde 85

""Wat heb je gedaan?" Destiny wiebelt op haar stoel. "Dat was toch een ongelukje?" "Nee." "Echt niet, ben je niet gestruikeld en heb je toen de pot over dat jongetje laten vallen?" Ze schudt haar hoofd. Nou lekker, dat kunnen we er ook nog wel bij hebben. Zo koppig als wat. En agressief." Bladzijde 114

""En hoe heet de schoen?" "Bullet". het bleef stil aan de andere kant van de lijn. Ik hoor hem de naam proeven. "Destiny Bullet"zei ik er snel achteraan. Pure inspiratie. Dát is de Destiny Bullet. je stapt de baan op en je ziet die grote letters je aangrijnzen. Je gaat verliezen, het is je lot, zoiets." Bladzijde 128

Thematiek

Mislukte individu ( de maatschappelijke loser)

Bij het lezen van Diederiks droom een eigen sportschoen op de markt te brengen heb je als lezer meteen al de gedachte dat dit niet gaat lukken en dat verhaal een reprise wordt van het klassieke "Kaas" van Willem Elsschot en "Haantjes" van Kluun.Literaire personages die denken zakelijk succes te kunnen krijgen, worden vrijwel altijd teleurgesteld.De manier waarop hij denkt op een eenvoudige manier een schoen kan maken die kan concurreren met topmerken als Nike en New Balance is natuurlijk naïef. Maar het past wel bij een 'toptennisser' die alleen maar beroemd is geworden door één keiharde kogel bij een service. De namaakschoenen zullen het ook zeker niet gaan maken in de tenniswereld. Hij blijft net als de klassieke Kaasprotagonist Laarmans zitten met een grote hoeveelheid onverkoopbare producten. Met het laatste geld van zijn vader kan hij nog net wat eten kopen in een Duits wegrestaurant. Net zo tot mislukken gedoemd is namelijk de poging tot deelname aan het vioolconcert in Dresden. Hij gaat er al heen zonder inschrijving en zal dus nooit toegelaten worden met zijn nichtje. Iedere lezer weet het en denkt 'loser'.Hij ziet in haar de top-violiste zoals hij in zichzelf de toptennisser zag. En wij als lezer lachen erom.

Motieven

Vader-zoonrelatie

Vader Vleeschouwer is een onprettig personage. Hij denkt alles met geld te kunnen regelen. Strooit met cadeaus en dure aankopen. Hij is het prototype van een geslaagde zakenman die bovendien altijd nog zijn zoon wil aftroeven. Diederik houdt het liefst zijn vader buiten zijn plannen, omdat die in staat is dat idee meteen over te nemen en er zelf succesvol mee te zijn. Evert Vleeschouwer is het tegenovergestelde type van de vader van Katadreuffe in Karakter van Bordewijk. Hi wil zijn zoon niet sterker maken zoals Dreverhaven.

Muziek

Destiny die niets voor sport voelt, wil op muziekles.Ze gaat viool spelen en lijkt eerst talentvol, maar als ze lessen volgt op het conservatorium in Utrecht blijkt dat ze weinig talent heeft. Diederik wil dat niet geloven en wil met zijn nichtje naar een concours in Dresden. Maar het wordt een nutteloze reis.

Familiebetrekkingen

Diederik neemt na de dood van zijn zus Sabine de opvoeding van haar kind Destiny op zich. Hij voelt zich daartoe moreel verplicht, en doet zijn best. Maar opvoeden gaat hem niet gemakkelijk af. Bovendien is Destiny een bijzonder (en lastig) kind. Ze is erg eigengereid en wil altijd haar zij doordrijven. Opa Vleeshouwer speelt ook nog een rol in dit verband. Zodra Destiny iets wil hebben, trekt hij zijn portemonnee (de fiets, een WII-apparaat, geld voor een viool) .

Schoolleven

Destiny is zes jaar, maar wil op school wel eens vervelende dingen uithalen. Het mondt een keer uit in het omkeren van een pot lijm op het hoofd van een klasgenootje. Ook daarvóór bleek Destiny onhandelbaar in de klas. Diederik moet een keer met de juf praten die hem een behandeltraject voorstelt.

Dood

De dood van Diederiks zus Sabine is veroorzaakt door een automobilist. De vader van Diederik denkt dat hij onder invloed van drugs was en wil vervolging en schadevergoeding. Later blijkt het toch niet het geval te zijn.

Sport

Diederik is een ex-topsporter. Hij heeft hoog getennist. Een blauwe maandag had hij het record van de hardste service ooit. Een kapotte knie heeft zijn loopbaan afgebroken. Hij stond toch bij de beste 200 van de wereld. Na zijn loopbaan droomt hij over het ontwerpen van een eigen sportschoen, maar een groot succes lijkt dat niet te worden. Hij heeft een veel te optimistische kijk op zijn situatie.

