About a boy door Nick Hornby

Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2005
• 270 pagina's
• Uitgeverij: Penguin Books Ltd

Flaptekst

Eerste zin

'Have you split up now?' 'Are you being funny?' People quite often thought Marcus was being funny when he wasn't. He couldn't understand it.

Samenvatting

De twaalfjarige Marcus is net met zijn moeder Fiona naar Londen verhuisd, omdat zijn ouders uit elkaar zijn gegaan. In Londen kan Marcus niet echt zijn draai vinden. Hij wordt gepest op zijn nieuwe school vanwege zijn kleding en aparte muzieksmaak. Ook zingt hij soms zonder dat hij het door heeft. Dit komt doordat zijn moeder hem op een hippie-achtige manier heeft opgevoed en doordat ze van mening is dat het goed voor hem is.

De zesendertigjarige Will woont al langere tijd in Londen en leeft van de patenten van zijn vader op een kerstliedje. Hij spendeert zijn dagen door tv te kijken, uit eten te gaan, en zo meer. Wanneer het uit gaat met zijn vriendin omdat ze hem oninteressant vindt, besluit hij om alleenstaande moeders te gaan versieren. Hij sluit zich aan bij 'SPAT': een clubje voor alleenstaande ouders. Hij doet alsof hij een tweejarig zoontje heeft, ook al heeft hij een grondige hekel aan kinderen. Hij ziet kinderen alleen maar als een soort verzorgers voor wanneer je zelf oud bent. Hier ontmoet hij Suzie, tegen wie hij dus de hele tijd moet liegen. 

Suzie is een goede vriendin van Fiona. Marcus kwam al langer bij Suzie en op een dag gaan ze naar het park. Dit is de 'Dead Duck Day', omdat Marcus 'per ongeluk' een hard broodje tegen een eend aan gooit en de eend dood gaat. Will gaat ook mee. Hier ontmoeten Will en Marcus elkaar voor het eerst. Ze moeten aanvankelijk niet zo veel van elkaar hebben: Will vindt Marcus maar raar. Wanneer Marcus weer naar huis wordt gebracht zien ze iets verschrikkelijks: Fiona heeft een overdosis aan pillen genomen. Ze wordt met spoed naar het ziekenhuis gebracht en iedereen (ook Will) gaat mee. 

Na de Dead Duck Day gaat Marcus regelmatig na school bij Will langs. De twee groeien meer en meer naar elkaar toe: Marcus ziet Will als een vriend. En Will begint steeds meer van Marcus te houden. 

Op een oudejaarsavond komt Will Rachel tegen. Hij wordt meteen verliefd op haar, maar denkt dat ze hem oninteressant vindt. Daarom doet hij alsof Marcus zijn zoon is (Rachel heeft ook een zoon van twaalf): Marcus gaat zelfs een middag met Will mee naar Rachel. Uiteindelijk vertelt Will de waarheid en Rachel kan zien dat Will wel van de jongen houdt. 

Ondertussen was Fiona weer opgeknapt, dat dacht Marcus in ieder geval. Maar op een gegeven moment begint ze weer elke dag te huilen. Rachel denkt haar te kunnen helpen, maar wanneer ze met zijn drieën (Will, Fiona, Rachel) hebben afgesproken, komt ze niet opdagen en moet Will doen waar hij niet goed in is: empathie tonen. Toch lukt het hem.

Met Marcus gaat het ondertussen beter op school. Dit komt niet door hemzelf, maar door Ellie: een excentriek (gothic) meisje waar hij toevallig vriendschap mee heeft gesloten. Ellie komt voor hem op wanneer iemand hem pest. Wanneer Marcus' vader zijn sleutelbeen breekt, gaan Marcus en Ellie naar hem toe. Op dezelfde dag heeft Kurt Cobain (van Nirvana) zelfmoord gepleegd. Ellie is groot fan van Nirvana. Wanneer ze langs een winkel lopen met een plaat van Kurt Cobain in de etalage, slaat Ellie de ruit in. Vervolgens worden ze allebei gearresteerd en komen alle ouders opdraven. 

Een tijd later is alles anders. Fiona voelt zich minder depressief, maar herkent haar eigen zoon niet meer (omdat hij is begonnen met puberen). Will herkent zichzelf niet meer, omdat hij echt van Rachel houdt en zich hierdoor erg kwetsbaar voelt. Marcus en Ellie zijn ondanks alles toch vrienden gebleven. En Will neemt Marcus en Ali (de zoon van Rachel) elke zaterdag mee om samen iets leuks te gaan doen.

 

Personages

Marcus

Eén van de twee hoofdpersonen. Marcus is een twaalfjarige jongen, die vanuit Cambridge naar Londen is verhuisd met zijn moeder. Hij draagt ouderwetse kleding, omdat zijn moeder dat uitkiest, en luistert naar oude muziek. Op school wordt hij elke dag gepest, totdat hij Ellie ontmoet, die voor hem opkomt. En in Will vindt hij zijn eerste vriend.

Will

Eén van de twee hoofdpersonen. Will is zesendertig jaar en zijn grootste interesse is eigenlijk het versieren van vrouwen. Verder doet hij weinig: hij werkt niet, omdat hij kan leven van de erfenis van zijn vader, die een kersthit had gemaakt. Hij heeft nog nooit van iemand gehouden, wanneer mensen iets verschrikkelijks meemaken kijkt hij er als het ware 'objectief' naar: alsof hij naar de tv kijkt. Hij gebruikt veel scheldwoorden en luistert juist naar contemporaine muziek, in tegenstelling tot Marcus.

Fiona

De moeder van Marcus. Ze is een beetje hippie-achtig. Ze is depressief en huilt elke dag. Marcus weet niet hoe hij ermee om moet gaan. Op een gegeven moment doet ze een zelfmoordpoging en komt in het ziekenhuis terecht. Hierna lijkt het een tijdje beter te gaan, maar later niet meer. Toch komt ze er wel weer bovenop: doordat ze op een manier inziet dat ze veel heeft om voor te leven.

Rachel

De vriendin van Will. Ze ziet Will voor hoe hij is: vooral doordat Will geen muur optrekt zoals hij bij de rest van zijn relaties wel deed. Rachel was ook een tijd depressief en is er bovenop gekomen, en probeert nu Fiona te helpen. Ze heeft een zoon, Ali, van ongeveer dezelfde leeftijd als Marcus. Ali gedraagt zich wel als een typische jongen van die leeftijd.

Ellie

Een meisje van vijftien jaar die bij Marcus op school zit. Toevallig komen ze haar tegen en Ellie besluit Marcus te 'adopteren' omdat ze hem wel grappig vindt. Ellie is heel opstandig en anti-autoritair: ze knipt zelf haar haar, draagt wat eigenlijk niet mag en draagt zwarte lippenstift. Wanneer ze met Marcus meegaat naar zijn vader in Cambridge slaat ze een ruit in van een mede Kurt Cobain fan (zo komt ze later achter in het politiebureau). Hierdoor komt ze tot een soort zelfinzicht.

Quotes

"People quite often thought Marcus was being funny when he wasn't. He couldn't understand it." Bladzijde 8

"He tried to remember what people cried about in Eastenders, apart from money, death and boyfriends, but it wasn't very helpful: prison sentences, unwanted pregnancies, Aids, stuff that didn't seem to apply to his mum." Bladzijde 34

"That's what had happened with Nicky and Mark: he had made them visible, he had turned them into targets, and if he was any kind of a friend at all he'd take himself well away from them. It's just that he had nowhere else to go." Bladzijde 37

"He was having a shit time at school and a shit time at home, and as home and school was all there was to it, just about, that meand he was having a shit time all the time, apart grom when he was asleep." Bladzijde 47

"Sometimes Marcus sounded as though he were a hundred years old, and it broke Will's heart." Bladzijde 110

"Will hadn't thought about his biscuits and crisps and what have you, so on the way home he stopped off for some chocolate chip cookies and a couple of bags of cheese and onion, squashed everything up, and sprinkled the crumbs generously over his new purchase." Bladzijde 81

Thematiek

Vriendschap

Vriendschap is heel belangrijk. Marcus heeft in Londen nog helemaal geen vrienden, totdat hij Will tegenkomt. En Will gaat door Marcus anders tegen dat soort relaties aankijken: voorheen was hij niet zo sociaal. Hij had wel vrienden, maar begreep niet hoe hij zich zou moeten gedragen. De relatie van Marcus met Ellie is wat dat betreft apart: Marcus weet niet zeker in hoeverre Ellie hem echt als vriend ziet, of gewoon als een soort object. Uiteindelijk blijkt dat wel zo te zijn.

Coming of age

Aan het begin van het boek is Marcus nog heel erg een moederskindje, op het einde van het boek niet meer: hij begint zelfs te puberen. Dit komt door alles dat hij heeft meegemaakt. Ook Will maakt deze ontwikkeling door: van een egoïstisch en gesloten persoon, naar iemand die een liefdesrelatie probeert aan te gaan en vriendschappelijke relaties kan onderhouden.

Zelfdoding / zelfmoord

De moeder van Marcus probeert zelfmoord te plegen. Deze gebeurtenis heeft heel veel impact op Marcus, hoe hij daarna tegen dingen aankijkt. Hij is altijd bang dat ze het opnieuw zal doen.

Motieven

Verliefdheid

Marcus denkt dat hij Ellie als verkering wil, maar uiteindelijk komt hij daarvan terug. Will weet niet zo goed hoe hij met zijn verliefdheid voor Rachel om moet gaan, het is helemaal nieuw voor hem.

Drugs

Zowel Will als de vader van Marcus gebruiken regelmatig softdrugs. Hier is Marcus ook gewend aan.

Trauma

De zelfmoordpoging van zijn moeder werkt traumatisch voor Marcus.

Depressief gedrag

Fiona, de moeder van Marcus, is depressief.

Dubbelleven

Will leidt lange tijd een soort dubbelleven: hij doet namelijk bij SPAT alsof hij een kind heeft en moet continue de schijn ophouden. Ook als hij Rachel ontmoet, doet hij alsof Marcus zijn zoon is.

Opdracht

Love and thanks to David Evans, Adrienne Maguire, Caroline Dawnay, Viginia Bovell, Abigail Morris, Wendy Carlton, Harry Ritchie and Amanda Posey. Music provided by Wood in Upper Street, London N1. 
In memory of Liz Knights.

Trivia

De titel verwijst naar een liedje van Nirvana: 'About a girl'.

Titelverklaring

'About a boy' gaat over Marcus. Marcus maakt namelijk zelf een ontwikkeling door, maar zorgt er ook voor dat Will een ontwikkeling doormaakt. Daarom is Marcus de boy waar alles om draait. Ook verwijst de titel naar een liedje van Nirvana, de band die ook een grote rol speelt in het verhaal.

Structuur & perspectief

Structuur

Het boek bestaat uit zesendertig hoofdstukken. Dit kan toeval zijn, maar zesendertig is ook de leeftijd van Will. De hoofdstukken zijn genummerd. 

Perspectief

Het verhaal wordt verteld vanuit de perspectieven van de hoofdpersonen. Om de beurt komen ze aan het woord: ieder hoofdstuk iemand anders. Echter zijn het geen echte ik-perspectieven: ze worden aangeduid met 'he': 'He had never before watched a woman cry without feeling responsible, and he was rather enjoying the experience.' (p. 31). Maar de personages spreken zichzelf ook vaak aan: 'You needed money, sure - the only reason for having children, as far as Will could see, was so they could look after you when you were old and useless and skint [...]' (p. 16).

Decor

Decor

Het verhaal speelt zich voor het grootste gedeelte af in Londen. Hier verhuist Marcus heen met zijn moeder. Ook Will woont in Londen. Een klein gedeelte speelt zich af in Cambridge: waar Marcus vandaan komt en waar zijn vader nog steeds woont. Ook speelt Royston (een dorpje tussen Cambridge en Londen) een rol: daar worden Ellie en Marcus gearresteerd.

Tijd

Het verhaal speelt zich af in de jaren negentig (1993). Dit wordt vaak genoemd, maar kan je ook afleiden uit de kleding die gedragen wordt en het soort muziek dat trendy was (bijvoorbeeld Nirvana). Het verhaal speelt zich soms ook af in Wills jeugd, wanneer hij daaraan terugdenkt.

Stijl

De stijl van de auteur bestaat uit gedetailleerde beschrijvingen in begrijpelijke taal. Er worden niet veel moeilijke woorden gebruikt. Zo gebruikt hij ook vaak het woord 'OK' als afkorting.

Ook probeert hij de personages zo veel mogelijk hun eigen stijl te laten hebben. Zo scheldt Will veel meer dan Marcus: 'November the nineteenth. November the fucking nineteeth' (p. 124).

Door streepjes en schuingedrukte woorden komt er meer nadruk te staan op sommige zinsdelen: 'Marcus couldn't believe it. Dead. A dead duck. OK, he'd been trying to hit it on the head with a piece of sandwich, but he tried to do all sorts of things, and none of them had ever happened before. He'd tried to get the highest score on the Stargazer machine in the kabab shop on Hornsey Road - nothing. He'd tried to read Nicky's thoughts by staring at the back of his head every maths lesson for week - nothing.' (p. 59).

Ook wordt er meer nadruk gelegd op een woord door het in hoofdletters te zetten: 'Come on, Marcus. Let's leave the SAD OLD TART to get on with it.' (p. 179).

Slotzin

Will knew then, beyond any shadow of a doubt, that Marcus would be OK.

Beoordeling

Ik vond 'About a boy' een heel mooi boek. Je kan er ook heel veel levenslessen uithalen, bijvoorbeeld: 'This thing about looking for someone less different... It only really worked, he realized, if you were convinced that being you wasn't so bad in the first place.' (p. 257).

Bovendien vind ik de ontwikkeling die beide hoofdpersonen doormaken, heel mooi is weergegeven doordat het vanuit beide perspectieven verteld wordt. Je kan je identificeren met allebei de hoofdpersonen, ook al zijn ze zo verschillend. Het was voor mij makkelijk om me in te leven, hoewel ik Will soms wel een beetje raar vond, maar ik kon hem ook wel weer begrijpen. Ik vind het heel knap als je zo iets als auteur kan bereiken bij je lezers. 

Ook is het boek gewoon makkelijk om doorheen te komen. Er worden geen hele moeilijke Engelse woorden gebruikt en de hoofdstukken zijn niet langdradig. Het was dus precies de goede verhouding tussen serieusheid en plezier.

Recensies

"The psychology of Hornby's characters is carefully, thoughtfully, and gently done. There is a heart to Hornby's writing which sets its world apart from those of Connolly or Amis." https://www.theguardian.c...nickhornby

"The book is marvellous. The reader’s feelings switch from depressed empathy to laughter, the characters are very well described by what they do, think or say and they are real in a way. They give you the impression that you could meet them anytime you get out onto the street." http://www.fundus.org/pdf...p?ID=12230