Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2011
- 255 pagina's
- Uitgeverij: Nieuw Amsterdam
Flaptekst
In Marseille is een seriemoordenaar actief met een opmerkelijke manier van werken. Hij laat zijn slachtoffers ’s nachts achter op plekken die overdag druk worden bezocht door toeristen. Toch duurt het soms uren voordat iemand in de gaten heeft dat zij dood zijn.
Psycholoog en leugendetector Fanny Engel werkt intussen in Marseille aan een fraudezaak: de Nederlandse kunstenaar Sabina Nielsen dient voortdurend verdachte verzekeringsclaims in. Als Sabina haar inspiratie voor nieuw werk echter uit de moorden begint te halen, staat Fanny’s leven plotseling op het spel.
Saskia Profijt heeft een scherpe blik en zet haar analyses over de menselijke psyche meesterlijk op papier. Haar humor en stilistische kwaliteiten doen De assistent ver uitstijgen boven de doorsneethriller. Een boek om in één adem uit te lezen.
Eerste zin
Samenvatting
Op het strand van Marseille ontdekt een huisarts dat er naast hem een hele dag lang al een lijk op het stand ligt. De mensen erom heen hebben niet in de gaten dat het meisje dood is. Hij belt de politie. Er is mogelijk sprake van een misdaad, hoewel er geen onnatuurlijke oorzaak kan worden aangetoond. Ruim een week ervoor is er een soortgelijke moord ontdekt. Ook toen waren er geen sporen van een onnatuurlijke dood. Maar er was bij beide lijken een bepaalde parfumlucht te ruiken. De patholoog-anatoom, Emmanuelle Joly, die door de politie is ingeschakeld, vermoedt dat er sprake is van een seriemoordenaar die een stof bij een slachtoffer kan opbrengen waardoor iemand sterft zonder sporen achter te laten. Die stof is een bio-regulator en wordt nogal eens gebruikt door agenten van geheime diensten. Het is waarschijnlijk, maar dus niet te bewijzen, dat de beide hoertjes zijn omgebracht met dit middel. De vrouw komt zo in contact met de toch wel heel bijzondere politierechercheur Didou. Hij houdt er zijn eigen regels op na; zo heeft hij een intensief contact met de hoeren in de stad en komt hij er al snel achter wie de vermoorde vrouwen zijn. Hij heeft ook een vriend Bruno, die al veroordeeld is wegens pedofilie. Didou houdt zich gewoon niet aan de regels. Zijn collega’s weten dat, maar nieuwe mensen worden daardoor achterdochtig, zoals mevrouw Joly. Bovendien heeft die een relatie met ene Romain, een politicus in Marseille. Deze moet niets weten van politieman Didou. Didou haalt informatie uit de hoer Lorraine, die ook problemen in het leven heeft, want ze wordt nog wel eens in elkaar gemept. Didou belooft haar een oude tv te geven, want ze heeft haar eigen apparaat naar haar pooier gegooid. Hij zoekt ook contact met de misdienaar die het eerste lijk heeft gevonden. Het zat gewoon in de hoek van de kerk waar hij moest bedienen. Hij had het lijk aangestoten en was zich bijna doodgeschrokken, toen ze overleden bleek te zijn.
De tweede lijn is die met Fanny Engel. Ze werkt in Zuid-Frankrijk bij de SOS-dienst voor toeristen, maar heeft ook gaven als psychologe en als leugendetector in het bijzonder. Fanny is gehandicapt en beweegt zich voort in een rolstoel. Ze heeft een auto-ongeluk gehad, toen ze aan het bellen was en heeft daardoor de macht over het stuur was verloren. Ze heeft een relatie met George.
Ze wordt benaderd door iemand van een verzekeringsmaatschappij die haar vraagt of ze als assistent wil dienst nemen bij Sabine Nielsen, een Nederlandse maakster van bizarre, moderne kunst. Enkele eerdere assistenten van Sabine, hebben namelijk te maken gehad met een bizar ongeluk, waarvoor schadeclaims bij de verzekeringsmaatschappij zijn ingediend. Fanny moet nu bekijken of er sprake is van verzekeringsfraude. Ze is al aangemeld door de man van de maatschappij. Ze maakt kort daarop kennis met de naaste medewerkster van Sabine, Cynthia van Leeuwen. De eerste kennismaking van Fanny met Sabine is niet zo positief. Ze komt erg arrogant op Fanny over. Fanny gaat naar de opening van een expositie van het bijzondere werk van Sabine en ontmoet daar Misha, die een goede vriend van Sabine is. Sabine is opnieuw erg negatief tegen Fanny en wanneer die op het invalidentoilet zit, is ze getuige van een gesprek tussen Cynthia en Sabine. De laatste vindt het niet slim dat ze Fanny in dienst heeft genomen. Met de veerboot gaat Fanny naar het buitenverblijf van Sabine, het oude hospitaal. Ze maakt ook kennis met de nieuwe assistente van Sabine, Hedwig. Op de terugweg ziet ze dat er in de haven veel consternatie is.