Toekomstdroom

Diederik heeft toekomstdromen. Zelf wil hij een succesvol zakenman worden met de productie van een eigen tennisschoen. (Destiny Bullet.) Hij ziet ook grote perspectieven voor een wereldwijde bekendheid die weggelegd is voor zijn nichtje Destiny op het gebied van de muziekwereld. Zij zal een grote violiste worden. De echte professionals denken daar anders over. De reis naar Dresden is tot mislukken gedoemd, evenals de productie van een goedkope tennisschoen in China.

Motto

Er is geen motto en geen opdracht

Trivia

Simon Caspers is een pseudoniem van Martijn Simons en Casper Vandeputte.

Titelverklaring

Destiny is de naam van een personage: het is de dochter van de zus van Diederik.

Structuur & perspectief

De structuur van de roman is erg eenvoudig. Er zijn 27 genummerde hoofdstukken zonder titel. De hoofdstukken staan in chronologische volgorde. Er is een ik-verteller, Diederik Vleeschouwer, een ex-tennisprof. Hij vertelt in de o.t.t. 

Er is een open einde. De lezer weet na het einde van het verhaal niet wat er met Diederik en Destiny gaat gebeuren.

Decor

Je kunt uit de tekstgegevens geen duidelijke data afleiden. Wel kun je met zekerheid zeggen dat het een actueel verhaal is dat zich rond de tijd van het verschijnen van de roman. Internet, mobiele telefoons e.d. spelen een rol in het verhaal. Ook de aankoop van een nieuwe Tesla door Pa Vleeschouwer betekent dat het verhaal zich in het tweede decennium van de 21e eeuw plaatsvindt.

Ook over het decor wordt weinig prijsgegeven. De ouders  van Diederik wonen in Amersfoort. Waarschijnlijk woont Diederik daar ook. In een krantenartikel van vroeger staat in de kop "Jonge Amersfoorter....." 
Het conservatorium waaraan Destiny extra vioollessen volgt, is in Utrecht.
De  laatste vier hoofdstukken  spelen in Duitsland. (Dresden)

Stijl

Eenvoudig te lezen verhaal. De woordkeus is simpel. Lange zinnen en korte wisselen elkaar af. Sommige passages worden met enige ingehouden humor verteld. Met beeldspraken wordt niet erg poëtisch gestrooid. (vgl. blz. 36-37 "Volgens mij heb ik twee zweetplekken zo groot als eierkoeken onder mijn oksels ...)
Soms wordt er ook teveel uitgelegd.
(blz. 90) Destiny is bezig het konijn een wortel te voeren. Of nou ja, voeren, het ziet er meer uit zoals ganzen worden vetgemest voor hun lever. [ Met haar ene hand houdt ze zijn bek open..... in één keer de keel van het beest in."} De toelichtende drie zinnen zijn voor een lezer eigenlijk teveel, omdat het beeld in de metafoor wordt opgeroepen.

Maar voor een scholier  van havo of vwo is de roman goed te lezen. Er is ook een fijne bladspiegel.

Slotzin

Dus dat is wat ik ga doen: ik loop naar buiten en ik leg die mensen uit wat Destiny bedoelt: dat we hulp nodig hebben omdat we naar huis willen. Samen. En dan koop ik dat ijsje voor haar.

Beoordeling

"Destiny" is een luchtige en humoristische roman met als thema "het zorgeloze leven van een loser." 
Voor volwassen en  ervaren lezers biedt de roman waarschijnlijk te weinig vertier.
Voor scholieren, onze doelgroep, is het een eenvoudig te lezen roman. Voor hen zal de inhoud en de humor wel kunnen aanslaan. Maar bij het dichtslaan van het boek, zal er toch niet al te veel blijven hangen om over na te denken. Daarvoor is het verhaal te vrijblijvend.
De inhoud doet je wel denken aan boeken met een soortgelijk thema zoals   " Kaas" van Willem Elsschot en " Haantjes" van Kluun.
 

Recensies

"Volgens de achterflap moet het een ‘doldwaas en hartverscheurend verhaal’ over familie en ambitie zijn. Die belofte maakt het schrijversduo niet waar. Er zitten weliswaar humorvolle situaties in, maar de lezer rolt echt niet van de bank af van het lachen. De kans is veel groter dat de lezer zich rot ergert aan de arrogantie en verwendheid van het alfamannetje Diederik, dat alles maar met een vlotte, maar inhoudsloze babbel denkt op te lossen. {.....} Destiny maakt weinig indruk en is niet meer dan een hangmatroman, een niemendalletje voor op een lui dagje: het leest lekker weg (dat wel), je kunt er af en toe om grinniken, je ligt er geen nacht van wakker en als je de laatste bladzijde hebt omgeslagen, ben je het verhaal ook weer kwijt." https://www.hebban.nl/rec...er-destiny