Beschrijving film:
In het laatste jaar van WOII wordt plotseling de boerderij, waar de Joodse revue-ster Rachel Stein ondergedoken zit, gebombardeerd. Ze wordt opgevangen door een lokale zeiler, maar krijgt dezelfde avond nog bezoek van Van Gein, die hen waarschuwt dat de Duitsers dit nieuwe adres al op het spoor zijn, en hen een veilige doorvaart door de Biesbosch naar het (bevrijde) zuiden van Nederland aanbiedt. Het bezette deel van Nederland ontvluchten blijkt echter niet zo gemakkelijk als ze had gedacht.
Regisseur:
Verhoeven werd geboren als enig kind van de hoofdonderwijzer Wim Verhoeven en de hoedenmaakster Nel van Schaardenburg, die afkomstig waren uit Dordrecht. Het gezin woonde als eerst in Slikkerveer, maar verhuisde naar Den Haag. De ouderlijke woning stond niet ver van de lanceerinstallaties van de Duitse V2-raketten, die meer dan eens door de geallieerden werden gebombardeerd. Op Verhoeven zou al dat oorlogsgeweld een onuitwisbare indruk maken.
Films Paul Verhoeven maakte zijn eerste film in 1960 als regisseur met de korte film Een Hagedis te veel, en maakte tijdens het vervullen van zijn militaire dienstplicht de documentaire Het Korps Mariniers (1965). In Nederland kreeg hij bekendheid met zijn tweede grote film, Turks Fruit (naar het boek van Jan Wolkers). Daarvoor had hij al televisiewerk gedaan (de jeugdserieFloris (1969), en een andere film gemaakt, Wat zien ik (1971), naar het gelijknamige boek van Albert Mol.Zijn latere Nederlandse films, onder andere Soldaat van Oranje en De vierde man, trokken de aandacht in de Verenigde Staten. Moe van het Nederlandse filmklimaat - met name Spetters had hem veel negatieve publiciteit opgeleverd - trok hij in 1985 naar de Verenigde Staten om daar films te maken, zoals Robocop,Total Recall en Basic Instinct. Na de laatste film ging zijn carrière bergafwaarts. Showgirls werd overladen door de kritiek en flopte. Verhoeven heeft zich nooit helemaal kunnen herstellen na deze flop. Zijn volgende films haalden nooit het succes van zijn eerste Amerikaanse films.In 2002 ontving hij tijdens het Festival van de Fantastische Film te Amsterdam de Lifetime Achievement Award. Op 1 juni 2004 jaar werd aan hem de Bert Haanstra Oeuvreprijs uitgereikt. Verhoeven was toen in Nederland in verband met de film Zwartboek, over de stad Den Haag in oorlogstijd. Voor Paul verhoeven is deze film de terugkeer naar de Nederlandse filmindustrie. Deze film is al een lange tijd een wens van Paul om te maken, want hij is gefascineerd door de tweede wereldoorlog.
Culturele achtergrond:
Het speelt zich af aan het einde van de tweede wereldoorlog, het ziet er in de film echt zo uit als toen de Duitsers Nederland echt bezette, door erg veel oude aankleding en het kille sfeertje dat wordt gecreëerd doordat ze alles stiekem moeten doen in de film. Het is echt een verhaal dat aansluit op die tijd, dat komt denk ik omdat het over een verzetsvrouw gaat en over mensen die onrechtvaardig behandeld worden. De film is in die tijd geplaatst omdat er over die tijd toch nog veel te vertellen valt,en Paul Verhoeven wilt in deze film vooral mensen aan het denken zetten over die tijd. Want niet iedereen was in die tijd degene(goed/slecht) die je denkt dat ze toen waren!
Mijn mening:
Ik vond het een erg mooie maar zielige film, omdat er de hele film spanning in het verhaal zat door de vele actie en schokkerende momenten. Één van die momenten was toen Rachel en haar familie onverwachts weer verenigd waren en dachten dat ze veilig via een boot naar Berlijn konden vluchten. Toen waren ze zonder dat ze het wisten in de val gelokt door een man die eerst nog zo aardig en behulpzaam leek. Op dat moment werden al haar familieleden en nog meer vluchtende joden allemaal tegelijk neergeknalt. Als door een wonder kan Rachel (hoofdpersoon) ontsnappen door in het water te springen en eerst haar adem in te houden en daarna in het riet te ontsnappen. Daar ziet ze dat alle mensen die net zijn neergeschoten worden beroofd van al hun bezittingen en dat de Duitsers erge lol hebben. Haar dachten ze ook gedood te hebben. Je ziet erg goed het contrast in dit fragment, omdat het ene moment de mensen meer dan gelukkig waren omdat ze dachten de problemen achter de rug te hebben door te vluchten, en daarna worden ze gewoon schofterig doodgeknalt. Er zijn nog een hoop andere voorbeelden, zoals toen Rachel aan het zingen was in de vrolijke menigte om de verjaardag van Hitler te vieren terwijl haar vrienden van het verzet op dat moment probeerden om verzetsmensen die zwaar mishandeld waren (om ze belangrijke dingen te laten zeggen over het verzetswerk) te bevrijden. Dat liep compleet mis en maar twee verzetsmensen wisten te ontsnappen en alle gevangenen waren doodgeschoten. Boven in de feestzaal merkten ze er zowat niks van en Rachel moest lachen om niks te laten merken van de ramp en haar betrokkenheid. Ik vind de film echt een aanrader en hoop dat er meer films als deze worden gemaakt in het Nederlands.
Ik ben naar ‘Zwartboek’ gegaan in de meerpaal, op 2 oktober om half 8 ’s avonds.
Kaartje :
In het laatste jaar van WOII wordt plotseling de boerderij, waar de Joodse revue-ster Rachel Stein ondergedoken zit, gebombardeerd. Ze wordt opgevangen door een lokale zeiler, maar krijgt dezelfde avond nog bezoek van Van Gein, die hen waarschuwt dat de Duitsers dit nieuwe adres al op het spoor zijn, en hen een veilige doorvaart door de Biesbosch naar het (bevrijde) zuiden van Nederland aanbiedt. Het bezette deel van Nederland ontvluchten blijkt echter niet zo gemakkelijk als ze had gedacht.
Regisseur:
Films Paul Verhoeven maakte zijn eerste film in 1960 als regisseur met de korte film Een Hagedis te veel, en maakte tijdens het vervullen van zijn militaire dienstplicht de documentaire Het Korps Mariniers (1965). In Nederland kreeg hij bekendheid met zijn tweede grote film, Turks Fruit (naar het boek van Jan Wolkers). Daarvoor had hij al televisiewerk gedaan (de jeugdserieFloris (1969), en een andere film gemaakt, Wat zien ik (1971), naar het gelijknamige boek van Albert Mol.Zijn latere Nederlandse films, onder andere Soldaat van Oranje en De vierde man, trokken de aandacht in de Verenigde Staten. Moe van het Nederlandse filmklimaat - met name Spetters had hem veel negatieve publiciteit opgeleverd - trok hij in 1985 naar de Verenigde Staten om daar films te maken, zoals Robocop,Total Recall en Basic Instinct. Na de laatste film ging zijn carrière bergafwaarts. Showgirls werd overladen door de kritiek en flopte. Verhoeven heeft zich nooit helemaal kunnen herstellen na deze flop. Zijn volgende films haalden nooit het succes van zijn eerste Amerikaanse films.In 2002 ontving hij tijdens het Festival van de Fantastische Film te Amsterdam de Lifetime Achievement Award. Op 1 juni 2004 jaar werd aan hem de Bert Haanstra Oeuvreprijs uitgereikt. Verhoeven was toen in Nederland in verband met de film Zwartboek, over de stad Den Haag in oorlogstijd. Voor Paul verhoeven is deze film de terugkeer naar de Nederlandse filmindustrie. Deze film is al een lange tijd een wens van Paul om te maken, want hij is gefascineerd door de tweede wereldoorlog.
Culturele achtergrond:
Het speelt zich af aan het einde van de tweede wereldoorlog, het ziet er in de film echt zo uit als toen de Duitsers Nederland echt bezette, door erg veel oude aankleding en het kille sfeertje dat wordt gecreëerd doordat ze alles stiekem moeten doen in de film. Het is echt een verhaal dat aansluit op die tijd, dat komt denk ik omdat het over een verzetsvrouw gaat en over mensen die onrechtvaardig behandeld worden. De film is in die tijd geplaatst omdat er over die tijd toch nog veel te vertellen valt,en Paul Verhoeven wilt in deze film vooral mensen aan het denken zetten over die tijd. Want niet iedereen was in die tijd degene(goed/slecht) die je denkt dat ze toen waren!
Mijn mening:
Ik vond het een erg mooie maar zielige film, omdat er de hele film spanning in het verhaal zat door de vele actie en schokkerende momenten. Één van die momenten was toen Rachel en haar familie onverwachts weer verenigd waren en dachten dat ze veilig via een boot naar Berlijn konden vluchten. Toen waren ze zonder dat ze het wisten in de val gelokt door een man die eerst nog zo aardig en behulpzaam leek. Op dat moment werden al haar familieleden en nog meer vluchtende joden allemaal tegelijk neergeknalt. Als door een wonder kan Rachel (hoofdpersoon) ontsnappen door in het water te springen en eerst haar adem in te houden en daarna in het riet te ontsnappen. Daar ziet ze dat alle mensen die net zijn neergeschoten worden beroofd van al hun bezittingen en dat de Duitsers erge lol hebben. Haar dachten ze ook gedood te hebben. Je ziet erg goed het contrast in dit fragment, omdat het ene moment de mensen meer dan gelukkig waren omdat ze dachten de problemen achter de rug te hebben door te vluchten, en daarna worden ze gewoon schofterig doodgeknalt. Er zijn nog een hoop andere voorbeelden, zoals toen Rachel aan het zingen was in de vrolijke menigte om de verjaardag van Hitler te vieren terwijl haar vrienden van het verzet op dat moment probeerden om verzetsmensen die zwaar mishandeld waren (om ze belangrijke dingen te laten zeggen over het verzetswerk) te bevrijden. Dat liep compleet mis en maar twee verzetsmensen wisten te ontsnappen en alle gevangenen waren doodgeschoten. Boven in de feestzaal merkten ze er zowat niks van en Rachel moest lachen om niks te laten merken van de ramp en haar betrokkenheid. Ik vind de film echt een aanrader en hoop dat er meer films als deze worden gemaakt in het Nederlands.
Ik ben naar ‘Zwartboek’ gegaan in de meerpaal, op 2 oktober om half 8 ’s avonds.
Kaartje :
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden