Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2024
- 338 pagina's
- Uitgeverij: Prometheus
Flaptekst
Niemand had de zwarte SUV zien aankomen.’
De welgestelden in het villadorp Blankendaal, ‘het reservaat’, zoals ze het onder elkaar noemen, resideren veilig achter hun hekken en hagen en hebben niets in de gaten.
Aan het stuur zit Grace Rainville, stemactrice. Ze is niet van hier. De SUV is trouwens niet van haar, maar van haar ex. Ze is op weg naar diens turn-key droomvilla, waar hij met zijn nieuwe liefde aan een nieuwe fase is begonnen. Op de achterbank, in een kinderzitje, slaapt haar (en zijn) dochtertje Norah. Grace moet een verkeerde afslag hebben genomen.
Ergens vlakbij, achter een haag, klinkt het onbekommerde gekwetter van een kinderfeestje. Wat er een moment later gebeurt, krijgt ze al niet meer mee. Dat hoort ze pas wanneer ze ontwaakt te midden van de gevolgen.
En dan moeten de consequenties nog komen.
Eerste zin
Niemand had de zwarte suv zien aankomen. Het was de laatste dag voor de zomervakantie en de mensen in ‘het reservaat’, zoals ze het villadorp in de duinen onder elkaar noemden, verheugden zich alvast op de zorgeloze dagen, zo zalig zelfverdiend.Samenvatting
De Surinaams-Nederlandse stemactrice Grace Rainville neemt, vlak voor de zomervakantie begint. in villawijk Blankendaal met de grote Volvo vn haar ex-man een verkeerde afslag. De auto van Grace raakt ‘zomaar' van de weg en komt tot stilstand in een tuin waar een kinderfeestje aan de gang is. Pippa Blijenberg wordt even later dood gevonden onder de auto. Maar Grace herinnert zich in het ziekenhuis niets van het ongeluk. Haar eigen dochtertje Norah, dat achterin zat, mankeert overigens niets.
Daarna volgt een zeer gedetailleerd en schitterend verteld verhaal over schuldgevoelens, rouwverwerking en diverse machtspelletjes o.a. met een louche advocaat en opstandige bewoners van het overwegend blanke villadorp. Racisme en discriminatie zijn helemaal niet ver weg in dit villadorp.Ook de op sensatie beluste medewerkers van de lokale tv-zender krijgen van de verteller volop kritiek in de beschrijving over de manier waarop ze de uitvaart willen coveren, nl. sensationeel met de sexy reporter Sammy.
Mark Blijenberg is een rijke zakenman: hij vertoeft vaak in het buitenland en was dus niet aanwezig bij het ongeluk in zijn achtertuin, maar hij probeert daarna alles rationeel te benaderen, daarbij voorbijgaand aan het grote verdriet van zijn vrouw. Ze haat hem daardoor. Ze heeft wel steun van haar zus Stéphanie die uit de Haagse kringen komt.
Daartegenover staan de schuldgevoelens van Grace, die van Surinaamse afkomst is en in de auto van haar ex-man rijdt die weer een nieuwe liefde, een 'wit' fotomodel Kelsey zwanger heeft gemaakt. Met zijn Antilliaanse achtergrond is hij eigenlijk geen gewenste bewoner van het villadorp. In de volksmond wordt het dorp 'het reservaat' genoemd. Het is een dorp met rijke bejaarden die meteen hun kans zien om de 'problematiek van de vele bestelbusjes' [nota bene op de dag van de uitvaart] aan de kaak te stellen. Dat gebeurt o.a. door het initiatief van de bejaarde mevrouw Ruychrock en haar man Berend.
Gert Jan (een collega van Grace die wel gevoelens voor haar heeft) vindt dat de advocaat van Dave ( Ron) een gevaarlijk spel speelt en hij draagt een eigen, jonge advocate voor die Grace beter kan helpen. Die vindt ook dat Dave's advocaat Grace veroordeeld wil zien, waardoor Norah bij Dave kan opgroeien.
Grace blijft intussen met enorme schuldgevoelens zitten. Pippa is dood en Norah leeft. Het lot had ook anders kunnen uitpakken. Intussen belt de advocaat van Dave op dat het wellicht beter is dat Norah tijdelijk in het huis van Dave verblijft. Norah zelf blijft liever thuis bij haar moeder om samen op de bank films te kijken. De zwangere Kelsey zet Norah daarom weer snel af bij Grace, want ze kan het dreinerige kind niet echt de baas. Intussen komt door allerlei getuigenissen de bestelbus van UPS meer en meer in beeld. Heeft hij de gang van zaken beïnvloed?
Mark, die zich minder om zijn vrouw Tessel bekommert, informeert bij een advocaat-vriendje 'Vos' of er een strafzaak in zit. De zus van Tessel, Stéphanie, heeft wel aandacht voor haar zus en ze vangt ook de tweeling-boys van het echtpaar op. Die worden steeds onhandelbaarder: Mark en Tessel worden op school geroepen om te horen dat de tweeling van school gestuurd wordt. Ze zijn ook niet meer zindelijk sinds het ongeluk.
Mark heeft een zakelijke, Rotterdamse achtergrond. Maar hij heeft weinig empathie. Hij wil voor zijn imago wel een rouwbijeenkomst (voor de kinderen die bij het ongeluk aanwezig waren) organiseren in het dorp. Tessel gaat er niet naar toe. Ook heeft Mark contact met een sexy rouwcoach Sigi tegenover wie hij grensoverschrijdende opmerkingen maakt. Die geeft voorlopig geen sjoege. Ze weigert een privé-afspraakje. Hij geilt trouwens ook op de sexy vriendin, Alexandra, met wie ze van plan waren op vakantie naar Ibiza te gaan. Die vakantie is afgezegd.
De beide vrouwen Grace en Tessel hebben de meeste empathie. Grave heeft een enorm schuldgevoel aan het ongeluk overgehouden, Tessel voelt zich ook schuldig, omdat ze op het moment van het ongeluk binnenshuis was en Pippa niet heeft kunnen redden. Ze zoekt op internet afbeeldingen van de stemactrice Grace op en ze komt zelfs zover dat ze in Amsterdam Grace bezoekt. Een bizarre en voor beiden erg ongemakkelijke ontmoeting.
Intussen probeert een Officier van Justitie, Mijke Verwey, die ook in Blankendaal woont een officiële aanklacht tegen Grace in te dienen wegens het in gevaar brengen van een persoon in het verkeer. Als dat lukt, moet Grace een aantal jaar in de gevangenis zitten, Wat doen we dan met Norah? De jonge advocate van Gracestelt haar gerust. De zaak is zwak, vindt deze vrouw. Van opzet kan eigenlijk geen sprake zijn. Bij de eerste behandeling bij het OM wordt de UPS-bestuurder ook verhoord en die geeft min of meer toe dat hij aanwezig was op die plek en mogelijk invloed heeft gehad op het rijgedrag van Grace. Het OM ziet daarna geen reden om er een zaak van te maken en draagt Mijke op de zaak te seponeren. Formeel vindt ze het prima, moreel blijft ze met haar schuldgevoel strijden.
Mark kan niet tegen zijn verlies: hij wil daarom een civiele vordering indienen tegen Grace voor geleden schade, ook weer op aanraden van zijn louche en zwakke advocaat 'Vos'. Als Tessel daarvan hoort, wordt ze woedend: ze wil geen geld als vergoeding voor de dood van Pippa. Ze wil Pippa terug. Ze scheldt Mark overhoop en als hij wil doorzetten, zal ze van hem scheiden. Die berekent dan koel hoeveel hem dat mogelijk gaat kosten. Hij is intussen alweer op zoek gegaan naar een nieuwe, grotere auto, een flinke Jaguar.
De gevoelens van Grace zijn dubbel: ze is blij dat ze niet naar de gevangenis hoeft, maar ze beseft nog altijd dat ze een kind heeft doodgereden. De protesten van de bewoners moeten uiteindelijk een herdenkingsmonument in het dorp opleveren: Mevrouw Ruychrock en haar man doen hun uiterste best om het te realiseren. Het doet lachwekkend aan: op de achtergrond speelt namelijk de gedachte dat het oudere echtpaar vroeger een onvoltooide vrucht ter wereld heeft gebracht en het overblijfsel in de tuin heeft begraven.
Er komt nog een andere verrassende wending in het verhaal. Sigi heeft met haar team gesproken over het grensoverschrijdende gedag van Mark en het team roept hem ter verantwoording waar ook Tessel bij zit. Sigi vertelt over wat Mark heeft voorgesteld en een teamlid zegt dat verwerking van verdriet bij een man vaak een erotische uitwerking heeft. Die zien het als een compensatie voor geleden verdriet. Maar niemand uit het team wil hem verder 'behandelen'.
Ze rijden met grote snelheid naar huis in de nieuwe Jaguar. Mark rijdt ook door rood en Tessel gilt dat hij moet stoppen. Dat gebeurt vlak voor het huis van Dave en Kelsey. Het fotomodel staat op het punt te bevallen. Dave besteedt deze keer wel aandacht aan de vrouw die moet bevallen. Hij heeft de geboorte van Norah over zich heen laten komen, maar bij de geboorte van zijn tweede dochter zal hij er veel meer bij betrokken zijn.
Tessel beseft dat ze haar zakelijk ingestelde man Mark begint te verliezen. Ze praten nooit met elkaar over het ongeval. Ze blijft denken dat Pippa ineens weer voor haar deur zal staan.
Tessel vindt dat het 'leven niet doorgaat', wat mensen beweren. De tijd is voor haar gestopt bij de dood van Pippa. Ze wacht nog altijd op Pippa: rouwen is immers wachten.
Personages
Grace Rainville
Grace is een Nederlandse met een Surinaamse afkomst. Ze is geboren in 1993. Ze is stemactrice en spreekt tekenfilms in. Ze is recent gescheiden van haar Antilliaanse partner Dave. Die is in het villadorp Blankendaal gaan wonen met een blank fotomodel Kelsey. Die is in verwachting van hem. Grace rijdt in de grote Volvo van haar ex naar hem toe om Norah, hun kind, af te geven.. Ze rijdt een kind dood dat in het villadorp een kinderfeestje heeft, omdat ze over gegaan is naar groep 3. Grace weet zich echter niets van het ongeluk te herinneren, wanneer ze bijkomt in het ziekenhuis. Daarna wordt ze overmand door schuldgevoelens. Tessel, de moeder van Pippa, is haar kind kwijt en zij heeft Norah nog steeds. Maar er hangt een dreigende rechtszaak boven haar hoofd, een aanrijding veroorzaakt hebben met de dood als gevolg. De advocaat van Dave lijkt erop aan te sturen dat Grace schuldig is, waardoor Dave ook het ouderschap van Norah zou kunnen krijgen. Dat is een verschrikkelijke gedachte voor Grace. Ze krijgt van meer kanten hulp: een collega die verliefd op haar is en van een jonge, vrouwelijke advocate (Lisa Wals) die vindt dat de Officier van Justitie geen kans heeft Grace schuldig te verklaren. De zaak wordt inderdaad geseponeerd, tot opluchting van Grace. Niettemin heeft ze haar schuldgevoel behouden. Zeker nadat Tessel contact met haar heeft gezocht.
Tessel Blijenberg
Tessel is de moeder van het doodgereden kind. Het is een verschrikkelijke ervaring: ze is geheel van slag. Ze heeft zelfs een schuldgevoel, omdat ze op het moment van het ongeluk net iets aan het doen was in het huis. Ze vindt dat ze Pippa had moeten beschermen. Ze heeft een man die weinig empathisch naar haar is. Hij is een berekenende zakenman met een Rotterdamse achtergrond. Hij zit vaak (en ook tijdens het ongeluk) in het buitenland. Hij verdient bakken geld en is op organisatorische gebied een kei. Ook wil hij goede sier maken met zijn organisatiecapaciteiten. Tessel wordt eigenlijk vooral geholpen door haar zus Stéphanie. Eigenlijk heeft ze geen wraakgevoelens ten opzichte van Grace en ze gaat ook dicht in haar buurt komen. Ze bezoekt haar zelfs in het Amsterdamse appartement. Ze wordt woedend als ze hoort dat haar man Mark een schadevergoeding wil eisen, nadat de strafrechtelijke kant van justitie geseponeerd is. Ze wil namelijk geen geld, maar haar kind terug. Tegen beter weten in., blijf ze hopen op een terugkeer.
Mark Blijenberg
De man van Tessel is Mark, de zakenman bij uitstek. Hij is vaak afwezig van huis en dat gebeurt ook bij het ongeluk. Het is het type man die alles wil regelen: de uitvaart en weken later een rouwherdenkingsbijeenkomst. Hij is teleurgesteld als de rechtszaak wordt geseponeerd en hij laat zich voorlichten door zijn studievriendje-advocaat of er geld te halen valt. Erg veel rouwverwerking lijkt hij niet te hebben, hoewel hij een rouwcoach in de arm heeft genomen. Maar het gaat eer om privé met deze Gigi in aanraking te komen. Hij is een man 'die zijn pik achterna loopt.' Ze tippelt hij ook op een aantrekkelijke vriendin Alexandra, de vrouw met wie ze ook vakantie naar Ibiza zouden gaan. Mark is ook gek op zijn nieuwe auto, een Jaguar. Allemaal dingen waarmee zijn vrouw niets te maken wil hebben. Het is uiterst gênant voor Tessel dat ze mee moet komen op een afspraak met Gigi, die dan vertelt dat Mark grensoverschrijdend gedrag heeft vertoond. Ze moet zich daardoor heel eenzaam hebben gevoeld.
Dave
Dave is de ex van Grace. Hij heeft een nieuwe vriendin en is met haar in het villadorp gaan wonen. Kelsey is een blank fotomodel die in verwachting van hem is. Dave is wel bezorgd over Grace. Hij haalt haar op uit het ziekenhuis. Hij heeft mogelijk ook een probleem, omdat Grace in de oude SUV van hem reed. Hij heeft veel contact met een advocaat Ron, die hem toch vaak op wat verkeerde gedachten brengt. Als Grace zou worden veroordeeld, zou de opvoeding van Norah waarschijnlijk aan Dave worden toegewezen. Maar zover komt het niet. Gelukkig voor Grace niet. Dave is ook wel handig; omdat Grace niet zo veel moeilijkheden heeft veroorzaakt, heeft hij een driekamerappartement voor haar gekocht in Amsterdam. Ook krijgt ze de oude Volvo toegewezen. Hij koopt wel zelf een dure Range Rover. Op de een of andere manier laat Dave toch weten aan de lezer dat hij iets meer van zijn leven wil maken met Kelsey dan dat hij met Grace en Norah deed. Hij lijkt daardoor wat volwassener te zijn geworden. Maar vergeleken met Mark komt hij niet als een heel vervelende kerel over.
Inwoners van Blankendaal : Maydy Ruychrock en haar man Berend
De inwoners van het 'reservaat' ergeren zich al lang aan de import -inwoners, zeker wanneer die een 'kleurtje hebben. Ze zijn rijk en bejaard en de twee die symbool staan voor de inwoners zijn mevrouw Ruychrock en haar echtgenoot. Ze ergeren zich dood aan de meestal gekleurde chauffeurs van de vele bestelbusjes van o.a. DHL, DPD en UPS. De chauffeur van het laatste bedrijf zou een rol hebben kunnen spelen in het fatale ongeluk met Pippa. Maudy en Herbert maken zich sterk om dat ook te getuigen. Daar willen ze de uitvaart van Pippa voor misbruiken. Later maken ze zich ook nog sterk voor een herdenkingsmonument op de plaats van het ongeluk. Dat wordt dan een verlichte plek vlak bij de plaats waar hun doodgeboren dochtertje (een miskraam) dus in de tuin begraven ligt. Het is een hilarisch deel van de roman, als het niet zo schrijnend is.
Quotes
"Wanneer Grace Rainville ontwaakt in wat een ziekenhuisbed blijkt te zijn, is het eerste waar ze aan denkt haar kleine Noor, want als zij hier in haar eentje ligt, waar is haar dochtertje dan? Steekvlam van angst. Lieverd, waar ben je? Duizend kinderdoden ster ze wanneer ze bedenkt wat er allemaal gebeurd zou kunnen zijn. De mogelijkheden van rampspoed zijn onbegrensd, de wrede verbeelding weet niet van ophouden. Ze wil haar telefoon pakken, Dave bellen" Bladzijde 12
"Weet je wat het eigenaardige is, Grace?’ hoort ze David zeggen. Zijn stem bereikt haar door de tunnel van haar halfslaap. ‘Dat laantje waar jij zo gruwelijk de fout in bent gegaan, ligt helemaal niet op de route. Wat ik me steeds afvraag, is: wat had jij daar in godsnaam te zoeken? De politie zal dat ongetwijfeld ook van je willen weten. Nou ja, laten we er straks bij mij thuis samen eens rustig naar kijken.’" Bladzijde 19
"Deze uitvaart is er voor Mark, voor hem is rouw en verdriet een logistieke operatie, een goed geregelde show. Ze haat het. Of haat ze hem? Deze hele toestand lijkt een poging om Pip van haar af te nemen en haar nagedachtenis te modelleren tot een show piece in dat 1nternationale bestaan van hem." Bladzijde 125
"Jazeker. Dat heb ik mijn vrouw inderdaad geadviseerd. Met die buitenlandse types weet je immers nooit waar je je mee inlaat. Die mensen hebben heel andere normen. Voor je het weet gebeuren er de akeligste dingen." Bladzijde 164
"Het kan toch niet zo zijn dat zij hier zomaar vredig met haar dochtertje verstrengeld kan zijn, terwijl die ander met een lege schoot moet achterblijven. Door haar toedoen. Haar schuld. Ze heeft Tessel Blijenberg haar kind afgenomen. Om vervolgens met haar eigen kind te gaan zitten cocoonen op de bank." Bladzijde 192
Thematiek
De gevolgen van een 'dom' ongelukGrace rijdt op een zomerdag een kind dood. Ze raakt de macht over haar stuur kwijt. Als ze bijkomt in het ziekenhuis, weet ze zich niets te herinneren van het ongeluk. Ze heeft een black-out gekregen. Daarna volgen er allerlei ontwikkelingen uit het voorval. De uitvaart die veel beroering brengt in het villadorp. Vormen van racisme en discriminatie worden duidelijk, omdat de inwoners (meest rijk en bejaard) hun dorp overstroomd zien worden door bestelbusjes met overwegend buitenlandse bestuurders. Daarbij komen de schuldgevoelens die bij Grace maar ook bij moeder Tessel opduiken. De rouwverwerking die iedereen op zijn eigen manier vorm wil geven. De rationele man Mark , die er bovendien financiële claims uit probeert te halen, aangespoord door een advocaat. De mogelijkheid van een veroordeling van de bestuurster, wat gevolgen zou hebben voor de opvoeding van haar eigen dochter Norah. Grace is namelijk gescheiden van de man die nu met een fraai wit fotomodel (die bovendien zwanger van hem is) in het villadorp woont. De manier waarop de media de uitvaart willen tonen, op een sensationele wijze met een sexy presentatrice. Zo is er veelheid aan naweeën die bij een dodelijk auto-ongelijk om de hoek komen kijken.
Motieven
Racisme en discriminatie
De inwoners van het villadorp zijn overwegend blank. Ze hebben liever ook niet dat mensen als de Antilliaanse Dave zich ook in het dorp vestigen. Daarnaast zijn er bejaarde inwoners die de kans grijpen om het grote probleem van de door de wijk jagende bestelbusjes met altijd allochtone bestuurders aan de kaak te stellen. Mevrouw Ruychrock wil dat bij voorkeur doen voor de lokale televisie op de dag dat Pippa wordt begraven.
Echtscheiding
Dave is van Grace gescheiden. Hij heeft een wit fotomodel, Kelsey, aan de haak geslagen en haar bovendien zwanger gemaakt. Grace is bang dat haar als gevolg van het ongeluk mogelijk een gevangenisstraf boven het hoofd hangt en dat haar dochtertje Norah niet meer bij haar mag wonen. Ze heeft van haar man een driekamerappartementje in Amsterdam gekregen en ze mag , omdat ze zo lief was bij de regeling van de scheiding, ook de grote Volvo SUV houden. Met die grote auto veroorzaakt ze een dodelijk ongeluk. Tessel overwicht een scheiding van Mark als hij een civiele rechtszaak wil beginnen tegen Grace om haar een flinke som geld af te troggelen. Als Mark die vordering doorzet, zal ze van hem afgaan, zegt ze. Het is een huwelijk zonder al te veel empathische gevoelens, van de kant van Mark. Hij verkeert altijd in het buitenland en hij probeert ene vriendin Alexandra en zijn rouwcoach Sigi in bed te krijgen.
Schuldgevoelens
Grace wordt overmand door schuldgevoelens. Ze heeft een kind doodgereden, maar ze weet niet wat er is gebeurd. Is ze schuldig aan het ongeluk of kon ze er niets aan doen. Ze wordt later niet veroordeeld, maar moreel blijft ze zich moreel schuldig voelen. Door haar toedoen is een klein meisje doodgereden. Maar ook de moeder van het meisje Pippa, Tessel, voelt zich op een bepaalde manier schuldig. Ze was bij het tuinfeest net naar binnen gelopen. Als ze in de tuin was gebleven, zou ze Pippa misschien hebben kunnen redden. Dat verwijt ze zich steeds.
Rouwverwerking
Bij de dood van een kind is de rouwverwerking moeilijk. Het geldt vooral voor Tessel. Ze moet het einde van Pippa eigenlijk alleen maar verwerken, want haar Mark is én vaak in het buitenland én hij laat zien dat hij alles op een rationele manier verwerkt. Maar het is juist haar rationele man Mark die een rouwcoach zoekt. het is de sexy Gigi met wie hij afspraken maakt. Hij overschrijdt daarbij ene grens als hij professionele afspraken verwart met privéafspraakjes. Gigi vertelt het in de organisatie waar ze voor werkt. Mark wordt (met Tessel erbij|) op het matje geroepen en hij wordt niet langer begeleid. Mark zoekt seksuele compensatie voor het verdriet: bij Gigi, maar ook bij een vriendin Alexandra. Ook organiseert hij op min of meer sensationele manier de uitvaart en een paar weken later organiseert hij een rouwherdenking voor de mensen die aanwezig waren op het tuinfeest, waarbij Pippa overleed.
Grensoverschrijdend gedrag
Mark Blijenberg maakt zich schuldig aan grensoverschrijdend gedrag bij zijn sexy rouwcoach Gigi. Die heeft hij niet nodig voor de verwerking van zijn verdriet, maar hij wil privé-afspraken met haar maken. Gigi reageert op de enig juiste manier: ze vertelt haar team wat er is gebeurd en dat roept Mark ter verantwoording in het bijzijn van zijn vrouw. Marks gedrag tegenover vriendin Alexandra zit op het randje.
Wraak op verdrietparasieten
Thomése heeft zich geërgerd aan tv-programma's en andere media die zich bij verdrietige omstandigheden als parasieten gedragen. In dit verhaal doet de lokale tv-zender Blankendaal aan tv-zenders als RTL-Boulevard, Shownieuws en SBS-6 programma's. Hij schildert deze producties op een vileine manier af.
Motto
Het ontbrekende is overal
( beginregel uit het gedicht van Anneke Brassinga "Hoe zuiver wllen wij zijn op de graat?)
Niet erg lastig te verklaren. Iets wat ontbreekt, mis je vaak het ergst. Pippa ontbreekt na het fatale ongeluk in het leven van Tessel en overal ziet Tessel op bepaalde momenten Pippa verschijnen.
Titelverklaring
Het ongeluk wordt veroorzaakt door een 'black-out' die Grace, de chauffeur van de SUV, overkomt . Ze rijdt met haar grote auto een flinke tuin binnen waar een kinderfeestje wordt gevierd. De dochter van het echtpaar, Pipa, overlijdt als gevolg van het ongeluk. Grace weet zich van het ongeluk niets te herinneren..
Er is ook nog op de achtergond een andere betekenis van de titel. Blankendaal is een wit dorp en men ziet daar niet zo graag dat een inwoner met een andere huiidkleur ook een woning koopt in het dorp. Black-out dus maar.
Structuur & perspectief
De roman is onderverdeeld in 102 korte hoofdstukken zonder titel. Feitelijk is er sprake van een geheel chronologisch vertelde roman verhaal. Het perspectief wisselt steeds en op die manier kun je als lezer zien wat de belangrijke pesonages steeds van de situatie, maar ook van elkaar vinden. Omdat er zoveel wisselingen zijn, kun je ook spreken van een auctoriale verteller, die zijn personages, beschrijft en beoordeelt..Er is niet één verteller die het initiatief neemt.
Decor
Vlak voordat de zomervakantie van de basisschool begint, gebeurt het fatale ongeluk tijdens een kinderfeestje van Pippa. Het is dus begin juli.
Daarna worden de gebeurtenissen achter elkaar chronologisch verteld. Het verhaal eindigt in de herst daarop. In totaal worden ongeveer twee á drie maanden beschreven.
Het decor is het rustieke dorp Blankendaal (waarbij de lezer al snel denkt aan het Noord-Hollandse Bloemendaal). De mensen noemen het dorp ook wel 'het reservaat'. Het is een overwegend wit dorp met rijke inwoners die gaandeweg een hekel hebben gekregen aan mensen met een andere huidskleur. Dat geldt ook voor Grave en Dave. Dave is met zijn nieuwe liefde en fotomodel Kelsey recent in het dorp komen wonen. Maar hij komt van de Antillen.
Grace woont na de scheiding met Norah in een driekamerappartement in Amsterdam dat Dave voor haar heeft geregeld.
Stijl
P.F.Thomése heeft een echte vertelstijl die past bij zijn gekozen verteller en het verkozen verhaal. Hij beschrijft personages, op een afstandje, maar komt ook vaak dicht bij hen op hun huis. Hij heeft een spottende en ironische kijk op personages uit het villaforp (Mevr. Ruychrock en man) en op de lokale tv-verslaggevers (Sammy, die in een sexy korte rok de nabestaanden wil interviewen tijdens de uitvaart)
Hij heeft een heel fijnzinnige vorm van humor, die soms ook gepaard gaan met originele metaforen:
Op blz. 29 lezen we bijvoorbeeld over sexy fotomodel Kelsey, de nieuwe partner van Grace d'r ex-echtgenoot:
"Kelsey komt met een stapeltje schone kleren aanzetten. Het blijkt een tennistenue te zijn. Wimbledon-wit. "Sorry voor de rare keuze, maar ik vind het een beetje zonde van mijn andere kleding." Dof staart Grace naar het lullige bundeltje witgoed, inclusief een string en een sport-bh, vergeefse vijgenbladeren voor haar niet te bedenken schaamte,"
Andere voorbeelden van de talrijke metaforen die het verhaal telt:
- (blz. 55: "Maar de geest van het kleine meisje trekt zich van geen begrenzing iets aan. Als een vuurvliegje, als een roze fee zweeft ze door het duistere universum en alles wat ze aanraakt, wordt vorm en kleur."
- (blz. 84:"Een goede organisatie is als een mechaniek: de tandraderen grijpen in elkaar en alles gaat lopen. Dan hoef je hoogstens hier of daar een scheutje smeerolie toe te voegen. Dat is het enige wat hij vandaag hoef te doen: met een oliekannetje rondlopen om waar nodig bij te schenken."
- (blz. 252 : "En dus blijft Tessel met haar= woede zitten, als met een zwerfhond die haar overal volgt en ze maar niet van zich af weet te schudden.""
Slotzin
Ja, daar wacht Tessel op. Rouwen is wachten, weet ze nu. Elke dagwacht ze op het moment dat ze voor één keer niet te lang door de zeurende tweeling wordt opgehouden en ze eindelijk, eindelijk op tijd zal zijn. Waarna Pip opstaat en ze gewoon door kunnen gaan met waar ze al die tijd gebleven waren.Beoordeling
Black-out is een heerlijk verteld verhaal door een ras verteller. Het verhaal is spannend, maatschappijkritisch en hilarisch. (bijv. over de lokale tv-mensen, over de inwoners van Blankendaal die wel discriminerende ideeën hebben en over vileine advocaten met een dubbele agenda)
Het begint allemaal met een dodelijk ongeluk en het verhaal ontwikkelt zich dank zij een auctoriale verteller naar een spannende aangelegenheid die van diverse kanten en personages wordt bekeken. Je zou zelfs kunnen denken aan een ouderwetse vertelsituatie.
Er komen ook heel menselijke aspecten aan de beurt als schuldgevoel, schaamte, eigen belang, rouwverwerking, personages met weinig of juist veel empathie, jaloezie, huwelijksproblemen etc.
Black-out is een heel geschikt boek voor scholieren van het VO. Voor hen misschien een onbekende schrijver, maar het is er juist één die een bijzondere positie in de Nederlandse lieteratuur heeft verworven..
Recensies
"Black-out is een prachtige roman, spannend en wreed, maar ook een spiegel die ons wordt voorgehouden. Zoals Thomése het op radio 1 verwoordde: het is zijn wraak op de ‘verdrietparasieten’, mensen die vooral met zichzelf bezig zijn onder het mom jou te steunen en te troosten. Als geen ander kent hij dergelijke ‘vrienden’ die zich na de dood van zijn dochtertje Isa aldus manifesteerden (beschreven in de novelle Schaduwkind; 2003)." https://www.hebban.nl/rec...-black-out
"Mensen die zich in alle opzichten boven de rest plaatsen maar daarin een morele armoede tonen in een door hen zelf gecreëerde schijnwereld zonder verbinding, een wereld van eenlingen, een wereld waarin emotie geen plaats kent zolang de oppervlakte, het plaatje, maar aantoont hoe 'succesvol' men is en de status verzekerd schijnt. Totdat blijkt dat niet alles te controleren valt en de loop van hun leven een onverwachte en verschrikkelijke wending neemt." https://www.hebban.nl/rec...-black-out
"Oh, deze mensen! Hun kille egoïsme, hun onmachtige onvolwassenheid, en vooral: hun leegte! Ze zijn zo lang zo vreselijk onsympathiek – en dat zorgt voor die gemengde gevoelens in Black-out. Aan de ene kant is de roman een bijtende zedenschets van de rijken die denken alles voor elkaar te krijgen, met hun geld, hun netwerk en hun kennis van hoe de hazen lopen – tot ze op de grenzen van de maakbaarheid botsen. Daar schrijft Thomése met sardonisch genoegen over, en zeker niet ongrappig, tot aan verhaallijntjes over actiecomité Bezorgde Blankendalers, die een hetze tegen postbezorgersbusjes beginnen, en over een officier van justitie die ‘tegemoet wil komen aan de verontwaardiging die in de maatschappij is ontstaan’. Iedereen is vooral bezig met zichzelf, met zijn status en positie – zo kan Pippa’s uitvaart uitgroeien tot een spektakel met een witte koets en een toegestroomde menigte, een gelivestreamd media-evenement." https://nrcwebwinkel.nl/b...9044657210
"Genoeg elementen voor Thomése om, zie het hilarische drieluik over J. Kessels, alles heel vet en over the top neer te zetten. Maar dat doet hij niet. Hij houdt zich in, zet alles wel lekker vilein, maar ook ingetogen neer, met ruimte voor ontroering. Het is hem er meer om te doen iets te zeggen over hoe er in deze tijd geen rem meer is om iets over iets te vinden, om mensen maar meteen aan de schandpaal te nagelen." https://www.parool.nl/boe...oogle.com/
Bronnen
Interview met de schrijver van de roman op NPO1
https://www.nporadio1.nl/...-black-out
Geschreven door Cees
Ik heb verreweg het grootste deel van mijn leven voor de klas gestaan. Eerst vijf jaar op een basisschool, daarna veertig jaar op diverse scholen voor voortgezet onderwijs: havo en vwo, onder- en bovenbouw. Leraar Nederlands zijn vond ik veel leuker dan directielid spelen. De laatste jaren was ik conrector. In 2004 begon ik aan mijn eerste boekverslag voor scholieren.com. Dat is dus ruim twintig jaar geleden.
Ik vond het destijds mijn 'missie' om de vaak verouderde en 'afgezaagde' literatuurlijsten voor Nederlands te vernieuwen en mijn leerlingen kennis te laten maken met onbekende en / of jonge schrijvers. Lezen kan namelijk gewoon leuk zijn. Het is de taak van een docent om het lezen te stimuleren.
Docenten kunnen je met het aanprijzen van aantrekkelijke en/of spannende boeken enthousiast maken. Passages die interessant zijn, kun je voorlezen in de klas. Kort vertellen waarover een boek gaat, kan ook een stimulans voor je keuze zijn. En vergeet niet dat je van je medeleerlingen ook kunt horen welk boek ze (erg) leuk gevonden hebben. Dat is vaak de beste manieren om te weten te komen of een boek aantrekkelijk is. Hoewel smaken altijd blijven verschillen..
Ik heb tot nu ( 1 maart 2025) 1513 boekverslagen gemaakt, waarvan vrijwel de meeste Zeker-Weten-Goed-verslagen zijn. Er staan de laatste jaren aan het einde van het verslag vragen over de inhoud en de structuur, zodat je kunt controleren of je je het boek in grote lijnen begrepen hebt.
Bij Scholieren.com probeer ik zo veel mogelijk boeken van nieuwe schrijvers te bespreken. Elke maand ontvang ik boeken van diverse uitgeverijen die hun schrijvers uit 'hun fonds' onder de aandacht van de lezer willen brengen.
Ik hoop altijd dat de 'leraar Nederlands' het zijn leerlingen toestaat om de wat minder bekende of zelfs beginnende schrijvers op de leeslijst te accepteren.
Lezen kan leuk zijn, maar boekverslagen maken doe je meestal niet voor je lol. Ikzelf vond dat vroeger namelijk helemaal niet leuk. Ik kocht in die tijd daarom ook alle uittrekselboeken van alle talen. (Bijvoorbeeld Literama (Ne), Aperçu (Fa), Survey (En), Der Rote Faden (Du). En als ik heel eerlijk ben, heb ik ook wel eens uit tijdgebrek alleen met een boekverslag een mondeling tentamen gedaan. Maar dan voelde je je toch niet altijd op je gemak. Nu maak ik zelf al jaren boekverslagen voor scholieren.com.
Nog een welgemeend advies: wees verstandig en lees altijd het boek. Dan kan een boekverslag op scholieren.com een prima geheugensteun voor je mondeling zijn.
En geloof me, docenten kunnen vanwege tijdgebrek echt niet alle boeken lezen die jaarlijks verschijnen; zij raadplegen daarom ook wel de boekverslagen die scholieren.com aanlevert. Daar is natuurlijk helemaal niks mee.
REACTIES
1 seconde geleden