Er blijkt namelijk een derde slachtoffer van de seriemoordenaar gevallen te zijn. Opnieuw is het een hoertje. Deze keer weet Didou ook al snel achter de naam van het hoertje te komen, wat Emmanuelle weer verdacht vindt. Waar haar Didou zijn informatie vandaan? Ook dit hoertje van Aziatische afkomst heeft weer een hele tijd op een toeristische plek gelegen zonder dat iemand in de gaten had dat ze dood was. Toen dat eenmaal wel het geval was, was er chaos in de haven uitgebroken. Dat zou wel eens de bedoeling van de seriemoordenaar kunnen zijn. Publiciteit krijgen. Opnieuw zijn er geen sporen van geweld te zien of is een onnatuurlijk dood te bewijzen. Romain licht zijn vrouw Emmanuelle in over de bijzondere praktijken van Didou, namelijk dat hij contacten onderhoudt met Lorraine, die een opvangtehuis voor hoeren heeft in de havenwijk. Hij suggereert dat Didou dingen doet die niet door de beugel kunnen.
Een reukdeskundige bevestigt dat de lijken allemaal dezelfde geur dragen, een parfum dat doet denken aan Dune van Christian Dior. Joly is er daarna getuige van dat Didou contact heeft met een hoertje dat hij al heel lang kent. Sara: ze is van zigeunerafkomst. Didou ondervraagt daarna de Keniaanse student Charles die de eerste hoer Laetitia moet hebben gekend. Maar Charles kan aan Didou weinig vertellen. Tegen Joly zegt hij dat Charles waarschijnlijk de pooier van Laetitia was.
De politie krijgt melding via een Russische vrouw dat er enkele jaren geleden in Moskou ook dergelijke sterfgevallen zijn geweest. Ze weet alleen niet meer wat er met de dader is gebeurd die toen wel is opgepakt.
Fanny gaat weer werken bij Sabine. Die vraagt haar naar het ongeluk in de haven en of daarvan foto’s zijn gemaakt. Ze ziet er wel een nieuw kunstwerk in. Fanny vindt dat een bizar idee. Ze heeft nogal kritiek op de kunst van Sabine. Maar er is meer te verwerken: Hedwig, de nieuwe assistent van Sabine heeft die morgen drie schorpioenen in haar slaapkamer aangetroffen. Die is erg geschrokken en Fanny besluit haar niet lang daarna in te lichten over wat er met de vorige assistenten is gebeurd. Ze suggereert bovendien dat Sabine wel eens de schorpioenen in haar kamer kan hebben losgelaten. Dat gelooft Hedwig echter niet: ze ervaart het als een droom voor Sabine te kunnen werken.
Didou gaat verder met zijn onderzoek en hij ontmoet het achttienjarige meisje Lila. Ze heeft ook enkele weken voor hoer gespeeld. Maar ze heeft niets gemerkt van een seriemoordenaar, zegt ze als Didou daarnaar vraagt. Hij gelooft haar niet. Ze is bovendien een meisje met half buitenlands bloed en dat heeft wel een overeenkomst met de andere drie slachtoffers: ook buitenlands. Joly helpt hem bij zijn verdenking, want ze denkt dat het mogelijk is dat bepaalde stoffen alleen werken bij mensen met een bepaald DNA. Daarom kiest de moordenaar vooral meisjes die een afwijkend DNA hebben vergeleken met hem zelf. Hij heeft het vooral voorzien op hoeren met een Aziatisch uiterlijk. Hij gaat ook verder op zoek naar de Russische seriemoordenaar, die in Moskou had huisgehouden maar wie niemand weet wat er met hem na zijn arrestatie is gebeurd.
Intussen krijgt het verhaal een andere wending. De pooier van Lorraine, een junk, vertelt tegen Emmanuelle Joly dat Didou Lorraine heeft mishandeld en dat ze een aanklacht heeft ingediend tegen hem. Maar de politie wil er niet van weten. Hij was een tv komen brengen en hij wilde voor zijn gift een lichamelijke tegenprestatie en toen ze dat weigerde had hij haar in elkaar geslagen. De politiemensen geloven het allemaal niet en ze weten ook dat het niet waar is, omdat Bruno (de pedofiel) aanwezig was bij het brengen van de tv. Maar Didou wil zijn vriend niet in de problemen brengen. Later in de thriller wordt Didou helemaal in ere hersteld wanneer blijkt dat Lorraine door haar eigen pooier is mishandeld.
Fanny en Hedwig praten over het nieuwe project van Sabine om foto’s te gebruiken van de moordpartij. Hedwig vertelt dat Sabine bij andere projecten ook gebruik heeft gemaakt van foto’s, maar dat die niet door haar zelf gemaakt zijn. Een ander moet die gemaakt hebben, maar wie? Misha, de mentor van Sabine, kan het misschien wel weten, maar ze weet niet waar die momenteel verblijft: hij was immers op vakantie in de buurt. Die nacht zitten er ook ineens drie schorpioenen bij Fanny op de kamer, maar in tegenstelling tot de eerste keer zijn ze deze keer wel giftig. Ze weet ze desondanks uit te schakelen en naar een politiebureau te brengen.
Didou ontmoet een Rus, die zich Gromov noemt en veel weet van een Rus, Aleksei Babak, die de mogelijke dader van de seriemoorden zou kunnen zijn. Hij heeft ze in Rusland gepleegd en is door zijn machtige broers in bescherming genomen. Daardoor zou hij maar kort in een inrichting zijn verpleegd. Hij heeft indertijd de moorden gepleegd met een stof die op een bioregulator leek. Joly en Romain hebben ook niet zo’n liefdevolle relatie blijkt uit het verhaal. Ze zoekt contact met Didou omdat ze via allerlei systemen een match heeft met een Nederlandse vrouw die foto’s van het hoertje dat vermoord is in de haven en de aangifte van een andere Nederlandse vrouw die aangifte heeft gedaan over de vondst van de drie schorpioenen. Zou het kunnen zijn dat die kunstenares moordt om foto’s te kunnen maken?
Fanny vindt in de ruïnes van het oude hospitaal Hedwig, die bewusteloos is. Ze belt een alarmnummer, maar voelt dat er nog een dader aanwezig is. Ze schreeuwt het uit, maar ze wordt later bijgebracht in het ziekenhuis. Hedwig schijnt gevallen te zijn, maar ze kan zich niets meer herinneren. [De beide verhaaldraden beginnen elkaar op dit punt te benaderen]
Ze komt voor het eerst in aanraking met Didou en die vraagt haar iets te doen voor hem. Ze gaat Lila bezoeken en ze vertelt het meisje dat ze een leugendetector is. Dan vertelt Lila dat ze ook het slachtoffer is geworden van de seriemoordenaar: ze moest een parfum opspuiten en ze was op een gegeven moment wakker geworden toen ze in een bepaalde houding lag. Maar ze was er niet aan overleden. Blijkbaar was er geen perfecte match met het DNA van haar. Ze zou hem niet kunnen herkennen aan zijn uiterlijk, maar wel aan zijn taalgebruik. Hij sprak wel perfect Frans, maar toch was er een duidelijk Russisch accent te horen. Ze heeft vaak genoeg Russische klanten gehad. Fanny is er zeker van dat deze Aleksei Babak de gezochte moordenaar is. Hij is een miskend genie van de kunstacademie en wil met zijn perfecte moorden erkenning afdwingen bij een breed publiek. Daardoor heeft hij het op de hoertjes voorzien. En de aanslagen op de assistenten zouden wel eens uit jaloezie zijn gepleegd, omdat hij blijkbaar niet als enige fotograaf voor Sabine Nielsen had mogen werken. Didou stelt Gromov voor aan Fanny. Die heeft als leugendetector echter door dat het zeker geen Gromov is. Dat zal later blijken te kloppen.
Joly zoekt het hoerenkwartier op en merkt dat er bij een soort patrone een dossier is van al de hoeren die er werken. Zo hebben ze toch een overzicht, ook van de illegale hoeren. Ze beseft waar Didou zijn informatie vandaag heeft. De hoerenmadam spreekt liefdevol over Didou. Het mag niet volgens de wet, maar het is wel goed voor de meisjes. Er komt ook weer een volgens slachtoffer: een meisje Sara wordt vermoord op het station. Deze keer is ze niet met het parfum bespoten, omdat ze genetisch teveel zou kunnen lijken op de dader. Didou gaat de moeder van Sara inlichten.
Fanny gaat contact zoeken met Misha, de kennis van Sabine. Hij is met zijn vrouw in de buurt in een villa en ze kan hem komen opzoeken. Ze doet dat. Zijn vrouw is er niet en Fanny vraagt of het waar is dat de vorige assistent van Sabine een Rus was. Misha beaamt het. Maar later verkletst hij zich. Hij laat merken dat hij een Rus is en dan beseft Fanny dat Misha Aleksei Babak is, de gezochte seriemoordenaar. Hij is verder oprecht en zegt ook dat hij bij de Geheime Dienst heeft gewerkt. Didou verschijnt ten tonele. Sabine kan het eerst niet geloven dat Mischa een moordenaar is, maar hij heeft wel talent om foto’s te maken, zegt ze.
Aleksei wordt niet in Frankrijk veroordeeld: hij mag terug naar Rusland. Dan blijkt dat Gromov een van zijn broers is. Aleksei wil nog een keer met Sabine spreken. Hij vindt haar een grote kunstenares en haar vorige assistenten waren prutsers. En wat de hoeren betreft, hij heeft eigenlijk schoon schip gemaakt en ze hebben een fraaie dood gekregen. De broers van Babak zijn naar Frankrijk gekomen om hem op te halen. Ze nemen hem mee naar Rusland. Ze bedanken Didou voor zijn inzet.
Didou en Fanny gaan naar de laatste expositie van Sabine. Die gaat over de moorden en de foto’s die ervan gemaakt zijn. Ze gaat gewoon exposeren, ondanks de bekentenis van Misha/Aleksei. Op het laatste moment komt Sabine op haar tentoonstelling. Fanny zegt tegen haar dat ze niet van deze kunstvorm houdt. “Je hebt groot gelijk,” zegt Sabine, “het is allemaal gebakken lucht, maar het verdient aardig.”
Dit verslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden