Les Choristes (2004)

FILMVERSLAG  ‘LES CHORISTES’

Samenvatting:

Topdirigent Pierre Morhange krijgt te horen dat zijn moeder is overleden, voor de begrafenis gaat Pierre terug naar zijn vroegere woonplaats in Frankrijk. Daar aangekomen treft Pierre een oude vriend: Pépinot. Pépinot heeft een dagboek van oud leraar Clément Mathieu bij zich, ze besluiten het dagboek samen te gaan lezen. Tijdens het bekijken van de foto’s en het lezen verspringen de filmbeelden naar het jaar 1949, vijftig jaar eerder. Clément Mathieu, een werkloze musicus, wordt in dat jaar aangenomen op een Frans internaat genaamd ‘Au Fond de l'Étang’. Daar ziet hij dat de ‘lastige’ kinderen op een zeer harde manier worden aangepakt door directeur Rachin. Mathieu wil hier verandering in brengen, hij denkt dat kinderen meer hebben aan vrijheid. Uiteindelijk krijgt Mathieu toestemming om een koortje te beginnen, als vorm van discipline.   Wat begint met een groep ongehoorzame, vals zingende leerlingen, vormt zich tot een hechte groep kinderen die goed kunnen samenwerken en aardig kunnen zingen. Pierre Morhange durfde eerst geen noot te zingen, later werd hij de solist van het koor.  Op een gegeven moment brak er brand uit op het internaat. Mondain, de erg moeilijk opvoedbare jongen, leek de brand te hebben aangestoken. Hoofddirecteur Rachin vond de brand een goed moment om Mathieu te ontslaan als surveillant van de school, hij was het niet eens met de milde manier van zijn werken. Als Mathieu het internaat verlaat, wordt hij toegezongen door zijn leerlingen. Ook krijgt hij papieren vliegtuigjes toegeworpen met dankbetuigingen. Als Mathieu aan het einde van de dag de bus wil halen om terug te gaan naar huis, neemt hij Pépinot mee weg van het internaat. Pierre Morhange verhuist een tijdje later naar Lyon. Directeur Rachin wordt uiteindelijk ook ontslagen.     

Hoofdrolspelers

- Clément Mathieu: Clément Mathieu was een werkloze muzikant, tot dat hij als surveillant op het ‘Au Fond de l’Étang’ begon. Mathieu is erg muzikaal en rechtvaardig, hij gaf kinderen niet zomaar staf. Hij werkte op het ‘Au Fond de l’Étang’ tot dat hij werd ontslagen door directeur Rachin die het niet met zijn werkwijze eens was. 

- Pierre Morhange: Pierre Morhange is de jongen met de geweldige stem, hij was de solist van het koortje. Eerst was hij erg gesloten, later kwam daar verandering in. Hij verliet nadat Mathieu dat had gedaan ook het internaat en ging naar Lyon. Daar werd hij opgeleid tot topdirigent.

- Rachin: Rachin was de hoofddirecteur van het Franse internaat. Hij liet ijzersterke discipline heersen over de leerlingen (action-reaction). Leerlingen werden bij Rachin snel en hard gestraft. Rachin geloofde niet echt de werkwijze van Clément Mathieu, dat is de reden dat hij hem uiteindelijk ontsloeg.

- Mondain: Mondain is naar het internaat gestuurd door een psychiater, hij was een erg moeilijk opvoedbare jongen. Omdat hij verdacht werd een horloge te hebben gestolen werd hij 2 weken opgesloten. Na zijn opsluiting vluchtte hij uit het internaat, waar net veel geld was gestolen. Mondain werd verdacht, maar bleek het uiteindelijk niet te hebben gedaan.

- Violette Morhange:  Toen moeder Violette het internaat bezocht, had zoon Pierre eigenlijk straf. Omdat Mathieu zich zo schuldig over de straf voelde vertelde hij dat Pierre naar de tandarts was. Mathieu begon Violette steeds vaker te zien en werd verliefd op haar. Op een dag zag Mathieu dat Violette werd opgehaald met een auto, de auto van haar nieuwe vriend. 

Andere personages:

-Pépinot: De jongste van het stel, weet niet dat zijn ouders zijn omgekomen in de Tweede Wereldoorlog. Komt 50 jaar later terug met het dagboek van Mathieu.

- La père Maxence: Ouderenverzorger op het internaat

- Chabert: Net als Clément Mathieu ook surveillant op het internaat.

- Corbin: Leerling, steelt veel geld voor een heteluchtballon (Mondain werd verdacht).

- Langois: Werkzaam op het internaat

- Le Querrec: Leerling op het internaat

- Boniface: Leerling op het internaat

- Leclerc: Leerling op het internaat 

Tijd en plaats

De film ‘Les Choristes’ is eigenlijk een grote flashback. De film begint en eindigt rond het jaar 1999, dit is 50 jaar nadat Clément Mathieu op het ‘Au Fond de l’Étang’ begon. Buiten dat het jaar 1949 wordt genoemd kun je ook aan andere dingen zien dat dit verhaal zich grotendeels in het verleden afspeelt. Zo dragen de personages ‘ouderwetse’ kleding. Ook de manier van lesgeven minder modern. In het middenstuk van de film zijn geen mobieltjes, laptops of moderne auto’s te zien, dingen die in de huidige tijd onmisbaar zijn.  De eerste scene van de film speelt zich af in de Verenigde Staten, waar topdirigent Pierre Morhange een concert geeft in een grote zaal. Dit is te zien aan de Amerikaanse vlag die je op het begin ziet. Vervolgens verplaatst het verhaal zich naar Frankrijk in de tijd van nu (1999) waar Pépinot Pierre Morhange ontmoet. Na vier minuten is de flashback ingezet, het verhaal speelt zich vanaf daar grotendeels af in het Frankrijk net na de Tweede Wereldoorlog. Waar het verhaal zich precies afspeelt is onbekend, je ziet bijna alleen maar beelden in het internaat en plaatsnamen worden verder niet genoemd. Je ziet dat de film zich in Frankrijk afspeelt om dat alle personages Frans spreken. Ook de namen van de personages en de naam van het internaat zijn Frans.             

Thema

Het thema’s van de film ‘Les Choristes’ zijn drama en muziek.   Drama De film behoort tot het genre ‘dramafilm’, een film waar bepaalde persoonlijke ontwikkelingen van een of meer personages centraal staan. Ook kan doorgaans bij ‘dramafilms’ de kijker zich in de personages inleven. Dit kan ook bij de film ‘Les Choristes’ waar je je helemaal kan inleven in hoofdpersoon Clément Mathieu of de jongeren in het koor. Muziek De muziek van de film is misschien wel het belangrijkste aspect van de film, dit zal de reden zijn dat de film in het Nederlands vertaald ‘Het jongenskoor’ heet. Waar bij veel andere films muziek een ‘bijrol’ speelt heeft de muziek van ‘Les Choristes’ er voor gezorgd dat de film –in binnen en buitenland- zo’n groot succes is geworden. Ook de nominaties voor verschillende awards waren vooral voor muziekprijzen. 

Eigen mening 

Waar veel hedendaagse films indruk maken met een ‘Hollywood-decor’, topacteurs en indrukwekkende montage is de film ‘Les Choristes’ goed door eenvoud. ‘Les Choristes’ is een sprookje waar naar mijn mening de muziek het beste aspect van de film is. De Componist Bruno Coulais vertelt in een van de extra’s op de DVD dat de vaak niet professionele kindacteurs tijdens de opnames het zelfde proces meemaakten als in de film. Coulais: “Als we de muziek door een professioneel koor hadden laten inzingen, dan zouden de personages niet meer geloofwaardig zijn geweest.” De beste scenes van de film vind ik dan ook de scenes met het (later) geweldig zingende jongenskoor.

De film is erg goed te begrijpen, de vertelstructuur is simpel gehouden. Het acteerwerk van de acteurs is over het algemeen prima. Vooral de rol van Clément Mathieu wordt door de altijd optimistische en sympathieke Gérard Jugnot uitstekend gespeeld. Ook vind ik het origineel dat de kindacteurs bijna allemaal niet professioneel zijn, hier wordt de film een stuk realistischer van.

  De sfeer van de film is al vanaf het begin van de film goed, de film is een mix van komische scenes en dramatische scenes. De muziek versterkt de goede sfeer van de film. De scenes waarin Mathieu met de moeder van Pierre op stap ging vond ik minder goed bij het verhaal van de film passen. Wel is

‘Les Choristes’ een film die vrij voorspelbaar is, de film staat bomvol clichés en het slot is ook niet heel verrassend. Ook zijn er meer films die volgens het zelfde principe van ‘Les Choristes’ werken. Desalniettemin vind ik ‘Les Choristes’ een mooie film waar gelachen kan worden, en een traan gelaten kan worden.        

Achtergrondinformatie

• Titel Les Choristes
• Releasedatum FA: 17 maart 2004 NL: 15 juli 2004
• Regie en scenario Christophe Barratier en Philippe Lopes Curval
• Muziek Bruno Coulais
• Distributie Pathé
• Gebaseerd op La cage aux rossignols (1945)
• Taal  Frans
• Budget €5.500.000
• Duur 97 minuten
• Filmlocaties Château de Ravel, Puy-de-Dôme (FA)
• Onderscheidingen  Césars 2005: - Beste muziek - Beste geluid
• Nominaties Oscars 2005: - Beste buitenlandse film - Beste film in een vreemde taal Césars 2005: acht nominaties  

De film ‘Les Choristes’ is uitgebracht in Frankrijk op 17 maart 2004, een paar maanden later is de film ook met Nederlandse ondertitels verschenen. De regisseur van de film is Christophe Barratier, die met deze film zijn langspeelfilmdebuut maakte. Hij wilde met ‘Les Choristes zijn ‘liefde voor de film’ en zijn ‘liefde voor de muziek’ met elkaar verenigen. De film is niet waargebeurd, maar wel gebaseerd op de film ‘La cage aux rossignols’ , een film van Jean Dréville uit 1945. De film was een van de grootste successen in de Franse bioscopen. De film werd in de eerste 10 weken door ongeveer 8,5 miljoen mensen bekeken. De film stond op nummer 72 in de lijst van ‘highest-grossing films of 2005 worldwide’. Dit succes werd ook bevestigd met de winst van 2 Césars en de nominaties voor onder andere 2 Oscars en 3 BAFTA awards.  De film is speelt zich af in de winter, maar is opgenomen in de zomer. Dit zorgde voor problemen tijdens het maken van de film. ‘Les Choristes’ is opgenomen in het Franse Château de Ravel in het plaatsje Puy-de-Dôme (midden Frankrijk) De beroemde filmmuziek van de film heeft gezorgd voor een flinke ‘boost’ van koormuziek in Frankrijk. Het album ‘The Chorus’ heeft 11 weken in de Franse hitlijsten gestaan.

Slot

‘Les Choristes’ est un film réalisé par réalisateur Christophe Barratier (1963-présent). I lest un remake du film de Jean Dréville; La cage aux rossignols (1945). La musique est composée dans Bruno Coulais. Le film est un plus gros succès du cinéma français, il est nommé huit fois aux César et deux foir aux Oscar.  Le film se passer à 1949 et 1999 dans la France (à le internat ‘Au Fond de l’Étang’, 1949) et dans les États-Unis d’Amérique (1999). Le nouveau surveillant Clément Mathieu essaye l’internat de changer avec la musique, c’était un école stricte. Le genre du film est un comédie dramatique J’ai trouvé la musique du ‘Les Choristes’ magnifique, le choeur cantaient très bien. J’ai aussi trouvé que Gérard Jugnot jouait très bien. Gérard Jugnot jouait le rôle de surveillant Clément Mathieu.   D’autres personnages sont le solist du choeur, Pierre Morhange, le directeur tyrannique Rachin, Mondain (un éleve) et la mère de Pierre, Violette Morhange.